1.Rodzice 12 letnej Ani poszli na całonocną imprezę z okazji walentynek.
Ania została sama w domu ze swoim pieskiem który zawsze dotrzymywał jej
towarzystwa a gdy sie bała lizał ją po dłoni. Ania bez zadnych obaw
siedziała w domu, grała na komputerze, czytała gazety aż usiadła przed
telewizorem włansie leciały wiadomości z ostatniej chwili : ,, Po Osiedlu
Braci Sniadeckich grasuje seryjny morderca, uciekł on z więzienia i jest
poszukiwany przez policję. proszę pozamykac wszystkie drzwi i czuwac w
niebezpieczeństwie''. Ania przelękła sie i wystwiła ręke za fotel odrazu
poczuła lizanie po ręku co ją troche uspokoiło, wiedziala z enei jest sama.
Leżała przez dłuższa chwile nagle usłuszała przytłumiony pisk swojego psa
ale nie zwróciła na to zbytnio uwagi tylko odkrzyknęła,,, Azor cicho bądź
wszystko jest w porządku'' dalej oglądała telewizje nagle usłyszała,, Kap,
kap, kap''' pomyślała ze leci z kranu , ponownie usłyszała ,,kap, kap,kap''
trosze sie przestraszyła i poczuła ns swojej dłoni miłe lizanie, i juz
czula sie bezpiecznie. Ponownie usłyszała ,,kap, kap, kap'' lekko
zdenerwowana uciążliwym kapanie wstała i poszła do łazieki. Ku jej
prerażeniu na kaloryfemrze lezała odcięta głowa psa, Ania była w szoku o
mało nie zemdlała obróciła sie w strone lustra na którym pisało ,, NIE
TYLKO PSY POTRAFIĄ LIZAĆ'' nie zrobiła kolejnego kroku...została oblana
kwasem...umierała powoli w ogromnych cierpieniach. Sprawcy tego czynu do
tej pory nie złapano..


2.Działo się to pewnej burzowej nocy. Była ogromna ulewa, mocno grzmiało,
a pioruny uderzały jeden za drugim. W pewnym domu, który znajdowal się w
ciemnym parku, mieszkała rodzina z dwójką dzieci. Owa rodzina siedziała na
piętrze. Rodzice oglądali telewizję dzieci się bawiły. Nagle w kuchni
dobiega odgłos: Kap, kap, kap... Zdziwiony ojciec kazał rodzinie zostać,
zszedł na dół, ale już nie wrócił. Matka bardzo się bała o męża, więc
również zeszła na dół sprawdzić co się stało. Też nie wróciła. Dzieci
bardzo się bały. Odgłos nie ustawał. Starszy brat zebrał siły i powędrował
na dół, zostawiając młodszą siostrzyczkę. Nie wrócił. Była już 3:00 w nocy,
kiedy mała zanosiła się z płaczu. Ten odgłos nie ustawał... mała zeszła
na dół. Wchodzi do kuchni... patrzy... a tam cała rodzina zakręca kran!


3.Ania i Gabrysia byly normalnymi siostrami. Ania byla starsza Gabi mlodsza.
W sylwester, jak wiekszosc rodzicow i rodzice dziewczynek zostawili swoje
dzieci same. kiedy rodzice juz wyszli dziewczynki ukladaly sie powoli do
snu. Nagle ktos gwaltownie zapukal do drzwi.... Ania w strachu otworzyla
drzwi. Stal przed nią wysoki, mily pan. Dziewczynka poczula ulge.
- Chcecie moze zagrac ze mna w karty? Dziewczynki nie mialy nic lepszego do
roboty wiec sie zgodzily. -tak prosze wejdz. Gracze wygodnie rozsiedli sie
przy stole i zaczeli grac. Gabrysi niechcący wypadla Dama Pik.... .
Schylila sie po nią a wtedy zobaczyla cos stasznego... Owy mężczyzna mial
nogi konia! Pobiegla czym predzej do sasiadki. Byla to mila 30 letnia
kobieta. Po 5 minutach przyjechala policia. Po mezczyznie nie bylo śladu,
wszedzie bylo mnustwo krwi... na scianie bylo wypisane krwią: URATOWALA
CIE DAMA PIK!!!







4.Czesc! Oto opowiadanie, które jest podobno autentyczne - nie mam 100%
pewności.
Anna i Piotr Kowalscy mieli 3 dzieci Hankę, Paulinę i Pawła. Otóż
przeprowadzili się oni do pięknej predwojennej willi . Była bardzo duża
zadbana i czysta. Nie było tam żadnych mebli, tylko na ścianie wisiał pusty
obraz. Rodzice chcieli go zdjąć ale nie dało się. Musieli więc mieszkać z
tym obrazem. Pewnego dnia Hania <9 lat> szła do łazienki wykąpać się, gdy
nagle na obrazie pojawił się krwawy napis NIE PATRZ DO TYŁU!!! Jednak Hania
nie mogła się powstrzymać i obejrzała się. Znaleźli ją w łazience rodzice.
Była obdarta ze skóry. Nie żyła. Wkrótce ten sam los spotkał Paulinę i
Pawła. Rodzice zdruzgotani śmiercią dzieci chcieli się przeprowadzić.
W domu spali już ostatnią noc, gdy dom spłonął. W powietrzu wisiał tylko
pusty obraz z krwawym napisem ŻEGNAJCIE...



5.30 czerwca 2005r otworzono w Warszawie Szkołę Podstawową nr 10. Odrazu
do wszystkich domów zostały przysłane zaproszenia aby rodzice wysłali
dzieci do tej szkoły. Szkoła chwaliła sobie wysoki poziom nauczania.
Następnego dnia już przyszli chętni aby zapisać swoje pociechy. Gdy
rozpoczęły się lekcje klasa 4b miała j.polski w sali 202. Była prześliczna.
Podłaga była z paneli a ściany zostały pomalowane na kolor
oliwkowo-zielony. Lecz jedna rzecz tam nie pasaowała. Klaun. Wisiał sobie
samotnie na rurze przy kaloryferze. Włosy miał czerwone,żółtą koszulke i
niebieskie szelki. Gdy rozpoczęła się lekcja pani zaczęła pytać uczniów o
imiona a by się z nimi zapoznać. Kiedy to zrobili jeden z chłopców zapytał
się co to za klaun tam przy rurze. - Myśle że zwykły klaun,powieszono go
tutaj aby dodał uroku tej sali :) - Nie podoba mi się... - Dlaczego? -
Jest dziwny. - Dziecko co ty mówisz?! - Poprostu mi się nie podoba! - Nie
bądź śmieszny! Właśnie dostałeś uwagę za pyskowanie do nauczyciela!
Chłopiec nazywał się Marcin. Po powrocie opowiedział o tym zdarzeniu
rodzicom. Bardzo ich zaniepokoiło dziwne zachowanie nauczycielki.
- Dlaczego to zrobiła? - Nie mam pojęcia. - Myślę że poprostu jest
przywiązana do tego klauna i nie lubi jak ktoś uważa go za dziwnego.
- Może.. Następnego dnia gdy marcin przyszedł do szkoły i miał język polski,
klaun siedział na biurku nauczycielki. Zdziwiony tym widokiem usiadł do
ławki. Lecz gdy popatrzył na ławkę to przysiągłby ,że popszedniego dnia
były nowiutkie prosto ze sklepu. Dzisiaj już wyglądały przerażające
,podrapane,pobrudzone... Najdziwniejsze było to ,że rura od kalloryfera
była oderwana. Nauczycielka popatrzyła na Marcina i mówi:"Ty! Znajdź sobie
jakiegoś kolege i remontujcie sale! Wiem ,że to wy!" Chłopiec poprosił
kolege z ławki o pomoc. Zgodził się. Zostali po lekcji aby odnowić salę.
Klaun został. Gdy malowali ściany lalka spadła z biurka. Lekko się
przestraszyli. KIedy skończyli swoją prace poszli do domu. w czwartek rano
pierwszą lekcją była matematyka. Siedziała tam kukiełka. Ta sama co w sali
202. Po przerwie w sali od polskiego znów siedziała tam ta lalka! Chłopak
komletnie nie wiedział o co chodzi! Lecz najdziwniejsze było to ,że nie
było ich nauczycielki. Poczym przyszedł dyrektor i powiadomił iż pani od
polskiego zrezygnowała z pracy. Na jej miesce przyszedł nowy nauczyciel.
Rude włosy, żółta koszulka, niebieskie szelki... -Witam was mooi mili!
-Dzień dobry. -Miło mi jestem... Piotr... tak właśnie! Nazywam się Piotr!
Marcin zwariował. Przyszedł do domu. Zaczął majaczyc... Rodzice poszli z
nim do psychologa. Lecz i on nie mógł mu pomóc. Musieli, poprostu musieli
go odda do zakładu. Nie było innego wyjścia... Biedny chłopak. Został
zamknięty i odizolowany od świata. Rodzice gop często odwiedzali. Któregoś
dnia przyszedł do niego rudy mężczyzna. KIedy wychodził.. miał w ręku dużą
torbe. Chłopiec zniknął. Zakład zamknięto. Lecz zwłoki marcina...
odnaleziono. Leżał przy rzece został uduszony a dziwne było to że ktoś mu
pomalował włosy. Na jaki kolor? Przecierz dobrze wiecie...




