WYKLAD 3 STANDARD EANCOM


Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
Wykład 3. Standardy elektronicznej wymiany danych w logistyce -
EANCOM
1. Wstęp
Celem dzisiejszego wykładu jest prezentacja standardu EANCOM stosowanego
powszechnie w transporcie i handlu. Wymiana handlowa zawsze wiąże się z przepływem
towarów przez łaocuch logistyczny o zasięgu lokalnym, międzynarodowym bądz globalnym.
Transport od miejsca pochodzenia towaru do miejsca przeznaczenia może byd realizowany
wieloma środkami transportu. Między handlem i transportem występują istotne różnice w
sposobie podejścia do samej transakcji handlowej.
Kupujący towary inicjuje transakcję handlową poprzez zakup określonych towarów od
dostawcy, podczas gdy zadaniem przewoznika jest fizyczny transport określonej liczby
jednostek transportowych (np. palet) do ich miejsca przeznaczenia, tam gdzie rzeczywiście
potrzebuje ich kupujący. Przewoznik i kupujący pełnią różne role i funkcje w transakcji zatem
mają także odmienne zapotrzebowanie na dane. Zapotrzebowanie to zaspokajają
komunikaty EANCOM.
2. Geneza standardu EANCOM
W 1987 roku Zgromadzenie Ogólne GS1, w odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłaszane
przez swoich członków, podjęło uchwałę o konieczności opracowania EANCOM,
podstandardu międzynarodowego standardu EDI - UN/EDIFACT, zatwierdzonego i
rekomendowanego przez ONZ. Przy opracowywaniu EANCOM przyjęto trzy podstawowe
zasady, którymi ten standard powinien się charakteryzowad:
" prostota - przedstawienie standardu UN/EDIFACT w sposób prosty do
zrozumienia i łatwy do wdrożenia,
" wykorzystanie numerów GS1 - wykorzystanie numerów GS1 do identyfikacji
produktów i miejsc lokalizacji, w celu ułatwienia automatycznego przetwarzania
danych,
" stabilnośd wydania - każde wydanie EANCOM jest oparte tylko na jednym
katalogu UN/EDIFACT (ang. EDIFACT directory).
Od pierwszego wydania EANCOM w lipcu 1990, które zawierało siedem opracowanych
komunikatów, ich liczba wzrosła obecnie do 42 i obejmuje ona zarówno komunikaty typowo
handlowe, jak i transportowe oraz finansowe.
3. Handel i transport w systemach EDI
W praktyce zdarza się, że przedsiębiorstwa handlowe i transportowe stosują różne
określenia na te same czynności lub rzeczy, bądz posługują się identycznym słownictwem,
ale o odmiennym znaczeniu.
Handel i transport można przedstawid w postaci okręgów jak to pokazano na poniższym
rysunku. Częśd wspólna okręgów reprezentuje obszary współdziałania przedsiębiorstw
handlowych i transportowych, gdzie następuje między nimi wymiana informacji.
1
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
Kupujący towary inicjuje transakcję handlową poprzez złożenie zamówienia u dostawcy,
podczas gdy zadaniem przewoznika jest fizyczny transport określonej liczby jednostek
transportowych (np. palet) do ich miejsca przeznaczenia, tam gdzie rzeczywiście potrzebuje
ich kupujący.
Dla kupującego najważniejszy jest towar (identyfikowany przy pomocy numeru
towarowego GS1), natomiast przewoznik jest zainteresowany głównie charakterystyką
jednostki wysyłkowej (wraz z jej seryjnym numerem identyfikacyjnym SSCC - ang. Serial
Shipping Container Code). Strony trzecie, uczestniczące w transakcji, np. urzędy celne mogą
byd zainteresowane oboma typami informacji, zarówno o towarach, jak i jednostkach
wysyłkowych czy transportowych.
Każda strona uczestnicząca w wymianie EDI w standardzie UN/EDIFACT jest rozróżniana
poprzez funkcję jaką pełni w transakcji. Funkcja ta jest podawana w segmencie NAD1.
Czasami jedno przedsiębiorstwo może pełnid kilka różnych funkcji, np.:
sprzedający może oferowad usługi składowania, a także byd odpowiedzialny za
transport towaru, a więc pełnid funkcje przewoznika i spedytora,
producent może byd spedytorem,
funkcja przewoznika morskiego może byd połączona z funkcją spedytora oraz
kontenerowej stacji wysyłkowej.
1
NAD  skrót od ang. Name and Address. Segment NAD pozwala na przekazanie, w formie tekstowej albo
zakodowanej, nazwy i adresu partnera. Powinien byd on stosowany tylko do identyfikacji stron transakcji, tj.:
kupującego, beneficjenta itp.
2
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
Przedsiębiorstwa wymienione na rysunku 1 to te strony, które wymieniają informacje i
dokumenty, a więc i komunikaty EDI. Podobnie jak rodzaje przedsiębiorstw, tak i komunikaty
można pogrupowad na występujące wyłącznie w obszarze handlu lub transportu oraz takie,
które łączą oba te obszary. Ilustruje to rys. 2.
