WstÄ™p do programu Mathcad 1.00. WiadomoÅ›ci ogólne o programie Mathcad Mathcad jest przyjaznym dla użytkownika programem matematycznym, zachowujÄ…cym siÄ™ tak jak inteligentna tablica . Mathcad jest programem Windows owym. Podobnie jak inne tego typu programy wyposażony jest w rozwijane menu. Główny (pierwszy od góry) pasek menu można rozwijać klikajÄ…c na odpowiednim napisie (albo wciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisz Alt i klawisz z podkreÅ›lonÄ… w danym napisie literÄ…). Niektóre z elementów jakie siÄ™ pojawiajÄ… po klikniÄ™ciu sÄ… już umieszczone w drugim od góry pasku menu: pasku narzÄ™dzi. Trzeci pasek menu to pasek formatowaÅ„ tekstów. Niektóre narzÄ™dzia, zwÅ‚aszcza zaÅ› formatowania powinny być studentom znane z innych programów Å›rodowiska Windows. Z innymi bÄ™dziemy siÄ™ stopniowo zapoznawać. Czwarty pasek menu jest paskiem z przyciskami otwierajÄ…cymi palety matematyczne (po angielski Palette albo Toolbar w zależnoÅ›ci od wersji). Palety te pojawiajÄ… siÄ™ po klikniÄ™ciu myszkÄ… na danym przycisku. UÅ‚atwiajÄ… one wypisywanie zależnoÅ›ci matematycznych. WystÄ™pujÄ…ce w tych zależnoÅ›ciach znaki i symbole matematyczne można wpisywać wciskajÄ…c różne kombinacje klawiszy lecz czÄ™sto Å‚atwiej (nie tylko poczÄ…tkujÄ…cemu użytkownikowi) jest wprowadzać je wÅ‚aÅ›nie przy pomocy palet. Pasek narzÄ™dzi, pasek formatowaÅ„ i pasek palet matematycznych mogÄ… być ukrywane przy pomocy przycisków pojawiajÄ…cych siÄ™ po rozwiniÄ™ciu menu View głównego paska menu. MogÄ… też zostać (w prosty sposób) ustawione jako paski boczne albo przesuwalne palety. Po uruchomieniu Mathcad automatycznie tworzy nowy dokument o nazwie Untitled . Nowy dokument można również utworzyć z klikajÄ…c na napis New w sub-submenu File menu głównego, albo wciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i N . Zapisz ten dokument (mimo iż jest jeszcze pusty ) w katalogu wskazanym przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. Nadaj mu nazwÄ™, którÄ… Å‚atwo ci bÄ™dzie zapamiÄ™tać (i którÄ… Å‚atwo bÄ™dzie skojarzyć z TwojÄ… grupÄ… ćwiczeniowÄ… jeżeli jÄ… jednak zapomnisz). Dokument z wykonanymi przez siebie ćwiczeniami zapisuj każdorazowo na koÅ„cu zajęć (rób to także od czasu do czasu w trakcie wykonywania ćwiczenia - inaczej jakaÅ› awaria lub Twój bÅ‚Ä…d mogÅ‚yby spowodować utratÄ™ efektów caÅ‚ej już wykonanej pracy). Przed zapisaniem uporzÄ…dkuj go (ma wyglÄ…dać estetycznie, po inżyniersku ). Zapisywanie i Å‚adowanie plików przeprowadza siÄ™ jak w innych programach Å›rodowiska Windows. - 3 - Część I 1.01. Proste obliczenia kalkulatorowe Po utworzeniu nowego dokumenty w jego lewym górnym rogu pojawia siÄ™ maÅ‚y krzyżyk. ZastÄ™puje on kursor. Można go umieÅ›cić w dowolnym (pustym) miejscu dokumentu klikajÄ…c w tym miejscu myszkÄ…. WÅ‚aÅ›nie tam umieszczane bÄ™dÄ… znaki wprowadzane z klawiatury (lub ze specjalnych palet). Wpisz nastÄ™pujÄ…cy ciÄ…g znaków: 101 - 7 / 14.5 (zamiast przecinka oddzielajÄ…cego część caÅ‚kowitÄ… liczby od jej części uÅ‚amkowej stosujemy kropkÄ™) i na koniec = . Na ekranie bÄ™dÄ… pojawiać siÄ™ kolejne elementy napisu pokazanego na rysunku, a po wciÅ›niÄ™ciu znaku = program obliczy i wyÅ›wietli wynik (jeżeli wynik siÄ™ nie pojawi należy wÅ‚Ä…czyć opcjÄ™ Automatic Calculation klikajÄ…c odpowiedni przycisk menu jakie rozwinie siÄ™ po klikniÄ™ciu na przycisk Math menu głównego). Po wpisaniu operatora matematycznego (w tym wypadku byÅ‚y to znaki - i / ) pokazuje siÄ™ maÅ‚y zaczerniony prostokÄ…cik, który nosi nazwÄ™ znacznika (po angielsku placeholder ). Znacznik to miejsce do wprowadzania kolejnych liczb lub wyrażeÅ„. Również za podanym przez program wynikiem obliczeÅ„ pojawia siÄ™ znacznik.. Ten znacznik znika on po klikniÄ™ciu myszkÄ… w dowolnym miejscu dokumentu. SÅ‚uży on do konwersji jednostek w wyrażeniach fizycznych. Na razie nie bÄ™dziemy na niego zwracali uwagi. Znaki wprowadzone przez wciÅ›niÄ™cie klawiszy + i - interpretowane sÄ… przez program jako operatory dodawania i odejmowania. * (gwiazdka) to mnożenie. Znakiem podnoszenia do potÄ™gi jest ^ . PrzyporzÄ…dkowanie klawiszy kilku elementarnym operatorom matematycznym pokazano w tabeli I. Tabela I Elementarne operatory wprowadzane z klawiatury dziaÅ‚anie notacja klawisz opis suma X + Y + dodaje X i Y różnica X - Y - odejmuje Y od X negacja -X - mnoży X przez -1 silnia n! ! oblicza 1Å"...Å" (n - 2) Å" (n -1) Å" n potÄ™ga ^ podnosi X do potÄ™gi Y XY iloraz / dzieli X przez (niezerowe) Y X Y pierwiastek kwadratowy \ oblicza moduÅ‚ pierwiastka kwadratowego X z X znak przypisania wiek := X : przypisuje zmiennej wiek wartość X indeks dolny wektora [ oznacza n-tÄ… skÅ‚adowÄ… wektora X Xn W czasie wpisywania znaków pojawiajÄ… siÄ™ niebieskie linie edycyjne (pionowa kreska i podkreÅ›lenie). PokazujÄ… one jaka część wypisywanego wyrażenia bÄ™dzie argumentem kolejnego dziaÅ‚ania matematycznego. Dzielenie, potÄ™gowanie i pierwiastkowanie sÄ… tzw. operatorami lepkimi : wszystko co zostanie wpisane po wprowadzeniu któregokolwiek z nich jest częściÄ… argumentu operatora ( klei siÄ™ do niego) tak dÅ‚ugo dopóki pionowa kreska linii edycyjnych nie zostanie celowo przesuniÄ™ta w inne miejsce. Przesuwa siÄ™ jÄ… wciskajÄ…c klawisz spacji. - 4 - Ćwiczenie 1.01.1. 1 Oblicz wyrażenie: 103 + Å" 42+1 - 7 + 5.32 + 6.89 . 3 + 5 W celu wpisania tego wyrażenia należy wykonać nastÄ™pujÄ…cÄ… sekwencjÄ™ czynnoÅ›ci: 1. Wpisać ciÄ…g znaków: 10^3 , a nastÄ™pnie wcisnąć klawisz spacja (klawisz spacji). Po wciÅ›niÄ™ciu klawisza spacji podkreÅ›lone liniÄ… edycyjnÄ… tzw. pole wyboru zaznaczajÄ…ce 3 powiÄ™ksza siÄ™: zaznacza teraz jednoczeÅ›nie i 10 i 3 - argumentem kolejnego operatora bÄ™dzie trzecia potÄ™ga dziesiÄ™ciu. 2. Wpisać: + 1 / 3 + 5 spacja spacja * 4 ^ 2 + 1 spacja spacja (sekwencja [spacja][spacja] oznacza dwukrotne wciÅ›niÄ™cie klawisza spacji). Obserwować jak zmienia siÄ™ pole wyboru. 