6.Niedawno, bo zaledwie kilka dni temu z dnia 06 na 07 2006 roku w moim
domu miało miejsce dziwne wydarzenie. Była cicha a zarazem zimna, ciemna
noc. Księżyc na niebie świecił pełnią. Gwiazdy chowały się za ciemnymi
chmurami. Siedzialam sama w kuchni przy świecy, gdyż zabrakło prądu. W
pomieszczeniu w którym się znajdowałam, przed wieloma laty zmarł mój
dziadek. Pamiętam ,że gdy mialam10 lat, dziadek opowiadał mi o sztańskiej
liczbie trzech szóstek. Mówił że gdy nadejdą czasy nieświadomości ludzkiej
przez jedną noc każdy doświadczy czegoś przerażającego. Każdy zmarły miał
odwiedzić miejsce które niegdyś bylo mu bliskie. Przypomniało mi się to
gdy siedziałam przy jego dawnym łóżku. Nie myśląc o tym dłużej położyłam
się spać. Nagle w nocy zbudził mnie dziwny hałas. Wstałam i skierowałam się
w strone dziwnego dźwięku. Było to coraz głośniejsze gdy w momencie
zawołałam - dziadku to ty ?? Wszystko ucichło, a drzwi od pokoju uchyliły
się. Niczego nie świadoma, skierowałam w jego stronę. Strasznie się bałam
tam wejść, ale zobaczyłam dziwne światło, uspokoiłam się. W końcu weszłam
tam. Na ścianie zobaczyłam jasny obłok, jakby świecącego dymu który
formował się w nie wyraźną postać. Powinnam być przerażona lecz tak się
jednak nie stało. Stałam nieruchomo i patrzyłam tak jakby to był ktoś mi
bardzo bliski. Gdy w tej postaci dostrzegłam dziadka, łzy zaczeły mi
spływać po policzkach. Chciałam się odezwać ale postać coraz bardziej
zaczeła się oddalać, a ja nie mogłam nic zrobić. Postać znikneła, a ja nie
wiedziałam co dokładnie się stało. W jednej chwili zrobiłam się senna i
musiałam zasnąć na starej kanapie. Rano gdy wstałam zaczełam się modlić za
dziadka, myślałam, że to poprostu był sen. Wiec jak zwykle wstałam, umyłam
zęby i poszłam coś zjeść. Postanowiłam wejść do jego pokoju. Gdy weszłam,
na łóżku które stało nietknięte od paru lat, na pierzynie była odcisnięta
wyraźnie forma człowieka. A więc czy to możliwe, że to naprawde był on ???
Czy te liczby były prawdziwym znakiem ???




7.Pewna rodzina kupiła sobie dom na odludziu tuż obok obfitego w drzewa
lasu. Rodzice pracowali w szpitalu na nocną zmianę więc zostawili Anie i
Ptotrusia samych w domu. Pewnej nocy gdy rodzice jak zawsze wyszli do pracy
Ania usłyszała jakieś szmery dochodzące z piwnicy. Ponieważ była
nieustraszona i ciekawska postanowiła sprawdzić co się tam dzieje.
Piotruś jej nie pozwalał ponieważ miał dopiero 5 latek i bał się sam
zostać na górze w domu. Ania powiedziała mu żeby poszedł z nią i poczekał
przed drzwami piwnicy. Ostrożnie zeszła w podziemia i zaczęła iść w stronę
szmeru. Gdy było już bardzo blisko usłyszała krzyk swojego braciszka i w
tym samym momencie zatrzasnęły się drzwi piwnicy ze strasznym chukiem.
Dziewczynka szubko pobiegła na górę. Jednak nie mogła wyjść bo drzwi były
zabarykadowane od zewnątrz. Nagle krzyk jej brata nagle się urwał i
usłyszała jakby ktoś wchodził na górę jej domu. Dziewczynka postanowiła
wyjść przez okno znajdujące się wysoko w ścianie. Niestety nie dosięgnęła
więc podstawiła sobie worki z psią karmą którą ponoć Pioruś dokarmiał
bezdomne psy. Ania szybko wyszła przez okno i czym prędzej pogramoliła się
do okna w kuchni. Panowała tam przerażająca atmosfera. Dziewczynka
zobaczyła ślady krwi na podłodze. Była przekonana że ktoś z zimną krwią
zamordował jej braciszka i wciągnął zwłoki na górę do pokoju. Wzięła z
kuchni największy nóż i po cichu weszła po schodach. Ku jej zdziwieniu na
górze w pokoju leżały zwłoki jakiegoś obcego człowieka z poderżniętym
gardłem. Ania usłyszała kroki za plecami. Gwałtownie się odwróciła i
zobaczyła zwojegoo dziwnie uśmiechniętego braciszka. Dziewczynka zaczęła
się cofać lecz niestety potknęła się o zwłoki mężczyzny i upadła na ziemię.
Piotruś powoli się do niej zbliżał. Wyciągnął za pleców nóż. Ania nie
miała już żadnej drogi ucieczki. W końcu Piotrek ją dopadł i posiekał na
drobne kawałeczki. Jej zwłoki schował do worku z psiej karmy. Gdy rodzice
wrócili z pracy zastali złoki martwego męszczyzny w pokoju dzieci. Piotruś
siedział w koncie kuchni i cały się trząsł. Opowiedział wszystko matce.
Dodał takrze że Anię uprowadził inny mężczyzna. Dopiero po 3 miesiącach
rodzice znaleźli rozkładające się zwłoki Ani w worku po psiej karmie.
Znaleźli również inne dzieci poćwiartowane w innych workach. Kiedy policja
przeszukiwała piwnicę znaleźli przyczynę szmerów. Była nią małą
dziewczynka którą Piotrek nie zdąrzył poćwiartować. Związał ją i zamknął w
wielkim kartonowym pudle zapominając o niej zupełnie. To właśnie jej
ojciec przyszedł jej szukać do ich domu. Gdy rodzice wyszli z piwnicy
Piotruś ich pozabijał. Nie wiadomo jak tego dokonał ale wymordował tez 3
policjantów przeszukujących piwnice. Nigdy tego nie udowodniono lecz
mówiono że był dzieckiem szatana. Od tamtej pory nikt więcej go już nie
widział. Sztrzeszcie się może być nim każdy człowiek na ulicy.

8.Pewnego burzliwego popołudnia rodzina Kowalskich wybierała się właśnie
nad morze. Przez pierwsze kilometry pogoda im nie sprzyjała ale w radiu
mówili, że nad morzem panują upały. Po kilku godzinach zaczęła narastać
wielka mgła i burza się rozwijała. Warunki panujące na dworze były bardzo
niebezpieczne do jazdy samochodem. Rodzinka postanowiła zatrzymać się w
pobliskim pensjonacie. Był to stary wielki dom obrośnięty bluszczem, ale
nie było niczego innego w pobliżu i Kowalscy zostali bez żadnej innem
możliwości przenocowania. W środku było ciemno i pusto. Paliły się świece.
Zza drzwi wyszedł właściciel i powiedział, że przez burze odłączyli im prąd.
Był to stary, lekko przygarbiony mężczyzna. Kowalscy wybrali pokój i udali
się na górę. W środku nocy najstarszego syna - osiemnasto letniego Michała
i jego meme obudził czyjś płacz. Powoli i ostrożnie ze świecami w rękach
udali się w strone dochodzącego odgłosu. Byli już bardzo blisko ponieważ
płacz się nasilał. W końcu staneli przed toaletą. Wystraszeni ale i
zarazem pochłonięci ciekawością wsuneli się delikatnie w otwór, który
zostawiły za sobią otwarte drzwi. Nad umywalką, przed lustrem stała kobieta.
Była bardzo smutna i płakała co chwile smarkając nos i ocierając ze
zmęczonej twwarzy gorzkie łzy rozpaczy. Michał zapytał spokojnie:
-Kim pani jest? Dlaczego pani płacze? Ona szlochając nadal odpowiedziała
mu: -Dokładnie rok temu w tym pensjonacie, nad tą umywalką, przed tym
lustrem moja mała córeczka podcieła sobie żyły i zginela na miejscu.
Najgorsze jest to, że ja nawet nie wiem jaki był powód jej samobójstwa...
Było jej źle ze mną? Traktowałam ją jak księżniczkę, byłyśmy razem
szczęśliwe, a teraz moje życie to jedno wielkie ziarnko gorczycy...
Wzruszona mama Michała rzekła: -Wszystko się ułoży, prawdą jest że co się
stało to się nie odstanie ale niech się pani nie martwi. Całe życie przed
panią i nie można tego zaprzepaścić i utopić wszystko w gorzkich łzach...
Po czym zostawili kobiete samą i udali się do swojego pokoju. Płacz ucichł.
Nad ranem zadzwonił budzik. Trzeba ruszać krzyknął tata. Wszyscy się
zerwali z łóżek, załatwili swoje potrzeby i już po zaledwie kilkinastu
minutach siedzieli w samochodzie. Burza się skończyła. Wakacje spędzili
wesoło. W drodze powrotnej postanowili, że przywiozą jakiś upominek
kobiecie z pensjonatu na pocieszenie. Gdy przejezdżali obok minionego
miejsca niczego tam nie zauważyli. Pojechali więc to pobliskiej wioski
czegoś się o tym domu dowiedzieć. Ludzie opowiedzieli im, że dokładnie rok
temu wszyscy domownicy oraz obsługa zostali zamordowani przez roztargnioną
matkę... Od tej pory budynek wyburzono a po kobiecie nie zostało ani
śladu...



