jajniki
wąski rdzeń z tkanki łącznej, znajdują się w nim głównie naczynia krwionośne kora (na obwodzie, dobrze rozbudowana) z tkanki łącznej wiotkiej, zawieszone w niej pęcherzyki jajnikowe (najwięcej pęcherzyków pierwotnych)
najwięcej pęcherzyków jajnikowych (pierwotnych) znajduje się w jajnikach płodu, z biegiem lat, gdy rozpoczynają się przemiany pęcherzyków pierwotnych, ich ilość zmniejsza się
pęcherzyki pierwotne (oogonie) pęcherzyki pierwszorzędowe (primary; wzrastające)
pęcherzyki drugorzędowe (secondary; dojrzewające; zwierają już haploidalną liczbę chromosomów) pęcherzyki dojrzałe (Graafa; mają około 10mm; wystają ponad poziom błony białawej, przez co jest ona w jego miejscu uwypuklona; przy wykonywaniu USG
jajników może wyglądać jak torbiel jajnikowe)
w pęcherzyku Graafa występuje wzgórek jajonośny, na szczycie którego znajduje się komórka jajowa; pęcherzyk Graafa pęka mniej więcej w 13-14 dniu cyklu miesiączkowego z przerwaniem błony białawej i nabłonka płciowego; jajo wypada do jamy otrzewnej, gdzie wychwytywane jest przez strzępki jajowodu, dalej transportowane jest w obrębie jajowodu
w miejscu pęknięcia pęcherzyka Graafa powstaje ciałko czerwone (wypełnia się krwią), następnie przechodzi ono w ciałko żółte (produkuje progesteron – hormon wspomagający rozwój i zagnieżdżenie się zarodka)
jeżeli komórka jajowa nie ulegnie zapłodnieniu, ciałko żółte po 2 tygodniach przekształca się w ciałko białawe (blizna po ciałku żółtym)
jeżeli powstaje zygota, ciałko żółte przekształca się w ciałko żółte ciążowe; rozrasta się intensywnie do 12 tygodnia, po czym powoli (do końca ciąży) zanika; produkcja po 12
tygodniu progesteronu odbywa się w łożysku
w pęcherzykach dojrzewających możemy wyróżnić 2 warstwy w obrębie osłonki tego pęcherzyka:
zewnętrzna – błona łącznotkankowa włóknista
wewnętrzna zawiera komórki gruczołowe (produkują 3 zasadnicze żeńskie hormony płciowe z grupy estrogenów: estradiol, estron i estriol)
jajowód (follopian tubes, uterine tubes)
długość 10-20cm
1
lejek (infundibulum), zakończony strzępkami
bańka (ampulla), 2/3 długości jajowodu, zwęża się w kierunku macicy
cieśń (isthmus), wchodzi do jamy macicy
intramular part, w ścianie macicy
otwór zewnętrzny (abdominal ostium; brzuszny)
otwór wewnętrzny (uterine ostium; maciczny)
ściana jajowodów składa się z 3 warstw:
otrzewna – błona surowicza
błona mięśniowa – umożliwia ruchy perystaltyczne w kierunku macicy
błona wewnętrzna (śluzowa) – tworzy podłużne fałdy (całe światło jajowodu jest nimi wypakowane)
do jajowodu często dostają się bakterie powodujące zapalenia jajowodu, zapalenia jajników lub zapalenia przydatków;
na skutek zapalania jajowód może stać się niedrożny, gdyż światło zostaje zarośnięte; w wyniku tego może dojść do ciąży jajowodowej (może się tam rozwijać 2-3 tygodnie, po czym jajowód pęka lub zygota może zostać wydalona do jamy otrzewnej, gdzie obumiera) macica
części:
trzon (body), zawiera jamę macicy; część trzonu powyżej ujść jajowodów to dno macicy
szyjka (cervix), zawiera kanał szyjki – jest rozszerzony w części środkowej, zwiera fałdy pierzaste, które tworzą tzw. drzewo życia
