JAROSA
AW IWASZKIEWICZ
Jarosław Iwaszkiewicz (pseudonim: Eleuter) urodził się 20 lutego 1980 r. (tradycja rodzinna podaje inną
datę narodzin pisarza: 3 marca 1980 r.) w Kalniku na Ukrainie. Zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie. Poeta,
prozaik, dramaturg, eseista i tłumacz. Wywodził się z rodziny o żywotnych tradycjach niepodległościowych i
powstańczych. Represje, jakie dotknęły jego ojca, zaciążyły na całym życiu pisarza. Odbył studia prawnicze
w Kijowie (w latach 1912-1918), pobierał także nauki w konserwatorium. Jego debiut literacki miał miejsce
póz
no  w 1915 opublikował on w kijowskim czasopiśmie  Pióro swój pierwszy wiersz. Od końca 1918 r.
przebywał w Warszawie. Tutaj związał się z grupą stawiających swoje pierwsze kroki w studenckich
gazetkach poetów  póz
niej założyli oni formalną grupę poetycką Skamander, do której Iwaszkiewicz
należał. Od roku 1955 był redaktorem wpływowego miesięcznika literackiego  Twórczość .
DO NAJWAŻNIEJSZYCH JEGO DZIEA
ZALICZA SI
:
Chopin  http://selkar.pl/aff/dolfijn/chopin_jaroslaw_iwaszkiewicz_p_153297.html
VIII wydanie popularnej monografii poświęconej osobie i twórczości F. Chopina Monografia ujęta w
niezwykle interesującej szacie literackiej. Iwaszkiewicz podaje fakty i domysły, stara się wyjaśnić
nieporozumienia i legendy, którymi obrosła biografia kompozytora. Opiera się przede wszystkim na
korespondencji od i do Chopina oraz na wszelkich słowach współczesnych Fryderykowi i piszących o nim. W
wyborze i ocenie przedstawianych osób, sytuacji Iwaszkiewicz kieruje się subiektywizmem, jednak mając
przed sobą bardzo wyraz
nie wytyczony cel: stworzyć prawdziwy obraz życia i wewnętrznego rozwoju
Chopina. Jego sylwetka jest mocno osadzana w środowisku, w którym w danym momencie życia przebywał,
czy to warszawskie czy paryskie także podlega indywidualnej ocenie Iwaszkiewicza. Pomaga to Autorowi
pokazać, w jaki sposób określone warunki bytowe i towarzyskie wpływały na pracę twórczą kompozytora.
Nie ma tu trudnych analiz muzykologicznych, są anegdoty, ciekawe, czasem bardzo cięte charakterystyki
osób, zdarzeń. Uderza miłość do muzyki i niesamowity szacunek dla Chopina i jego twórczości. (redakcja)
Listy do córek - http://selkar.pl/aff/dolfijn/listy_do_corek_iwaszkiewicz_jaroslaw_p_149317.html
W listach Jarosława Iwaszkiewicza do córek znajdziemy kilka epok: historycznych, życia jednej rodziny, życia
nadawcy i adresatek. Jest to korespondencja z okresu międzywojennego, lat okupacji i PRL-u, ale
wewnętrzne cezury znaczą w niej również wydarzenia rodzinne, rytm dzieciństwa, młodości, dojrzałości i
starości. Iwaszkiewicz potrafił docenić i starał się pielęgnować relacje łączące go z najbliższymi. Pisał do
córek z Rabki i Kopenhagi, Sandomierza i Santiago de Chile, Gorzekałów i Rzymu. Dzięki tym listom na
moment lektury stajemy się również domownikami na Stawisku. Wchodzimy do domu, którego atmosferę,
daleką nieraz od sielanki, kształtowały indywidualności wszystkich jego mieszkańców: Anny i Jarosława
Iwaszkiewiczów, ich córek, wnuków, bliższych i dalszych krewnych, przyjaciół-artystów. Listy do córek
Jarosława Iwaszkiewicza są jak ten dom i ta rodzina. Zwyczajne i jedyne w swoim rodzaju.
Opowiadania  http://selkar.pl/aff/dolfijn/opowiadania_iwaszkiewicz_jaroslaw_p_93145.html
Uderzającą cechą pisarstwa Jarosława Iwaszkiewicza (1894-1980) jest różnorodność uprawianych
równolegle form gatunkowych. Był mistrzem krótkiej formy prozatorskiej, której pozostawał wierny przez
całą niemal twórczość. Równocześnie pozostawał wybitnym poetą ? od debiutanckiego zbioru Oktostychy
(1919), po wydany pośmiertnie, lecz ułożony jeszcze za życia poety zbiór Muzyka wieczorem (1980). Jego
bogaty dorobek obejmuje ponadto: powieści, dramaty, eseistykę, wspomnienia, prace krytyczne, szkice o
pisarzach, liczne przekłady.
Prozę Iwaszkiewicza trudno przypisać do któregoś z XX-wiecznych kierunków. Operując ogromną gamą
stylów i konwencji literackich, mistrzowsko dobierał strukturę narracji do materii literackiej, jaką miała ona
pomieścić.
1
 Obecny wybór obejmuje dziewięć opowiadań: Panny z Wilka i Brzezina z tomu Panny z Wilka (wyd. 1932),
Stara cegielnia z tomu Stara cegielnia. Młyn nad Lutynią (wyd. 1946), Matka Joanna od Aniołów i Bitwa na
równinie Sedgemoor z tomu Nowa miłość i inne opowiadania (wyd. 1946), Ikar z tomu Opowiadania
1918?1953 (wyd. 1954), Kochankowie z Marony (wyd. 1961), Opowiadanie z psem i Kościół w Skaryszewie
z tomu O psach, kotach i diabłach (wyd. 1968).