9."Kilka lat temu dostalem nieoczekiwanie roczne stypendium naukowe w
Irlandii. Mialem praktykowac w stolecznym szpitalu klinicznym. Poczatkowo
żona nie chciala ze mna jechac, poniewaz nie wyobrazala sobie rezygnacji
ze swojej pracy. Ja nalegalem ale ona nie ustepowala. Dochodzilo miedzy
nami nawet do powaznych klótni. Do czasu, kiedy zonie przysnilo sie, ze
wyjazd bedzie dla nas obojga wspaniala przygoda i nie pokrzyzuje jej
planow zawodowych. Nie umiala mi jednak tego snu opowiedziec. Twierdzila,
ze poprostu obudzila sie z przeswiadczeniem, ze bedzie dobrze i jedyne co
pamieta, to polozony na wzgorzu dom, w ktorym mieszkamy w Irlandii.
Nie wiedziala gdzie on sie nzajduje, opisala jednak jego wyglad. Dom
zaczal jej sie snic niemal co noc. Przypisywalem to napieciu w jakim zyla
i -prawde mowiac - jednym uchem sluchalem opowiesci o tym co znajduje sie w
poszczegolnych pokojach. I chyba nie zauwazylem momentu, kiedy nocne majaki
przekroczyly granice normalnosci. Sny zony mialy jakby swoj scenariusz.
Doszlo do tego, ze rysowala plany domu i prosila mnie zebym wyrazal zgode
na pewne konkrety w umeblowaniu. W konu polecialem do Dublina, zeby
przygotowac nasz przyjazd. Zona musiala skonczyc projekt, nad ktorym
pracowala. O dziwo, wcale nie byla rozczarowana, ze to ja wskaze dom, w
ktorym przez rok bedziemy mieszkac. Powiedzila ze jet pewna mojego wyboru.
Bylo to mile, ale chyba na wyrost, bo ja wogole na tym sie nie znalem. Na
szczescie profesor ktoremu zawdzieczalem zaproszenie, polecil mi biuro
wynajmu nieruchomosci, tam zas podano mi klka adresow. Pojechalem pod
pierwszy na mojej liscie. Drzwi otworzyla mi mila starsza pani. Powiedziala,
ze to dom nalezacy po jej dawno zmarlej siostry. Oprowadzila mnie po
pokojach, upewnila sie cyz tez odpowiada mi umeblowanie. Zeszylimy na
parter, by podpisac umowe najmu. Gdy czekalem na nia, bo zniknela w kuchni
by zaprarzyc herbate, rozejrzalem sie po saloniku. Nad kominkiem wisial
obraz przedstawiajacy typowy irlandzki krajobraz. Przez moment wydawalo mi
sie ze zona cos podobnego widzila w swych snach ale zaraz przyszlo mi do
glowy, iz to przeciez normalne, ze nad kominkiem wisi obraz. Kiedy po
podpisaniu umowy konczylismy pic herbate stasza pani powiedzila, ze
koniecznie musi mi cos wyznac, bo uczciwosc nie pozwala jej tego ukrywac.
Okazalo sie ze wedlug niej dom od jakiegos czasu odwiedza duch kobiety.
Staralem sie zachowac powage, wiec rzeczowo spytalem czyj to duch.
Odpowiedziala, ze to napewno nikt z jej rodziny. Pocieszylem ja zatem, ze
to mi nie przeszkadza. Zona byla tak przejeta wyjazdem, ze nie wspomnialem
jej o tej histroii. Tym bardziej, ze nie wierzylem w duchy. Stracilem
jednak pewnosc zdeklarowanego materialisty, gdy zajechalismy przed wynajety
dom. Otoz zona na jego widok krzyknela zdumiona: "To on! To on mi sie snil!
Pamietasz? Opisywalam ci go! " A za chwile w drzwiach stanela gospodyni
spojarzla na moja zone i zanim osunela sie z wrazenia na schody wyszeptala"
To pani chodzila po tym domu! To panią widywalalm!" Wszyscy troje bylismy
mocno zbici z tropu. To zdarzenie nie zmienilo jednak naszych planow.
Dom z duchem mojej zony okazal sie miejscem w ktorym bylismy bardzo
szczesliwi i nadal wracamy czesto do niego wspomnieniami."


10.Kiedy byłam mała bardzo bałam sie zostawać sama w domu. Właściwie do
dziś odczuwam pewien strach, gdy jestem sama, jest ciemno i gdy np jest
burza. Piętno z dzieciństwa pozostało i chyba już na zawsze pozostanie w
mojej głowie...
W moim domu jest wiele starych rzeczy. Ogromny zegar po prababci, wiele
oprawionych fotografii moich przodków i pełno starych drobiazgów
porozrzucanych po całym mieszkaniu. Nie lubię ich, nie lubię ich dotykać,
ani nawet na nie patrzeć. Przyprawiają mnie o gęsią skórkę. DLaczego?
Gdy miałam 10 lat rodzice na długo zostawiali mnie samą. Wcześniej były
to najdłżej dwie godziny. Później były to wręcz całe dnie. W domu zaczęły
się dziać dziwne rzeczy... Coś spadało z hukiem, jednak gdy szukałam tego
przemdiotu to nic nie znajdywałam. Czułam jak gdyby ktoś mnie dźgał
palcem w ramie czy plecy. Czasami widziałam niebieskie obłoki przesuwające
się w stronę mojego pokoju. Czesto też, gdy byłam sama i coś robilam nagle
odczuwałam ogromny niepokój i napływ jakgdyby złej energii. Byłam wręcz
pewna, że ktoś jest obok mnie!
Do dziś nie wiem, co to było. Czy to tylko moja chora wyobraźnia czy to
zdarzyło się naprawde? Do dziś miewam napady panicznego strachu i lęku,
jednak zawsze jakoś daje sobie z tym radę.




11.Pewnej nocy trzy koleżanki umówiły się na wywoływanie duchów.
Około godziny 22 rozpoczęły seans. Ku ich zdziwieniu duch się zjawił.
Wypytywały go o różne rzeczy ale on reagował tylko stukaniem.
Dziewczynki pomyślały, że chce je przed czymś ostrzec ponieważ czarną
kredą zaczął mazać po ścianie w rogu pokoju. Kiedy zjawa zniknęła
koleżanki były nieco wystraszone dlatego położyły się do łóżka spać.
W środku nocy jedną z nich - Anie obudził grzmot. Była burza, padał
deszcz i bardzo głośno gwizdał wiatr. Kiedy uderzył piorun pokój na chwile
się rozjaśnił. W owym momencie Ania w rogu pokoju zauważyła niewyraźną
postać w czarnym cylindrze. Dziewczynka tak się przestraszyła, że pobiegła
i zamknęła się w łazience. Dwie godziny później pozostałe koleżanki się
obudziły. Na dworze nadal panował mrok. Kiedy zauważyły brak jednej z nich
bardzo się zaniepokoiły. Rozeszły się więc w poszukiwaniu Ani.
Marysia poszła sprawdzić łazienkę ale nie mogła jej otworzyć.
Szybko zawołała Martę i razem postanowiły spróbować otworzyć drzwi wsuwką
do włosów. Udało się!. Dziewczynki wbiegły do środka. Zapaliły światło i
zobaczyły swoją koleżankę stojącą przed lustrem. Zdziwione zapytały: Co ty
Anka robisz po ciemku przed lustrem?. W tym oto momencie dziewczyna
odwróciła się. Drzwi od łazienki się zatrzasnęły, a zza szafki wyszedł
tajemniczy mężczyzna w czarnym cylindrze. Ania i nieznajomy równocześnie
wypowiedzieli łacińskie słowa po czym przetłumaczyli je na język polski :
Zostałyście wybrane!. OD tej pory trzy dziewczynki zaginęły bez śladu.
Legenda głosi, że zostały opętane przez szatana i mordują po kolei
wszystkich, którzy zakłócają spokój umarłych...


