zarzÄ…dz wiedzÄ… cz2


WYKAAD 7
STRATEGIA WIEDZY:
1. Strategia wiedzy jako zaangażowanie procesów związanych z wiedzą do istniejących lub nowych
obszarów wiedzy dla osiągnięcia celów strategicznych
2. Strategia wiedzy jako równoważenie zasobów wiedzy organizacyjnej i zdolności do wiedzy,
pozwalającej prowadzić i utrzymać produkty lub usługi wśród konkurencji. Innymi słowy, SW
opisuje główne podejścia organizacji zamierzającej uzyskać wyrównanie w zasobach wiedzy
i umiejętnościach do pożądanych przez strategię przedsiębiorstwo.
SW jest uszczegółowieniem strategii przedsiębiorstwa o wymagania w stosunku do zasobu wiedzy
jaki powinien być w posiadaniu organizacji, aby zrealizować założone cele.
Rodzaje ujęć strategii wiedzy:
TYP ISTOTA
1) SW jako strategia Koncentruje siÄ™ na kreacji zdobywaniu, organizowaniu, odnawianiu,
biznesowa dzieleniu i wykorzystywaniu wiedzy
2) Strategia zarządzania Koncentruje się na określonych aktywach intelektualnych (takie jak
aktywami patenty, technologie, operacje i praktyki zarzÄ…dzania), relacjach
intelektualnymi z klientami, strukturze organizacyjnej i innych aktywach strukturalnych.
3) SW personalnej Koncentruje się na odpowiedzialności personelu za inwestycje zwiane
z wiedzÄ…, odnawianiem wiedzy i dzieleniu siÄ™ niÄ… z innymi.
4) Strategia tworzenia Skupiona na uczenie siÄ™ organizacji, badaniach i rozwoju oraz motywacji
wiedzy pracowników do uzyskania nowej wiedzy.
5) Strategia transferu Skoncentrowana na systematycznym podejściu do transferu wiedzy tzn.
wiedzy uzyskaniu, organizowaniu, restrukturyzacji, magazynowaniu lub
zapamiętywaniu i ponownym  odpakowaniu wiedzy dla dalszego
rozwoju.
VI STRATEGII WIEDZY APQC:
I. STRATEGIA KOMPLEKSOWEGO ZARZDZANIA WIEDZ:
Zgodnie z jej założeniami przetrwanie i rozwój współczesnej firmy oraz jej zdolności
konkurencyjne sÄ… uwarunkowane prowadzeniem polityki efektywnego zarzÄ…dzania wiedzÄ…;
przedsiębiorstwa postępującego wg zasad strategii kompleksowości pełnią rolę lidera
zarzÄ…dzania wiedzÄ….
II. STRATEGIA TRANSFERU WIEDZY I KSZTAATOWANIA NAJLEPSZYCH
PRAKTYK:
Zmierza do poprawy działalności firmy i przełożenia posiadanej wiedzy a oferowane przez
firmę produkty i usługi. Poprzez kreowanie wiedzy pozwalającej sprostować wymaganiom
klientów buduje się lojalność klientów, powoduje wzrost sprzedaży i ograniczenie kosztów.
Kluczowe elementy efektywnego transferu wiedzy:
Øð Praca zespoÅ‚owa
Øð ZwiÄ…zki miÄ™dzyludzkie
Øð PowiÄ…zania sieciowe
Przedsiębiorstwa podejmują liczne działania by stymulować transfer wiedzy powołując centra
dobrych praktyk, stowarzyszenia praktyków i rozbudowując bazy danych oraz systemy
dystrybucji wiedzy.
III. STRATEGIA ZARZDZANIA WIEDZ O KLIENTACH:
Opiera siÄ™ ona na zarzÄ…dzaniu zwiÄ…zkami z klientami, czyli sprowadza siÄ™ do gromadzenia,
poszerzania i przekazywania wiedzy dot. motywacji i zachowań klientów, która bezpośrednio
kształtuje relacje przedsiębiorstwa i stosunki z nabywcami.
IV. STRATEGIA OSOBISTEJ ODPOWIEDZIALNOÅšCI ZA WIEDZ:
Zakłada, że wiedza stanowi własność indywidualną lub grupową, dlatego należy wspierać
jednostki i grupy, aby były skłonne kreować widzę i dzielić się nią, gwarantując stałe uczenie
się pracowników, a przez to poszerzenie ich kompetencji. Wykorzystując to podejście
przedsiębiorstwo sięga po coaching i mentoring oraz starają się kształtować kulturę
organizacyjnÄ… opartÄ… na wiedzy.
V. STRATEGIA ZARZDZANIA AKTYWAMI INTELEKTUALNYMI:
Rozbudowa aktywów wiedzy w postaci patentów, relacji z klientami, know-how. Jej realizacja
polega na identyfikacji, organizowaniu, ocenie i ochronie oraz kształtowaniu wartości
rynkowej tych aktywów.