Zostały one dobrane tak, by w przynajmniej w pewnym stopniu obrazowały różnorodność prozy
Iwaszkiewicza.
Sprawy osobiste i inne wiersze rozproszone 
http://selkar.pl/aff/dolfijn/sprawy_osobiste_i_inne_wiersze_rozproszone_jaroslaw_iwaszkiewicz_
p_167777.html
Sprawy osobiste i inne wiersze rozproszone Książka zawiera wiersze niepublikowane dotąd w żadnej edycji
dzieł zebranych poety. Są to utwory odnalezione w czasopismach, wydobyte z rękopisów. Znajdują się tu
również teksty usunięte przez cenzurę oraz kilka cykli wierszy, rozproszonych póz
niej w różnych tomach
poezji Iwaszkiewicza. Książka, jak o tym świadczy tytuł, zbiera przede wszystkim wiersze liryczne, o
charakterze osobistym.
Rozmowy o książkach 
http://selkar.pl/aff/dolfijn/rozmowy_o_ksiazkach_jaroslaw_iwaszkiewicz_p_158990.html
Obszerny wybór recenzji i felietonów, które Jarosław Iwaszkiewicz w swojej rubryce zatytułowanej
"Rozmowy o książkach", publikował w latach 1954-1979 na łamach dziennika "Życie Warszawy". W tych
lapidarnych tekstach pisarz jednocześnie opowiada o swoich bieżących lekturach, ale także o swoim życiu
codziennym, o ludziach, z którymi się przyjaz
nił lub choćby tylko spotkał, wielokrotnie wracał pamięcią do
czasów międzywojennych, do dzieciństwa spędzonego na Ukrainie.
W książce, poprzedzonej wstępem Katarzyny Gędas z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w
Warszawie, czytelnik znajdzie również pełną bibliografię felietonów Iwaszkiewicza z tego cyklu, których w
ciągu ćwierćwiecza ogłosił blisko tysiąc.
Pogoda czasu  http://selkar.pl/aff/dolfijn/pogoda_czasu_jaroslaw_iwaszkiewicz_p_72160.html
Wybór wierszy, który jest dowodem na to, że na działalność literacką Iwaszkiewicza można spojrzeć na
nowo - przez pryzmat słowa "pogoda", które staje się kluczem do interpretacji jego dzieł.Pogoda czasu to
zbiór znanych oraz niepublikowanych dotąd w formie książkowej utworów poetyckich, dzięki którym przed
czytelnikiem odkrywa się nie tylko aura Iwaszkiewiczowskiej rzeczywistości, lecz przede wszystkim - pogoda
jego ducha.
Oktostychy (1919)  debiutancki tomik poezji Iwaszkiewicza. Poezja wytworna, elegancka,
klasyczna. Mimo to przynosząca subtelne refleksje na temat życia, sztuki, piękna, przyrody.
Brzezina (1933)  opowiadanie o niespełnieniu, miłości i śmierci. Także historia o nieuchronności
ludzkich losów, tragizmie ich poczynań i niemożliwości odnalezienia własnego miejsca w świecie.
Panny z Wilka (1933)  arcydzieło krótkiej prozy. Opowiadanie, w którym pisarz snuje refleksje nad
czasem, przemijaniem, niewłaściwymi życiowymi wyborami, niemożliwością odwrócenia biegu
wypadków. Powrót po latach głównego bohatera Wiktora Rubena do Wilka  miejscowości, w
której kiedyś przeżył wielką miłość, skłania go do przemyśleń nad własnym nieuporządkowanym
życiem, śmiercią, rolą przypadku w losach ludzi.
Czerwone tarcze (1934)  powieść historyczna dotykająca jednak aktualnych problemów. Barwny
obraz polskiego i europejskiego średniowiecza z precyzyjnym odwzorowaniem realiów tych
czasów. Powieść pisana stylem i językiem współczesnym, pozbawionym zabiegów archaizacyjnych.
2
Wiele wątków i różnorodne tematy (np. kwestia sprawowania rządów, wolności i
odpowiedzialności jednostki, stosunków Polski z innymi krajami itp.). Obraz głównego bohatera,
pełnego sprzeczności, o niejasnym życiorysie, pełnego obaw i wahań, wrażliwego i skłonnego do
przemyśleń i zadumy, typowa dla prozy Iwaszkiewicza.
Lato w Nohant (1936)  dramat przedstawiająca wycinek z życia Chopina. Analiza relacji w rodzinie
George Sand oraz wpływu wielkiego twórcy i jego muzyki na innych ludzi.
Matka Joanna od Aniołów (1946)  interesująca akcja umiejscowiona w prowincjonalnym
miasteczku w XVII dotykająca historii rzekomego opętania jednej z mniszek w klasztorze i księdza,
który stara się sprawę wyjaśnić. Opowieść o lęku przed szatanem, mistycyzmie, niezdrowej miłości.
Także wnikliwa analiza psychiki głównych bohaterów  przeoryszy Joanny i księdza Suryna.
Sława i chwała (1956-1962)  obszerna epicka opowieść  wnikliwy zarys dziejów polskiej
inteligencji w XX wieku. Zdecydowanie najszerzej zakrojone dzieło Iwaszkiewicza  wydawane w
trzech tomach. Przedstawia ono uwikłanie Polaków w historię  w przededniu wybuchu pierwszej i
drugiej wojny światowej, niemożność uniknięcia tragicznego losu. Jedno z największych dokonań
prozatorskich Iwaszkiewicza.
3