Wprowadzenie do mechaniki ciał odkształcalnych


II. Wprowadzenie do mechaniki ciał odkształcalnych
1. Stan naprę\enia
2. Stan deformacji
3. Równania fizyczne
Zało\enia ogólne:
O ośrodku ciągłym
-materia w obrębie ciała wypełnia przestrzeń w sposób ciągły. Zaniedbuje się
mikro-strukturę atomową i cząsteczkową.
Wszystkie pola fizyczne opisujące 1,2,3 są opisane są ciągłymi funkcjami poło\enia X
O równowadze ciała
-rozwa\amy ciała pozostające w równowadze (brak ruchu) w przyjętym układzie
odniesienia
1. Stan naprę\enia
1.1 Wektor naprę\enia p
"f
p = lim
Naprę\enie jest wektorem gęstości sił wewnętrznych
"A0
"A
"A
"f12 -wypadkowa sił działających na element powierzchniowy części 1 ciała ,
- "f21
pochodzących od części 2 =
2
"f12
"f21
n
"A
1
p
zale\y:1) od poło\enia punktu x na płaszczyznie dzielącej
2) od nachylenia płaszczyzny n
p = p(x, n)
1.2 Rozkład wektora naprę\enia na naprę\enie styczne i normalne
n

p

n
p =  + n
n
miara rzutu wektora naprę\enia na kier.
1
normalny
 = p o n
n
wektor naprę\enia normalnego
n =  "n
n
(składowa normalna wektora naprę\enia)
n = (p o n)"n
wektor naprę\enia stycznego
(składowa styczna wektora naprę\enia)
 = p - n = p -(p o n)"n
wartość naprę\enia 2 2 2
 =  =  +Y +
X Z
stycznego (długość
wektora naprę\enia stycznego)
1.3 Stan naprę\enia
Zbiór wszystkich wektorów naprę\enia w danym punkcie przy dowolnych
płaszczyznach podziału zawierających punkt.
ĄN
pN
xo
Ą1
p1
Ą 2
p2
Jest to zbiór o nieskończenie wielkiej liczbie elementów.
Problem reprezentacji stanu naprę\enia:
szukamy skończonego zbioru liczb przy pomocy którego mo\na utworzyć
wektor naprę\eń dla dowolnej płaszczyzny o wersorze normalnym n
p = p(xo,n)
Propozycja - wektory naprę\eń określone względem płaszczyzn
układu współrzędnych {X,Y,Z}:
1. płaszczyzna dzieląca prostopadła do osi X
Z
pX : ( , , )
XX XY XZ
Y
X
nX = (1,0,0)
2.     prostopadła do osi Y
pY : (YX ,YY ,YZ )
3.     prostopadła do osi Z
nY = (0,1,0)
pZ : ( , , )
ZX ZY ZZ
z współrzędnych tych tworzymy
nZ = (0,0,1)
macierz naprę\eń (stanu naprę\enia)
 ,  , 
ł łł
XX XY XZ
ł , YY , YZ śł
T = = [ij ]
YX
ł śł
łZX , ZY , ZZ śł
ł ł
Wyra\enie wektora naprę\enia względem dowolnie zorientowanej płaszczyzny n
p
Ą
Z
Warunki równowagi sił działających na czworościan:
- pX "FX
ŁX = 0 :
- pY "FY
p " "F pX "F - "FX - YX "FY - ZX "FZ = 0
XX
ŁY = 0 :
n
Y pY "F -  "FX -YY "FY -ZY "FZ = 0
XY
Ąn
ŁZ = 0 :
- pZ"FZ
pZ"F - "FX - YZ"FY - ZZ"FZ = 0
X XZ
"Fi
= ni, i = X ,Y, Z !
"F
pX - nX -YX nY - nZ = 0
ńł
XX ZX
przy u\yciu konwencji sumacyjnej:
ł
pY - nX -YYnY - nZ = 0 ! pi - nj = 0
ł
XY ZY ji
ł
pZ - nX -YZnY - nZ = 0
ół XZ ZZ
T
mając daną macierz mo\emy znalezć stan naprę\eń
T
! p = T "n

jest więc ona pełną reprezentacją stanu naprę\enia
1.4 Znakowanie naprę\eń Przyjmujemy konwencję znakowania (mo\liwe są inne):
Z
naprę\enia normalne
ZZ dodatnie  rozciągające 
zwrot zgodny z normalną zewnętrzną ściany
ZX ZY naprę\enia styczne
dodatnie  na ścianach o normalnej zewnętrznej
YZ zgodnej z osiami u.w. mają zwrot osi układu
współrzędnych do której są równoległe