3. Wpisać: - \ 7 + 5.32 [spacja] [spacja] a nastÄ™pnie: + 6.89 . Teraz można wcisnąć klawisz = i program poda wynik. Operatory można również wprowadzać posÅ‚ugujÄ…c siÄ™ jednÄ… z palet matematycznych. W tym przypadku jest to paleta z elementarnymi operatorami i cyframi ( Calculator Toolbar ). Menu palety pojawia siÄ™ po klikniÄ™ciu na otwierajÄ…cym tÄ™ paletÄ™ przycisku (pierwszym od lewej na poziomym pasku palet matematycznych - tym z symbolem kalkulatora). Operatory wprowadza siÄ™ klikajÄ…c odpowiednie przyciski. Paleta zawiera niektóre funkcje. Inne funkcje (wszystkie obsÅ‚ugiwane przez program) można wprowadzić korzystajÄ…c z narzÄ™dzia Insert Function wywoÅ‚ywanego z submenu Function rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Insert menu głównego. (Funkcje można też oczywiÅ›cie wpisywać z klawiatury) Ćwiczenie 1.01.2. UżywajÄ…c do wprowadzania symboli matematycznych palety kalkulatorowej ( Calculator Toolbar ) i znaków wprowadzanych z klawiatury oblicz przy pomocy Mathcad a wartoÅ›ci wyrażeÅ„ podanych przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. (Nie kasuj utworzonych wyrażeÅ„.) 1.02. Edytowanie wyrażeÅ„ matematycznych KlikajÄ…c w odpowiednim miejscu już istniejÄ…cego wyrażenia matematycznego umieszcza siÄ™ w tym miejscu pionowÄ… kreskÄ™ linii edycyjnych. Pojawi siÄ™ też linia pozioma (podkreÅ›lenie) okreÅ›lajÄ…ca tzw. pole wyboru. Jest ona skierowana w lewo lub w prawo w zależnoÅ›ci od tego, z której strony danego znaku klikniemy. Linie edycyjne można przesuwać klawiszami ze strzaÅ‚kami i przy pomocy klawisza spacji. Odpowiednio przesuwajÄ…c linie edycyjne, dobierajÄ…c w ten sposób wielkość i poÅ‚ożenie pola wyboru można edytować poszczególne fragmenty wyrażenia matematycznego: kasować je, zmieniać, uzupeÅ‚niać o nowe elementy. Linie edycyjne okreÅ›lajÄ… tÄ™ część wyrażenia, która bÄ™dzie argumentem kolejnego operatora lub wyrażenia jakie zostanie wprowadzone. Jeżeli pionowa linia jest umieszczona z lewej strony podkreÅ›lonego liniÄ… poziomÄ… pola wyboru wprowadzany operator (lub wyrażenie) pojawi siÄ™ po lewej stronie. Jeżeli linia jest po prawej - operator (lub wyrażenie) pojawi siÄ™ po prawej. Aby objąć polem wyboru jakiÅ› operator (wraz z argumentami) należy kliknąć myszkÄ… na symbolu danej operacji. PowiÄ™kszanie pola wyboru dokonuje siÄ™ klawiszem spacji.. Podwójne klikniÄ™cie na jakimÅ› elemencie wyrażenia matematycznego powoduje jego podÅ›wietlenie w reverse video . Zaznaczony w ten sposób element można teraz skasować lub zastÄ…pić innym. Inny sposób zaznaczania pożądanego obszaru to pojedyncze klikniÄ™cie myszkÄ… i jej przeciÄ…ganie przy wciÅ›niÄ™tym jej lewym przycisku (albo strzaÅ‚kami klawiatury przy wciÅ›niÄ™tym klawiszu [Shift]). - 5 - Wyprowadzone na ekran wyrażenia matematyczne można kopiować do schowka (clipboardu) a nastÄ™pnie wklejać w dowolnym miejscu dokumentu wskazanym przez klikniÄ™cie myszkÄ…. W tym celu dane wyrażenie zaznacza siÄ™ obejmujÄ…c prostokÄ…tem o przerywanym obrysie jaki otrzymuje siÄ™ ciÄ…gnÄ…c myszkÄ… z wciÅ›niÄ™tym lewym przyciskiem. Zaznaczone wyrażenie otoczone jest teraz prostokÄ…tem, który nie znika po zwolnieniu przycisku myszki. Można je wycinać, kopiować i wklejać używajÄ…c poleceÅ„ z rozwijanego submenu Edit menu głównego albo kombinacjami klawiszy Ctrl i C oraz V - jak w innych programach Å›rodowiska Windows. Ćwiczenie 1.02.1. 3 Wypisz wyrażenie: 2 Å" 52 + Å" 5 + 2.45 przekopiuj je w inne miejsce, a nastÄ™pnie przekształć kopiÄ™ 2 5 w wyrażenie: - 2 Å" (13.4 - 5)2 + Å" 5 - 21.67 2 W tym celu należy wykonać nastÄ™pujÄ…cÄ… sekwencjÄ™ czynnoÅ›ci: 1. Najpierw zmienić 52 na (13.4 - 5)2 : kliknąć podwójnie na 5 a nastÄ™pnie wypisać 13.4 - 5 - program sam wstawi nawias (klikać należy w pobliżu górnej krawÄ™dzi cyfry). 2. W kolejnym kroku zmienić pierwsze 2 na -2 : kliknąć po lewej stronie 2 i wpisać znak - . 3. PrzeksztaÅ‚cić uÅ‚amek: kliknąć podwójnie na cyfrze 3 i wpisać 5 . 4. Na koniec umieÅ›cić liniÄ™ edycyjnÄ… na prawo od ostatniego znaku + , skasować go klawiszem Backspace i wpisać operator - . Ćwiczenie 1.02.2. Przeprowadz edycjÄ™ wyrażeÅ„ podanych przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. (Nie kasuj utworzonych wyrażeÅ„ ani ich wyedytowanych kopii.) 1.03. Formatowanie wyników Mathcad wyposażony jest w narzÄ™dzia do przedstawiania wyników obliczeÅ„ w żądanej postaci. Menu formatowania wywoÅ‚ywane jest przyciskiem Result Format ( Format Wyniku ) w submenu Format głównego paska menu. Menu formatowania wyÅ›wietla siÄ™ z wciÅ›niÄ™tym przyciskiem Number Format ( Format Liczby ) i opcjÄ… General ( Ogólnie ). Pokazane na rysunku ustawienia oznaczajÄ…, że: - wyÅ›wietlane bÄ™dÄ… cztery cyfry po przecinku ( Number of decimal places - "Ilość cyfr dziesiÄ™tnych"); - zapis wykÅ‚adniczy zastosowany bÄ™dzie jeżeli liczba jest mniejsza od 1Å"10-5 lub wiÄ™ksza od 1Å"105 ( Exponential Threshold - "Próg zapisu wykÅ‚adniczego"); - 6 - - opcja Trailing zeros jest wyÅ‚Ä…czona - polega ona na tym, że do skoÅ„czonych uÅ‚amków dopisywane sÄ… zera także na miejscach nie znaczÄ…cych. Wybranie opcji Decimal ( DziesiÄ™tna ) skutkuje wyÅ›wietlaniem wyniku zawsze w formie uÅ‚amka dziesiÄ™tnego (np.: 12461.7556), opcji Scientific ( Naukowa ) - zawsze w zapisie wykÅ‚adniczym (np.: 1.2462 x 104), opcji Engineering ( Inżynierska ) - zawsze w zapisie wykÅ‚adniczym z wykÅ‚adnikiem podzielnym przez trzy (np.: 12.462 x 103). WciÅ›niÄ™cie przycisku Tolerance ( Tolerancja ) powoduje przejÅ›cie do menu nastawiania progów, przy których program ma traktować liczbÄ™ jako równÄ… zeru i jako liczbÄ™ zespolonÄ…. Pokazane na rysunku ustawienia oznaczajÄ…, że: - gdy w liczbie zespolonej część rzeczywista jest różna od części urojonej o 6 rzÄ™dów (106) to liczba zostanie zaokrÄ…glona siÄ™ do wiÄ™kszej części ( Complex threshold - Próg zespolonej ); - gdy pierwsza znaczÄ…ca cyfra jest dalej niż na piÄ…tym miejscu po przecinku liczba bÄ™dzie zaokrÄ…glona siÄ™ do zera ( Zero threshold - Próg zera ); PozostaÅ‚e opcje ( Display Options - Opcje wyÅ›wietlania i Unit Display - WyÅ›wietlanie jednostek ) nie bÄ™dÄ… nam na razie potrzebne. Ustawione parametry formatowania dotyczÄ… wszystkich wyników z wyjÄ…tkiem wyników sformatowanych indywidualnie. Takie indywidualne formatowanie przeprowadza siÄ™ przywoÅ‚ujÄ…c menu formatowania poprzez dwukrotne klikniÄ™cie na liczbie, którÄ… chcemy formatować. Jeszcze inny sposób to zaznaczenie najpierw jakiegoÅ› wyrażenia matematycznego a dopiero nastÄ™pnie wywoÅ‚ywanie narzÄ™dzia formatowania przyciskiem Number Format w submenu Format . W obydwu przypadkach wprowadzone ustawienia dotyczyć bÄ™dÄ… tylko tej liczby. Ćwiczenie 1.03.1. Wprowadz takie ustawienia formatów liczb, by każdy z wyników uzyskanych w poprzednich ćwiczeniach miaÅ‚ inny format. 1.04. Wprowadzanie tekstu Aby uczynić dokument Mathcad a zrozumiaÅ‚ym nawet po upÅ‚ywie czasu trzeba poszczególne fragmenty czytelnie opisać. W tym celu stosuje siÄ™ obszary tekstowe ( Text Regions ). Można je wprowadzać z klawiatury klikajÄ…c w pustym miejscu dokumentu i wciskajÄ…c klawisz ( ) (cudzysÅ‚owu) lub korzystajÄ…c z narzÄ™dzia Text Region wywoÅ‚ywanego z submenu rozwijanego po klikniÄ™ciu na napis Insert menu głównego. Do formatowania tekstu sÅ‚użą narzÄ™dzia z paska narzÄ™dzi rozwijanego po klikniÄ™ciu przycisku Formatting wywoÅ‚ywanego z submenu Toolbars rozwijanego po klikniÄ™ciu na napis - 7 - View menu głównego. SÄ… one takie same jak w innych programach Å›rodowiska Windows. Zazwyczaj pasek narzÄ™dzi formatowania jest rozwiniÄ™ty na staÅ‚e. Ćwiczenie 1.04.1. Opisz dotychczas wykonane ćwiczenia. zaopatrz je w tytuÅ‚y. Wpisz swoje imiÄ™ i nazwisko, numer grupy, rok akademicki. 1.05. PorzÄ…dkowanie dokumentu Mathcad Poszczególne regiony tekstowe a także wyrażenia matematyczne mogÄ… być w dokumencie przesuwane. W tym celu zaznacza siÄ™ je obejmujÄ…c prostokÄ…tem o przerywanym obrysie jaki otrzymuje siÄ™ ciÄ…gnÄ…c myszkÄ… z wciÅ›niÄ™tym lewym przyciskiem. Zaznaczone regiony otoczone sÄ… teraz oddzielnymi prostokÄ…tami o przerywanych obrysach, które nie znikajÄ… po zwolnieniu przycisku myszki. Gdy najechać na nie kursorem zmienia siÄ™ on w rysunek czarnej Å‚apki , za pomocÄ… której można przesuwać zaznaczone regiony. Poszczególne regiony można wyrównywać narzÄ™dziem Align Regions wywoÅ‚ywanym z submenu rozwijanego po klikniÄ™ciu na napis Format menu głównego. Wyrównanie poziome uzyskuje siÄ™ po klikniÄ™ciu na przycisk Across , pionowe - na przycisk Down . Czasem różne regiony zachodzÄ… na siebie albo wrÄ™cz leżą jedne na drugich (co siÄ™ może przytrafić przy automatycznym wyrównywaniu). WadÄ™ tÄ™ można usunąć stosujÄ…c narzÄ™dzie Separate Regions wywoÅ‚ywane również z submenu rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Format menu głównego. WczeÅ›niej należy zaznaczyć regiony, które majÄ… być wyrównywane. Ćwiczenie 1.05.1. UporzÄ…dkuj utworzony w trakcie ćwiczenia dokument Mathcad. Rób to każdorazowo przed zapisaniem dokumentu na dysk. - 8 - Część II 1.06. Zmienne Niekiedy jakiejÅ› wartoÅ›ci używamy w obliczeniach wielokrotnie, albo ponawiamy obliczenia gdy ta wartość ulegÅ‚a zmianie. Wygodnie jest wtedy nadać jej jakÄ…Å› nazwÄ™ i w wyrażeniach wypisywać nie samÄ… wartość lecz jej nazwÄ™. Ta nazwa to nazwa zmiennej, której przypisano tÄ™ wartość. W programie Mathcad nazwÄ… zmiennej może być wyrażenie zbudowane z liter (maÅ‚ych i dużych), liter greckich (wprowadza siÄ™ je albo z palety Greek Symbol Toolbar albo wpisujÄ…c Å‚aciÅ„ski odpowiednik a nastÄ™pnie wciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i G ), cyfr (nazwa nie może zaczynać siÄ™ od cyfry!), znaku podkreÅ›lenia ( _ ), symbolu akcentu ( ` - dolny symbol klawisza ze znakiem tyldy ~ ), znaku procentu ( % ) oraz znaku nieskoÅ„czonoÅ›ci ( " - wprowadza siÄ™ wciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i Z ). Nazwa nie może rozpoczynać siÄ™ od cyfry, znaku podkreÅ›lenia, znaku akcentu ani od znaku procentu. Symbol nieskoÅ„czonoÅ›ci może pojawiać siÄ™ tylko jako pierwszy i jedyny taki znak w danej nazwie. Zmienne mogÄ… posiadać indeksy dolne (subskrypty), stosowane np. przy oznaczaniu prÄ…du (jak np. 1 w I1 ). Wprowadza siÄ™ je wciskajÄ…c klawisz z kropkÄ…: . - napis kontynuowany bÄ™dzie teraz w dolnej poÅ‚owie wiersza. Zmiennym nadaje siÄ™ wartoÅ›ci przy pomocy specjalnego znaku równoÅ›ci: := Jest to tzw. "znak przypisania". Znak ten można wprowadzić z palety z elementarnymi operatorami i cyframi ( CalculatorToolbar - jest tam oznaczony symbolem := ), lub z klawiatury wciskajÄ…c klawisz ze znakiem dwukropka : . W programie MathCad wystÄ™pujÄ… trzy różne symbole równoÅ›ci (komputer wymaga precyzji!). Poznany przez nas wczeÅ›niej symbol = jest oznaczeniem równoÅ›ci wyrażenia po lewej stronie i wyniku obliczenia, który pojawia siÄ™ po prawej stronie (stanowi wiÄ™c polecenie oblicz i podaj wynik ). BÄ™dziemy używać jeszcze jednego symbolu równoÅ›ci - = ( = pogrubione). Jest on symbolem równoÅ›ci logicznej, wystÄ™puje w równaniach. Z klawiatury wprowadza siÄ™ go naciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i = . Program przeglÄ…da