12.CandyMana głosi, że jeżeli ktoś stanie przed lustrem i wypowie na głos
imię CandyMan poczuje zimny oddech na karku i zostanie zamordowana. Wiele
osób w to nie wierzyło... jedną z nich była Magda 16 letnia dziewczyna z
gór świętokrzyskich. Pewnej nocy umówiła się z koleżankami u niej w domu
na oglądanie horrorów. Specjalnie na tę okazję wypożyczyły film pt:
"CandyMan". Po obejrzeniu filmu wybiła północ. Dziewczyny strasznie się
bały ale nie Magda. Postanowiła więc ona udowodnić im że nie ma żadnego
CandyMana. Poszły wszystkie na górę domu do wielkiego starego lustra na
strychu. Magda stanęła przed antykiem a jaj koleżanki dygocąc ze strachu
ustawiły się przy schodach wyjściowych. Dziewczyna bardzo pewnie patrząc
na swoje odbicie w lustro powiedziała na cały głos : CandyMan ! Zaraz
potem krzyknęła raz jeszcze: CandyMan ! Nie tracąc zimnej krwi po raz
kolejny powiedziała: CandyMan !. Jej koleżanki zaczęły się cofać powoli.
Magda znowu krzyknęła CandyMan !. Zaraz po tym jedna z koleżanek rzekła:
Możesz się jeszcze wycofać ! Proszę nie rób tego już ci wierzymy!.
Ale Magda drwiącym głosem ponownie powiedziała CandyMan!. W tym oto
momencie światło w całym domu zgasło. Wszystkie dziewczyny z krzykiem
wybiegły z domu. Zaraz potem zaczęły się śmiac i mówić że nie było się
czego bać bo to rzeczywiście tylko głupia legenda Ale jednak z koleżanek
powiedziała: Magda miałaś racje hahahaha. Lecz Magda nie odpowiedziała.
Nie było jej z nimi. Przerażone pomyślały że koleżanka chce ich nastraszyć.
Poszły gęsiego powoli na strych. Poświeciły latarką na lustro.
Było całe we krwi a w odbiciu ujrzały że coś się za nimi porusza.
Odwróciły się w pośpiechu i zobaczyły Magdę powieszoną na stryczku z
poderżniętym gardłem... Od tej chwili wszystkie dziewczyny zamknęły się
w sobie i nigdy więcej nie odezwały słowem...



13.Pewnego razu Sandra pojechała z rodzicami w góry. Jednego dnia została
sama w hotelu, ponieważ bolała ją głowa. Pospała 4 godziny. Śniła mu się
piękna łąka na której było pełno zwierząt... bawiły się z nią. Jednak
nagle ze snPewnego razu Sandra pojechała z rodzicami w góry. Jednego dnia
została sama w hotelu, ponieważ bolała ją głowa. Pospała 4 godziny.
Śniła mu się piękna łąka na której było pełno zwierząt... bawiły się z nią.
Jednak nagle ze snu wyrwał ją okropny zapach. Coś strasznie śmierdziało
jakąś padliną. Wyszła, by to sprawdzić. Zapach dobiegał z pokoju obok.
Pomyślała, że może to lokator tamtego pokoju coś gotował na śniadanie i
niedokładnie zmył naczynia... Zapukała raz. NIC. Zapukała drugi. NIC.
Zapukała trzeci. NIC!!!. Chciała zapukać czwarty raz ale drzwi same się
otworzyły, a w nich stał pół żywy mężczyzna z podrapaną twarzą. Sandra
szybko wbiegła do jego pokoju żeby zadzwonić do rodziców. Podbiegła do
telefonu, wykręcił numer ale nagle usłyszała jakieś piski z szafy. Bała się
otworzyć, ale podeszła żeby rozpoznać po głosie zwierze, nagle drzwi same
się troche otworzyły. Sandra nie chciała wiedzieć co tam jest więc je
zamknęła. Lecz znowu się otworzyły ale tym razem z trzeskiem że aż
odskoczyła na bok. W szafie siedział mały, biały królik. Po chwili
usłyszał jakieś ryknięcie a kiedy się odwróciła zauważyła tylko jakieś
pazury i poczuł straszny ból w nodze okazało się że w ułamku sekundy już
jej niemiała. Umarła. Rodzice Sandry od razu gdy usłyszeli dziwny ryk w
słuchawce postanowili wrócić. Ale gdy jechali mieli wypadek. Umarli.
Niektórzy przechodnie mówili że wpadli w poślizg. Lecz jedna staruszka
ciągle się sprzeczała i mówiła że na drodze widziała białego królika...u
wyrwał ją okropny zapach. Coś strasznie śmierdziało jakąś padliną. Wyszła,
by to sprawdzić. Zapach dobiegał z pokoju obok. Pomyślała, że może to
lokator tamtego pokoju coś gotował na śniadanie i niedokładnie zmył
naczynia... Zapukała raz. NIC. Zapukała drugi. NIC. Zapukała trzeci. NIC!!!.
Chciała zapukać czwarty raz ale drzwi same się otworzyły, a w nich stał
pół żywy mężczyzna z podrapaną twarzą. Sandra szybko wbiegła do jego pokoju
żeby zadzwonić do rodziców. Podbiegła do telefonu, wykręcił numer ale
nagle usłyszała jakieś piski z szafy. Bała się otworzyć, ale podeszła żeby
rozpoznać po głosie zwierze, nagle drzwi same się troche otworzyły.
Sandra nie chciała wiedzieć co tam jest więc je zamknęła. Lecz znowu się
otworzyły ale tym razem z trzeskiem że aż odskoczyła na bok. W szafie
siedział mały, biały królik. Po chwili usłyszał jakieś ryknięcie a kiedy
się odwróciła zauważyła tylko jakieś pazury i poczuł straszny ból w nodze
okazało się że w ułamku sekundy już jej niemiała. Umarła. Rodzice Sandry
od razu gdy usłyszeli dziwny ryk w słuchawce postanowili wrócić. Ale gdy
jechali mieli wypadek. Umarli. Niektórzy przechodnie mówili że wpadli w
poślizg. Lecz jedna staruszka ciągle się sprzeczała i mówiła że na drodze
widziała białego królika...


14.Kinga, Rafał, Marta, Marcin i Bartek są przyjaciółmi. Pewnego
deszczowego dnia bardzo im się nudziło, więc postanowili umilić sobie czas
wywołując duchy. Wzięli świeczkę, talerzyk, na którym umieścili świeczkę
i jakąś starą grubą książkę. Następnie poszli do piwnicy, gdyż uznali, że
będzie tam dobre miejsce. Wzięli i rozłożyli sobie koc na podłodze,
następnie usiedli w kółku, a w środku kręgu, który tworzyli ustawili
talerzyk ze świeczką. Zgasili światło, złapali się za ręce zaczęli
wywoływać ducha Adolfa Hitlera. Świecąca się w środku okręgu świeczka
zgasła. Otworzyło się okno, zawiał wiatr... duży wiatr. Na korytarzu
piwnicy słychać było jakieś jęczenie! Wszyscy byli przestraszeni. Nagle
ktoś zapukał. Wszystkim serce zaczęło podchodzić do gardła! Jedynie Rafał
miał dość odwagi żeby wyjść na zewnątrz... Otworzył drzwi... nagle do
pomieszczenia, gdzie wszyscy się znajdowali wpadł duch, przewracając
Rafała!Był to duch Hitlera! Pochłonięty złością, że ktoś narusza jego
spokój zadaje pytanie: "Po co mnie tu wezwaliście?" ; "My nie chcieliśmy
nic złego. My tylko..." - wydukała Kinga. Nie zdążyła dokończyć zdania, a
duch zniknął. Jeszcze tej samej nocy duch pojawił się każdemu z tych osób
w domu, powiedział im, że zginął! Rzeczywiście tydzień później w gazetach:
"Piątka przyjaciół zginęła w dziwnych okolicznościach.. ."


15.W ciemne noce dzieją się różne rzeczy. Ale nikt nie podejrzewał co może
się stać tej nocy, nikt a tym bardziej piętnastoletni Alex. Został sam w
domu. Ledwie jego rodzice zniknęli za rogiem, chwycił za telefon i
wykręcił numer dziewczyny. Umuwili się że Lili, jego dziewczyna przyjdzie
około 23.30. Minęła północ, wpółdo pierwszej , pierwsza... W końcu
zadzwonił dzwonek. Alex otworzył. W drzwiach stała Lili. Twarz miała
zasłoniętą kruczoczarnymi włosami. Chłopak odgarnął je pieszczotliwym
ruchem... jego oczom ukazał się przerażaacy widok. Z ust dziewczyny
zaczęła obficie lać się krew, jej oczy zbielały i pokazały się wszystkie
żyły. Alex cofał się w stronę tylnych drzwi. Lili wyciągała dłonie ku niemu.
W końcu zaczęła za nim iść. Chłopak chwycił butelkę i rozbił ją na głowie
zombie. To nic nie dało. Pobiegł do swojego pokoju i wziął z tamtąd kij do
basebola. Wrócił do miejsca gdzie stała dziewczyna wyjąca przerażliwie.
Przepraszam Lili. Krzyknął i zaczął okładać postać kijem. Zombie chwyciło
go za szyję i zaczeło dusić. Nie umiał nabrać powietrza. Zebrał resztki
sił i uderzył Lili jeszcze raz. Postać upadla na ziemię. Powoli zaczęła
się zmieniać. Wygłądała zwyczajnie, tylko krew lała się z rany zadanej
butelką. Wrócili rodzice Alexa. Krew przestała sączyć się na błękitny
dywan. Alex!!! Coś ty zrobił??? krzyczeli rodzice. Dalej wszysko było tak
jakby ją po prostu zamordował. Jednak dzień przed pogrzebem ciało
dziewczyny zniknęło. Być może rodzice dziewczyny potajemnie oddali je do
kremacji, ale być może Lili postanowiła się zemścić. A więc strzeż się.
Może wkrótce zapuka do twych drzwi...