XZ
 YY
XY
YX

XX
Y
X
1.5 Symetria macierzy naprę\eń
 = YX
ńł
XY
ł = ZX
Z równań równowagi momentów:
ł
XZ
sześć składowych określa
ł = YZ
ół ZY
stan naprę\enia w punkcie
1.6 Jednostki naprę\enia
[sila]
[ ] =
[dlugosc]2
N
Blaise Pascal (1623-1662)
Pa = ,
w układzie S.I.:
m2
kN 103 N
kPa = = = 103 Pa
jednostki pochodne:
m2 m2
MN 106 N
MPa = = =103kPa =106 Pa
m2 m2
1N N N
= = =1MPa
2
mm2 10-6 m2
(10-3m)
inne, często stosowane:
kG 10N
(1kG = 9.81N E" 10N)
E" = 105 Pa = 0.1MPa
2
cm2
(0.01m)
T 1000kG kG
= = 10-1 E" 10-2 MPa = 10kPa
m2 1002cm2 cm2
u\ywane Anglii i USA:
pound 4.448N
1psi = = = 6894.4Pa
in2 0.02542m2
Przykład 1.1: jednoosiowe stany n.
a)
50 0 0
ł łł
Y
ł
T = 0 0 0śł
ł śł
 = 50MPa
XX
ł śł
0 0 0ł
ł
X
Z
YY = -30MPa
0 0 0
ł łł
ł0 - 30 0śł
T =
b)
ł śł
ł śł
ł0 0 0ł
 =  = 20MPa ścinanie w pł. XZ
ZX XZ
c)
0 0 20
ł łł
ł śł
T = 0 0 0
ł śł
ł
ł20 0 0 śł
ł
YX =  = -40MPa ścinanie w pł. XY
d)
XY
0 - 40 0
ł łł
ł-
T = 40 0 0śł
ł śł
ł śł
0 0 0ł
ł
dwuosiowy stan n. w pł. YZ
e)
Y
YY = 20MPa
0 0 0
ł łł
ł0 20 0 śł
 = -40MPa
T =
ZZ
ł śł
X
ł śł
Z
ł0 0 - 40ł
f) płaski stan naprę\eń w pł. XY
 = 40MPa
XX 40 30 0
ł łł
ł30 20 0śł
YY = 20MPa
T =
ł śł
 = 30MPa
ł śł
0 0 0ł
XY
ł
g)
 = YY =  =
XX ZZ
stan naprę\enia w
- p 0 0 -10 0 0
= - p = -10kPa ł łł ł łł
cieczy pod
ł śł ł śł
T = 0 - p 0 = 0 -10 0
ciśnieniem
ł śł ł śł
ij = - pij
ł śł ł śł
0 0 - pł ł 0 0 -10ł
p=10kPa
ł
(w wodzie na gł. 1m)
h)
 = 40MPa  = 30MPa
40 30 10
XX XY ł łł
ogólny stan 3D
ł30 20 -15śł
YY = 20 "  =10 "
T =
XZ
ł śł
ł śł
 = -30 " YZ = -15 "
ł10 -15 - 30ł
ZZ
Przykład 1.2:
Y
Dla stanu naprę\enia danego macierzą:
40 30 10
ł łł
X
ł30 20 -15śłMPa
Z
T =
ł śł
ł śł
ł10 -15 - 30ł
znalezć wektor naprę\enia p odpowiadający płaszczyznie
o wersorze normalnym n.
40 30 10 0
ł łł
ł łł
ł30 20 -15śł " ł śł
2
p = T "n = =
2
ł śł
ł śł
2
ł ł
ł śł
ł0, 2 , 2 ł ł10 -15 - 30ł ł śł
ł 2 ł
n =
ł ł
2 2
ł łł
ł40"0 + 30 22 +10 22 łł
28.28 pX
ł łł ł łł
ł śł
ł śłMPa = ł śł
2 2
= -15 = 3.535 pY
ł30"0 + 20 2 2 śł
ł śł ł śł
ł10"0 -15 22 - 30 22 śł
ł-31.81ł pZ
śł ł śł
ł ł ł
ł ł
Przykład 1.2.a) (kontynuacja)
Rozło\yć wektor naprę\enia p na część styczną  i normalną n . Wyznaczyć wartość
 