dokument z góry do doÅ‚u i z lewa w prawo. Aby wyliczyÅ‚ wyrażenie ze zmiennÄ…, wartość zmiennej musi być podana wyżej lub w tym samym wierszu z lewej strony wyliczanego wyrażenia. Jeżeli zmienna pojawia siÄ™ po raz pierwszy (a wiÄ™c nie ma jeszcze przypisanej wartoÅ›ci) znak przypisania pojawia siÄ™ po wprowadzeniu z klawiatury znaku równoÅ›ci ( = ). Jeżeli zmienna ma już nadanÄ… wartość wpisanie jej nazwy zakoÅ„czone wciÅ›niÄ™ciem klawisza = skutkuje wypisaniem wartoÅ›ci zmiennej. Uwaga! Program jest "inteligentny" co czasem pomaga a czasami może mieć opÅ‚akane skutki. RozpoczÄ™cie nazwy zmiennej od liczby skutkuje uznaniem przez program, że chodzi nam o mnożenie tej liczny przez zmiennÄ… o nazwie zÅ‚ożonej z tej części wprowadzonej przez nas nazwy, która zaczyna siÄ™ od pierwszego wystÄ™pujÄ…cego w niej znaku nie bÄ™dÄ…cego cyfrÄ… (przecież, zgodnie ze skÅ‚adnÄ… Mathcad a, nazwa nie może zaczynać siÄ™ od cyfry). Co gorzej, operatora tego nie daje siÄ™ edytować, w dodatku na ekranie nie widać znaku mnożenia! Ćwiczenie 1.06.1. Utwórz nowy dokument Mathcad a. Zapisz go na dysku pod takÄ… samÄ… nazwÄ… jak dokument poprzedni lecz z dopisanym kolejnym numerem. Zdefiniuj (nadajÄ…c im wartoÅ›ci) dwie zmienne o wymyÅ›lonych przez siebie nazwach. Użyj ich w prostych wyrażeniach typu potÄ™ga, pierwiastek, funkcja trygonometryczna. 1.07. Zmienne zakresowe Zmienna zakresowa ( Range Variable ) to taka zmienna programu Mathcad, która przyjmuje nie jednÄ… wartość ale caÅ‚y uporzÄ…dkowany szereg (wektor) wartoÅ›ci z pewnego zakresu. Jeżeli wprowadzić z klawiatury nastÄ™pujÄ…ca sekwencjÄ™ znaków x : 0.2 ; 4 na ekranie pojawi siÄ™ napis: - 9 - ZostaÅ‚a utworzona zmienna x o wartoÅ›ciach od 0.2 do 4 z krokiem 1. Gdy teraz kazać programowi podać wartość zmiennej x (napisać x = ) wypisze on te liczby. Gdy kazać mu wyliczyć x (wprowadzajÄ…c z klawiatury sekwencjÄ™: \ x = ) poda on skÅ‚adajÄ…cy siÄ™ z czterech liczb wynik pierwiastkowania przeprowadzonego dla każdej z czterech wartoÅ›ci należących do zmiennej zakresowej x . W palecie elementarnych operatorów matematycznych ( Calculator Toolbar ) przycisk do wprowadzania wartoÅ›ci zakresowych oznaczony jest symbolem m..n . Krok z jakim zmieniajÄ… siÄ™ wartoÅ›ci zmiennej zakresowej może być różny od jednoÅ›ci. Wtedy definicja zmiennej zakresowej ma nieco innÄ… postać. Po pierwszej wartoÅ›ci zakresu wstawia siÄ™ przecinek, a nastÄ™pnie wprowadza drugÄ… z kolei wartość jakÄ… ma przyjmować zmienna. Krokiem jest różnica pomiÄ™dzy wartoÅ›ciami drugÄ… i pierwszÄ…. PozostaÅ‚e wartoÅ›ci bÄ™dÄ… przyjmowane z takim samym krokiem. Gdy do definicji rozpatrywanej wyżej zmiennej zakresowej wprowadzić krok 0.5 (przyjąć jako pierwszÄ… wartość liczbÄ™ 0.2 a jako wartość drugÄ… liczbÄ™ 0.7) otrzymuje siÄ™ wektor pokazany na rysunku obok. Ćwiczenie 1.07.1. Zdefiniuj zmienne zakresowe: 1. dowolnÄ… 2. z krokiem innym niż jeden 3. z krokiem ujemnym 4. dowolnÄ…, z pierwszÄ… i drugÄ… wartoÅ›ciÄ… ujemnÄ… 5. z pierwszÄ… wartoÅ›ciÄ… ujemnÄ… i z krokiem ujemnym Wylicz jakÄ…Å› prostÄ… funkcjÄ™ (przykÅ‚adowo pierwiastek kwadratowy) z utworzonych zmiennych. Nie kasuj tego co wypisaÅ‚eÅ› i otrzymaÅ‚eÅ›. 1.08. Definiowanie funkcji Funkcja matematyczna to (speÅ‚niajÄ…ce pewne warunki) przyporzÄ…dkowanie elementów jednego zbioru elementom innego zbioru. Pierwszy zbiór jest dziedzinÄ… danej funkcji, drugi zbiorem jej wartoÅ›ci. W programie Mathcad te obydwa zbiory, dla których definiuje siÄ™ funkcje, sÄ… zbiorami liczbowymi. Definiowanie funkcji polega w nim na utworzeniu przepisu , z którego program ma korzystać wyliczajÄ…c liczbÄ™ bÄ™dÄ…cÄ… wartoÅ›ciÄ… funkcji, dla każdej liczby należącej do dziedziny funkcji. Taki przepis tworzy siÄ™ podajÄ…c jakie dziaÅ‚ania arytmetyczne majÄ… być wykonywane. Można też użyć do tego celu innych operatorów matematycznych oraz elementarnych funkcji predefiniowanych w programie. Funkcje te - 10 - można przywoÅ‚ywać korzystajÄ…c z menu Insert Function ( Wstaw FunkcjÄ™ ) wywoÅ‚ywanego przyciskiem Function ( Funkcja ) w submenu Insert ( Wstaw ) głównego paska menu (menu to można też przywoÅ‚ać wciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i F ). Po lewej stronie wyrażenia definiujÄ…cego funkcjÄ™ musi zostać wypisana jej nazwa uzupeÅ‚niona o nazwÄ™ zmiennej niezależnej umieszczonÄ… w nawiasie (np.: funkcja(dana) - gdzie funkcja jest nazwÄ… funkcji a dana nazwÄ… zmiennej). Nazwa funkcji oraz nazwa zmiennej niezależnej mogÄ… być dowolne byle utworzone zgodnie z zasadami tworzenia nazw, poznanymi w poprzednim ćwiczeniu. Po prawej stronie wyrażenia definiujÄ…cego funkcjÄ™ musi być podany przepis na wyliczenie wartoÅ›ci funkcji. Znak równoÅ›ci jest znakiem przyporzÄ…dkowania ( := ) Załóżmy, że interesuje nas funkcja, która bÄ™dzie siÄ™ nazywać "igrek" i bÄ™dzie obliczać iloczyn: liczba podana jako argument razy wyliczony dla tej liczby sinus . W programie Mathcad definicja tej funkcji bÄ™dzie miaÅ‚a postać: igrek(x) := x Å" sin(x) - igrek to nazwa utworzonej przez nas funkcji, x to nazwa zmiennej niezależnej, sin() jest funkcjÄ… predefiniowanÄ… w programie. Gdy mamy już zdefiniowanÄ… funkcjÄ™ możemy wyliczać jej wartość dla dowolnej liczby (o ile nie jest to sprzeczne z reguÅ‚ami matematyki). W tym celu wypisujemy nazwÄ™ tej funkcji, w miejsce symbolu zmiennej niezależnej wpisujemy liczbÄ™, która ma być argumentem funkcji, a nastÄ™pnie piszemy znak równoÅ›ci ( zwykÅ‚y ), np.: igrek(65) = . Program poda wartość funkcji: igrek(65) = 53,744 . Możemy również wyliczyć wartość funkcji dla wartoÅ›ci wczeÅ›niej zdefiniowanej zmiennej. Zadeklarujmy przykÅ‚adowo zmiennÄ…: oczko := 0.8 . Program wyliczy: igrek(oczko) = 