Oprócz odmiennych rodzajów przesyłanych komunikatów w handlu i transporcie, istotne
różnice występują także w charakterze przekazywanych danych. Ilustruje to rysunek 3, na
którym pokazano przykład wymiany informacji dotyczącej zakupu i transportu odzieży.
Dostawca i kupujący potrzebują szczegółowych informacji na temat poszczególnych
towarów, ich rozmiarów, kolorów, fasonów i uzgadniają między sobą ilości oraz ceny.
Przewoznika nie interesują dane o pojedynczych rodzajach towarów, ale o efekcie całej
transakcji zakupu, tj. liczbie opakowao przeznaczonych do transportu, ich wadze i wymiarach
oraz ogólnej charakterystyce przewożonego towaru (np. odzież). Przykład na rysunku 3
pokazuje sytuację, w której trzy artykuły jednego rodzaju (różne koszulki) tworzą jedną
jednostkę transportową (zawierającą 20 kartonów z odzieżą).
3
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
W obszarze handlu towary są identyfikowane przy pomocy numeru GS1. Numer ten
stanowi klucz do bazy danych zawierającej kompletny zbiór informacji na temat danego
towaru. W obszarze transportu jednostki wysyłkowe (transportowe) mogą zawierad wiele
różnych towarów i zazwyczaj do ich oznaczenia stosuje się seryjny numer jednostki
wysyłkowej, tzw. numer lub kod SSCC (ang. Serial Shipping Container Code). Kod ten
zapewnia jednoznaczną identyfikację danej przesyłki przez cały okres jej istnienia, który
zazwyczaj trwa od momentu utworzenia jej przez dostawcę lub przewoznika (w zależności od
tego kto jest odpowiedzialny za kompletację i pakowanie) aż do chwili, gdy zostanie otwarta
i rozpakowana przez stronę otrzymującą towar. Typowe różnice w rodzaju przesyłanych
danych przez firmy handlowe i transportowe przedstawia tabela 1.
Tabela 1. Dane w komunikatach handlowych i transportowych
Handel Transport
towary fakturowane towary transportowane
numer towaru EAN oznaczenia i numery SSCC
cena/ilośd liczba i rodzaj opakowao
charakterystyka (rozmiar, rozmiary, masa
kolor, itp.) opis towarów
data pakowania
Ostatnia zasadnicza różnica, jaka występuje między komunikatami używanymi w
obszarze handlu i transportu dotyczy segmentów otwierających części szczegółowe
komunikatów i identyfikujących poszczególne pozycje towarowe. W komunikatach
handlowych jest to segment LIN (pozycja towarowa). Segment ten umożliwia identyfikację
4
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
zamawianego (fakturowanego itp.) towaru poprzez specyfikację jego numeru
identyfikacyjnego (np. numeru GS1), podanie nazwy oraz numeru pozycji, który stanowi
jednoznaczny odnośnik do odpowiedniego rekordu w bazie danych, zawierającego
informacje o towarze.
Rysunek 4 .Przykładowy schemat wymiany danych między partnerami handlowymi
W komunikatach transportowych tym segmentem jest GID (szczegóły pozycji
towarowej), który służy do podania opisu wyglądu ładunku, numeru przesyłki
(umożliwiającego identyfikację towarów wewnątrz) oraz wymienienia liczby
transportowanych przesyłek (jednostek wysyłkowych) oraz typów opakowao.
4. Przepływ danych pomiędzy partnerami handlowymi
Każdy z komunikatów standardu EANCOM każdy ma swoją określoną pozycję i spełnia
odpowiednie funkcje oraz zawiera informacje i powiązania z innymi komunikatami EANCOM,
przesłanymi wcześniej bądz pózniej w cyklu wymiany EDI. Przykład przepływu komunikatów
zaprezentowany jest na rysunku 4. Przepływ informacji w EANCOM może rozpocząd się od
wymiany komunikatu  Informacja adresowa" (PARTIN). Komunikat ten służy do przekazania
danych dotyczących partnerów, którzy będą się następnie porozumiewad przy pomocy EDI.
Informacje wymieniane w tym komunikacie zwykle rzadko ulegają zmianom gdyż są to stałe
dane typu: nazwa firmy, adres, numer lokalizacyjny EAN, nazwa i numer konta bankowego,
numer NIP itp. Informacje te, szczególnie numery identyfikacyjne stron, mają kluczowe
znaczenie dla płynnej wymiany EDI między dwiema firmami. Wszystkie strony mogą byd
zidentyfikowane w tym komunikacie (np. kupujący, sprzedający, spedytor, przewoznik,
wystawca faktury, bank itp.), bez względu na to, czy są zaangażowane w transakcję
handlową czy też nie.