 
 
naprę\enia stycznego.
2 2
n =(0, , )
miara rzutu wektora naprę\enia na kier. normalny:
2 2
2 2




n = p o n = (28.28, 3.535, -31.81)o(0, , )=
2 2
2 2
p
= 3.535 + (-31.81) = -20.00MPa
2 2
wektor naprę\enia normalnego:
n



2 2
n = n "n = -20.00(0, , )= (0, -14.14, -14.14 )MPa
2 2
Y
wektor naprę\enia stycznego:
X
Z
 = p - n = (28.28, 3.535, - 31.81)- (0, -14.14, -14.14 ) =
= (28.28,17.67, -17.67)MPa
wartość naprę\enia stycznego:
2
2 2 2
 =  =  +Y +Z = 28.282 + 17.672 + (-17.67) = 37.73MPa
X
1.7 Równania równowagi (Claude Louis Marie Henri Navier, 1785 - 1836 Francja)
Rozwa\amy pole naprę\eń w ciele, pozostającym pod wpływem sił zewnętrznych
i siły objętościowych b (masowych, np. siła grawitacji), będącym w równowadze.
T = T (X ,Y, Z)
Pole naprę\eń jest zmienne w przestrzeni, .
Czy zmienność ta jest dowolna? Nie  podlega ona równaniom równowagi (Naviera).
Y
np. w kier.X-
X = 0 :
"
- dYdZ + ( + d )dYdZ -YX dXdZ + (YX + dYX )dXdZ -
XX XX XX
Z
X
- dXdY + ( + d )dXdY + bX dXdYdZ = 0 / dXdYdZ
ZX ZX ZX
" "YX "ZX
XX
d = " dX , dYX = " dY , dZX = " dZ
XX
"x "y "z
dY
YX + dYX

" "YX "ZX
ZX
XX
+ + + bX = 0

XX
 + d
XX XX
"x "y "z
 + d
równanie równowagi w kierunku X
ZX ZX
dX
X
dZ
YX
r. równowagi (Naviera) we wszystkich kierunkach:
ńł
" "YX "ZX
XX
+ + + bX = 0
ł
"x "y "z
bX
ł łł
siły objętościowe
ł
" "YY "ZY
ł
łb śł
XY
+ + + bY = 0; b =
ł
Y
ł śł
"x "y "z
ł
łbZ śł
ł ł
" "YZ "ZZ
ł
XZ
+ + + bZ = 0
ł
"x "y "z
ół
3 równania ró\niczkowe o pochodnych cząstkowych, 6 funkcji niewiadomych
zapis r. Naviera przy u\yciu konwencji sumacyjnej:
"( )
a" ( ),i i, j = 1,2,3
"xi
ij,i +bj = 0
1.8 Transformacja naprę\eń przy obrocie układu współrzędnych
przypadek płaskiego stanu naprę\enia (PSN)
Y '
Y

X 'Y ' 
X 'X '
ŁX ' = 0 : - dl cos2 ą - dl cosą siną -
XX XY

XX
X '
dl "cosą
-YY dl sin2 ą - dl cosą siną +  dl = 0
dl
XY X 'X '
ą

XY
X
ŁY ' = 0 : - dl cos2 ą +  dl cosą siną -
 XY XX
XY
YY
+  dl sin2 ą -YY dl cosą siną +  dl = 0
XY X 'Y '
dl "siną
Y
YY du "cosą
Y '
X '

XY
du "siną
du

ŁY ' = 0 :YY du cos2 ą -  du cosą siną -
XX
XY

X 'Y '
ą
- dusiną cosą +  dusin2 ą -Y 'Y 'du = 0
XY XX

XY Y 'Y '
X
Składowe stanu naprę\enia względem nowego układu współrzędnych X Y (Z =Z)
(wzory transformacyjne dla naprę\eń-przypadek płaskiego stanu naprę\eń - PSN)
ńł
 cos2 ą +  sin 2ą + YY sin2 ą = 
XX XY X 'X '
ł- 1 sin 2ą +  cos2ą + YY 1 sin 2ą = 
ł
XX 2 XY 2 X 'Y '
ł
 sin2 ą - sin 2ą + YY cos2 ą = Y 'Y '
XX XY
ół
Y 'Y '

Y
X 'Y '
Y '

