Prowadzący: dr Szymon Kostek
Wybrane konwencje teatru światowego I (K)
Rok akademicki 2010/2011 (zima)
SPRAWDZIAN PISEMNY
Podstawowe pojęcia (rozumienie teatro- i dramatologiczne)
1. [pojęcia obowiązkowe:] Dionizje, dytyramb, koryfeusz, dramat satyrowy, tragedia, tragizm,
komedia, komizm, komedia intrygi, komedia charakteru, komedia sytuacyjna, farsa, chór,
prolog, parodos, epeisodion, stasimon, exodos, hybris, decorum, katharsis, perypetia, konflikt tragiczny, wina tragiczna, ironia tragiczna, fatum, anagnoryzm, katastrofa, intryga, deus
ex machina, stychomytia, monolog, agon (w komedii staroattyckiej), parabaza, katabaza,
parodia, palliata, togata, qui pro quo, dramat liturgiczny, misterium, mirakl, moralitet, alegoria, teatr w teatrze, theatrum mundi, metateatr (metateatralność), desengaño, komedia płaszcza i szpady, gracioso, auto sacramental.
2. [pojęcia nadobowiązkowe:] pieśń kozłów, płacz pogrzebowy, misteria eleuzyńskie, tetralogia,
kómos, satura, atellana, dramat procesyjny, symultanna, devozioni, sacre rappresentazioni.
Podstawowe problemy/problematyzacja utworów dramatycznych od antyku do baroku
1. Agamemnon Ajschylosa: czas i miejsce akcji, wydarzenia w przedakcji, funkcja prologu,
intryga Klitajmestry, hybris Agamemnona, funkcja Kasandry, funkcja i kompozycja Chóru,
decorum w Agamemnonie, stosunek Ajschylosa do wojny.
2. Ofiarnice Ajschylosa: czas i miejsce akcji, motywacje i cele działań Orestesa, intryga Orestesa, funkcja Elektry, sen Klitajmestry, obraz aktu zabójstwa.
3.
Eumenidy Ajschylosa: kompozycja Eumenid, czas i miejsce akcji, funkcja Apolla, Orestes jako przedmiot „sporu” sił transcendentnych, scena sądu nad Orestesem, wykładnia tytułu.
4.
Król Edyp Sofoklesa: zawiązanie akcji, katastrofa i rozwiązanie akcji, przedmiot i funkcja
przepowiedni, funkcja Tyrezjasza, anagnoryzm Edypa, przyczyny samooślepienia Edypa,
ironia tragiczna w Królu Edypie.
5.
Antygona Sofoklesa: charakterystyka tytułowej postaci, konflikt tragiczny w Antygonie: Kreon i Antygona, funkcja Tyrezjasza, wina tragiczna w Antygonie, zawiązanie akcji i rozwiązanie
akcji.
6.
Medea Eurypidesa: charakterystyka tytułowej postaci, konflikt tragiczny w Medei, przyczyny dzieciobójstwa, funkcja Ajgeusa, relacje pomiędzy Medeą a Jazonem, deus ex machina w
Medei.
7.
Żaby Arystofanesa: metateatralny aspekt komedii Arystofanesa, krytyka literacka w Żabach, kompozycja Dionizosa, kompozycja agonu, komizm w Żabach, Arystofanejski komizm
nieprzyzwoity na podstawie Żab.
8.
Żołnierz samochwał Plauta: metateatralny aspekt komedii Plauta, funkcja i przedmiot prologu, postaci jako typy, Żołnierz samochwał jako komedia charakteru, Żołnierz samochwał jako komedia intrygi, kompozycja intrygi.
1
9. Historyja o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka: przedmiot i funkcja prologu, czas w Historyi o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim, elementy
epickie w Historyi o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim, kompozycja postaci Jezusa
Chrytusa, obraz piekła w Historyi o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim, Historyja o
Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim jako forma misteryjna.
10. Poskromienie złośnicy W. Szekspira: metateatralny aspekt komedii Szekspira: funkcja prologu (części wstępnej), funkcja Petrucchia, etapy socjalizacji Katarzyny, Bianka i Katarzyna jako
postaci przeciwstawne, funkcja Baptisty Minoli.
11. Hamlet W. Szekspira: Hamlet jako tragedia zemsty, funkcja Ducha, zawiązanie akcji i rozwiązanie akcji w Hamlecie, intryga Hamleta, kompozycja Klaudiusza, kompozycja Ofelii,
Hamlet jako jednostka w stanie żałoby, teatr w teatrze, przedmiot i kompozycja sceny na
cmentarzu, wykładnia monologu „Być albo nie być”.
12. Sen nocy letniej W. Szekspira: pary kochanków, funkcja teatru w teatrze, przenikanie się
„rzeczywistości realnej” (świat śmiertelników) i „rzeczywistości fantastycznej” (świat elfów),
„fantastyczna” oprawa Snu nocy letniej, Sen nocy letniej jako komedia sytuacyjna (omyłki), rozwiązanie akcji;
13. Burza W. Szekspira: wykładnia tytułu, relacja między Prosperem i Kalibanem, relacja między Prosperem i Arielem, charakterystyka Prospera, funkcja Mirandy, kolonializm w Burzy,
walka o władzę w Burzy, „fantastyczna” oprawa Burzy.
14. Życie snem (dramat) P. Calderona de la Barca: Życie snem jako utwór barokowy, metateatralny aspekt dramatu Calderona, Życie snem jako utwór filozoficzny, intryga romansowa
w Życie snem, charakterystyka Zygmunta (Segismunda), tragizm króla Bazylego (Basilia),
funkcja Klaryna, rozwiązanie akcji.
2