VI. STRATEGIA INNOWACJI I KREOWANIA WIEDZY:
Celem jest generowanie wiedzy z posiadanych zasobów. Dlatego też przedsiębiorstwa w
miarę swoich możliwości starają się jak najbardziej skutecznie realizować proces SECI i
korzystać z efektu spirali wiedzy. Niemniej jest to jednak jedna z najtrudniejszych strategii,
bowiem wymaga nie tylko innowacyjności i kreatywności, lecz także odpowiedniej kultury
organizacyjnej i specyficznych związków międzyludzkich.
Biorąc pod uwagę ogólne warunki zakłócające równowagę funkcjonalną określa 4 modelowe
sytuacje, pozwalające zidentyfikować konkretną strategię wiedzy:
A. Brak turbulencji wewnętrznych  brak turbulencji zewnętrznych
B. Turbulencje wewnętrzne  brak turbulencji zewnętrznych
C. Brak turbulencji wewnętrznych - Turbulencje zewnętrzne
D. Turbulencje wewnętrzne - Turbulencje zewnętrzne
POZIOM wysoki C: Strategia nowej wiedzy D: Strategia dywersyfikacji
wiedzy
TURBULENCJI
OTOCZENIA niski A: Strategia koncentracji B: Strategia kodyfikacji wiedzy
niski wysoki
POZIOM TURBULENCJI WEWNTRZNYCH ORGANIZACJI
A: Strategia koncentracji  koncentrowanie siÄ™ na swoich zasobach wiedzy, gromadzenie nowej
wiedzy
B: Strategia kodyfikacji wiedzy  niestabilność personelu, możliwość utraty wiedzy
spersonalizowanej, przekształcanie wiedzy spersonalizowanej na skodyfikowaną (np. na bazy danych)
C: Strategia nowej wiedzy  absorpcja nowej wiedzy, pojawiajÄ…cej siÄ™ w otoczeniu, tworzenie
zdolności do wykorzystania nowej wiedzy
D: Strategia dywersyfikacji wiedzy  formalizacja i tworzenie nowej wiedzy i jej aplikacja
Strategia wiedzy `" Strategia zarzÄ…dzania wiedzÄ…
Jeżeli organizacja skoncentruje swoją uwagę na wiedzy i potraktuje ją jako zasób strategiczny, tzn.
oprze swoją strategię na konkurencji na wiedzy, dla równoważenia wiedzy musi posługiwać się
odpowiednio dobranymi strategiami zarzÄ…dzania wiedzÄ….
Strategia zarządzania wiedzą to formuły, będące kombinacją celów stojących przed systemem
zarządzania wiedzą, zasad, na których się on opiera oraz relacji i środków, przez które ów system jest
tworzony. To formuły mówiące, w jaki sposób przedsiębiorstwo zamierza posiąść widzę, a następnie
ją wykorzystać do realizacji swojej strategii konkurencyjnej.
Strategia zarzÄ…dzania wiedzÄ…
Budowa systemu zarządzania Zapełnienie luk wiedzy: Kształtowanie wiedzy
wiedzÄ…: - Kreacja poprzez otoczenia:
- Personalizacja współdziałanie - Protekcja
- Kodyfikacja - Kreacja wewnętrzna - Udostępnienia
- Absorpcja
- Rozszerzenie wew.
WYKAAD 8 
SYSTEM ZARZDZANIA WIEDZ W ORGANIZACJI:
Dla realizacji funkcji i zadań z zakresu zarządzania wiedza w organizacji tworzony jest system
zarzÄ…dzania wiedza.
System zarządzania wiedza, jako system złożony z wielu subsystemów:
1. Subsystem baz danych  pozwala pracownikom i menagerom Dzielic siÄ™ informacjami oraz
sprawdzenie kształtować ich zbiory
2. Subsystem języka organizacyjnego  pozwala ludziom zrozumieć stan rzeczy. Związany jest z
dekodowaniem uzyskiwanych z baz danych informacji, kodyfikowaniem własnej wiedzy w
łatwo użyteczne dane dla innych oraz system języka pozwalającego ludziom w organizacji
uzyskiwać głębokie zrozumienie przekazów otrzymywanych podczas procesów komunikacji
werbalnej i niewerbalnej
3. Subsystem sieci powiązań  pozwala ludziom odebrać i przyswoić informacje i wiedze ze
zródeł leżących wewnątrz organizacji, jak i poza nią. Subsystem sieci powiązań obsługuje
poziom formalny u nieformalny organizacji
4. Subsystem transferu  za pomocą niego transferowana jest wiedza miedzy ludzmi lub też w
wyniku rzadkiej kombinacji informacji płynących z indywidualnego zasobu doświadczeń
kreowana jest nowa wiedza.
System zarządzania wiedzy to kompleks zasad, metod, środków, zbiorów informacji, ludzi i sieci
wzajemnych powiązań, który pozwala przyjąć i realizować strategię wiedzy i strategie zarządzania
wiedzą w organizacji dla osiągnięcia jej celów.
