The Cyrillic HOWTO: 3. Ustawianie trybu tekstowego
Następna strona
Poprzednia strona
Spis treści
3. 3. Ustawianie trybu tekstowego
Zasadniczo tryb tekstowy jest najprostszą metodą pokazywania i wprowadzania
znaków cyrylicy. Istnieje jednak jedna zasadnicza komplikacja: fonty
w trybie tekstowym i operacje na układzie klawiatury zależą od implementacji
sterownika terminala. Nie ma więc przenośnej metody dla osiągnięcia tego
celu między różnymi systemami.
Za chwilę opiszę sposób radzenia sobie ze sterownikiem konsoli Linuxa.
Tak więc jeśli masz inny system, nie spodziewaj się że będzie to działać
u ciebie. Zajrzyj raczej do dokumentacji swojego sterownika terminala.
Poślij mi jednakże jakiekolwiek informacje jakie znajdziesz, tak aby mógł
włączyć je do przyszłych wersji tego dokumentu.
3.1 4.1. Konsola
Sterownik konsoli Linuxa jest dość elastycznym kawałkiem software'u.
Potrafi on zmieniać fonty oraz układy klawiatury. Aby to osiągnąć, będziesz
potrzebował pakietu kbd. RedHat i Slackware instalują kbd jako część
systemu.
Pakiet kbd zawiera narzędzia do kontrolowania klawiatury oraz znaczny
zbiór fontów i układów klawiatury.
By ustawić cyrylicę, trzeba wykonać dwie rzeczy:
Ustawienie czcionki ekranowej. Wykonywane jest to za pomocą
programu setfont. Pliki z czcionkami umieszczone są w
/usr/lib/kbd/consolefonts.
UWAGA: Nigdy nie uruchamiaj programu setfont pod X, ponieważ zawiesi
on twój system. Dzieje się tak ponieważ działa on z odwołaniami
niskiego poziomu do karty graficznej, których nie lubi X.
Załadować odpowiedni układ klawiatury programem loadkeys.
UWAGA: W RedHat 3.0.3 /usr/bin/loadkeys ma zbyt zawężone
prawa dostępu, konkretnie 700 (rwx------). Nie ma powodu aby tak
było, ponieważ każdy może skompilować swoją własną kopię i uruchomić
ją (odpowiednie odwołania do systemu nie są zarezerwowane tylko dla
administratora). Poproś więc swojego sysadmina aby ustawił dlań
bardziej sensowne prawa dostępu (na przykład 755).
Oto wyciąg z mojego skryptu cyrload, który ustawia tryb cyrylicy
dla konsoli linuxowej.
if [ notset.$DISPLAY != notset. ]; then
echo "`basename $0`: nie działa pod X"
exit
fi
loadkeys /usr/lib/kbd/keytables/ru.map
setfont /usr/lib/kbd/consolefonts/Cyr_a8x16
mapscrn /usr/lib/kbd/consoletrans/koi2alt
echo -ne "\033(K" # magiczna sekwencja
echo "Użyj prawego Ctrl aby zmienić tryb"
Pozwól mi to nieco wyjaśnić. Ładujesz odpowiednie mapowanie klawiatury.
Następnie ładujesz font odpowiadający zestawowi znaków Alt. Później,
aby móc poprawnie wyświetlać tekst w KOI-8, ładujesz tablicę przekodowywania
ekranowego. Dokonuje ona translacji niektórych znaków z górnej połówki
kodowania na kodowanie Alt. Kluczowe znaczenie ma słowo 'niektóre' - nie
wszystkie znaki podlegają translacji, dlatego też niektóre z nich, jak
pseudograficzne znaki IBM, trafiają na ekran niezmodyfikowane i wyświetlają
się poprawnie, ponieważ są one kompatybilne z kodowaniem Alt, w
przeciwieństwie do KOI-8. Aby się upewnić, uruchom mc i udawaj że
jesteś znów w MS-DOS 3.3...