X 'X '
X '
ą
X
Uwaga: Wzory te są analogiczne do wzorów transformacyjnych dla
momentów bezwładności  jest to ten sam problem matematyczny.
Przykład 1.3
3 1
ą = 60o siną = s = , cosą = c =
YY = -5MPa
Y
2 2
ą  = 10MPa
XX
X
1 3
 =  c2 + YY s2 = 10" + (- 5)" = -1.25
X 'X ' XX 4 4
3
 = (YY - )sc +  (c2 - s2)= (-10 - 5) = 6.49 MPa
X 'Y ' XX XY 2"2
3 1
Y 'Y ' =  s2 + YY c2 = 10" + (- 5)" = 6.125
XX 4 4
X '
Y '
-1.25
6.125
6.49
Wzory na transformację elementów macierzy naprę\eń (PSN) przy obrocie
układu współrzędnych (w notacji wskaznikowej):
a11 a12 c s 11 12  
ł łł ł łł ł łł ł łł
XX XY
A = = =
ła a22 śł ł-s cśł; T = ł 22 śł ł
YY śł;
ł 21 ł ł ł ł 21 ł ł XY ł
 '11 = a1ka1lkl = a11a1111 + a11a1212 + a12a1121 + a12a1222 =
ńł
ł
= c2 + 2c " s + s2YY = 
XX XY X ' X '
ł
ł
 '12 = a1ka2lkl = a11a2111 + a11a2212 + a12a2121 + a12a2222 =
ł
 'ij = aikajlkl !
ł
= -c " s + c2 - s2  + s "cYY = 
( )
XX XY X 'Y '
ł
(*)
ł '22 = a2ka2lkl = a21a2111 + a21a2212 + a22a2121 + a22a2222 =
ł
ł= s2 XX - 2cs XY + c2YY = Y 'Y '
ół
(w notacji macierzowej)
a" T ' = AT AT
Są to takie same wzory na elementy T  co wyprowadzone z warunków równowagi



Wykazaliśmy więc, \e macierz T transformuje się wg. reguły (*), która jest



uogólnieniem reguły transformacji dla wektora x 'i = aij xj
Macierz taką nazywamy tensorem (2-go rzędu).
 'ij = aikajlkl
macierz naprę\eń jest tensorem (czyli transformuje się wg. reguły )
Analogiczny wzór obowiązuje dla przypadków pełnego (3x3) T



Transformacja współrzędnych wektora w przestrzeni 3D
Y a" X2 macierz przejścia (transformacji, obrotu, {X} {X '}
macierz cosinusów kierunkowych)
'
Z' a" X3
i, j = 1,2,3
'
e'2 Y ' a" X2
' A = [aij]= [e'ioe ]= [cos < (e'i ,e )]
j j
X ' a" X1
X a" X1
e1
transformacja współrzędnych wektora:
Z a" X3
w'= A " w a" w'i = aijwj
w
w'1 = a11w1 + a12w2 + a13w3
ńł
łw' = a21w1 + a22w2 + a23w3
a"
ł
2
łw' = a31w1 + a32w2 + a33w3
3
ół
macierz odwrotna: {X '} {X}
w = AT " w' a" wi = ajiw'j
A-1 = AT ; det(A) = 1
właściwości macierzy ortonormalnej
1.9 Transformacja współrzędnych tensora (naprę\eń) w przestrzeni 3D
wzory transformacyjne mają tą samą postać ogólną jak w 2D
w zapisie macierzowym:
T' = AT AT
w zapisie wskaznikowym
 'ij = aikajlkl
z umową sumacyjną:
np. :
sumowanie po k i l
674
4 8
 '11 = a1ka1l = a11a1111 + a11a1212 + a11a1313 +
kl
+ a12a11 + a12a12 + a12a1323 +
21 22
+ a13a1131 + a13a1232 + a13a1333
 '12 = a1ka2l = K
kl
L
1.10 Naprę\enia główne, kierunki główne tensora naprę\eń
Geneza fizyczna problemu:
T
"Ąn : pi =  nj ! p = T "n

ji
Dla danego stanu naprę\enia, czy istnieje taka płaszczyzna ĄV , \e wektor
naprę\enia względem tej płaszczyzny będzie miał jedynie składową normalną?
T
p(x, v) = T " v =  v

p = v
v
ĄV
Istnieją co najmniej 3 takie płaszczyzny (główne), wzajemnie prostopadłe.
Ich wersory normalne nazywamy kierunkami głównymi.
Odpowiadające im wartości naprę\eń normalnych nazywamy naprę\eniami
głównymi.
p(x, v)= T " v =  v ! (T -1)v = 0
 