0.574 . Zmienna może być zmiennÄ… zakresowÄ… - wtedy program wyliczy funkcji wartoÅ›ci dla wszystkich wartoÅ›ci zmiennej. Wypisanie: igrek = skutkuje pojawieniem siÄ™ informacji Illegal context - nielegalny kontekst , funkcja igrek istnieje tylko w postaci igrek(liczba) albo igrek(nazwa_zmiennej) . Niech interesujÄ… nas wartoÅ›ci funkcji w caÅ‚ym przedziale zamkniÄ™tym 0, 3Ä„ . Aby je wyliczyć (na przykÅ‚ad po to, by sporzÄ…dzić wykres) należy utworzyć zmiennÄ… zakresowÄ… o zakresie 0, 3Ä„ . BÄ™dzie to dziedzina zmiennej niezależnej funkcji. To jakie elementy (liczby) bÄ™dÄ… należeć do jej dziedziny (i ile bÄ™dzie tych elementów - liczb) zależy od przyjÄ™tego kroku. Przyjmijmy krok 2 (żeby wektor wartoÅ›ci nie byÅ‚ zbyt duży i przykÅ‚ad nie byÅ‚ zbyt rozwlekÅ‚y). Wypiszmy deklaracjÄ™ zmiennej: u := 0,2..3Å" Ä„ - zmienna może siÄ™ u = igrek(u) = nazywać inaczej niż w deklaracji funkcji. 0 0 igrek(zmienna) zmienna sin(zmienna) u 0 2 3 := Å" := , .. Å"Ä„ 2 1.819 4 -3.027 Dajmy teraz programowi polecenia: u = i igrek(u) = . Program wypisaÅ‚ wartoÅ›ci (liczby) jakie przyjmuje zmienna niezależna i - 6 -1.676 w drugim sÅ‚upku - wartoÅ›ci (liczby) jakie przyjmuje funkcja dla 8 7.915 odpowiednich wartoÅ›ci zmiennej niezależnej. Funkcje dwu (i wiÄ™cej) zmiennych definiuje siÄ™ analogicznie. - 11 - Ćwiczenie 1.08.1. WprowadzajÄ…c wymyÅ›lone przez siebie nazwy zmiennych zdefiniuj dwie funkcje wykorzystujÄ…ce oferowane przez program funkcje elementarne (trygonometryczne, wykÅ‚adnicze, logarytmiczne) i dziaÅ‚ania arytmetyczne ( kalkulatorowe ). Wylicz ich wartoÅ›ci. 1.09. WykreÅ›lanie funkcji we współrzÄ™dnych prostokÄ…tnych Utwórz nowy dokument Mathcada (i zapisz go na dysku). Nauczymy siÄ™ teraz robić wykresy funkcji na przykÅ‚adzie sporzÄ…dzania wykresu funkcji y(x) := sin(x) . W Mathcadzie możemy to zrobić jedynie dla jakiegoÅ› konkretnego zakresu zmiennoÅ›ci zmiennej x . Należy zatem zacząć od zdefiniowania jakiejÅ› zmiennej zakresowej. Załóżmy, że wykres bÄ™dzie obejmowaÅ‚ półtora okresu funkcji sinus: <0,3Ä„>, zatem zmienna zakresowa może być zdefiniowana jako: u := 0,2..3 Å" Ä„ . Aby sporzÄ…dzić wykres należy kliknąć na napis X-Y plot w submenu Graph rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Insert menu głównego. Powoduje to wklejenie w miejscu gdzie znajdowaÅ‚ siÄ™ krzyżyk zastÄ™pujÄ…cy w Mathcad zie kursor dwuwymiarowego wykresu szkieletowego o współrzÄ™dnych prostokÄ…tnych. (PozostaÅ‚e opcje submenu wskazujÄ… na inne rodzaje wykresów: wykres dwuwymiarowy o współrzÄ™dnych biegunowych: Polar Plot , różne rodzaje wykresów trójwymiarowych: Surface Plot , Contour Plot , 3D Scatter Plot i 3D Bar Chart oraz dwuwymiarowy wykres pola wektorowego: Vector Field Plot .) Dwuwymiarowy wykres o współrzÄ™dnych prostokÄ…tnych może być wklejony również przez wciÅ›niÄ™cie klawisza @ oraz przy pomocy odpowiedniej palety matematycznej ( Graph Toolbar - tej z rysunkiem wykresu funkcji). Czarne prostokÄ…ciki w prawym dolnym rogu prostokÄ…ta edycyjnego wykresu i na Å›rodku jego dolnej i prawej krawÄ™dzi sÅ‚użą do skalowania rysunku. CiÄ…gnÄ…c za nie myszkÄ… można go powiÄ™kszać i pomniejszać, a także zmieniać proporcje wymiarów. WewnÄ…trz prostokÄ…ta edycyjnego znajduje siÄ™ prostokÄ…t mniejszy. Tu bÄ™dzie umieszczony wykres. Po jego lewej stronie i pod spodem znajdujÄ… siÄ™ podÅ‚użne prostokÄ…ciki: znaczniki (placeholders). Aby wykres szkieletowy zamieniÅ‚ siÄ™ w żądany wykres funkcji należy w znacznik dolny wpisać nazwÄ™ zmiennej zakresowej a w znacznik przy krawÄ™dzi pionowej wyrażenie okreÅ›lajÄ…ce funkcjÄ™ (np. jej nazwÄ™). Dla funkcji: y(x) := sin(x) i zmiennej zakresowej: u := 0,2..3Å" Ä„ w Å›rodkowy znacznik na osi poziomej wpisujemy u , w Å›rodkowy znacznik na osi pionowej y(u) . Otrzymamy wykres (maÅ‚o podobny do sinusoidy): Jeżeli klikniemy w regionie należącym do wykresu pojawi siÄ™ wokół niego prostokÄ…t edycyjny. Liczby u góry i u doÅ‚u lewej krawÄ™dzi wykresu, a także z lewej i prawej strony jego dolnej krawÄ™dzi to wartoÅ›ci zakresowe. Program dobiera je sam tak, by uwzglÄ™dnione byÅ‚y wszystkie wartoÅ›ci zmiennej zakresowej (zakres poziomy) i by wykres zmieÅ›ciÅ‚ siÄ™ w okienku (zakres pionowy). Gdy na takiej liczbie kliknąć pojawiÄ… siÄ™ linie edycyjne. Można jÄ… teraz edytować - zamiast przyjÄ™tej automatycznie wpisać jakÄ…Å› innÄ… wartość. Amplituda sinusoidy wynosi 1" wprowadzmy zatem wartoÅ›ci 1 i -1 (gdybyÅ›my chcieli by wykres nie dotykaÅ‚ brzegów okienka powinniÅ›my wpisać - 12 - nieco wiÄ™ksze wartoÅ›ci, np. 1.1 i -1.1 ). Zostawmy zakres poziomy niezmieniony (wynosi on półtora okresu z dokÅ‚adnoÅ›ciÄ… wynikajÄ…ca z przyjÄ™tego kroku). Nasz wykres ciÄ…gle jeszcze nie przypomina sinusoidy. Jest jakÄ…Å› dziwnÄ… Å‚amanÄ…. Program zaznaczyÅ‚ na wykresie punkty wyliczone dla każdej z piÄ™ciu wartoÅ›ci zmiennej zakresowej a nastÄ™pnie poÅ‚Ä…czyÅ‚ je odcinkami. Efekt jest niezadowalajÄ…cy z powodu zbyt maÅ‚ej liczby punktów (5). Zmniejszmy zatem (bardzo radykalnie) krok zmiennej zakresowej - z 2 (taki wynika z przyjÄ™tej przez nas definicji zmiennej zakresowej u ) na 0.01 (w tym celu trzeba zmienić definicjÄ™). Teraz punktów bÄ™dzie ponad 200 razy wiÄ™cej i bÄ™dÄ… rozmieszczone ponad 200 razy gęściej. To już jest sinusoida. Można jÄ… jeszcze zaopatrzyć w opisane skale, podpisy itp. W tym celu należy kliknąć podwójnie na wykresie. Pojawi siÄ™ tablica formatowania wykresu. Można jÄ… także wywoÅ‚ywać klikajÄ…c na napis X-Y Plot w submenu Graph rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Format menu głównego. Rysunek poniżej, po lewej pokazuje menu tablicy formatowania wykresu jakie pojawia siÄ™ po naciÅ›niÄ™ciu na jej przycisk