Aneks:Język francuski - wymowa - Wikisłownik, wolny wielojęzyczny... http://pl.wiktionary.org/wiki/Aneks:J%C4%99zyk_francuski_-_wymowa
Aneks:Język francuski - wymowa
Wikisłownik - wolny i wielojęzyczny słownik
Zasady ułatwiające czytanie wyrazów francuskich
Nie są to zasady "formalne" i "uniwersalne", zawsze znajdą się mniejsze lub większe odstępstwa.
Spis treści
1 Litery
2 Grupy kilkuliterowe
3 A
ączenie międzywyrazowe
4 Elizja (wyrzutnia)
Litery
a - wymawiamy jak nasze "a", np. a la maison
� - jak "a", np. �ge [aż]
c + spółgłoski - jak "k", np. nocturne [nokturn]
c + nic (koniec wyrazu) jak "k", np. toc-toc
c + o,a,u - jak "k", np. carte [kart]
c + e,i - jak "s", np. ciel [sjel]
� - zawsze jak "s", np. �a [sa]
e + nic (koniec wyrazu) nigdy nie czytamy, np. flotte [flot]
e (w środku wyrazu) jak "e" (Mercure), czasem jak "y" np. regrouper [rygrupe]
� czytamy zawsze (nawet na końcu wyrazu), np. orient� [oriąte]
Ł czytamy zawsze (występuje generalnie w środku wyrazu), np. photosphŁre [fotosfer]
ę jak "e", np. gęner [żene]
� jak "e", np. No�l [Noel]
g:
g + o,a,u - jak "g", np. Ganymede [Ganimed]
g + spółgłoska - jak "g" grand [grą]
g + e,i - jak "ż", np. g�ant [żeą]
h w języku francuskim jest niewymawiane, np. hiver [iwer]
� - jak "i", np. N�mes [Nim]
� - zawsze jak "i", nawet gdy występuje w grupie kilkuliterowej; porównaj: ma�s [mais] , ale mais [me] .
j jak "ż", np. Jupiter [ż�piter]
� jak "o", np. t�t [to]
S
głoska powstała jakby z połączenia "e" i "y", usta jak do "e" i mówimy "y" lub na odwrót, np. S
uvre
(dzieło)
u nie ma w języku polskim - a wymawia się go tak: usta jak do "u" i jednocześnie wymawiać "i" (taki
sam dz
więk jak niemieckie "u umlałt"), np. Lune [l�n] (Księżyc). Dz
więk ten będę oznaczać w
"transkrypcji" jako [�]
u - poprzedzone zawsze o - czytamy "u", p ou [u] (porównaj: ou [u] - taka sama wymowa, inna
pisownia i znaczenie)
u - poprzedzone zawsze o - czytamy "u", np. voute [wut]
s pomiędzy samogłoskami czytamy jak "z", np. d�clinaison [deklinezą]
1 z 3 2008-01-30 17:42
Aneks:Język francuski - wymowa - Wikisłownik, wolny wielojęzyczny... http://pl.wiktionary.org/wiki/Aneks:J%C4%99zyk_francuski_-_wymowa
Nie czytamy spółgłosek na końcu wyrazów oprócz:
c - wymawiamy jak "k",
f, np. sauf [sof] (poza, oprócz, za wyjątkiem)
l, np. sol [sol] (ziemia, gleba, grunt)
r, np. sur (na), la mer [lamer] (morze);
W bezokolicznikach czasowników I grupy (większość czasowników - zakończone na -er) nie wymawiamy
"r", np. observer [obserwe].
W przymiotnikach zakończonych na -r (rodzaju męskiego) - nie wymawiamy "r", np. premier [prymje],
dernier [dernie]
Grupy kilkuliterowe
ai - jak "e", np. solaire [soler]
ais - na końcu wyrazu jak "e", np. mais [me]
ait - na końcu wyrazu jak "e", np. il observait [ilobsrwe]
a� - także jak "e", np. cha�ne [szen]
ay - jak "ej", np. ayant [eją]
samogłoska + n lub m:
on + spółgłoska lub na końcu wyrazu - jak "ą", np. d�clinaison [deklinezą]
om + spółgłoska lub j.w.- jak "ą", np. ombre [ąbr]
an + spółgłoska lub j.w.- jak "ą", np. an [ą]
am + spółgłoska lub j.w.- jak "ą", np. ambiance [ąbiąs]
en + spółgłoska lub j.w.- jak "ę", np. jovien [żowję] albo też "ą", np en France [ąFrąs]
em + spółgłoska lub j.w.- jak "ą", np. rempart [rąpar]
in + spółgłoska lub j.w.- jak "ę", np. merlin [merlę]
im + spółgłoska lub j.w.- jak "ę", np. limbe [lęb]
te same układy + samogłoska lub h - czytamy normalnie (tracą nosowość), np. panorama [panorama]
te same układy tylko, że m lub n jest podwójne a ponim występuje samogłoska - też tracą nosowość,
porównaj:
an [ą] - ann�e [ane]
gn jak "ń", np. montagne [mątań]
ph jak "f", np. phase [faz]
ent - na końcu wyrazu:
jeśli jest to forma osobowa czasownika (3os lm), to nigdy nie wymawiamy, np. ils observent
[ilzobserw]
jeśli jest to inna część zdania niż czasownik czytamy jak "ą", np. grossissement [grosismą]
um - na końcu wyrazu jak "om" (są to słowa pochodzenia łacińskiego), np. plan�tarium [planetarjom]
A
ączenie międzywyrazowe
Występuje, gdy jedno słowo kończy się spółgłoską a drugie zaczyna samogłoską. Ta spółgłoska, nawet jeśli
normalnie nie jest wymawiana na końcu wyrazu na skutek łączenia zostaje wymówiona. Dzięki temu można
odróżniać na przykład formy gramatyczne czasowników, a także liczbę rzeczowników:
il observe [il-obserw] / ils observent [ilz-obserw] {s wymawiamy jak "z" w łączeniach}
l'ombre [l-ąbr] / les ombres [lez-ąbr]
2 z 3 2008-01-30 17:42
Aneks:Język francuski - wymowa - Wikisłownik, wolny wielojęzyczny... http://pl.wiktionary.org/wiki/Aneks:J%C4%99zyk_francuski_-_wymowa
Myślniki w nawiasach kwadratowych pokazują, że wyrazy różniące się na przykład formą gramatyczną lub
liczbą mogą brzmieć tak samo (po prawej stronie myślnika). Rozróżnimy je dzięki łączeniu
międzywyrazowemu.
Elizja (wyrzutnia)
Wyrzucenie ostatniej samogłoski i zastąpienie jej apostrofem przed wyrazem rozpoczynającym się na
samogłoskę lub h nieme:
le ami - l'ami [lami],
la amie - l'amie [lami],
si il - s'il [sil],
la hirondelle - l'hirondelle [lirądel],
le h�tel - l'h�tel [lotel],
que elle - qu'elle [kel] itd.
y
ródło: "http://pl.wiktionary.org/wiki/Aneks:J%C4%99zyk_francuski_-_wymowa"
Kategoria: Gramatyka języka francuskiego
Tę stronę ostatnio zmodyfikowano 10:52, 29 cze 2006.
Zawartość serwisu dostępna na licencji GNU FDL.
3 z 3 2008-01-30 17:42