jest to problem własny dla symetrycznej macierzy 3x3. Szukamy:
" wartości własnych 
" wektorów własnych v,
takich \e:
11 - 12 13 v1 0
ł łł ł łł ł łł
Jest to jednorodny układ równań
ł łv śł ł0śł
  - 23 śł " =
liniowych ze względu na vi 21 22 2
ł śł ł śł ł śł
ł śł ł śł ł
31 32 33 -
3 ł
ł ł łv ł ł0śł
W.K. istnienia rozwiązania niezerowego Ó!
na wektor vi jest by:
11 - 12 13
Poszukujemy  przy których
  -  = 0
21 22 23
spełniony jest W.K.
31 32 33 -
c
( )
det ij -ij = 0
po wyliczeniu wyznacznika, otrzymuje się:
równanie wiekowe  3-go stopnia
3 2
 - I1 + I2 - I3 = 0
Mo\na dowieść \e będzie miało 3 pierwiastki
rzeczywiste (konsekwencja symetrii macierzy)
gdzie:
I1 = 11 + 22 + 33 = ii
22 23 11 13 11 12
1
I2 = + + = (kkrr -ijij)
32 33 31 33 21 22 2
11 12 13
I3 = 21 22 23
31 32 33
-niezmienniki stanu naprę\enia (wartości nie zale\ą od wyboru
I1, I2, I3
układu współrzędnych)
-pierwiastki równania wiekowego= wartości własne (główne)
1,2,3
tensora naprę\enia (te\ są niezmiennikami stanu naprę\enia)
 e"  e" 
-j.w., uporządkowane wg wielkości
I II III
Wyznaczenie kierunków głównych (wektorów własnych)
i
Dana i-ta wartość własna
( (
(11 - )v1(i) + 12v2i) + 13v3i) = 0
(1)
i
( (
(2)
 v1(i) + ( - )v2i) +  v3i) = 0
21 22 i 23
( (
 v1(i) +  v2i) + ( - )v3i) = 0
(3)
31 32 33 i
2 2 2
( (
(4)
v1(i) + v2i) + v3i) = 1
długość wektora normalnego=1 (wersora)
Sposób rozwiązania:
rozpatrujemy 2 z zale\nych równań (1),(2),(3), np.: (2) i (3). Wprowadzamy
( (
pomocnicze niewiadome:
v1i) v2i)
1 = , 2 =
( (
v3i) v3i)
Znajdujemy je z rozwiązania układu 2 równań (2) i (3). Z (4) znajdujemy:
1
( ( ( (
v3i) = , v1(i) = 1v3i), v2i) = 2v3i)
2
1+ 1 + 2
2
Powtarzamy procedurę dla pozostałych  i . Wersory sa do siebie wzajemnie
v(i)
prostopadłe, czyli:
v(1) o v(2) = 0, v(1) o v(3) = 0, v(3) o v(2) = 0,
Przykład 1.4:
Znalezć naprę\enia i kierunki główne:
40 30 10
ł łł
ł30 20 -15śłMPa
T = [ij ] =
ł śł
ł śł
ł10 -15 - 30ł
Niezmienniki tensora naprę\enia:
I1 = 40 + 20 - 30 = 30MPa
20 -15 40 10 40 30
I2 = + + = -825 -1300 -100 = -2225MPa2
-15 - 30 10 - 30 30 20
40 30 10
I3 = 30 20 -15 = -24000 - 2" 4500 - 2000 + 27000 - 9000 = -17000MPa3
10 -15 - 30
Równanie wiekowe (charakterystyczne):
3 2 3 2
 - I1 + I2 - I3 = 0 !  - 30 - 2225 +17000 = 0
Rozwiązanie równania 3-go stopnia (za pomocą wzorów Cardano)
3 2
 - 30 - 2225 +17000 = 0 (*)
a = 1, b = -I1 = -30, c = I2 = -2225, d = -I3 = 17000
3
b 3ac - b2 b bc d
ł ł
 = y - ; (*) y3 + py + q = 0; p = ; q = - +
ł ł
3a 9a2 3a 6a2 2a
ł łł
b - I1 3I2 - I12 - 3" 2225 - 900
0 = = = -10MPa; p = = = -841.6 MPa2
3a 3 9 9
3 3
- I1 I1I2 I3 - 30 30"(- 2225) 17000
ł ł ł ł
q = + - = + + = -3625 MPa3
ł ł ł ł
3 6 2 3 6 2
ł łł ł łł
" = q2 + p3 < 0 :
ten warunek jest zawsze spełniony, 3 pierwiastki rzeczywiste
2 3
(- 3625) + (- 841.6) = -583100000MPa6 < 0
r = sgn(q) p = sgn(- 3625) 841.6 = -29.01 MPa
q - 3625
cos(3 )= = = 0.1484 3 = 81.462o  = 27.154o
3
r3
(- 29.01)
pierwiastki równania pomocniczego
y3 - 841.6y - 3625 = 0
ł
ł
y1 = -2r cos( )
y1 = -2(- 29.01)cos(27.154o)= 51.62
ł
Ą
ł
ł
