Rodzaje chorób uwarunkowanych genetycznie


RODZAJE CHORÓB UWARUNKOWANYCH GENETYCZNIE
1. Aberracje chromosomowe  choroby spowodowane mutacjami genomowymi 
zmianami w liczbie bądz strukturze chromosomów
(0,6% noworodków rodzi się z aberracja chromosomowa o znaczeniu klinicznym)
2. Choroby jednogenowe (monogenowe)  choroby spowodowane mutacjami
pojedynczych genów
(dotyczą 2,2% populacji  największa różnorodność kliniczna, kilka tysięcy różnych
chorób)
3. Choroby uwarunkowane wieloczynnikowo (kompleksowo) - choroby, które są
wynikiem zarówno predyspozycji genetycznych (zmiennością genową), jak i
czynnikami środowiskowymi.
Nadciśnienie tętnicze 10% populacji
Miażdżyca wysoki %
Auszczyca 1-2% populacji
Skaza atopowa 25%
Schizofrenia 1%
Choroba maniakalno-depresyjna 1-2%
Gościec przewlekły postępujący 1%
Choroba Alzheimera 5-10%
Cukrzyca insulinoniezależna 3-7% (osób dorosłych)
Nowotwory 25%
4. Choroby mitochondrialne  spowodowane mutacjami w genomie mitochondrialnym;
dziedziczone w linii żeńskiej (po matce). Defekty objawiają się nieprawidłowym
funkcjonowaniem i anomaliami struktury mitochondriów, szczególnie w tkankach o
wysokim zapotrzebowaniu na energię np. w mięśniach szkieletowych, mózgu, sercu,
siatkówce.
WYKREŚLANIE I ANALIZA RODOWODU
Rodowód  graficzne przedstawienie wywiadu rodzinnego, pozwalające na całościowy
przegląd obciążenia rodziny poszczególnymi chorobami i ich trybu dziedziczenia.
1. Rodowód wykreślamy podczas pierwszej wizyty pacjenta w poradni genetycznej.
2. Wykreślanie i analiza rodowodu dotyczy każdego rozpatrywanego przypadku,
niezależnie od podejrzewanej etiologii choroby.
3. Rodowód jest podstawą ustalenia trybu dziedziczenia.
4. Umożliwia określenie ryzyka genetycznego powtórzenia się choroby.
Ogólne zasady konstrukcji rodowodu:
1. Linie łączące ze sobą poszczególnych członków rodziny powinny być proste i do
siebie prostopadłe (poza blizniętami).
2. Wszystkie symbole oznaczające osoby tworzące jedno pokolenie powinny znajdować
się na jednym poziomie.
3. Osoby będące rodzeństwem powinny być zaznaczone w rodowodzie w porządku
chronologicznym, tzn. od najstarszego po stronie lewej do najmłodszego po stronie
prawej.
4. Pokolenia numerowane są cyframi rzymskimi od najstarszego do najmłodszego, zaś
poszczególne osoby w pokoleniu  cyframi arabskimi od lewej do prawej.
DZIEDZICZENIE JEDNOGENOWE
Autosomalne dominujące
Autosomalne recesywne
Sprzężone z płcią recesywne
Sprzężone z płcią dominujące
Ogólne zasady dziedziczenia jednogenowego
1. Geny występują parami  jeden dziedziczymy od ojca, drugi od matki.
2. Geny jednej pary mogą występować w różnych odmianach (allele), które funkcjonują
w sposób dominujący lub recesywny (geny dominujące/geny recesywne).
3. W czasie mejozy allele ulegają segregacji pomiędzy gametami w ten sposób, że każda
gameta otrzymuje jeden gen z pary (gamety są haploidalne).
4. Allele różnych loci segregują się niezależnie.
5. Heterozygota to osoba posiadająca dwa różne allele jednej pary genów w tym samym
locus.
6. Homozygota to osoba posiadająca dwa takie same allele jednej pary genów w tym
samym locus.
Dziedziczenie autosomalne dominujące
1. Choroba ujawnia się już u heterozygot z jednym nieprawidłowym allelem (drugi allel
z pary jest prawidłowy).
2. Homozygoty dominujące, które posiadają oba zmutowane geny jednej pary występują
bardzo rzadko  bardzo ciężka lub śmiertelna postać choroby.
3. Nieprawidłowy allel znajduje się na chromosomach autosomalnych.
4. Ryzyko zachorowania jest takie samo dla obu płci.
5. Prawdopodobieństwo (ryzyko) przekazania choroby przez osobę chorą (heterozygotę)
potomstwu przy każdej ciąży wynosi 50% (przy założeniu, że partner jest zdrowy).
6. Ryzyko przekazania choroby jest stałe i nie zależy od liczby posiadanych już
zdrowych lub chorych dzieci.
Rodzice
Gamety
Potomstwo
Chore Zdrowe
Rodowód - przykład
Jeśli rodzice osoby chorej są zdrowi, jego choroba nastąpiła wskutek nowej mutacji w
komórce rozrodczej któregoś z rodziców. Nie ma wówczas podwyższonego ryzyka, że
kolejne dziecko tej pary będzie chore!!
Zjawiska utrudniające określenie sposobu dziedziczenia i obliczenie ryzyka
genetycznego:
" Niepełna penetracja: u niektórych osób choroba nie ujawnia się mimo
obecności zmutowanego genu (dla wielu znanych chorób autosomalnych
dominujących określono wysokość penetracji).
" Zmienna ekspresja: u osób, które mają ten sam zmutowany gen obserwuje się
różne nasilenie objawów chorobowych, nawet wśród członków tej samej
rodziny.