X-Y Axes ( Osie X-Y ). Dolna część menu pozwala na wybór stylu w jakim bÄ™dÄ… pokazywane osie wykresu. Styl w jakim byÅ‚y dotychczas pokazywane to Boxed - PudeÅ‚ko . Jeżeli zaznaczymy styl Crossed zamiast prostokÄ…cika pojawiÄ… siÄ™ prostopadÅ‚e krzyżujÄ…ce siÄ™ linie. W opcji None w ogóle nie bÄ™dzie osi. Wypróbuj te ustawienia nie wychodzÄ…c z trybu formatowania, a jedynie klikajÄ…c na przycisk Zastosuj . (WczeÅ›niej przesuÅ„ tablicÄ™ formatowania w miejsce, w którym nie przesÅ‚ania formatowanego wykresu.) Poeksperymentuj także z ustawieniami osi (X-Axis, Y-Axis): Log Scale - skala logarytmiczna; Grid Lines - linie siatki; Numbered - osie opisane liczbami; Autoscale - automatyczne dobieranie skali; - 13 - Show markers - dodatkowe linie-znaczniki (trzeba wyjść z menu formatowania); Auto Grid - automatyczne dobieranie siatki; Number of grids - liczba linii siatki Gdy chcemy wprowadzić do wykresu dodatkowe linie-znaczniki ( markers ) (można dodać po dwa na każdej osi) trzeba zaznaczyć to na polu wyboru (show markers) i wyjść z tablicy formatowania. Na wykresie pojawiÄ… siÄ™ dodatkowe prostokÄ…ciki (placeholders). Trzeba w nie wpisać wartoÅ›ci, które majÄ… pokazywać te linie. ChcÄ…c zmienić ustawienia już istniejÄ…cych znaczników trzeba kliknąć na opisujÄ…cych je liczbach i zmienić je na nowe. Po wypróbowaniu innych ustawieÅ„ ostatecznie wprowadz ustawienia takie jak na rysunku. Kolejny rysunek (po prawej obok pierwszego) pokazuje menu tablicy formatowania wykresu jakie pojawia siÄ™ po naciÅ›niÄ™ciu na przycisk Traces ( Linie wykresu ). W edytowanym przykÅ‚adzie jest tylko jeden przebieg. Ma on etykietkÄ™ ( Trace legend ): trace 1 . Punkty przebiegu nie sÄ… oznaczane - opcja Symbol ma wartość none (tj. żaden ). Przebieg jest wyrysowany liniÄ… ciÄ…gÅ‚Ä… ( Solid ), kolor linii jest czerwony ( Red ), punkty Å‚Ä…czone sÄ… liniÄ… ( Line ), grubość linii ( Weight ) ustawiono na 3 . Pokazywane sÄ… argumenty funkcji, schowany jest natomiast jej opis ( Hide legend ) (opcja Hide arguments ujawnia siÄ™ dopiero po wyjÅ›ciu z edytowania). Poeksperymentuj z różnymi ustawieniami przebiegu. Ostatecznie wprowadz ustawienia jak na rysunku. Kolejne rysunki pokazujÄ… menu tablicy formatowania jakie pojawia siÄ™ po naciÅ›niÄ™ciu na przyciski Labels ( Etykietki ) i Defaults ( Ustawienia domyÅ›lne ). WydajÄ… siÄ™ one być wystarczajÄ…co czytelne. Menu Labels umożliwia opisywanie wykresu. Menu Defaults sÅ‚uży do ustawienia wprowadzonych opcji jako domyÅ›lnych. Poeksperymentuj z opisem przebiegu. Ostatecznie wprowadz ustawienia jak na rysunku. Po wprowadzeniu ustawieÅ„ jak na rysunkach wykres bÄ™dzie wyglÄ…daÅ‚ nastÄ™pujÄ…co: Ćwiczenie 1.09.1. Zdefiniuj funkcje podane przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. SporzÄ…dz ich wykresy dla zadanych przedziałów. Ustaw parametry wykresów inne niż domyÅ›lne. Opisz wykresy. UporzÄ…dkuj swój dokument Mathcad i zapisz go na dysku. - 14 - Część III 1.10. WykreÅ›lanie kilku funkcji na jednym wykresie, powiÄ™kszanie części wykresu, odczytywanie wartoÅ›ci funkcji z wykresu. Mathcad umożliwia wykreÅ›lanie kilku funkcji na jednym wykresie. W tym celu trzeba je oczywiÅ›cie zdefiniować. NastÄ™pnie wywoÅ‚ać wykres szkieletowy , wpisać nazwÄ™ zmiennej zakresowej w znacznik osi X, a nastÄ™pnie w znacznik osi Y wpisać wyrażenie okreÅ›lajÄ…ce funkcje, przedzielajÄ…c je w trakcie wprowadzania przecinkiem (przecinkami) - program przeniesie wyrażenie po przecinku do nowej linii. Każda z wykreÅ›lanych funkcji może być zdefiniowana dla innej zmiennej zakresowej. Zmienne wpisujemy w znacznik osi X oddzielajÄ…c je przecinkami: Poszczególne części wykresu można powiÄ™kszać. SÅ‚uży do tego narzÄ™dzie X-Y Zoom wywoÅ‚ywane z submenu Graph rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Format menu głównego. Najpierw należy kliknąć na wykres, nastÄ™pnie wywoÅ‚ać X-Y Zoom (można to także zrobić klikajÄ…c na wykresie prawym klawiszem myszki), a potem przycisnąć lewy klawisz myszki na wykresie i ciÄ…gle go przyciskajÄ…c zaznaczyć obszar, który ma być powiÄ™kszony. NastÄ…pi to po klikniÄ™ciu na przycisk Zoom narzÄ™dzia. Powrót do poprzedniego widoku po klikniÄ™ciu na przycisk Unzoom , do caÅ‚ego wykresu po klikniÄ™ciu na przycisk Full View . - 15 - Ćwiczenie 1.10.1. Utwórz nowy dokument Mathcad a. Zapisz go na dysku pod takÄ… samÄ… nazwÄ… jak dokumenty poprzednie lecz z dopisanym kolejnym numerem. Zdefiniuj funkcje podane przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. SporzÄ…dz ich wspólne wykresy dla zadanych przedziałów. Przekopiuj w inne miejsce a nastÄ™pnie powiÄ™ksz wskazane przez prowadzÄ…cego fragmenty. Mathcad umożliwia odczytywanie wartoÅ›ci funkcji z wykresu. W ten sposób można np. doÅ›wiadczalnie znalezć jej wartość maksymalnÄ… w jakimÅ› przedziale albo punkt przeciÄ™cia dwu krzywych. SÅ‚uży do tego narzÄ™dzie X-Y Trace wywoÅ‚ywane z submenu Graph rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Format menu głównego (można je także wywoÅ‚ać klikajÄ…c na wykresie prawym klawiszem myszki). Najpierw należy kliknąć na wykres, nastÄ™pnie wywoÅ‚ać X-Y Trace , a potem kliknąć myszka na wykresie. PojawiÄ… siÄ™ dwie przerywane linie. WspółrzÄ™dne ich przeciÄ™cia pokazujÄ… siÄ™ w odpowiednich okienkach narzÄ™dzia X-Y Trace . Rysunek pokazuje wyznaczanie współrzÄ™dnych punktu przeciÄ™cia siÄ™ wykresów sinusa i kosinusa. Jeżeli zaznaczyć opcjÄ™ Track Data Points pokazywane sÄ… wartoÅ›ci funkcji w punktach wyznaczonych przez wartoÅ›ci zmiennej zakresowej. Ćwiczenie 1.10.2. Wyznacz przy pomocy narzÄ™dzia X-Y Trace wskazane przez prowadzÄ…cego wartoÅ›ci na wykonanych wczeÅ›niej wykresach. Porównaj z wartoÅ›ciami wyliczonymi dla wybranych punktów osobno. 