y2 = 2r cosł - ! y2 = 2(- 29.01)cos(60o - 27.154o)= -48.74 MPa
ł ł
żł
3
ł łłł
y3 = 2(- 29.01)cos(60o + 27.154o)= -2.880
Ą
ł
y3 = 2r cosł + 
ł łł
3
ł łłł
ł
naprę\enia główne (wartości własne)
1 = y1 -0 = 51.62 - (-10.0) = 61.62 MP = 
I
2 = y2 -0 = -48.74 - (-10.0) = -38.74 MPa = 
III
3 = y3 -0 = 2.880 - (-10.0) = 7.120 MPa = 
II
1 kontrola:
1 + +3 = I1 ! 61.62 - 38.74 + 7.12 = 30.00
2
2 kontrola:
1 " "3 = I3 ! 61.62"(- 38.74)"7.12 = -16996.5 E" -17000
2
3 kontrola:
1 " +3 "1 +3 " = I2 ! -2220.7 E" -2225.0
2 2 (o.k.)
 = 61.62 MPa
I
 = 7.12 MPa
II
w jakich kierunkach działają?
 = -38.74 MPa
III
Kierunki główne
1 = 61.62
dla 1 wartości własnej
( (
( ( ( (
1 = v11) / v31),
ńł - 61.62)v11) + 30v21) +10v31) = 0 / v31)
(40
ł
(1) ( ( (
( (
(20 - 61.62)v21) -15v31) = 0 / v31)
ł30v +
1 2 = v21) / v31),
( ( (
ł
10v11) -15v21) + (- 30 - 61.62)v31) = 0
ół
Ó!
- 21.621 + 30.02 = -10 1 =192.4
ńł
!
ł
30.01 - 41.622 = 15 2 = 138.3
ół
2 2 2 2 1
( ( (
v1(1) + v21) + v31) =1 / : v31) ! 12 + 22 +1 = !
2
(
v31)
1 1
(
v31) = = = 0.004218
1+192.32 +138.32
1+ 12 + 22
(
v1(1) = 1v31) =192.4"4.218"10-3 = 0.812
( (
v21) = 2v31) =138.3" 4.218"10-3 = 0.584
v(1) = (0.812, 0.584, 0.004218)
dla 2 wartości własnej
 = -38.74
2
( ( ( (
ńł
(40 -(- 38.74))v12) + 30v22) +10v32) = 0 / v22)
(
1 = v1(2) / v22),
ł
(2) ( ( (
(20 -(- 38.74))v22) -15v32) = 0 / v22)
ł30v +
1
( (
3 = v32) / v22),
( ( (
ł
10v12) -15v22) + (- 30 -(- 38.74))v32) = 0
ół
Ó!
78.741 +103 = -30 1 = -0.701
ńł
!
ł
+ 8.743 =15 3 = 2.518
ół101
1 1
(
v22) = = = 0.357
1+ 0.7012 + 2.5182
1+ 12 + 32
(
v1(2) = 1 v22) = -0.701"0.357 = -0.250
( (
v32) = 3v22) = 2.518"0.357 = -0.900
v(2) = (-0.250, 0.357, - 0.900)
Sprawdzenie warunku ortogonalności (prostopadłości) wektorów własnych:
v(2) o v(1) = -0.250"0.812 + 0.357"0.584 + 0.900" 0.00421 E" 0
3 wektor własny (wersor kierunku głównego) z warunku prostopadłości do v(1),v(2)
v(3) = v(1) v(2) =
= (0.812, 0.584, 0.004218)(- 0.25, 0.357, 0.900)
ł 0.584 0.004 0.812 0.004 0.812 0.584 ł
ł ł
= , - , =
ł ł
0.357 0.900 - 0.25 0.900 - 0.25 0.357
ł łł
= (0.524, - 0.7318, 0.4358) X
2
0.004
wektory własne  kierunki główne
v(1)
0.357
0.584
0.900
-0.25
0.812
0.524
v(2)
X1
-0.7318
X
3
v(3) 0.4385
Dwie reprezentacje tego samego stanu naprę\enia:
wyjściowa w układzie {X,Y,Z} w układzie wyznaczonym przez kierunki główne
{X i}, i=1,2,3
40 30 10 61.62 0 0
ł łł ł łł
ł30 20 -15śł T = AT AT = ł śł
T = 0 - 38.74 0
'
ł śł ł śł
ł śł ł śł
0 0 7.12ł
ł10 -15 - 30ł ł
X
2
X a" Y
2
X1'
v(1)
1=I =61.62
X1 a" X
2=III =-38.74
X1
3=II =7.12
v(2)
X '
X
2
3
X a" Z
v(3)
3
X '
3
1.11 Macierz przejścia (transformacji) miedzy układem wyjściowym (dowolnym) a
układem kierunków głównych:
A jest macierzą utworzoną z wersorów własnych
T ' = AT AT :
łv1(1) v2(1) v3(1) łł
ł łł
v(1)
ł śł
łv(2) śł
(2)
A = = v2(2) v3(2) śł
1
łv
ł śł
łv1(3) v2(3) v3(3) śł
łv(3) śł
ł ł
ł ł
1.12 Twierdzenia o ekstremalnych naprę\eniach normalnych i stycznych:
1.Naprę\enia główne są ekstremalnymi naprę\eniami normalnymi
dla danego stanu naprę\enia( -największe, -najmniejsze)
 