16.To dziwna historia i nie bardzo wiem, co o o niej mysleć-mówi
siedemnastoletnia Dagmara. -Zawsze śpię jak zabita i chyba nigdy nic mi
się nieśni, w każdym razie w w ogóle nie pamiętam żadnych snów. A w
tamten weekend, z soboty na niedziele, miałam sen. Śniło mi się, że
stoje
na przystanku, czekamy razem z moją kumpelą Jolką na busa, którym
dojeżdzamy do szkoły. Gadamy, śmiejemy się. Nagle słyszę przerażliwy pisk
opon i widzę, jak prosto na nas jedzie rozpędzony samochód. Ja dosłownie
w ostatniej chwili uskakuje przed nim, ale Jolce się to nie udaje.
Auto wpada prosto na nią. Słychać koszmarny zgrzyt metalu i
straszny krzyk....Wtedy się obudziłam. Serce waliło mi jak młot,
byłam cała zlana potem i przerażona. To był prawdziwy koszmar...
Jego wspomnienie męczyło mnie cały nastepny dzień.
Próbowałam o nim nie myśleć, ale nie potrafiłam się od niego odczepić.
W noc z niedzieli na poniedziałek nie przyśniło mi się już nic.
Ale za to obudziłam się o godzine wcześniej niż zwykle.
Byłam niespokojna, ciągle myślałam o tym wypadku. I gdy na ulicy w
drodze do szkoły spotkałam Jolkę, opowidziałam jej mój sen.
Ona śmiała się z niego-żartowałą, że ma zamiar żyć co najmniej sto
lat i na pewno nie zginie na przystanku pod własnym domem.
Ale potem sama zaczeła dopytywać o szczegóły i coraz mnie jej było do
śmiechu. Wreszcie zapytała:>Ale właściwie po co mi to wszystko mówisz?<.
Odpowiedziałam, że nie chcę kusić losu i może zamiast stać na tym
przystanku, co zwykle, przejdziemy się piechotą o jeden, dwa dalej...
Wiedziałam, że to głupio brzmi, ale Jolka spojrzała na zegarek, chwilkę
pomyślała i bez słowa ruszyła z buta. Dodała tylko:>Chyba jestem walnięta,
że cię słucham! Ale niech ci będzie!<. 15 minut później stały już na
przystanku kilka skrzyżowań dalej. Bus nie przyjechał. Zamiast tego
zobaczyły, jak w stronę, z której przyszły, pędzi policyjny radiowóz,
straż pożarna i karetka pogotowia na sygnale. Po chwili jakiś facet
zatrzymał się swoją toyotą i powiedział: Nie macie na co czekać,
ulica jest zablokowana. Jakiś samochód zdemolował przystanek, policja
wstrzymała ruch. Chyba są zabici i ranni... Od tego wyapdku mineło już
kilka tygodni, a ja cały czas uwierzyć niemoge, że to się wydarzyło
naprawdę-mówi Dagmara. -Na szczęście, nic mi się teras nie śni.
Ale barzdo się boje, że kiedyś znowu będę maiął koszmarny sen....




17.Zdarzyło się to w czasie ostatniej wojny. Tuż pod niewielkim laskiem
Topole Góry w Piotrkowicach koło Zawichostu wypatrzono wisielca. Kołysał
się zaczepiony na gałęzi dzikiej gruszy rosnącej na miedzy. Czubkami
butów dotykał wygniecionej trawy. Odcięto go i pochowano pod tamtą gruszą.
Próbowano dociekać, czemu śmierć dopadła nieznajomego właśnie pod
Topolimi Górami. Niestety nie dowiedziano się nigdy kim był i skąd
pochodził. Wielokrotnie też zadawano sobie pytanie, czy założył stryczek
własnoręcznie, czy tez założono mu go przemocą. Być może był zdrajcą,
a może zdesperowanym Żydem uciekającym z transportu czy okolicznej
kryjówki. Ubranie wisielca było zniszczone ale elegantów w czasie wojny
nie spotykało się często. Jedna rzecz szczególnie rzucała się w oczy.
Wisielec miał niewłaściwie założone buty. Może zaskoczony w śnie zakładał
je w pośpiechu? Nic już się nie da wyjaśnić. Ale na źle założonych butach
się nie kończy. Dwadzieścia lat po wojnie wędrowała do domu z niedalekiego
miasteczka. Zmierzała przez Topole Góry. W lesie natknęła się na
nieznajomego mężczyznę. Zwróciła uwagę, że miał odwrotnie założone buty.
Podniosła zdumiony wzrok, aby przyjrzeć się uważniej, ale minął ją
pospiesznie. Nie zauważyła więc jego twarzy. Nie znała historii
powieszonego, o spotkaniu opowiedziała krewnym. Do domu powracała też inną
drogą. Jeden z mieszkańców Piotrowic często zakładał wnyki na zające.
Na śniegu śledził zajęcze tropy. W końcu lat sześćdziesiątych styczniowym
świtem odkrył ślady odwrotnie założonych butów. Były świeże wyraźnie nocą
bowiem spadł śnieg. Ruszył ich śladem i po stu krokach stanął jak wryty.
Ślady urywały się pod gruszą, na której przed ćwierć wiekiem zawisnął
nieznajomy mężczyzna w źle założonych butach.


18.Pewna rodzina z dwójką dzieci wprowadziła się do dużego domu.
Głosiła legenda że każdy poprzednik mieszkający w tym domu znikał w
niewyjaśnionych okolicznościach. Ale dorośli w to nie uwierzyli
lecz dzieci postanowiły sprawdzić każdy zakamarek domu.
Szukali wszędzie. W piwnicy, w salonie, ogrodach i reszcie pokojach
lecz niczego nie znaleźli. Został im tylko strych...
Weszli po skrzypiących schodach na górę i szukali.
Znajdywali tam różne obrazy i inne starocie lecz gdy chłopiec przeszedł
koło okna usłyszał płacz i jęczenia. Zawołał swoją starszą siostrę i
szukali czegoś co wywoływało ten dźwięk. Co minutę płacz się nasilał i
dobiegał ze wszystkich stron. Rodzeństwo uciekło ze strychu i
powiedzieli o wszystkim rodzicom ,lecz oni w to nie uwierzyli.
Po kilku dniach płacz rozszedł się po całym domu...
Dochodziły do tego śmiechy odgłosy bawiących się dzieci i wiele innych.
Rodzina postanowiła wezwać medium żeby pomogła im w wygonieniu duchów.
Następnego dnia przyszła kobieta która zgodziła się pomóc w przepędzeniu
duchów.
-Ten dom jest przeklęty, lepiej uciekajcie stąd jak najszybciej!
Bo inaczej skończycie jak inni ludzie...-powiedziała kobieta wyciągnęła
starą książkę i mruczała coś pod nosem. Gdy weszła na strych ryknęła ze
strachu. Zobaczyła tam wszystkich poprzednich mieszkańców tego domu.
Gdy rodzina weszła na strych zrozumiała co się dzieje.
Chcieli uciec lecz drzwi się zatrzasnęły. Duchy zaczęły się zbliżać do
ludzi mówiąc:
-Zostańcie z nami! Będziemy tu mieszkać przez wieczność ale najpierw
musicie zginąć...
Nigdy! -krzyczeli ludzie!
-Nie macie wyboru....Jest tu tak smutno bez nowych mieszkańców więc
musicie zostać...- ludzie nie mieli szans na przeżycie...
Duchy rozszarpały ich ciała... Nikt w tym domu nie chciał już zamieszkać



19.Pewnego dnia córka z matką przechodziły przez "krópówki".
Dziewczynka zauważyła na stoisku dziadka do orzechów który wyglądał jak
żołnierzyk. Miał on jednak pękniętą głowe (był z drewna) i odłamaną nogę
oraz smutny wyraz twarzy. Mimo to dziewczynka poprosiła mame żeby kupiła
jej tą figurke . Mama się nie zgadzała ale po pewnym czasie uległa i
kupiła dziadka do orzechów córeczce. Tej nocy ok godziny
24:00 dziewczynka leżąca w łożku krzyknęła na cały głos :
Mamo ten dziadek do orzechów mówi !! Kobieta będąca w sąsiednim pokoju
usłyszywszy to pomyślała, że to tylko straszny sen. Po chwili znowu
uslyszała głos córki: Mamo ten dziadek do orzechów chodzi !!
Matka przekonana że to sen nie przejęła się ponownie.
Zaraz potem dziewczynka krzyknęła : Maaaa ! - i głos się urwał jak by go
coś przerwało. Matka pomyślała że zły sen się skończył i poszłą spać.
Rano poszła do pokoju córki i zastała ją w kawałeczkach pochlastaną na
łóżku a na ścianie zauważyła napis z krwi : Dziadek do orzechów nie jest
lalką Barbie !!!