Znając numer lokalizacyjny dostawcy/producenta kupujący może przesład komunikat
 Zapytanie handlowe" (PROINQ). Komunikat ten jest prośbą o przekazanie informacji na
temat produktu, który jest produkowany lub rozprowadzany przez odbiorcę komunikatu
(producenta, dystrybutora, dostawcę). Strona wysyłająca  Zapytanie handlowe" (zazwyczaj
5
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
potencjalny kupiec) może szczegółowo zidentyfikowad towar, jeżeli wcześniej był on
przedmiotem transakcji handlowej między partnerami lub określid ogólne warunki, jakie
musi spełniad poszukiwany towar, np. zakres cenowy czy specyficzne wymiary.
Zazwyczaj odpowiedzią na takie zapytanie są komunikaty  Katalog/Cennik (PRICAT) lub
 Dane o produkcie (PRODAT). Wybór komunikatu zależy od rodzaju informacji jakie mają
byd przesłane. Jeżeli kupującego interesują dane typowo handlowe i związane z identyfikacją
towaru (np. numery towarowe, ceny, rabaty, ilości itp.), przesyłanym komunikatem będzie
PRICAT. Komunikat PRODAT jest przesyłany wyłącznie wtedy gdy wymagane są szczegółowe
dane o cechach towaru i jego składzie, np. o składnikach lub materiałach z jakich jest
wykonany. Zarówno komunikat PRICAT, jak i PRODAT są używane głównie do wprowadzenia
lub zaktualizowania informacji o towarze na poziomie jednostki konsumenckiej w bazie
danych partnera handlowego. Komunikaty podają numery towarowe GS1, które służą do
identyfikowania danego produktu w kolejnych wymianach. Oznacza to, że w kolejnych
transmisjach nie trzeba już przesyład całego zbioru informacji o danym produkcie, gdyż dane
te są już zapisane i można do nich dotrzed przy pomocy numeru GS1.
Partnerzy handlowi, którzy wymienili dane umożliwiające wzajemną identyfikację oraz
identyfikację towarów lub usług (numery lokalizacyjne GS1, numery towarowe GS1 itp.)
mogą następnie wykorzystad komunikaty  Zapytanie ofertowe (REQOTE) oraz  Oferta
cenowa (QUOTES). Komunikaty te umożliwiają kupującemu zażądanie i otrzymanie
informacji o cenie i ewentualnych upustach oraz o warunkach dostawy dla wymienionych
towarów. Wykorzystanie numerów towarowych i lokalizacyjnych GS1 tworzy powiązanie z
plikami zawierającymi dane o parterze i towarach oraz minimalizuje objętośd danych
koniecznych do przesłania (np. warunki dostawy, wymagana ilośd produktu, data dostawy,
data dostępności itp.).
6
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
Rysunek 5. Przykładowy scenariusz uwzględniający pośrednictwo przewoznika lub
spedytora
Scenariusz zaprezentowany na rys.5. to przypadek, w którym dostawca wysyła towary wg
ustalonego harmonogramu do dostawcy usług logistycznych, który jest odpowiedzialny za ich
magazynowanie, przeładunek i kompletację. Transport jest realizowany przy pomocy przewoznika z
wykorzystaniem komunikatu  Instrukcja transportowa . Kupujący okresowo transmituje do dostawcy
komunikat  Prognoza dostawy (DELFOR), w którym określa swoje długoterminowe zapotrzebowanie
na określone produkty. Według ustalonego harmonogramu (regularnie) kupujący wysyła ostateczne
zamówienie na określone towary, które muszą byd zapakowane i oznakowane zgodnie z jego
wymaganiami. Szczegółowe instrukcje w tym zakresie przesyła dostawca do dostawcy usług
logistycznych przy pomocy komunikatu  Przeładunek towarów/ładunku . Po skompletowaniu
dostawy zgodnie z życzeniami dostawcy, dostawca usług logistycznych przekazuje komunikat  Raport
o statusie zamówienia , w którym informuje dostawcę o zakooczeniu zadania. Następnie dostawca
wysyła do kupującego komunikat  Awizo dostawy , potwierdzający gotowośd przesyłki do odbioru.
W tym scenariuszu kupujący zleca transport gotowej przesyłki spedytorowi przy pomocy komunikatu
 Instrukcja transportowa , informując go, że przesyłkę należy odebrad od dostawcy usług
logistycznych. Po otrzymaniu przesyłki i sprawdzeniu jej zawartości, kupujący potwierdza jej odbiór
przy pomocy komunikatu  Awizo przyjęcia . Komunikat ten wysyła do dostawcy. Po otrzymaniu tego
7
Materiały dydaktyczne do przedmiotu Nowoczesne Standardy Informacyjne w Logistyce
komunikatu dostawca wystawia fakturę i żąda zrealizowania płatności przy pomocy komunikatu
 Faktura . Dodatkowo, zgodnie z ustalonym harmonogramem, dostawca usług logistycznych może
informowad dostawcę o wielkości utrzymywanych zapasów przy pomocy komunikatu  Raport o
zapasach .
5. Materiały zródłowe
http://www.gs1pl.org/publikacje/doc_view/46-eancom-w-handlu-i-transporcie
8


Wyszukiwarka