I III
XIII
III
2.Maksymalne naprę\enie styczne
występuje w płaszczyznach nachylonych
II
MAX
pod kątem 45o do płaszczyzn głównych I i III
i wartość ta wynosi:
I X
II
 -
I III
 =
MAX
XI
2
Dowód:
Ąn : ,n
wyra\amy wartości naprę\enia normalnego i stycznego w płaszczyznie
n
poprzez naprę\enia główne
1 e" 2 e" 3
2 2 2
ńł
 = n1 "1 + n2 " + n3 "3
(1)
n 2
ł 2
2
)"n
ł = diag(i - n =
n n
(2)
ł
2
2 2 2 2 2 2 2 2 2
+ n3 "3)
ł= n1 " 1 + n2 " 2 + n2 " 3 -(n1 "1 + n2 " 2
2 2 2
łn1 + n2 + n3 =1
(3)
ół
rozwiązujemy układ 1, 2, 3 z uwagi na ni2
0 d"
0 d"
0 d"
k1:
k2:
k3:
koła Mohra(3D)
1 e" n e" 3
k2
1 -3
MAX =
2 k3
k1
(za wykładem prof. A.Trutego)
c.n.d.
1.13 Przypadki szczególne
3
1 = 2 > 3
cała płaszczyzna (prostopadła do kier. 3)
mo\liwych kierunków głównych 1 i 2
1 2
3
1 = 2 = 3
ciśnienie, dowolne kierunki główne 1,2,3
1
2
1.14 Płaski stan naprę\enia (PSN)
LZ a" t << LX , LY
 ,  , 0
ł łł
XX XY
ł , YY , 0śł
t T =
YX
LY
ł śł
b
ł 0 0 0śł
Y
ł ł
X
LX
Z
3 = 0
naprę\enie główne
wystarczy rozwa\ać macierz naprę\eń 2 x 2
YY
 