W końcu, owa magiczna sekwencja jest ważna, ale nie mam żadnego pojęcia
co takiego robi [resetuje konsolę i mapy odwzorowań; patrz Keyboard-HOWTO -
przyp. GSN]. Pożyczyłem/podkradłem ją z German-HOWTO jeszcze w 1994, kiedy
było no chyba jedynym HOWTO zorientowanym na języki narodowe. Jeśli masz
jakiś pomysł co do tej magicznej sekwencji, powiadomij mnie, proszę.
Dla tych purystów którzy nie chcą próbować kodowania Alt dołączam jeszcze
jedną wersję powyższego skryptu, używającą rdzennych fontów KOI-8.
if [ notset.$DISPLAY != notset. ]; then
echo "`basename $0`: cannot run under X"
exit
fi
loadkeys /usr/lib/kbd/keytables/ru.map
setfont /usr/lib/kbd/consolefonts/koi-8x16
echo "Użyj prawego Ctrl aby zmienić tryb"
Nie spodziewaj się jednak ładnych ramek w swoich okienkowych aplikacjach
tekstowych.
Chcesz to pewnie teraz wypróbować. Ustaw bash lub tcsh jak trzeba,
uruchom je ponownie, potem naciśnij prawy klawisz Ctrl i upewnij się
że otrzymujesz prawidłowe znaki cyrylicy. Klawisz 'q' musi dawać
rosyjskie 'krótkie i', w generować 'c' itd.
Jeśli coś pokręciłeś, najlepszą rzeczą jest przywrócenie ustawień
oryginalnych (tj. amerykańskich). Wykonaj następujące komendy:
loadkeys /usr/lib/kbd/keytables/defkeymap.map
setfont /usr/lib/kbd/consolefonts/default8x16
UWAGA: niestety sterownik konsoli nie jest w stanie zachować swojego
statusu (a przynajmniej nie w prosty sposób) podczas uruchamiania
X Windows. Dlatego, kiedy wyjdziesz z X (albo przełączysz zeń na
konsolę), będziesz musiał ponownie załadować rosyjski font konsolowy.
3.2 Konsola FreeBSD
Nie używam FreeBSD, tak więc nie mogłem przetestować poniższej informacji.
Trzeba zacząć od tego że wszystkie dane w tej sekcji należy traktować jako
wskaźniki. Strona domowa projektu FreeBSD może mieć jakieś informacje
na ten temat. Innym dobrym źródłem jest grupa newsowa relcom.fido.ru.unix.
Sprawdź także zasoby wyliczone w sekcji 11.
W każdym razie, oto co Ilja K. Orechow sugeruje zrobić aby konsola
FreeBSD mówiła po rosyjsku:
dodaj w /etc/sysconfig:
keymap=ru.koi8-r
keyrate=fast
# UWAGA: ^[ poniżej to pojedynczy znak kontrolny [ESC]
keychange="61 ^[[K"
cursor=destructive
scrnmap=koi8-r2cp866
font8x16=cp866b-8x16
font8x14=cp866-8x14
font8x8=cp866-8x8
w /etc/csh.login:
setenv ENABLE_STARTUP_LOCALE
setenv LANG ru_SU.KOI8-R
setenv LESSCHARSET latin1
3.3 System X Window
Podobnie jak tryb konsoli, środowisko X również wymaga nieco konfiguracji.
Zawiera się w niej ustawienie trybu wprowadzania i Xowych czcionek.
Oba aspekty omówione są poniżej.
Xowe czcionki
Po pierwsze zdobyć musisz kolekcję czcionek posiadających znaki
cyrylicy w odpowiednich miejscach.
Jeśli używasz najnowszej dystrybucji X (lub XFree86), istnieje szansa
że masz już takie czcionki. W końcu 1995 X Windows System włączył zestaw
czcionek cyrylicowych, stworzonych przez Cronyxa. Zapytaj swojego
administratora systemu, albo jeśli to ty nim jesteś, sprawdź swój
system, to jest:
Uruchom xlsfonts | grep koi8. Jeśli wyliczono jakieś
czcionki, twój X-serwer już o nich wie.
W przeciwnym razie wykonaj
find /usr -name crox\*.pcf\*
aby znaleźć miejsce czcionek cyrylicowych na serwerze. Będziesz musiał
włączyć te czcionki dla X-serwera, jak wyjaśniam poniżej.
