Konkurencyjność międzynarodowa 30/31.10.2012 Program ćwiczeń definicja konkurencyjności międzynarodowej; różnice pomiędzy międzynarodową konkurencyjnością państw, regionu a konkurencyjnością przedsiębiorstwa; teoretyczne podstawy konkurencyjności międzynarodowej model diamentu (rombu) Portera oraz model pięciu sił konkurencyjnych; Polska w rankingach konkurencyjności międzynarodowej. Konkurencja międzynarodowa konkurencyjność element działalności gospodarczej ludzi; brak powszechnie akceptowanej teorii; brak powszechnie akceptowanej definicji; trzy podstawowe pojęcia: międzynarodowej zdolności konkurencyjnej; międzynarodowej konkurencyjności sensu stricto; międzynarodowej pozycji konkurencyjnej. Konkurencja międzynarodowa międzynarodowa zdolność konkurencyjna zasoby siła cechy ognia ognia wykorzystywane w walce o korzyści z uczestnictwa w międzynarodowym podziale pracy Konkurencja międzynarodowa międzynarodowa konkurencyjność sensu stricto podwyższenie dobrobytu stabilny i wykorzystanie zrównoważony czynników wzrost bieżąca zdolność bieżąca zdolność osiągania korzyści z tytułu uczestnictwa w międzynarodowym podziale pracy Konkurencja międzynarodowa międzynarodowa pozycja konkurencyjna dany moment czasowy bieżąca stan sytuacja udziały kraju w udziały kraju w międzynarodowych przepływach produktów (towarów i usług) oraz podstawowych czynników wytwórczych Konkurencja międzynarodowa Konkurencyjność międzynarodowa państw, regionu i przedsiębiorstwa Porter: konkurencyjności na poziomie narodowym to efektywność; ważne jest zrozumienie wyznaczników efektywności i stopy jej wzrostu; konkurencyjność tworzy się na poziomie przedsiębiorstwa; istnieją dodatkowe przyczyny sprzyjające firmom konkurującym istnieją dodatkowe przyczyny sprzyjające firmom konkurującym w skali globalnej; wiąże konkurencyjność z takim czynnikami jak: wartości narodowe, kultura, instytucje, historia. dwa modele: diamentu; pięciu sił. Model diamentu (rombu) Portera służy do badania makrootoczenia organizacji, wykorzystując podział otoczenia na segmenty; funkcjonowanie organizacji jest skutkiem oddziaływania ogólnych cech państwa; model rombu składa się z czterech zespołów wzajemnie współzależnych czynników determinujących na poziomie współzależnych czynników determinujących na poziomie mikroekonomicznym tworzenie przewagi konkurencyjnej danego państwa: czynniki produkcji; charakter popytu krajowego; obecność konkurencyjnych przemysłów; strategia firm, sposób zarządzania i konkurowania; Model diamentu (rombu) Portera Model diamentu (rombu) Portera zalety: bardzo dokładne przedstawienie elementów konkurencyjności na poziomie mikroekonomicznym; przedstawienie relacji między elementami konkurencyjności; wady: wady: niedocenianie roli czynników makroekonomicznych; niewielki stopień uwzględnienia roli globalizacji; brak uwzględnienia bezpośredniego wpływu korporacji transnarodowych; Model pięciu sił konkurencyjnych jedna z metod analizy strategicznej; rozpatruje pięć czynników badając atrakcyjność sektora dla przedsiębiorstw lub potencjalnych inwestorów; oceny natężenia sił konkurencyjnych w sektorze ekonomicznym lub segmencie rynkowym; odnosi się do otoczenia konkurencyjnego przedsiębiorstwa i stosowana jest, jako początkowy etap formułowania strategii konkurencji; Model pięciu sił konkurencyjnych model pięciu wzajemnie oddziałujących na siebie czynników: 1. Siła oddziaływania dostawców i możliwości wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora. 2. Siła oddziaływania nabywców i możliwości wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora. przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora. 3. Natężenie walki konkurencyjnej wewnątrz sektora. 4. Grozba pojawiania się nowych producentów. 5. Grozba pojawienia się substytutów. Model pięciu sił konkurencyjnych Konkurencyjność niebezpieczna obsesja? artykuł P. Krugmana z 1994 roku; Krugman sprzeciwił się stosowaniu pojęcia konkurencyjności na poziomie makroekonomicznym (państwa); tezy: państwa nie rywalizują ze sobą, tak jak to robią przedsiębiorstwa; wzrost standardu życia mieszkańców (wzrost produktywności) jest przede wszystkim determinowany wewnętrznymi czynnikami krajowymi. Polska w rankingach konkurencyjności międzynarodowej Polska w rankingach konkurencyjności międzynarodowej Międzynarodowa konkurencyjność gospodarki Polski w latacg 2006-2012 wg Międzynarodowego Instytutu Zarządzania Rozwojem (IMD) Pozycja Polski w świecie Zmiana pozycji w latach latach Wyszczególnienie 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2006-2012 Ogólna konkurencyjność 50 52 44 44 32 34 34 16 Wyniki gospodarki 46 41 31 39 24 31 30 16 Efektywność rządzenia 50 52 49 44 36 35 36 14 Efektywność biznesu 52 52 50 50 28 41 39 13 Infrastruktura 39 40 37 39 36 34 36 3 Polska w rankingach konkurencyjności międzynarodowej Polska w rankingach konkurencyjności międzynarodowej