Strategie zarzÄ…dzania wiedzÄ… dot. budowy systemu zarzÄ…dzania wiedzÄ…:
Autorzy Typy strategii Charakterystyka strategii zarzÄ…dzania wiedzÄ…
wymienionych zarzÄ…dzania
strategii wiedzÄ…
zarzÄ…dzania wiedzÄ…
Strategia Ludzie do dokumentów  narzędziem pozyskiwania,
kodyfikacji przesyłania i składowania wiedzy jest technika
komputerowa, na której opiera się system zarządzania
wiedzą. Uwaga skupia się głównie na kodyfikacji wiedzy w
Hansen, Nohria, bazach danych, skąd następnie informacje udostępniane są
Tierney ich użytkownikom
Strategia Człowiek do człowieka  tworzenie sieci powiązań między
personalizacji ludzmi, umożliwienie i wspieranie procesów
komunikacyjnych, w trakcie których wiedza jest
rozpowszechniona i tworzona jest nowa.
Strategia kodyfikacji  rozwój oprogramowania i sieci komputerowych, budowanie banku danych, w
którym gromadzone są informacje, a następnie udostępnienie ich pracownikom.
- podejście obiektywne
- scentralizowany system zarzÄ…dzania wiedzÄ…
Strategia personalizacji  umożliwienie kontaktu ludziom, którzy poprzez prowadzone rozmowy
przekazujÄ… sobie wiedzÄ™
- podejście procesowe
- zdecentralizowany system zarzÄ…dzania wiedzÄ…
Systemy komputerowe jako:
a. Narzędzia gromadzenia, przechowywania i dystrybucji informacji  w strategii kodyfikacji
b. Narzędzia komunikacji między ludzmi  w strategii personalizacji
STRATEGIA WIEDZY JAKO STRATEGIA BIZNESOWA
STRATEGIA WIEDZY PERSONALNEJ. LUB STRATEGIA TRANSFERU WIEDZY.
STRATEGIA TWORZENIA WIEDZ STRATEGIA ZARZDZANIA
AKTYWAMI INTELEKTUALNYMI
PERSONALIZACJA
KODYFIKACJA
najistotniejsze są zdolności twórcze <-SELEKCJA-> najistotniejsze są umiejętności
i umiejętności komunikacji wykorzystywania techniki
interpersonalnej komputerowej
dominuje mentoring i coaching <-SZKOLENIA-> dominuje grupowy e-learning
najistotniejsze kryteria: wyniki <-OCENIANIE-> główne kryteria: kodyfikacja wiedzy i
kreacji i dzielenia siÄ™ wiedzÄ… jej wykorzystanie
za kreowanie wiedzy i dzielenie się <-WYNAGRODZENIE-> za wnoszenie wkładu do baz danych i
wiedzÄ… ich wykorzystanie
zespołowa <-PRACA-> grupowa
bezpośrednia <-KOMUNIKACJA-> wsparta wykorzystaniem techniki
komputerowej
Cztery strategie zapełniania luk wiedzy:
W przeciwieństwie do wskazanych wcześniej typologii na strategie zarządzania wiedzą spojrzeć
można nieco inaczej, biorąc pod uwagę 3 kryteria ich różnicowania:
o Głównego procesu związanego z wiedzą - tworzenia lub transferu wiedzy
o Podstawowego zródła wiedzy  wiedza wewnętrzna lub zewnętrzna
o DominujÄ…cego obszaru wiedzy  wiedza istniejÄ…ca lub nieistniejÄ…ca
Uwzględnienie wskazanych kryteriów różnicowania strategii zarządzania wiedzą pozwala
wyróżnić 4 zasadnicze strategie skierowane na pozyskanie i rozwój wiedzy:
·ð Kreacji wiedzy przez współdziaÅ‚anie
·ð Kreacji wewnÄ™trznej
·ð Absorpcji
·ð Rozpowszechniania wewnÄ™trznego
Podstawowe cztery strategie zarzÄ…dzania wiedzÄ…:
TYP STRATEGII Charakterystyka
Kreacja wiedzy przez współdziałanie Aktywna współpraca z instytucjami
zewnętrznymi
i prowadzenie prac badawczych w celu
stworzenia wiedzy nowej, innowacyjnej.
Ewentualny zakup wiedzy wytworzonej w
instytucjach B+R
Kreacja wewnętrzna Prowadzenie procesów kreowania wiedzy
wewnÄ…trz organizacji, majÄ…ce na celu
wytworzenie wiedzy nowej lub uzyskanie nowej
jakości wiedzy, którą organizacja posiadła przez
absorpcję lub kreację przez współdziałanie.
PodstawowÄ… jednostkÄ… tworzenia wiedzy jest
zespół.
Absorpcji Ma na celu pozyskanie wiedzy nowej istniejÄ…cej
w otoczeniu poprzez ich transfer przy
wykorzystaniu odpowiednio dobranych
dostosowanych do sytuacji metod.
Rozpowszechnianie wewnÄ…trz (rozszerzanie) Koncentruje siÄ™ na transferze wiedzy
wewnętrznej organizacji, między jej różnymi
obszarami działalności
i częściami. Podstawą je prowadzenia jest system
odpowiedniej rejestracji wiedzy, którą
organizacja posiada.


Wyszukiwarka