Jeśli nie znalazłeś takich fontów zainstalowanych, będziesz musiał to
sam zrobić.
Istnieje pewna rozbieżność co do czcionek. XFree86 twierdzi że kolekcję
czcionek rosyjskich zamieszczonych w dystrybucji stworzył Cronyx. Niemniej
na sieci znaleźć można inne czcionki cyrylicowe Cronyxa (np. na
ftp.klae.su), znane jako pakiet xrus (nie myl go z programem
xrus, który używany jest do ustawienia układu klawiatury cyrylicy).
Na szczęście ten drugi został ostatnio przemianowany na xruskb.
xrus ma mniej czcionek niż kolekcja w XFree86 (38 wobec 68), ale
te drugie czcionki nie chciały działać z moim ustawieniem Netscape -
dawały mi jakąś strasznie dużą czcionkę w pasku menu. Pakiet xrus
nie stwarzał tego problemu.
Sugerowałbym ściągnięcie i wypróbowanie obydwu. Wybierz ten który bardziej
ci się podoba. Mam także zamiar wkrótce stworzyć pakiety RPM dla obu
kolekcji i podładować je do ftp.redhat.com oraz mojego FTP.
Istnieją także starsze rzeczy, na przykład pakiet VakuFonts, stworzony przez
Sergieja Wakulenko (
mailto:vak@cronyx.ru), który
tworzył podstawę dla tego w dystrubucji X. Istnieją też inne. Ważną rzeczą
jest to że nazwy czcionek w starszych kolekcjach nie całkiem ściśle
stosowały się do standardów. Późniejsze są w zasadzie w porządku, ale
czasami wywołać mogą różne dziwne błędy. Miałem na przykład niemiłe
doświadczenia z Maple V dla Linuxa, który wykładał się tajemniczo z
pakietem VakuFonts, ale działał bez zarzutu ze "standardowymi".
Zacznijmy więc od czcionek:
Ściągnij odpowiednią kolekcję czcionek. Pakiet dla XFree86 można
znaleźć w każdym FTP zawierającym dystrybucję Xa, na przykład możesz
ją ściągnąć] bezpośrednio z FTP XFree86. Pakiet xrus znaleźć
można na ftp.klae.su.
Teraz kiedy masz czcionki, stwórz dla nich jakiś katalog. Zwykle
złym pomysłem jest wsadzanie nowych czcionek do już istniejącego
katalogu. Umieść je więc w, powiedzmy, /usr/lib/X11/fonts/cyrillic
dla instalacji całosystemowej, albo po prostu utwórz katalog prywatny dla
użytku osobistego.
Jeśli nowe czcionki są w formacie BDF (pliki *.bdf), musisz je
skompilować. Wykonaj dla każdej czcionki
bdftopcf -o name.pcf name.bdf
Jeśli twój serwer obsługuje czcionki skompresowane, skompresuj je używając
programu compress
compress name.pcf
Jeśli chcesz wsadzić nowe czcionki do już istniejącego katalogu, będziesz
musiał połączyć stary i nowy font.alias. w przypadku gdy oba istnieją,
np.
cat font.alias.new >> font.alias
Teraz, żeby wszystko ustawić, powinieneś wykonać trzy rzeczy:
Każda katalog z czcionkami w X musi zawierać listę znajdujących
się w nim czcionek. Lista ta przechowywana jest w fonts.dir. Nie
musisz jej tworzyć ręcznie. Zamiast tego, wykonaj
cd <katalog_z_nowymi_czcionkami>
mkfontdir
Musisz teraz powiadomić X-serwer o tym katalogu z czcionkami. Masz
tu kilka opcji:
Instalacja dla całego systemu XFree86. Jeśli uruchamiasz tą wersję
X, dołącz nowy katalog do listy katalogów w XF86Config. Aby znaleźć
położenie tego pliku spójrz na wyjście startx. Patrz też
XF86Config{4,5} po szczegóły.
Instalacja dla całego systemu poprzez xinit. Dodaj katalog
startowy do pliku startowego xinit. Patrz xinit(1x) i następny punkt
po szczegóły.