na granicy między trzonem, a szyjką cieśń – na wysokości ujścia wewnętrznego kanału szyjki (internal os)
warstwy trzonu macicy:
otrzewna (omacicze; perymetrium)
warstwa mięśniowa (myometrium)
błona śluzowa (endometrium)
położenie macicy:
przodozgięcie (oś trzonu macicy z osią szyjki tworzy z przodu kąt mniejszy od 180°)
przodopochylenie (oś całej macicy z osią pochwy tworzy z przodu kąt mniejszy od 180°)
powierzchnia macicy:
pęcherzowa (przednia)
jelitowa (tylna)
2
więzadło szerokie macicy – jego blaszki schodzą z jajowodów w kierunku ścian bocznych miednicy mniejszej
więzadła obłe – odchodzą od rogów macicy (na granicy między trzonem, a dnem macicy); podążają w kierunku kanału pachwinowego, wchodzą przez pierścień pachwinowy głęboki, przechodzą przez kanał pachwinowy i kończą się z przodu w wargach sromowych większych; uważamy, że więzadła obłe pociągają macicę do przodu, dzięki czemu występuje przodozgięcie i przodopochylenie; u nie
wszystkich kobiet występują (nie ma wtedy przodozgięcia i przodopochylenia; macica jest wtedy wyprostowana lub występuje tyłozgięcie)
ovarian gubernaculum – pociąga więzadło obłe w kierunku warg sromowych większych w czasie rozwoju płodowego
macica może być położona wyżej lub niżej (może wystąpić wtedy wypadanie narządów płciowych)
ciąża pozamaciczna (1 na 250 ciąż)
jeżeli taka ciąża pęka, krew będzie gromadzić się w najniższym punkcie jamy otrzewnej (jama Douglasa) – wykonuje się wtedy w tym miejscu punkcję (nakłuwa się tylne sklepienie pochwy)
by sprawdzić, czy jajowody są drożne, do macicy wstrzykuje się środek kontrastowy, którego obecność w jamie otrzewnej oznacza, że jajowody są drożne
unaczynienie narządów płciowych żeńskich:
tętnica jajnikowa (dochodzi do jajnika przez więzadło wieszadłowe), odchodzi od aorty brzusznej nieco poniżej tętnicy nerkowej, krzyżuje moczowód od przodu; unaczynia jajniki i jajowód
tętnica maciczna od tętnicy biodrowej wewnętrznej
w późniejszym wieku (menopauza) zazwyczaj upośledzone zostaje jedno ze źródeł
przedsionek pochwy – unaczynienie ze strony tętnicy sromowej wewnętrznej unerwienie współczulne narządów płciowych wewnętrznych:
jajniki przez włókna odchodzące od części piersiowej pnia współczulnego (Th10 –
Th12) – nerw trzewny mniejszy i nerw trzewny najniższy
pozostałe przez włókna tworzące nerwy trzewne lędźwiowe (L1-L2) odchodzące od splotu podbrzusznego
unerwienie przywspółczulne narządów płciowych od nerwów trzewnych miednicznych (biorą początek w części krzyżowej rdzenia kręgowego S2-S4)
3
przy braku ciąży, macica nie wychodzi ponad spojenie łonowe; w przypadku ciąży może dochodzić aż do wyrostka mieczykowatego; pełne obkurczenie macicy do rozmiarów sprzed porodu po 9-10 dniach
95% ciąż – noworodek z głową do dołu
pochwa
zagłębienia wchodzące powyżej części pochwowej szyjki, tworzą sklepienia (przednie, tylne i dwa boczne)
w pochwie wyróżniamy słupy marszczek przednie i tylne
narządy płciowe żeńskie zewnętrzne: wargi sromowe większe i mniejsze, łechtaczka, błona dziewicza
narządy płciowe męskie
wewnętrzne:
jądra
najądrza
nasieniowody
pęcherzyki nasienne
gruczoł krokowy
gruczoły opuszkowo-cewkowe Coopera
zewnętrzne:
prącie
moszna
jądra
