119. EFEKTY BIOLOGICZNE
PROMIENIOWANIA ULTRAFIOLETOWEGO
Ultrafiolet (UV, promieniowanie ultrafioletowe,
pozafioletowe, nadfioletowe) to promieniowanie
elektromagnetyczne o długości fali krótszej niz
światło widzialne i dłuzszej niz promieniowanie
rentgenowskie (ang. X-rays). Oznacza to zakres
długości od 100 nm do 380 nm. Ze względu na
działanie na człowieka wyróznia się:
·ð ðUV-C - dÅ‚ugość fali 200-280 nm
·ð ðUV-B - dÅ‚ugość fali 280-320 nm
·ð ðUV-A - dÅ‚ugość fali 320-380 nm
Promieniowanie UV-A jest mniej szkodliwe niz
inne zakresy; uszkadza włókna kolagenowe w
skórze, co przyspiesza procesy starzenia. UV-B
jest niebezpieczne dla oka i moze powodować
zaćmę. Długa ekspozycja na działanie UV-B ma
związek ze zwiększoną częstością występowania
nowotworu złośliwego skóry - czerniaka, a takze
częstszych, choć mniej agresywnych guzów jak
rak płaskonabłonkowy i podstawnokomórkowy .
Promieniowanie prowadzi do uszkodzenia
łańcuchów DNA. W komórkach dochodzi do
szeregu mutacji. W warunkach prawidłowych
większość uszkodzeń DNA jest usuwana przez
systemy naprawcze. Osoby obarczone wadami
tych systemów naprawy bardzo często chorują na
nowotwory skóry. Takze u osób bez szczególnych
predyspozycji promieniowanie UV zwiększa ryzyko
rozwoju nowotworów skóry.