Instalacja osobista. Masz specjalny plik startowy dla X -
~/.xinitrc (albo ~/.Xclients, albo ~/.xsession
dla użytkowników RedHata). Dodaj do niego następujące komedy:
xset +fp katalog_z_czcionkami
xset fp rehash
Zrestartuj teraz X. Jeśli wykonałeś wszystko prawidłowo, testy
na początku sekcji powiodą się. Pobaw się także xfontsel(1x), aby się
upewnić że możesz wybierać czcionki cyrylicowe.
Aby klienci X używali czcionek cyrylicowych, musisz ustawić odpowiednie
X-zasoby. Na przykład, ustawiam czcionkę rosyjską jako domyślną w swoim
/.Xdefaults:
*font 6x13
Ponieważ moje czcionki cyrylicowe są pierwsze na liście ścieżek do
czcionek (patrz rezultaty [xinit, wybrana zostanie pierwsza czcionka o
aliasie 6x13)]
To prostszy przykład. Jeśli chcesz ustawić odpowiednią część X-klienta
by używała czcionek cyrylicowych, musisz znaleźć nazwę zasobu (np.
za pomocą editres(1x) i ustalić go albo w bazie danych zasobów, albo
w linii komend. Oto kilka przykładów:
$ xterm -font '-cronyx-*-bold-*-*-*-19-*-*-*-*-*-*-*'
$ xfontsel -xrm '*quitButton.font: -*-times-*-*-*-*-13-*-*-*-*-*-koi8-*'
Tłumaczenie danych wprowadzanych
W najnowszych wersjach X (X11R61 i wyższych) istnieją dwie "standardowe"
metody wprowadzania znaków: pierwotna, działająca z użyciem programu
xmodmap, oraz nowa, zwana (Xkb) XKeyBoard. Pierwsze co powinieneś
zrobić to wyłączyć metodę Xkb! Nie daj się oczarować jej możliwościami
ustawienia "cyrylicznej klawiatury". Wygląda na to że ta metoda używa
klawsymów zdefiniowanych w keysymdef.h. Plik ten definiuje klawsymy
dla wielu języków. Jednym problemem jest to że te definicje nie mają
nic wspólnego z rozszerzonym zestawem znaków ASCII - jedynym na którym
potrafi wyłącznie operować większość programów! Ledwie wiem o jakiś
programach które zdolne są przetworzyć klawsymy z keysymdef.h
różne od ośmiobitowego ASCII. Jednakowoż naszym celem jest sprawienie
żeby obsługa KOI-8 zadziałała.
Aby wyłączyć obsługę Xkb, przeglądnij sekcję Keyboard w swoim pliku
XF86Config i wykomentuj wszystkie linie zaczynające się od Xkb
(wielkość liter bez znaczenia). Zamiast nich, wstaw następującą linię:
XkbDisable
Program xmodmap pozwala na dopasowanie kodów które wysyłają różne
znaki i ich kombinacje. Ustawia on to opierając się na pliku zawierającym
tabelę tłumaczeń.
Jeśli nie chcesz zajmować się wszystkimi tymi trikami i wolisz rozwiązanie
od ręki, [bądź to] ściągnij odpowiednią tablicę xmodmapową, dostępną na
wielu ftpach zajmujących się cyrylicą, na przykład ftp.kiae.su albo
ftp.funet.fi. Sam sporządziłem również mapę opisaną poniżej, dostępną
przez mój ftp.
Bardziej odpowiednią alternatywą jest instalacja pakietu xruskb,
który pozwala ci skonfigurować większość parametrów translacji wejściowej
bez potrzeby obeznania się z xmodmap.
Poniżej uproszczony opis przystosowania wejścia. Jeśli chcesz jakiś
bardziej wyrafinowanych trików, zajrzyj do xmodmap(1) lub, jeszcze
lepiej, poczekaj na następną wersję główną X, która miejmy nadzieję
zajmie się bieżącymi problemami ze wprowadzaniem danych.