jądra określają pierwszorzędowe cechy płciowe; produkują plemniki i testosteron bieguny jądra:
górny
dolny
brzegi jądra:
przedni
górny
4
boczna
przyśrodkowa
jądro pokryte jest błoną białawą, unaczynione przez tętnicę jądrową (odchodzi od aorty tuż poniżej odejścia tętnic nerkowych; krzyżuje moczowód od przodu);
naczynia żylne tworzą splot wiciowaty
krew żylna z jądra prawego uchodzi do żyły głównej dolnej, natomiast z lewego do żyły nerkowej lewej
krew żylna z jądra lewego ma gorszy odpływ krwi (w związku z czym w splocie wiciowatym zalega więcej krwi, przez co lewe jądro zazwyczaj jest położone niżej) błona biaława otacza jądro, w przeciwieństwie do tej występującej na jajniku ma możliwość wnikania do jego wnętrza – dzieli zawartość jądra na przegródki, które oddzielają miąższ jądra na płaciki jądra, które mają kształt piramid, których podstawy skierowane są do brzegu przedniego, a wierzchołki do brzegu tylnego jądra, gdzie wyróżnia się śródjądrze
płaciki jądra (w liczbie 200-300) zawierają kanaliki (cewki) nasienne kręte (1-3 szt. w każdym płaciku), bardzo poskręcane (dł. 30-150cm); w kierunku szczytu płacików kanaliki nasienne kręte łączą się i tworzą kanaliki nasienne proste (te łącząc się tworzą sieć jądra znajdującą się w śródjądrzu);
kanaliki nasienne proste łącząc się tworzą przewodziki wyprowadzające jądra (ok. 12
szt.) dochodzące do najądrza i łączące się z przewodem najądrza
najądrze zbudowane z 1 przewodu (bardzo poskręcanego)
plemnik: główka z akrosomem; dojrzewają w obrębie nasieniowodu, skąd wydalane są w kierunku cewki moczowej
w 1 ml spermy 100 mln plemników
obecnie uważamy, że do zapłodnienia wystarczy kilka mln plemników
poniżej 20 mln oligospermia
moszna
skóra
błona kurczliwa (zawiera włókna kurczliwe, przez co moszna może się unosić lub obniżać)
osłonki pochwowe jądra: przednia i ścienna (pozostałości otrzewnej – jądra, zstępując z jamy brzusznej przez kanał pachwinowy, pociągają za sobą otrzewną)
– tworzą wyrostek pochwowy (powinien być zamknięty)
powięź nasienna zewnętrzna i wewnętrzna
5
przewód najądrza przechodzi w nasieniowód, który w obrębie powrózka nasiennego kieruje się do miednicy mniejszej ku tyłowi od pęcherza moczowego, gdzie łączy się z przewodami wydalającymi pęcherzyków nasiennych
powrózek nasienny:
nasieniowód
tętnica jądrowa
żyły jądrowe
naczynia chłonne
nerwy autonomiczne
pozostałości otrzewnej
tętnica mięśnia dźwigacza jądra
tętnica nasieniowodu
gałąź płciowa nerwu płciowo-udowego
części nasieniowodu:
mosznowa
pachwinowa
miedniczna – łączy się z przewodami wydalającymi pęcherzyków nasiennych nasieniowód oraz tętnica nasieniowodu krzyżują moczowód od przodu
bańka nasieniowodu łączy się z przewodem wydalającym pęcherzyka nasiennego; tworzy przewód wytryskowy (prawy i lewy), który uchodzi do światła cewki moczowej do jej części sterczowej
wydzielina prostaty tworzy nasienie (jego przewody wyprowadzające uchodzą samodzielnie do cewki moczowej)
gruczoły opuszkowo-cewkowe Coopera (położone poniżej gruczołu krokowego) wytwarzają śluz
prącie: dwa ciała jamiste i jedno gąbczaste
części cewki moczowej:
śródścienna (biegnąca w ścianie pęcherza moczowego)
sterczowa (przebiegająca przez gruczoł krokowy)