1.11. WykreÅ›lanie zależnoÅ›ci uzyskanych na podstawie pomiarów. Dotychczas sporzÄ…dzaliÅ›my wykresy funkcji danych analitycznie. Przy pomocy programu Mathcad można sporzÄ…dzać również wykresy zależnoÅ›ci uzyskanych empirycznie, na podstawie pomiarów. Dane empiryczne, które majÄ… być analizowane przy pomocy programu Mathcad wygodnie jest przedstawić w postaci wektorów tj. jednokolumnowych macierzy. Jeżeli jest ich dużo mogÄ… być one wprowadzane automatycznie, bezpoÅ›rednio z urzÄ…dzeÅ„ pomiarowych. Dla pomiarów przeprowadzanych w ramach niniejszych ćwiczeÅ„ nie jest to konieczne - dane bÄ™dÄ… wprowadzane rÄ™cznie . Macierz (a wiÄ™c i jednokolumnowÄ… macierz: wektor) można utworzyć posÅ‚ugujÄ…c siÄ™ paletÄ… wektorów i macierzy ( Vector and Matrix Toolbar ). Po klikniÄ™ciu na ikonkÄ™ z rysunkiem macierzy (w lewym górnym rogu palety) pojawia siÄ™ menu umożliwiajÄ…ce ustalenie ile nowotworzona macierz (wektor) ma mieć wierszy (rows), a ile kolumn (columns). Menu tworzenia macierzy można też wywoÅ‚ać naciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i M - 16 - NaciÅ›niÄ™cie przycisku OK powoduje utworzenie macierzy (wektora) o tylu wierszach i kolumnach jak to zostaÅ‚o zadeklarowane. (Przyciski Insert i Delete sÅ‚użą do edycji już utworzonej macierzy - do dodania do macierzy elementów lub ich usuniÄ™cia). Utwórzmy wektor o dziesiÄ™ciu elementach i przypiszmy go zmiennej o nazwie U (niech to bÄ™dÄ… kolejne wartoÅ›ci napiÄ™cia przykÅ‚adanego do jakiegoÅ› badanego elementu). W tym celu należy wypisać nazwÄ™ zmiennej, potem znak przypisania a nastÄ™pnie wprowadzić macierz o jednej kolumnie i dziesiÄ™ciu wierszach. Teraz w miejsce znaczników wystÄ™pujÄ…cych w miejscu elementów macierzy (wektora) należy wpisać odpowiednie wartoÅ›ci. Jeżeli bÄ™dziemy chcieli przeprowadzać na nich pózniej obliczenia lepiej by byÅ‚y one uporzÄ…dkowane (rosnÄ…co lub malejÄ…co) - niektóre aplikacje Mathcad a tego wymagajÄ…. Załóżmy, że w trakcie eksperymentu mierzyliÅ›my prÄ…dy jakie pÅ‚ynęły przez badany element po przyÅ‚ożeniu do jego zacisków napięć podanych w wektorze U . Zapiszmy je w wektorze I . Wektor ten musi mieć oczywiÅ›cie tyle samo elementów co wektor U . WartoÅ›ci wystÄ™pujÄ…ce w poszczególnych elementach tego nowego wektora sÄ… natężeniami prÄ…du wystÄ™pujÄ…cymi przy przykÅ‚adaniu do badanego elementu napięć z elementów wektora U o takim samym numerze. Adres n-tego elementu wektora U ma postać: Un , gdzie n to kolejny numer elementu, jego indeks. Wyrażenie to można wypisać z klawiatury jako ciÄ…g znaków: U [ n ( [ to lewy nawias prostokÄ…tny, zamiast n trzeba oczywiÅ›cie wprowadzić odpowiedniÄ… liczbÄ™). Można je też wprowadzić z palety arytmetycznej ( Calculator Toolbar ). Przycisk (drugi od prawej w górnym rzÄ™dzie): Xn . Element pierwszy ma numer (indeks) zero (zatem ostatni element ma indeks 9 ). UWAGA!: Niezwykle Å‚atwo jest pomylić indeks z subskryptem. Na ekranie różniÄ… siÄ™ jedynie tym, że indeks jest zapisany mniejszÄ… czcionkÄ™. SporzÄ…dzmy teraz charakterystykÄ™ prÄ…dowo-napiÄ™ciowÄ… badanego elementu, a wiÄ™c wykres zależnoÅ›ci natężenia prÄ…du od napiÄ™cia. Przy sporzÄ…dzaniu wykresów funkcji danych w postaci analitycznej zmienna niezależna musiaÅ‚a być podana jako tzw. wartość zakresowa, a wiÄ™c jako pewien zbiór (wektor) uporzÄ…dkowanych wartoÅ›ci kolejno przez niÄ… przybieranych. Wektor U jest takim wÅ‚aÅ›nie zbiorem - jego elementy sÄ… uporzÄ…dkowane rosnÄ…co. (Jest to wymóg jaki musi on speÅ‚niać - alternatywnie może być uporzÄ…dkowany malejÄ…co.) Zatem do znacznika na osi - 17 - rzÄ™dnych (na osi iksów ) wykresu wpisujemy U . W znacznik na osi odciÄ™tych ( igreków ) wpisujemy symbol zmiennej niezależnej I - też danej jako wektor. Wykres poprowadzono liniÄ… przerywanÄ… by podkreÅ›lić, że sÄ… to tylko odcinki Å‚Ä…czÄ…ce punkty pomiarowe, a nie jakaÅ› rzeczywista charakterystyka (do tego tematu jeszcze wrócimy). Zmienne U i I na osiach wykresu można również podawać jako uzależnione od pewnej zmiennej zakresowej, której wartoÅ›ciami sÄ… indeksy wektorów (niekoniecznie wszystkie). Wtedy trzeba zdefiniować odpowiedniÄ… zmiennÄ… (np.: n := 0..9 ) zaÅ› zmienne U i I zapisać na osiach w formie Un i In (n jest tu indeksem). Sprawdz czy to dziaÅ‚a. Ćwiczenie 1.11.1. Jeżeli pomnożyć wartość napiÄ™cia przez wartość natężenia prÄ…du wymuszonego tym napiÄ™ciem, otrzymuje siÄ™ wartość mocy z jakÄ… badany element pobiera energiÄ™ elektrycznÄ…. Aby przeprowadzić takie wyliczenie dla wartoÅ›ci zawartych w wektorach U i I należy je wykonać dla każdej odpowiadajÄ…cej sobie pary napięć i prÄ…dów oddzielnie. Otrzymane wyniki można nastÄ™pnie umieszczać w odpowiednich elementach nowego wektora, powiedzmy wektora P , np: Wypisanie powyższej deklaracji jest jednoznaczne z zadeklarowaniem zmiennej P , której przyporzÄ…dkowany jest czteroelementowy (pamiÄ™tajmy, że w macierzach Mathcad a numeracja elementów zaczyna siÄ™ od zera) wektor z elementem o indeksie 3 o wartoÅ›ci jaka wynika z wyliczenia. Elementy wektora o indeksach mniejszych od trzech przyjmujÄ… wartość zero. ChcÄ…c aby Mathcad wyliczyÅ‚ wartoÅ›ci mocy dla wszystkich elementów wektorów U i I należy utworzyć zmiennÄ… zakresowÄ… zawierajÄ…cÄ… wszystkie indeksy wektorów a nastÄ™pnie kazać programowi wykonać to wyliczenie podajÄ…c zmiennÄ… zamiast konkretnego indeksu: Dla omawianych w pkcie 1.11. przykÅ‚adowych danych sporzÄ…dz wykresy mocy w funkcji napiÄ™cia i w funkcji natężenia. Ćwiczenie 1.11.2. SporzÄ…dz inne wykresy zadane przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. 