W naszym przypadku, tablica tłumaczeń powinna definiować dwie rzeczy:
kody znaków wysyłane przez klawisze alfanumeryczne, oraz
zasady przełączania się między trybami
Tablica znaków
Jest to w zasadzie sekwencja dyrektyw które przypisują pewne klawsymy
określonym kodom klawiszy. Ogólna składnia to:
keycode kod = sym1 sym2 sym3 sym4
gdzie kod to numeryczny kod określonego klawisza na klawiaturze (zajrzyj
do tablicy standardowej dla twojego systemu. W moim przypadku znajduje
się ona w pliku /usr/lib/X11/etc/xmodmap.std). "Symy" definiują klawsymy
wysyłane przez ten klawisz w różnych stanach. Sym1 jest klawsymem
wysyłanym w stanie normalnym, sym2 odpowiada klawiszowi z naciśniętym
Shift (zwykle), Sym3 i sym4 definiują klawsymy wysyłane przy aktywnym
Mode_switch dla stanów normalnych i ze Shiftem odpowiednio (grupa 2,
zgodnie z X Protocol Specification). W naszym przypadku aktywny Mode_switch
odpowiada wprowadzaniu w trybie cyrylicy.
Wartościami powinny być albo kody szesnastkowe, albo stałe symboliczne
z /usr/include/X11/keysymdef.h (bez początkowego "XK_").
Tak więc jeżeli chcielibyśmy aby klawisz odpowiadający łacińskiemu "a"
wypisywał "a" rosyjskie w trybie alternatywnym, napisalibyśmy jak niżej:
keycode 38 = a A 0xC1 0xE1
Czytelnik ciekaw być może dlaczego nie użyłem stałych Cyrillic_a oraz
Cyrillic_A, odpowiednio. Odpowiedż brzmi: nie działają one dla mnie.
Nie jestem zbyt obeznany z wnętrznościami specyfikacji systemu X Windows,
ale mam następujące wytłumaczenie: symboliczne stałe powyżej mają wartości
0x6C1 oraz 0x6E1 odpowiednio. Oznacza to że w rzeczywiście multijęzykowym
środowisku możnaby używać ich bez ich nakładania się na inne zestawy znaków.
Jednak standard KOI-8 nie jest szczególnie przystosowany do takiego
środowiska. Ponieważ więc chcemy pozostać kompatybilni z przeszłością,
naruszymy reguły obsługi wielu języków w systemie X Windows.
Oto tabela dla najbardziej popularnej rosyjskiej klawiatury w układzie
JCUKEN (tabele te pochodzą od tych z pakietu VakuFonts).
keysym 4 = 4 dollar 4 quotedbl
keysym 5 = 5 percent 5 colon
keysym 6 = 6 asciicircum 6 comma
keysym 7 = 7 ampersand 7 period
keysym q = q Q 0xCA 0xEA
keysym w = w W 0xC3 0xE3
keysym e = e E 0xD5 0xF5
keysym r = r R 0xCB 0xEB
keysym t = t T 0xC5 0xE5
keysym y = y Y 0xCE 0xEE
keysym u = u U 0xC7 0xE7
keysym i = i I 0xDB 0xFB
keysym o = o O 0xDD 0xFD
keysym p = p P 0xDA 0xFA
keysym bracketleft = bracketleft braceleft 0xC8 0xE8
keysym bracketright = bracketright braceright 0xDF 0xFF
keysym a = a A 0xC6 0xE6
keysym s = s S 0xD9 0xF9
keysym d = d D 0xD7 0xF7
keysym f = f F 0xC1 0xE1
keysym g = g G 0xD0 0xF0
keysym h = h H 0xD2 0xF2
keysym j = j J 0xCF 0xEF
keysym k = k K 0xCC 0xEC
keysym l = l L 0xC4 0xE4
keysym semicolon = semicolon colon 0xD6 0xF6
keysym apostrophe = apostrophe quotedbl 0xDC 0xFC
keysym grave = grave asciitilde 0xA3 0xB3
keysym z = z Z 0xD1 0xF1
keysym x = x X 0xDE 0xFE
keysym c = c C 0xD3 0xF3