20.Matt miał 21 lat, był już studentem. Nie mieszkał z rodzicami,
a w małej kawalerce, która dla niego była w sam raz. Pewnego ciepłego,
jesiennego dnia miał zamiar spotkać się ze swoim kolegą, studiującym na
Akademii Sztuk Pięknych. Matt miał już wychodzić, kiedy zadzwonił telefon,
pomyślał, że może dzwoni jego dziewczyna, ale nie. Znów jego ciocia.
Tym razem jednak nie pytała czy zjadł obiad, ale z wielkim
podekscytowaniem mówiła o jakimś znalezisku, które rzekomo
odkopał jej pies. - Kochanie, przyjedź do mnie, bardzo cię proszę Matt,
zobaczysz to. - Ale ciociu dziś nie mogę, umówiłem się z Edi`m.
- To ten przyszły malarz? To przyjedźcie razem przyda mi się.
Po tych słowach w słuchawkach zapanowała głucha cisza, przerażająca.
Lecz po kilku sekundach Matt usłyszał piskliwy krzyk cioci.
Potem już nic nie odpowiedziała. Chłopak prędko chwycił kluczyki
swojego samochodu i pobiegł do niego. Jechał bardzo szybko, słysząc
klaksony innych aut. Podjechał pod dom kolegi i powiedział,
że musza jechać cioci, bo coś się stało. Wreszcie podjechali pod jej dom.
Ku zdziwieniu chłopaków biała willa ciotki Aldony był pozamykany,
nawet okna były pozasłaniane. Edi i Matt po chwili zastanowienia wybili
okno w drzwiach i otwarli je. Myśleli, że zastaną ją pobitą, okradzioną,
lub nawet zabitą, ale jej wcale nie było. W całym domu było ciemno,
tylko w jednym z pokoi na piętrze migały promyki lampki nocnej.
Pobiegli tam. Nie było jej w tym pokoju. Ale Matt`a zaskoczył obraz
oparty o ścianę, nigdy przedtem go tu nie widział. Obraz przedstawiał
tysiące ludzi
starców, dzieci, kobiety, mężczyzn, noworodków,
a pod nim widniał napis "Tuvex ne resamlen, ce te qoui"
- Bardzo ciekawy obraz, całkiem ładnie namalowany.
Nie łatwo jest namalować tylu ludzi i to tak szczegółowo.
Hej Matt patrz! - Dlaczego ten obraz ma przybitą deseczkę na środku?
- Nie wiem, sprawdzimy, co jest pod nią? - Nie może lepiej nie.
Zadzwonię na policję. Cioci nigdzie nie ma. - Dobrze.
Matt wyszedł z pokoju. Stał już przy telefonie, podnosił słuchawkę,
kiedy znów usłyszał krzyk, taki sam jak krzyk cioci Aldony.
Tym razem jednak krzyczał Edi. Matt pobiegł na górę.
Kiedy wszedł do pokoju nie było w nim Edi`ego, tylko ten obraz, ale
Ta deseczka, która była przybita na środku obrazu leżała koło niego.
W miejscu gdzie była przybita był namalowany szatan trzymający widła.
Matt jeszcze raz spojrzał na napis pod obrazem, po czym wybiegł z pokoju
do sypialni cioci. Zaczął przeszukiwać jej komodę. Wreszcie znalazł to,
co chciał
słownik łaciny. Odnalazł to zdanie. "Tuvex ne resamlen, ce te
qoui", co dosłownie znaczy "Ciekawość to pierwszy stopień do piekła"


21.Pewnej burzliwej nocy młode małżeństwo wracało właśnie z wycieczki.
Mężczyzna stał się bardzo senny więc postanowili zatrzymać się na
pierwszym lepszym parkingu. Staneli w środku lasu. Kobieta ułożyła się do
snu, a jej mąż wyszedł na siusiu. W środku nocy kobiete obudziły dziwne
odgłosy. W samochodzie nie było męża. Przerażona zauważyła że jakiś wysoki
mężczyzna z zakrwawioną siekierą uderza w maskę samochodu głową jej męża.
Najgorsze było to, że trzymał w ręku samą głowe bez tułowia...
Zszokowana kobieta z całej siły przyciskała klakson samochodu.
Przerażeni przejezdni nie zatrzymywali się ze strachu. W końcu jeden z
nich zadzwonił po policje i karetke. Morderce schwytano. Okazało się,
że był nim imigrant z zakładu psychiatrycznego, który znajdował się tuż,
tuż za lasem... ( Ta historia jest prawdziwa !!! )



22.Była pewna dziewczyna. Miała ona zaopiekować się dziećmi swojej
sąsiadki, ponieważ ona musiała pilnie wyjechać. Dzieci była czworo:
Megan, Jeniffer, Susan i Tom. Był już wieczór, Sandra
(tak miała na imię ta dziewczyna, opiekunka)siedziała sobie w salonie i
czytała książkę. Dzieci były na górze w swoim pokoju, i się bawiły.
Nagle zadzwonił telefon. Sandra podniosła słuchawkę, a w niej usłyszała:
- Idź do dzieci. Pomyślała, że ktoś sobie robi jakieś żarty,
bo przecież wiele osób widziało, że wchodzi do tego domu.
Oi 15 minut telefon znów zadzwoni: - Idź do dzieci.
Sandra niewzruszona czytała dalej. Po następnym kwadransie usłyszała znów
dźwięk dzwoniącego telefonu: - Idź do dzieci. Sandra się troszkę
przestraszyła. Rozumiała, że ktoś móg sobie z iej robić żarty,
ale żeby tak długo? Przestraszyła się na dźwięk telefonu:
- Idź do dzieci! Sandra dalej czytała. Jednak telefon znów zadzwonił:
-Idź na górę!!! Zlękniona, zadzwoniła na policję. Jak przyjechał radiowóz,
policjant zaproponował aby jednak poszła na wszelki wypadek sprawdzić
co z dziećmi.Poszła. Zastała ich martwe ciała na podłodze.
POlicjant wyjaśnił jej: - To było zbiore morderstwo. Za każdym razym po
telefonie mordował jedno z dzieci. Na to Sandra: - Ale...te..telefon
dzwonił 5 razy, a dzieci było czworo... - Bo ten piąty był na Ciebie...


23.Słyszałam, że ta historia wydarzyła się naprawde. W pewnym szpitalu
psychiatrycznym. Przy szpitalu stał mały dom(ek) w którym mieszkał
ogrodnik zajmujący się utrzymywaniem porządku wokół szpitala.
Pewnego dnia do szpitala przyszedł lekarz, który miał dzienny dyżur.
Była siódma rano. Pan Disherheft spodziewał się zastać w szpitalu
swoich kolegów i koleżanki z pracy, którzy powinni kończyć nocną zmianę.
ale ich tam nie zastał. W OGÓLE NIE ZASTAŁ NIKOGO. Wnętrze szpitala
wyglądało jak po inwazjii jakiś istot z kosmosu. w pokojju dla lekarzy
nikogo nie było. Sale też były zupełnie puste. Wszystkie półki z
lekarstwami były poprzewracane, szyby w oknach były całe..
lekarz nie mógł pojąć skąd na podłodze jest tyle szkła.. ale nie tylko to
zwróciło jego uwagę>> na ścianach (TYLKO na ścianach) były ślady krwi..
a wyglądało to tak jakby ranni ludzie z trudem szukali oparcia na ścianach
i nie mogąc go znaleźć z niewiadomych przyczyn nie laowali na podłodze
tylko jakby zapadali się pod nią... błee... nie było ani jednego martwego
ciała.. Pan Disherheft jakos opanował przerażenie i podniósł z podłogi
kasetę magnetofonową. Wybiegł ze szpitala i pobiegł na policję.
Tam złożył zeznania. Na znalezionej taśmie zapisane zostały przez
kogoś przerażone krzyki pacjentów i personelu! Wezwano na przesłuchanie
ogrodnika ale ten twierdził że nie słyszał i nie zauważył zeszłej nocy
niczego niezwykłego wokół szpitala. Nikt nigdy nie zgadł co stało się w
tym budynku. Ludzie z okolicy głośno podejrzewaja ogrodnika, ale sami
chyba nie wiedzą o co, bo to "dzieło" nie wydaje się być "dziełem"
zwyłego śmiertelnika. Ogrodnikowi nigdy nie udowodniono winy, a szpital
stoi do dziś w nietkniętym stanie. O tym nawet kiedyś mówili w Nie do
wiary na tvn.




24.Pewnego zimowego dnia państwo Starszyńscy pojechali do domu diecka z
zamiarem zaadoptowania córki.Najpierw było wszystko w porządku,
ale później zaczęło się znęcanie nad dzieckim. Wczesną wiosną
przyszywani rodzice udusili córkę.Ciała dziewczynki nie zakopali w
ziemi i nie urządzili pogrzebu...zwłoki wrzucili do studni. Zdenerwowany
duch dziewczynki nagrał kasete RING każdy kto ją obejrzał po siedmiu
dniach umierał . Dziennikarka napaliła się, żeby dowieść dlaczego tak jest.
Kobieta zabroniła swojemu synowi ruszać kasetę. Kaseta nie była podpisana.
Chłopiec włączył ją z myślą, że jest to jedna z kaset, które nagrywał z
mamą w dzieciństwie. Włączył ją, ale praktycznie nie oglądał, bo odrabiał
lekcje. Ale jedno zerknięcie wystarczyło...Po siedmiu dniach telewizor sam
się włączył, zaczęła tryskać z niego woda i wyszła z niego diewczynka.
Podeszła do chłopca i zamordowała go. Kiedy wróciła matka chłopca
(dziennikarka) Była przerażona.Po kilku dniach dowiedziała się gdzie
mieszka matka dziecka.Pojechała do jej domu. Matka na początku nie
chciała się przyznać, ale później powiedziała gdzie są zwłoki dziewczynki.
Kobieta wydostała ciało dziecka ze studni i zrobiła pogrzeb.Myślała,
że historia się skończy jednak nie... dziewczynaka nadal uśmiercała ludzi.
Po kilku dniach dziennikarka stwierdziła, że nie ma dla kogo żyć i
włączyła kasetę. Kiedy po siedmiu dniach telewizor bsam się włączył,
wyszła z niego dziewczynka. Jednak odrazu nie zabiła dziennikarki.
Patrzyły sie na siebie. Po chwili kobieta zapytała .:Dlaczego zabijasz
ludzi? Dzieckom opowiedziało jej,że kiedy była mała wszyscy się nad nią
znęcali i to jest zemsta... Podeszła do kobiety i zabiła ją.
Kaseta istnieje do dziś . Może trafić też do ciebie...