1.12. RozwiÄ…zywanie równaÅ„ z jednÄ… niewiadomÄ… Mathcad oferuje kilka narzÄ™dzi do rozwiÄ…zywania równaÅ„ oraz ich ukÅ‚adów. Zapoznajmy siÄ™ z jednym z nich: procedurÄ… Given - Find wykorzystujÄ…cÄ… operatory Given i Find(x). Procedura przeznaczona jest do rozwiÄ…zywania ukÅ‚adów równaÅ„ ale można przy jej pomocy rozwiÄ…zywać także pojedyncze równania (sÄ… one przecież szczególnym przypadkiem ukÅ‚adu równaÅ„). Program wyznacza pierwiastek równania metodÄ… przeszukiwania: podstawia za niewiadomÄ… kolejno różne liczby (wedÅ‚ug pewnego algorytmu) i sprawdza czy lewa strona równania jest równa prawej (z dokÅ‚adnoÅ›ciÄ…, którÄ… można zadeklarować). Jako rozwiÄ…zanie podaje pierwszÄ… napotkanÄ… liczbÄ™ (zawsze tylko jednÄ…), dla której równanie jest speÅ‚nione. Przeszukiwanie rozpoczynane jest od wartoÅ›ci poczÄ…tkowej (guess value), którÄ… programowi trzeba podać. StÄ…d rozwiÄ…zanie równania zaczyna siÄ™ od podania tej wartoÅ›ci. Może ona być najzupeÅ‚niej dowolna (z pewnymi ograniczeniami, o których jeszcze bÄ™dziemy mówić). NastÄ™pnie musi zostać wypisane sÅ‚owo kluczowe Given (po angielsku: jest dane ). Teraz wypisuje siÄ™ równanie. Program Mathcad Å›ciÅ›le rozróżnia poszczególne znaczenia wieloznacznego znaku równoÅ›ci: = . Tu jest on znakiem równoÅ›ci logicznej. Wprowadza siÄ™ go naciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i =. Wizualnie, na ekranie jest to znak równoÅ›ci pogrubiony. Można go też wprowadzić z palety matematycznej Evaluation and Boolean Toolbar . RozwiÄ…zanie równania otrzymuje siÄ™ wypisujÄ…c operator Find(nazwa_niewiadomej). - 18 - Poszczególne elementy procedury muszÄ… być wypisane w takiej wÅ‚aÅ›nie kolejnoÅ›ci (z góry na dół lub z lewa w prawo) Rozwiążmy przykÅ‚adowo równanie: x2 - 2 Å" x = 3 . Zadajmy programowi jako wartość poczÄ…tkowÄ… (guess value) x = 2 : Taka postać wyniku byÅ‚aby niewygodna gdybyÅ›my chcieli go użyć do dalszych obliczeÅ„. Wtedy lepiej zapisać go jako wartość jakiejÅ› zmiennej. Nazwijmy tÄ™ zmiennÄ… np. wynik : RozwiÄ…zywane równanie jest równaniem kwadratowym. Powinno mieć zatem dwa pierwiastki (inna możliwość to jeden pierwiastek tzw. podwójny). Program znalazÅ‚ pierwiastek najbliższy zadanej mu wartoÅ›ci poczÄ…tkowej ( x = 2 ). Aby znalezć drugie rozwiÄ…zanie trzeba podać innÄ… wartość poczÄ…tkowÄ…, bliższÄ… temu drugiemu rozwiÄ…zaniu. Nie musi siÄ™ to zakoÅ„czyć sukcesem. Przy zle dobranym warunku poczÄ…tkowym program nie znajduje rozwiÄ…zania. Spróbujmy z wartoÅ›ciÄ… x = -1: Program wypisaÅ‚ (po angielsku) komunikat: Nie mogÄ™ znalezć rozwiÄ…zania ukÅ‚adu równaÅ„ (pamiÄ™tajmy, że procedura przeznaczona jest do rozwiÄ…zywania ukÅ‚adów równaÅ„). Wypróbuj innÄ… wartość poczÄ…tkowÄ… albo sprawdz czy rozwiÄ…zanie rzeczywiÅ›cie istnieje. Spróbujmy zatem raz jeszcze z innÄ… wartoÅ›ciÄ… poczÄ…tkowÄ…. Niech bÄ™dzie niÄ… x = -5 : OtrzymaliÅ›my drugi pierwiastek. Jeżeli rozwiÄ…zanie ma być liczbÄ… zespolonÄ… wartość poczÄ…tkowa też musi być liczbÄ… zespolonÄ…. Rozwiążmy przykÅ‚adowo równanie x2 + 2 Å" x = -5 : Dla poczÄ…tkowej wartoÅ›ci bÄ™dÄ…cej liczbÄ… rzeczywistÄ… program nie znalazÅ‚by rozwiÄ…zania. Ćwiczenie 1.12.1. Rozwiąż przy pomocy procedury Given - Find równania podane przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. 1.13. RozwiÄ…zywanie ukÅ‚adów równaÅ„ RozwiÄ…zywanie ukÅ‚adu równaÅ„ przy pomocy procedury Given - Find różni siÄ™ od rozwiÄ…zywania pojedynczego równania jedynie tym, że wartoÅ›ci poczÄ…tkowe podawane sÄ… dla wiÄ™cej niż jednej niewiadomej a operator Find ma wiÄ™cej argumentów (niż jeden). Rozwiążmy przykÅ‚adowo ukÅ‚ad równaÅ„: Å„Å‚x2 + y2 = 6 ôÅ‚ òÅ‚ ôÅ‚ ółx + y = 2 - 19 - Odpowiedni fragment dokumentu Mathcad wyglÄ…da jak niżej: Wynik można również zapisać jako dwuelementowÄ… macierz (wektor) zmiennych x i y : Inny sposób wyprowadzania wyniku to przypisanie go jakiejÅ› zmiennej. Jako swojÄ… wartość zmienna przyjmie wartoÅ›ci wektora wyników: Ćwiczenie 1.13.1. Rozwiąż przy pomocy procedury Given - Find równania podane przez prowadzÄ…cego ćwiczenie. 1.14. RozwiÄ…zywanie symboliczne równaÅ„ (i ukÅ‚adów równaÅ„) Mathcad oferuje narzÄ™dzia umożliwiajÄ…ce rozwiÄ…zywanie równaÅ„ i ich ukÅ‚adów symbolicznie (a nie numerycznie - jak to już umiemy robić). Jednym z nich jest zmodyfikowana procedura Given - Find. Ponieważ rozwiÄ…zywanie jest symboliczne (a nie dla konkretnych wartoÅ›ci liczbowych) nie trzeba deklarować, żadnych wartoÅ›ci poczÄ…tkowych. Podobnie jak dla wersji numerycznej rozwiÄ…zywane równanie (równania) umieszcza siÄ™ pomiÄ™dzy sÅ‚owem kluczowym Given, a sÅ‚owem kluczowym Find. Argumentami operatora Find sÄ… niewiadome, których wartoÅ›ci majÄ… być wyznaczone. Po operatorze Find umieszcza siÄ™ operator obliczania symbolicznego w postaci strzaÅ‚ki skierowanej w prawo. Operator ten wprowadza siÄ™ naciskajÄ…c jednoczeÅ›nie klawisze Ctrl i . (kropka). Można go też wprowadzić z palety operatorów symbolicznych ( Symbolic Keyword Palette , tej z birecikiem - pierwszy przycisk w pierwszym rzÄ™dzie) albo wciskajÄ…c przycisk Evaluate w submenu Symbolically rozwijanego po klikniÄ™ciu na przycisk Symbolics menu głównego (w tym ostatnim przypadku nie pojawi siÄ™ strzaÅ‚ka lecz od razu rozwiÄ…zanie). PrzeÅ›ledz tok symbolicznego rozwiÄ…zywania równania x2 + 2 Å" x = 3 : Program wyznaczyÅ‚ obydwa istniejÄ…ce tu rozwiÄ…zania. ProcedurÄ™ symbolicznego rozwiÄ…zywania równaÅ„ i ukÅ‚adów równaÅ„ można stosować także wtedy gdy w równaniu wystÄ™pujÄ… nie liczby lecz parametry. Na koniec każdej z części ćwiczenia uporzÄ…dkuj utworzony w trakcie ćwiczenia dokument Mathcad. Dokument powinien wyglÄ…dać estetycznie. PamiÄ™taj o opisach, w tym o podaniu imion i nazwisk wszystkich czÅ‚onków ćwiczÄ…cej grupy. Zapisuj dokument na dysku. - 20 -