keysym v = v V 0xCD 0xED
keysym b = b B 0xC9 0xE9
keysym n = n N 0xD4 0xF4
keysym m = m M 0xD8 0xF8
keysym comma = comma less 0xC2 0xE2
keysym period = period greater 0xC0 0xE0
Dla używających rosyjskiego układu JAWERTY dołączyłem następującą
tabelę:
keysym q = q Q 0xD1 0xF1
keysym w = w W 0xD7 0xF7
keysym e = e E 0xC5 0xE5
keysym r = r R 0xD2 0xF2
keysym t = t T 0xD4 0xF4
keysym y = y Y 0xD9 0xF9
keysym u = u U 0xD5 0xF5
keysym i = i I 0xC9 0xE9
keysym o = o O 0xCF 0xEF
keysym p = p P 0xD0 0xF0
keysym bracketleft = bracketleft braceleft 0xDB 0xFB
keysym bracketright = bracketright braceright 0xDD 0xFD
keysym a = a A 0xC1 0xE1
keysym s = s S 0xD3 0xF3
keysym d = d D 0xC4 0xE4
keysym f = f F 0xC6 0xE6
keysym g = g G 0xC7 0xE7
keysym h = h H 0xC8 0xE8
keysym j = j J 0xCA 0xEA
keysym k = k K 0xCB 0xEB
keysym l = l L 0xCC 0xEC
keysym z = z Z 0xDA 0xFA
keysym x = x X 0xD8 0xF8
keysym c = c C 0xC3 0xE3
keysym v = v V 0xD6 0xF6
keysym b = b B 0xC2 0xE2
keysym n = n N 0xCE 0xEE
keysym m = m M 0xCD 0xED
keysym backslash = backslash bar 0xDC 0xFC
keysym grave = grave asciitilde 0xC0 0xE0
keysym equal = equal plus 0xDE 0xFE
keysym 3 = 3 numbersign 3 0xDF
keysym 4 = 4 dollar 4 0xFF
Zasady przełączania trybów
Jest to zasadniczo część konfiguracji Xowej cyrylicy wymagająca najwięcej
wiedzy. Zdefiniować powinieneś warunki w których tryb bieżący przełączany
jest między trybem zwykłym i cyrylicy. Dzięki mądremu zaprojektowaniu
translacji wejścia w X, jest ona nieprzenośna, nieelastyczna, niekompletna
i ogólnie mówiąc do kitu. Nic dziwnego że ludzie przenoszą się na MS Windows.
Obecnie dużo się dzieje w rozwijaniu XFree86 w ogólności i modelu
wejścia w X w szczególności. Rezultat jest taki że twoja konfiguracja
może działać z jedną wersją XFree86 i nie działać z inną. Co gorsza,
czasami rzeczy różnią się między różnymi serwerami w tej samej dystrybucji.
Najpierw opiszę moje ustawienia, które w obecnej chwili działają dla mnie.
Pracuję w XFree86 3.3, serwer SVGA. W moim pliku XF86Config (w
dystrybucji RedHata umieszczony jest on w /etc/X11, w sekcji
"Keyboard" mam następujące dyrektywy:
Istnieją dwa sposoby osiągnięcia tego w Linuxie. Jedna jest specyficzna
dla XFree86, podczas gdy druga jest bardziej ogólna (nie za bardzo może,
jak i pokażę niżej).
LeftAlt Meta
RightAlt ModeShift
ScrollLock ModeLock
RightCtl Control
UWAGA: Metoda ustawiania reguł przełączania trybów poprzez plik
XF86Config jest specyficzna dla XFree86. Nie będzie ona działać
w innych wersjach X.
Teraz ładuję tabelę opisaną w poprzedniej sekcji i zachowaną w jakimś
pliku używając narzędzia xmodmap(1x):
xmodmap <plik_z_tabelą>
Teraz mam możliwość zaznaczenia trybu wprowadzania cyrylicy używając
prawego klawisza Alt oraz przełączenia na cyrylicę i z powrotem używając
ScrollLock. Zdziwisz się jeśli zobaczysz że ani CapsLock ani klawisze
Control nie działają w trybie wprowadzania cyrylicy. Cóż, powiem to raz
jeszcze: model wejścia X jest do kitu!