" Pózne wystąpienie pierwszych objawów choroby (w niektórych chorobach
dziedziczących się AD).
" Mozaikowość gonadalna: mutacja występuje tylko w gonadach  taka osoba
jest zdrowa, ale ma podwyższone ryzyko urodzenia dziecka chorego.
Choroby dziedziczące się w sposób autosomalny dominujący:
- rodzinna hipercholesterolemia
- torbielowatość nerek u dorosłych
- pląsawica Huntingtona
- sferocytoza wrodzona
- zespół Marfana
- achondroplazja
- nerofibromatoza
Dziedziczenie autosomalne recesywne
1. Choroba ujawnia się u homozygot pod względem zmutowanego genu.
2. Heterozygoty z jednym nieprawidłowym genem są zdrowymi nosicielami!!
3. Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby recesywnej jest takie samo dla obu płci.
4. Jeśli oboje rodzice są heterozygotycznymi nosicielami maja 25% ryzyka urodzenia
dziecka chorego (przy każdej ciąży)  pojawienie się choroby w rodzinie jest
związane z nosicielstwem rodziców.
5. Osoba chora (homozygota) przekazuje zmutowany gen wszystkim swoim dzieciom, a
więc wszystkie jej dzieci będą nosicielami (przy założeniu, że partner jest osoba
zdrową).
6. Zdrowe rodzeństwo osoby chorej ma 66% ryzyka, że jest heterozygotycznym
nosicielem.
7. W przypadku małżeństwa krewniaczego (partnerzy są spokrewnieni, np. kuzynostwo)
ryzyko urodzenia dziecka z choroba autosomalną recesywną wzrasta.
Rodzice
Gamety
Potomstwo
Zdrowi Nosiciele Chorzy
Rodowód - przykład
Choroby dziedziczone autosomalnie recesywnie:
- mukowiscydoza
- fenyloketonuria
- rdzeniowy zanik mięśni
- głuchota wrodzona
- niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
- galaktozemia
- albinizm
Dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X
1. Chorują mężczyzni, posiadający chromosom X ze zmutowanym genem, który
otrzymują od matek nosicielek (heterozygot).
2. Kobiety (heterozygoty) nosicielki mutacji genowej, nie wykazują cech choroby.
3. Nie występuje dziedziczenie z ojca na syna.
4. Kobieta-nosicielka ma 50% szans przekazania zmutowanego genu córce lub synowi 
jeśli przekaże go córce będzie ona nosicielką; przekazanie synowi spowoduje
pojawienie się u niego choroby.
5. Nie występuje dziedziczenie z ojca na syna.
6. Wszyscy synowie chorego ojca są zdrowi.
7. Wszystkie córki chorego ojca są nosicielkami nieprawidłowego genu.
Rodowód - przykład
Choroby recesywne sprzężone z chromosomem X:
- daltonizm
- dystrofia mięśniowa Duchenne a
- dystrofia mięśniowa Beckera
- hemofilia A i B
- rybia łuska
- upośledzenie umysłowe związane z chromosomem X
Dziedziczenie dominujące, sprzężone z chromosomem X
1. Choroba ujawnia się już u heterozygot, czyli kiedy tylko jeden allel z pary jest
nieprawidłowy.
2. Chorują zarówno kobiety, jak i mężczyzni.
3. U kobiet objawy choroby mogą być słabiej wyrażone (nielosowa inaktywacja
chromosomu X).
4. Nie ma dziedziczenia z ojca na syna.
5. Chora kobieta (heterozygota) ma 50% ryzyka, że jej potomstwo będzie chore (50%
ryzyka dotyczy obu płci).
6. Chory ojciec będzie miał wszystkie córki chore, ale wszyscy synowie chorego ojca
będą zdrowi.
7. Często choroby letalne dla płci męskiej (poronienia samoistne w rodowodzie)!!
Choroby dominujące sprzężone z chromosomem X:
- krzywica oporna na witaminę D
- zespół Retta
- zespół Aicardi-Goutieres
- wrodzone nietrzymanie barwnika (incontinentia pigmenti)
Dziedziczenie mitochondrialne (matczyne)
1. Choroby mitochondrialne są przekazywane wyłącznie w linii żeńskiej  przez chorą
matkę. (Rozwijający się zarodek otrzymuje mitochondria wyłącznie od matki,
ponieważ stanowią one składnik cytoplazmy komórki jajowej, plemnik po
zapłodnieniu wnosi jedynie materiał genetyczny.)
2. Chorują zarówno kobiety, jak i mężczyzni.
3. Jeśli matka jest chora, wszystkim dzieciom przekaże nieprawidłowe geny (100%
ryzyka).
4. Jeśli ojciec jest chory to nie ma żadnego ryzyka przekazania choroby mitochondrialnej
potomstwu.
5. Objawy i stopień ciężkości choroby mogą się różnić między rodzeństwem
(specyficzność tkankowa, ilość zmutowanych cząsteczek mtDNA) i nasilać się u
pacjentów z wiekiem.
Choroby mitochondrialne:
- zanik nerwów wzrokowych Lebera
- neuropatie, miopatie, encefalopatie
chory ojciec chora matka
Zdrowi Chorzy
Trudności w ustaleniu sposobu dziedziczenia
1. Heterogenność genetyczna: ta sama choroba pod względem klinicznym może być
spowodowana mutacjami w różnych genach.
2. Mutacje tego samego genu mogą prowadzić do różnych chorób.


Wyszukiwarka