Artykuł pobrano ze strony eioba.pl Medytacja, która wiedzie do Boga.. Jedna z najstarszych medytacji polega na wyobrażeniu sobie, że wdychasz światło, a wydychasz ciemność lub zalegające w tobie popioły... div> Medytacja istniała od zarania dziejów ponieważ ludzie zawsze szukali wewnętrznego spokoju, równowagi i fizycznego rozluznienia, zarówno z powodów duchowych, zdrowotnych jak i w celu samorealizacji. Jednakże żeby medytować i żeby medytacja dawała odpowiednie efekty, muszą być spełnione pewne warunki. Jest to jak się zdaje, ten bardziej prozaiczny aspekt ścieżki duchowej. Każda gra ma swoje reguły. Jest to prozaiczny aspekt , niemniej i bardzo ważny. Ktoś, kto chce wrócić do Boga musi zrobić pewien krok w Jego kierunku - ten krok jest niezbędny. Pierwszym i niezbędnym warunkiem jest posiadanie Mistrza - nauczyciela duchowego najwyższego stopnia. Mistrz jest konieczny, gdyż tylko on może dostroić ucznia do Słowa poprzez oświecenie. I tylko on może nauczyć efektywnego wchodzenia ucznia do wewnątrz. Ze swej strony uczeń musi coś zrobić w celu poprawy swej osobowości. Co może przede wszystkim uczynić ? Przestać grzeszyć. Najcięższym grzechem jest zabijanie. A więc należy wyłamać się z łańcucha zabijania w którym jesteśmy - jedząc mięso. Drugim warunkiem jest uczciwe życie. Należy zarabiać na własne utrzymanie i nie być ciężarem dla innych. Mamy żyć zgodnie z zasadami moralnymi, których ślady zachowały się w każdym społeczeństwie. Mamy nie kraść, nie oczerniać, być tolerancyjni i miłosierni dla drugich. Jeżeli do tego dochodzi jeszcze skromność i pokora - jesteśmy gotowi aby wejść na ścieżkę. Ale jak wiemy, prawdziwy Mistrz sam sobie wybiera uczniów.. Tak, ale wybiera z tych, którzy pragną żyć inaczej niż tłumy, których głównym celem działalności jest bogacenie się i jak to się mówi - zażywanie życia w całej jego pełni. Jeśli ktoś posiada pragnienia niższego rodzaju a nie czuje pragnienia powrotu do Boga - oczywiście nie zostanie wybrany . Czy sakramenty udzielane w kościołach pozwalają znalezć się na tej ścieżce ? Gdy byśmy to przełożyli na mistyczną terminologię.. chrzest wody oznaczałby zewnętrzną ceremonię , natomiast chrzest ognia, to co dzieje się z Duszą w tle, czyli na wyższym poziomie. Chrzest z ognia jest tym istotnym oświeceniem, jakim jest dostrojenie Duszy i dołączenia jej do Ducha Świętego, czyli Słowa. Żaden kapłan nie jest w stanie pomóc człowiekowi wejść w chrzest ognia. Dlatego w chrześcijaństwie chrzest i bierzmowanie są zewnętrznymi ceremoniami. Podczas gdy kapłan odprawia różne modlitwy, lecz gdy się nic nie dzieje wewnątrz ucznia i oczywiście nie ma żadnych efektów wewnętrznych. Inaczej mówiąc; Dusza nadal pozostaje w tym samym miejscu, w jakim była przed tymi ceremoniami i jej sytuacja nie ulega zmianie.