błoniasta (przechodzi przez przeponę moczowo-płciową)
gąbczasta (przechodzi przez ciało gąbczaste prącia)
6
płaty prawy
płat lewy
część środkowa
o płat przedni (do przodu od cewki moczowej)
o płat środkowy (pomiędzy cewką moczową, a przewodem
wytryskowym)
o płat tylny (do tyłu od przewodu wytryskowego i cewki moczowej)
trudności z oddaniem moczu wiążą się z przerostem płata środkowego części środkowej uważamy, że rak rozwija się zazwyczaj w obrębie płata tylnego (staje się twardy, a jego powierzchnia nierówna)
unerwienie narządów płciowych męskich:
uważamy, że jądro i najądrze unerwione są ze strony nerwów trzewnych odcinka piersiowego (Th10-Th12) – nerwy trzewne mniejsze i nerwy trzewne najniższe
pozostałe narządy płciowe wewnętrzne posiadają unerwienie współczulne z nerwów trzewnych lędźwiowych i krzyżowych, natomiast przywspółczulne ze strony nerwów trzewnych miednicznych (S2-S4)
unaczynienie żylne jamy brzusznej
początek żyły głównej dolnej nieco niżej, niż rozdwojenia aorty
dopływy żyły głównej dolnej:
1. żyły przeponowe dolne
2. wątrobowe
3. lędźwiowe
4. nerkowe
5. nadnerczowa prawa (lewa uchodzi do nerkowej lewej)
6. jądrowa prawa/jajnikowa prawa (lewe uchodzą do nerkowej lewej)
żyła wrotna powstaje z żyły krezkowej górnej, żyły śledzionowej i żyły krezkowej dolnej (ta ostatnia najczęściej uchodzi do żyły śledzionowej lub krezkowej górnej lub rzadko do połączenia krezkowej górnej i śledzionowej)
7
do pnia żyły wrotnej uchodzą żyły:
1. żołądkowa lewa
2. żołądkowa prawa
3. przedodźwiernikowa (przyśrodkowo za nią odźwiernik)
4. trzustkowo-dwunastnicza górna tylna
5. pęcherzykowa
6. pępkowa – pozostaje drożny jej odcinek łączący się z lewą gałęzią żyły wrotnej, do którego uchodzą żyły przypępkowe (rozmieszczone wokół pępka)
zespolenia między żyłami głównymi:
1. zespolenie żyły lędźwiowej wstępującej z żyłą biodrową wspólną (przez żyłę biodrowo-lędźwiową) i nieparzystą
2. zespolenie żyły nabrzusznej górnej (do żyły piersiowej wewnętrznej, następnie podobojczykowej) i żyły nabrzusznej dolnej (do żyły biodrowej zewnętrznej) 3. zespolenie żyły nabrzusznej powierzchownej (łączy się z żyłą odpiszczelową) z żyłą piersiową boczną (do żyły pachowej)
4. zespolenia żyły okalającej biodro powierzchownej z żyłą piersiowo-nabrzuszną (do żyły pachowej)
5. zespolenia żył kanału kręgowego
zespolenia między żyłą wrotną z żyłami głównymi:
1. zespolenia przełykowe; przy nadciśnieniu w żyle wrotnej tworzą się żylaki przełyku (najczęstsza przyczyna śmierci ludzi z marskością wątroby)
2. zespolenia odbytnicze (do krezkowej dolnej, sromowej wewnętrznej lub biodrowej wewnętrznej); z górnych 2/3 odbytnicy krew uchodzi żyłą odbytniczą górną do żyły krezkowej dolnej; z 1/3 dolnej żyłami odbytniczą dolną i środkową (do żyły sromowej wewnętrznej i biodrowej wewnętrznej)
3. zespolenia pępkowe (zespolenia pozaotrzewnowe wzdłuż jelit)
4. zespolenia zaotrzewnowe
nadciśnienie wrotne manifestuje się występowaniem żylakami przełyku, żylakami odbytu i głową meduzy
2/3 prawe okrężnicy poprzecznej – granica unerwienia przywspółczulnego z nerwu błędnego; dalsza część jelita grubego unerwiona jest z nerwu trzewnego miednicznego 8