25.Pewna dziewczynka o imieniu Ania jak zawsze zasiadła przed komputerem
kiedy jej rodzice wyszli na nocna imprezę. Włączyła gadu-gadu i
zaczeła gadać z przyjaciółmi.Późno w nocy napisał do niej jakiś nieznajomy.
Miło jej się z nim rozmawiało. W końcu zapytał się, czy nie chce wstąpić
do mafii. Ania na początku myślała, że nieznajomy żartuje, ale w końcu
zorientowała się, że rozmawia ze złym typem. Stanowczo odpowiedziała NIE
na jego pytanie. On jednak nie dał za wygraną i jeszcze raz zapytał:
,,czy wstąpisz do mafi?" Ania postanowiła zagrać odwazną i powiedziała
,,A co?" na to typek ,,Nic tyle, że powinnaś to zrobić, skoro ze mną
zadarłaś, bo inaczej sami do Ciebie przyjdziemy...
" Dziewczynka wystraszyła się, z drugiej strony powiedziała przecież nie
znacie mojego adresu" Nie dostała juz odpowiedzi, bo nieznajomy już się
rozłączył. Przekonana, że stchórzył usiadła wygodnie przed telewizorem.
Nagle usłyszała pukanie do drzwi. Ania spojrzała przez oczko.
Byli to ludzie w szarych pasiastych garniturach i ciemnych okularach.
Dziewczynka pomyślała, że to mafia i uciekła do łazienki.
Nagle poczuła jakieś skrobanie. Zapaliła światło, a na lustrze było
napisane: MAFIA cię OBSERWUJE! Zdruzgotana dziewczynka schowała się do
kabiny prysznicowej. Poczuła, że oprócz niej jest tam ktoś jeszcze...
obróciła się i już nic nie zobaczyła, ponieważ ktoś wbił jej nóż w brzuch.
Morał z tego taki...strzez się MAFII!!!




26.Pewnego pochmurnego dnia mały Janek siedział na strychu i szperał w
pudłach z pamiątkami. Nagle zobaczył małego pieska-robota.
Wyglądał on strasznie miała wielkie oczy i ostre kły, ale Janek, jak to
małe dzieci ciekawe, nie mógł się oprzeć i wziął go do ręki.
W jednej chwili ślepia pieska zaczęły się mienic we wszystkich kolorach,
a on usłyszał tylko dwa słowa: NAKARM MNIE, a potem znikł. Rodzina małego
Janka szukała go długo, ale ciała nie odnaleziono. Po tym zdarzeniu
rodzice Janka wyprowadzili sie z tamtad. Dom długo stał pusty, aż do
pewnego momentyu, gdy wprowadziło się do niego małżeństwo z dzieckiem,
mała Gosią. Gosia juz po kilku dniach znała wszystkie zakamarki domu
oprócz jednego STRYCHU. Więc postanoiła tam zajrzec. te miejce nie było
wcale niezwykłe. Ale wzrok dziewczynki zatrzymał się na pewnej zabawce,
był to piesek. Dziewczynka bez wahania podeszła i wzięła go na ręce.
A wnet rozległo sie NAKARM MNIE......


27.Rodzinka w składzie: mama, tata, i 5 dzieci zamieszkali w pewnym domu.
Ludzie mówili, że w tym domu straszy. Oni się nie przejęli tym.
W domu nie było nic prócz jedynego, pustego obrazu. Próbowali go zdjąć na
różne sposoby - nie dało się. Wreszcie dali sobie spokój i zaczęli się
rozpakowywać. Co kilka nocy z obrazu spływała krew. W tym samym czasie,
ktoś z rodziny umierał. W ten sposób umarło już dwoje dzieci - Natala i
Bartek. Oboje mieli po 13 lat. Gdy następnym razem obraz zaczął krwawić,
Madzia szła do łazienki. Przechodziła koło obrazu. Obraz zwykle był
czysty - nic nie było na nim namalowane. Tym razem na obrazie był krwawy
napis: NIE OGLĄDAJ SIĘ ZA SIEBIE. Ale ciekawość zżarłą Madzię. Obejrzała
się za siebie i...nic już więcej nie zobaczyła. Ktoś a raczej coś wbiło
jej kuchenny nóż prosto w serce. Zwłoki Madzi przeniesiono do jej łóżka.
Następnego dnia rodzice zaczęli wieżyć w klątwę przeklętego obrazu.
Postanowili z pozostałą dwójką dzieci się wyprowadzić. Niestety dom stanął
w płomieniach. Nic nie ocalało. Jedynie przeklęty obraz wisiał w
powietrzu jakby wisiał na niewidzialnej ścianie. Z jego ram płynął
strumień krwi. Na obrazie był tylko krzywy krwawy napis: ŻEGNAJCIE...


28.W pewnym niewielkim miasteczku stał dawno opuszczony już cmentarz.
Ludzie go nie odwiedzali, ponieważ twierdzili, że jest nawiedzony.
Do miasteczka sprowadziła się rodzina z dwójką dzieci. Oni również
usłyszeli o nawiedzonym cmentarzu od swoich sąsiadów, ale dorośli jak to
dorośli jedynie się z tego śmiali. Dzieci ogromnie przejęły się tą historią.
Było jeszcze gorzej, gdy okazało się, że ich dom leży niecałe 100m.
od cmentarza, a z tylniego okna domu widać ten nawiedzony cmentarz.
Rodzice nie wierzyli w tę historię o duchach pojawiających się na cmentarzu,
ale dzieci owszem. Pewnego wieczoru rodzice dzieci postanowili wyjść na
romantyczna kolację do restauracji za miastem. Dzieci zostały, więc same w
domu. Koło 12.00 w nocy Mej i jej brat Jan usłyszeli śpiew kobiety.
Wyjrzeli przez okno a na jednym z nagrobków siedziała kobieta w białej
szacie i śpiewała. Niespodziewanie odwróciła się do dzieci i szeroko się
uśmiechnęła. Rozpłynęła się w powietrzu. Mej wrzasnęła z przerażenia i
czym prędzej chciała biec do swojego pokoju. Gdy wchodziła na schody
zobaczyła na nich siedzącą postać. Była to ta sama kobieta, którą widziała
z bratem przez okno. Wstała ona i podeszła do przerażonej dziewczynki.
Położyła jej rękę na głowie poczym szybkim ruchem skręciła jej kark.
Gdy chłopak poszedł szukać swojej siostry znalazł jej ciało na łóżku na
ścianie pisało ludzką krwią "Niech rodzice lepiej uwierzą"



29.30 czerwca 2005r otworzono w Warszawie Szkołę Podstawową nr 10.
Odrazu do wszystkich domów zostały przysłane zaproszenia aby rodzice
wysłali dzieci do tej szkoły. Szkoła chwaliła sobie wysoki poziom nauczania.
Następnego dnia już przyszli chętni aby zapisać swoje pociechy.
Gdy rozpoczęły się lekcje klasa 4b miała j.polski w sali 202.
Była prześliczna. Podłaga była z paneli a ściany zostały pomalowane na
kolor oliwkowo-zielony. Lecz jedna rzecz tam nie pasaowała. Klaun.
Wisiał sobie samotnie na rurze przy kaloryferze. Włosy miał czerwone,żółtą
koszulke i niebieskie szelki. Gdy rozpoczęła się lekcja pani zaczęła pytać
uczniów o imiona a by się z nimi zapoznać. Kiedy to zrobili jeden z
chłopców zapytał się co to za klaun tam przy rurze.
- Myśle że zwykły klaun,powieszono go tutaj aby dodał uroku tej sali :)
- Nie podoba mi się... - Dlaczego? - Jest dziwny. - Dziecko co ty mówisz?!
- Poprostu mi się nie podoba! - Nie bądź śmieszny! Właśnie dostałeś uwagę
za pyskowanie do nauczyciela! Chłopiec nazywał się Marcin. Po powrocie
opowiedział o tym zdarzeniu rodzicom. Bardzo ich zaniepokoiło dziwne
zachowanie nauczycielki. - Dlaczego to zrobiła? - Nie mam pojęcia.
- Myślę że poprostu jest przywiązana do tego klauna i nie lubi jak ktoś
uważa go za dziwnego. - Może.. Następnego dnia gdy marcin przyszedł do
szkoły i miał język polski, klaun siedział na biurku nauczycielki.
Zdziwiony tym widokiem usiadł do ławki. Lecz gdy popatrzył na ławkę to
przysiągłby ,że popszedniego dnia były nowiutkie prosto ze sklepu.
Dzisiaj już wyglądały przerażające ,podrapane,pobrudzone...
Najdziwniejsze było to ,że rura od kalloryfera była oderwana.
Nauczycielka popatrzyła na Marcina i mówi:"Ty! Znajdź sobie jakiegoś
kolege i remontujcie sale! Wiem ,że to wy!" Chłopiec poprosił kolege z
ławki o pomoc. Zgodził się. Zostali po lekcji aby odnowić salę.
Klaun został. Gdy malowali ściany lalka spadła z biurka. Lekko się
przestraszyli. KIedy skończyli swoją prace poszli do domu.
w czwartek rano pierwszą lekcją była matematyka. Siedziała tam kukiełka.
Ta sama co w sali 202. Po przerwie w sali od polskiego znów siedziała tam
ta lalka! Chłopak komletnie nie wiedział o co chodzi! Lecz najdziwniejsze
było to ,że nie było ich nauczycielki. Poczym przyszedł dyrektor i
powiadomił iż pani od polskiego zrezygnowała z pracy. Na jej miesce
przyszedł nowy nauczyciel. Rude włosy, żółta koszulka, niebieskie szelki...
-Witam was mooi mili! -Dzień dobry. -Miło mi jestem... Piotr...
tak właśnie! Nazywam się Piotr! Marcin zwariował. Przyszedł do domu.
Zaczął majaczyc... Rodzice poszli z nim do psychologa. Lecz i on nie mógł
mu pomóc. Musieli, poprostu musieli go odda do zakładu. Nie było innego
wyjścia... Biedny chłopak. Został zamknięty i odizolowany od świata.
Rodzice gop często odwiedzali. Któregoś dnia przyszedł do niego rudy
mężczyzna. KIedy wychodził.. miał w ręku dużą torbe. Chłopiec zniknął.
Zakład zamknięto. Lecz zwłoki marcina... odnaleziono. Leżał przy rzece
został uduszony a dziwne było to że ktoś mu pomalował włosy. Na jaki kolor?
Przecierz dobrze wiecie...