Resztę tej sekcji zajmuje zwięzły opis zwykłej konfiguracji translacji
wejścia w X. Działała ona dla starszych wydań XFree86, ale teraz wykazuje
rozmaite problemy. Pozostawiłem ją tutaj, tak aby co bardziej ciekawi
z was mogli spróbować części tego i zużytkować to.
Powinieneś zrobić co następuje:
przypisać klawsym Mode_switch jakiemuś klawiszowi, oraz
dodać Mode_switch do jakieś nieużywanego układu
Teraz klawisz do którego przypisany jest ModeShift będzie działał jako
przełącznik trybów. Oznacza to że gdy jest przyciśnięty, klawiatura
znajduje się w trybie alternatywnym.
Co więcej, jeśli dodasz klawsym Mode_lock do tego układu, będzie on
ustawiał na stałe tryb alternatywny.
Uwaga: są jednak pewne problemy. Siergiej Wakulenko (vax@cronyx.com)
wskazał że różne implementacje X-serwerów mają różne zasady przypisywania
przełączników trybu (np. niektóre serwery ograniczają zestaw klawiszy które
mogą działać w trybie przełącznika do, powiedzmy, CapsLock, NumLock oraz
ScrollLock). Na szczęście ma się to zmienić w następnym wydaniu
systemu X Windows. Po szczegóły patrz specyfikacja X Protocol.
Niestety nie udało mi się zmusić CapsLock aby miał tą samą funkcjonalność
w trybie alternatywnym, konkretnie aby na stałe włączał duże litery.
Wydaje mi się że nie można tego dokonać z powodu idiotycznego
zaprojektowania translacji wejścia w X. Jeśli się mylę, proszę mnie
poprawić.
Zobaczmy przykład. Załóżmy że chce się używać prawego Alt jako
przełącznika trybów i ScrollLock do ustawiania trybu na stałe.
Najpierw powinno się sprawdzić domyślny układ modyfikatorów.
Osiąga się to uruchamiając xmodmap bez argumentów.
$ xmodmap
xmodmap: up to 2 keys per modifier, (keycodes in parentheses):
shift Shift_L (0x32), Shift_R (0x3e)
lock Caps_Lock (0x42)
control Control_L (0x25)
mod1 Alt_L (0x40), Alt_R (0x71)
mod2 Num_Lock (0x4d)
mod3
mod4
mod5
Zgodnie z powyższym, plan ataku wygląda jak następuje:
usunąć klawisz Alt_R z klawsymu mod1
przypisać klawsym Mode_switch klawiszowi Alt_R
przypisać klawsym Scroll_Lock do kodu klawisza 78 (kodu rzeczywistego
ScrollLock)
dodać Mode_switch do nieużywanego klawsymu mod3 i
dodać klawsym Scroll_Lock do mod3
Oto więc rozwiązanie:
remove mod1 = Alt_R
keysym Alt_R = Mode_switch
keycode 78 = Scroll_Lock
add mod3 = Mode_switch
add mod3 = Scroll_Lock
Jeśli użyjesz tego drugiego rozwiązania, możesz połączyć tabelę i
dyrektywy dotyczące trybów w swoim pliku ~/.Xmodmap.
Pliki takie dostarczane są przeważnie razem z różnymi pakietami
do obsługi cyrylicy pod X. Dobrym przykładem są tabele w doskonałym
pakiecie Siergieja Wakulenki, opisanym wyżej.
Gdy już masz taki plik zawierający tabelę, powinieneś wykonać komendę:
xmodmap filename
Plik dla całego systemu to /usr/lib/X11/xinit/xinitrc; osobisty
to albo ~/.xinitrc, albo ~/.Xclients, albo
~/.xsession, zależnie od tego co masz [zainstalowane].
UWAGA: Jeśli xmodmap narzeka na twoją tabelę, spróbuj załadować
najpierw domyślną. Tabela domyślna znajduje się zwykle w
/usr/lib/X11/etc/xmodmap.std.
Następna strona
Poprzednia strona
Spis treści