Y ł łł
XX XY

XY
T =
ł
YY śł
ł XY ł

XX
X
1.15 Naprę\enia i kierunki główne (PSN)
  1 0
ł łł ł łł
XX XY
T = T' =
ł ł
1, 2  naprę\enia główne
YY śł 0 2śł
ł XY ł ł ł
szukamy Ć : - +YY
XX
0 = sin 2Ć " + cos2Ć "
XY
2
2
XY
tan 2Ć =
 -YY (*)
XX
1 2
XY
X
jest osią większego z
I
Ć = arctan
naprę\eń głównych ( ):
2  -YY
1
XX
IX < IY !Ć =< (Y, XI )
YY < XX YY > XX
IX > IY !Ć =< (X, XI )
Y
X X
Ć
I I
1
1
Ć
X
czyli kąt wg wzoru (*) odmierzamy od kierunku większego z naprę\eń
 ,YY
Ć
XX
Wyznaczenie wartości 1 ,2
ńł
1 = cos2 Ć - sin 2Ć + sin2 ĆYY
XX XY
ł
= sin2 Ć + sin 2Ć + cos2 ĆYY
ół2 XX XY
analogiczne wyprowadzenie jak dla macierzy (tensora) momentów bezwładności
2
 +YY 1  +YY  -YY
2
ł ł
2 2
XX XX XX
1,2 = ą  -YY + 4 = ą +
( )
XX XY ł ł XY
2 2 2 2
ł łł
Naprę\enia główne przyjmują wartości ekstremalne: 1- największa , 2  najmniejsza
Badamy funkcje:
 ą = cos2 ą + sin 2ą + sin2 ąYY
( )
XX XY
2
Y
Y '
d ą
( )
warunek konieczny ekstremum:
1
= 0 !
dą
2cosą siną YY - + 2cos 2ą = 0
( )
XX XY
X '
1
Ć
! sin 2ą YY - + 2cos 2ą = 0
( )
O
XX XY
X
Postać warunku identyczna jak
2
warunku X Y =0
1.16 Problem wartości i kierunków własnych (głównych) dla tensora naprę\eń 2x2 (PSN)
 
ł łł
XX XY
T =
ł
YY śł
ł XY ł
v
Szukamy wartości  oraz wektorów , takich \e:
T " v = v ! (T - 1)v = 0
 -  
równanie algebraiczne 2 stopnia
XX XY
det(T - 1)= 0 ! = 0
(wiekowe)
 YY - 
XY
2
( - )(YY -  )-  = 0
XX XY
2 2
 - ( + YY ) +  "YY - = 0
XX XX XY
istnieją 2 pierwiastki
2
2
" = ( + YY ) - 4( "YY -  )e" 0
rzeczywiste
XX XX XY
2
 + YY  -YY
ł ł
2
XX XX
1 = + + 
ł ł
XY
2 2
ł łł
wartości własne =
2
naprę\enia główne
 + YY  -YY
ł ł
2
XX XX
2 = - + 
ł ł
XY
2 2
ł łł
łv1(i) łł
i,i = 1, 2
ka\dej wartości własnej odpowiada wektor własny
v(i) =
ł śł
i
( )
(kierunek główny)
ł śł
łv2 ł
2 Y
v(2)
1
v(1)
(i)
Ć2
T -i1 v = 0, i = 1, 2
( )
Ć1
O
układ równań jednorodny,
rozwiązaniem mo\e być jedynie
stosunek współrzędnych wektora v
X
(
(
ńł
 -1 v1(1) + v21) = 0
( )
v21) 1 - 
ł
dla XX XY
XX XY
1 : ! tanĆ1 = = =
ł
(
 1 -YY
v1(1)
( )
XY
ł v1(1) + YY -1 v21) = 0
XY
ół
analogicznie:
w2(2) 2 - 
v(22) =
XX XY
inna postać wzorów na kąt pochylenia
2 : tanĆ2 = =
(
kierunków głównych
 2 -YY
w1(2)
v12)
XY
Y
Przykład 1.5 Znalezć naprę\enia i kierunki główne
- 20 10
ł łł
T =
ł śłMPa
10 4
ł ł
2
- 20 + 4 - 20 - 4
ł ł
X
1 = + +102 = -8.0 + 122 +102 =
ł ł
2 2
ł łł
= -8.0 +15.62 = 7.62 MPa
Y
1 = 7.62
 = -8.0 -15.62 = -23.62 MPa
2
Ć = -19.90o
IX 1 sposób: YY>XX
2 2 "10 20.0
XY
tan 2Ć = = = - = -0.8333
2 = -23.62
 -YY - 20 - 4 24.0
XX
1 39.80o
Ć = arctan(- 0.8333) = - = -19.90o
2 2
1 = 7.62
2 sposób:
2 = -23.62
1 - 7.62 - (-20)
XX
Ć1 = 70.09o
tanĆ1 = = = 2.762 ! Ć1 = 70.09o
 10
XY
 - - 23.62 - (-20)
2 XX
tanĆ2 = = = -0.362 ! Ć2 = -19.90o
X
 10
XY
Ć2 = -19.90o
koło Mohra
 + YY
XX
a = = -8
2
2

 - 
ł ł
2
XX XX
 = 10
R = + 
XY
ł ł
XY
2
ł łł
R

Ć = -19.9o
 = -20
XX
YY =
4
-23.62
2 =
1 = 7.62


Wyszukiwarka