30.Pewnego razu Sandra pojechała z rodzicami w góry. Jednego dnia została
sama w hotelu, ponieważ bolała ją głowa. Pospała 4 godziny. Śniła mu się
piękna łąka na której było pełno zwierząt... bawiły się z nią. Jednak nagle
ze snu wyrwał ją okropny zapach. Coś strasznie śmierdziało jakąś padliną.
Wyszła, by to sprawdzić. Zapach dobiegał z pokoju obok. Pomyślała, że może
to lokator tamtego pokoju coś gotował na śniadanie i niedokładnie zmył
naczynia... Zapukała raz. NIC. Zapukała drugi. NIC. Zapukała trzeci.
NIC!!!. Chciała zapukać czwarty raz ale drzwi same się otworzyły,
a w nich stał pół żywy mężczyzna z podrapaną twarzą. Sandra szybko
wbiegła do jego pokoju żeby zadzwonić do rodziców. Podbiegła do telefonu,
wykręcił numer ale nagle usłyszała jakieś piski z szafy. Bała się
otworzyć, ale podeszła żeby rozpoznać po głosie zwierze, nagle drzwi same
się troche otworzyły. Sandra nie chciała wiedzieć co tam jest więc je
zamknęła. Lecz znowu się otworzyły ale tym razem z trzeskiem że aż
odskoczyła na bok. W szafie siedział mały, biały królik.
Po chwili usłyszał jakieś ryknięcie a kiedy się odwróciła zauważyła tylko
jakieś pazury i poczuł straszny ból w nodze okazało się że w ułamku
sekundy już jej niemiała. Umarła. Rodzice Sandry od razu gdy usłyszeli
dziwny ryk w słuchawce postanowili wrócić. Ale gdy jechali mieli wypadek.
Umarli. Niektórzy przechodnie mówili że wpadli w poślizg.
Lecz jedna staruszka ciągle się sprzeczała i mówiła że na drodze widziała
białego królika...


31.Była sobie pewna dziewczynka. Miała na imie Kornelia. Mieszkała w
okolicy Poznania. Jej matka była rozwódką, a ojciec widywał się z nią raz
w miesiącu. Pewnego dnia, gdy przyszla do domu mama powiedziała do niej:
Kornelia! Zejdź proszę! Mamy gościa!... To jest Marek i wskazała palcem na
mężczyznę. Marek kierując wzrok na dziewczynkę powiedział: Twoja mama
opowiadała mi o Tobie dużo. Jesteś solidną i grzeczną dziewczynką, ale to
już nie ma znaczenia bachorze(!), bo niedługo ten świat nie będzie już dla
Ciebie istniał, umrzesz-powiedzial, lecz resztę zdania tylko Kornelia mogła
usłyszeć.
Zaraz po rozmowie, jeżeli tak to można wogóle nazwać, matka powiedziała:
A wiec już się poznaliście, ale musze Ci jeszcze coś powiedzieć;
Ja i Marek zaręczyliśmy się... Dziewczyna z wściekłością krzykła do matki:
Co??!!, -Kochanie wiem, że ciężko Ci to zrozumieć, ale chociaż spróbuj!
-Nawet nie zamierzam!!!..Czy Ty słyszałaś co on do mnie powiedział?-Tak,że
jest bardzo grzeczną i....-Nie, to drugie!- Nic więcej już nie słyszałam,
a co takiego powiedział?-Że jestem bachorem i że umrę!-Nie kłam! Idź do
pokoju! Nie wychoć stamtąd, dopóty nie przeprosisz Marka!-To oznacza, że
nigdy nie wyjdę!.....Tej samej nocy miała koszmar. Śniło się jej, że leżac
w łóżku nagle widzi Marka, który idzie ją zabić siekierą.
Nagle się obudziła i zaczęło się dziać zupełnie to samo, co we śnie.
Marek celował w nią siekierą. Kornelia zaczęła uciekać w stronę schodów i
wołać o pomoc mame. Matka wyszła na korytarz i nie mogła uwierzyć własnym
oczom..- Marek, dla czego to robisz?..- Elu, nie rozumiesz? Po co nam
dziecko? Przecież możemy być tylko we dwoje, razem. Nie potrzebny jest nam
żadnen benkart. - Jak możesz tak mówić?! Jesteś chory!....i popchła go w
kierunku schodów. Ale nic mu się nie stało. Jednak kiedy Kornelia go
popchła zleciał i był już nie żywy, tylko niebieski płyn z niego się
wylewał Obydwie postanowiły zakopać jego zwłoki w ogródku i nigdy, ale to
przenigdy nie wspominać na ten temat. Tydzień później, po ulewnych
deszczach i spadkach temperatury, zaczęło się robić naprawde ciepło.
Ale tam, gdzie zakopały ciało Marka, zaczęły rosnąć niebieski róże z
wielkimi kolcami. Zdawało się w nocy, że śpiewały: Elu, jesteśmy dla
siebie stworzeni. Pewnego dnia gdy obydwie wyszły by podwieźć Kornelię do
szkoły i pojechać do pracy,róże zaczęły śpiewać: -Za kilka pełni księżyca
wrócę tu moja najdroższa,a wtedy policzę się z tym przeklętym bachorem.
I od tamtej pory już nie śpiewały,nawet w nocy. Lecz zbliżały się pełnie
księżyca.Czy to oznaka nowych kłopotów i powrototu Marka...?



32.Pewnego dnia, kiedy miałam 6 lat, byli u nas goście i musiałam spać z
tatą w jednym łóżku. W nocy czegoś się bardzo przestraszyłam. Obudziałam
się i zobaczyłam "czarną panią": mniej więcej metrową postać w czerni.
Nachylała się nad moim śpiącym tatusiem. W pewnym momencie wyciągnęła spod
szat długą rękę i chciał mu zrobić krzywdę. Niewiele myśląc uderzyłam ją z
całej siły. Zjawa znikła, ale obudził się tata. Potem nic nie pamiętam.
Rano pod okiem ojca widniał wielki siniak. Wszyscy się dziwili, że tata
mała dziewczynka mogła uderzyć kogoś tak bardzo przez sen uderzyć. Tylko
znajoma rodziców wpatrywała się we mnie dziwnym wzrokiem, którego nie
zapomnę do końca życia. Do tej pory śni mi się często ta zjawa, która robi
krzywdę członkom mojej rodziny... lecz nadal nie wiem dlaczego...



33.Klara mieszkała kiedyś z rodziną w starym powojennym domu. Dawna jego
właścicielka zmarła w dzień urodzin starszej siostry Klary- Ani. Ich życie
było pełne rodości i beztroski aż do 18 urodzin Ani. Od samego rana działy
się dziwne rzeczy. Przedmioty spadały z półek, okna same się otwierały, co
chwila dzwonił ktoś do drzwi, ale za nimi nikogo nie było. Wzyscy domownicy
byli przekonani, że to koledzy Ani robią sobie głupie żarty. Dopiero
późnym wieczorem Klara okropnie się przestraszyła. Grała z Anią w karty,
kiedy usłyszała, że ktoś puka w okno. Odchyliła firankę i zamarła! Przed
nią stała biała postać w czarnym kapeluszu z białą kokardą.
Gdy spojrzała się na nią, zjawa uśmiechnęła się do niej serdecznie, a
potem znikła. Gdy opowiedziała o tym wszystkim, nie uwierzyli.
Znalazła kiedyś jednak na poddaszu stare pudełko z fotografiami. Na jednym
ze zdjęć zauważyła kobietę, którą widziała za oknem. Miała na sobie ten
sam kapelusz i również się uśmiechała. Klara pokazała to zdjęcie rodzicą i
to od nich dowiedziała się, że kobieta ta była poprzednią
właścicielką domu.



34.


35.