Historia Sejmu: II Wojna Światowa Pod naporem agresorów III Rzeszy i Związku Sowieckiego polskie władze państwowe zmuszone były udać się na emigrację (17 IX). Mimo okupacji terenów Polski ciągłość Rzeczypospolitej została zachowana: na podstawie Konstytucji Kwietniowej zorganizowano władze; 2 XI 1939 r. Prezydent RP Władysław Raczkiewicz rozwiązał sejm i senat, a l grudnia zarządził wybory do obu izb przed upływem 60 dni od zakończenia wojny. Utworzono instytucję zastępującą częściowo parlament: 9 grudnia dekretem Prezydenta powołano Radę Narodową (pierwsza: I 1940-IX 1941, druga: II 1942-III 1945). W okupowanym kraju działały organa polskiego państwa podziemnego; dekret Prezydenta RP na uchodzstwie z września 1942 r. przewidywał utworzenie Rady Jedności Narodowej, ostatecznie powołano ją na początku 1944 r. Po wyzwoleniu obie rady (emigracyjna i podziemna) miały połączyć się w Radę Rzeczypospolitej tymczasowy organ prawodawczy i przedstawicielski i przygotować wybory parlamentarne. Na przełomie 1943/1944 r. powołano także w kraju z inicjatywy komunistów Krajową Radę Narodową, która miała pełnić rolę konspiracyjnego tymczasowego parlamentu gromadzącego przedstawicieli tzw. obozu demokratycznego, i przygotowywać grunt do przejęcia władzy przez lewicę wspieraną przez Związek Sowiecki; KRN odmawiała legalnym władzom Rzeczypospolitej prawa do występowania w imieniu narodu polskiego. W pierwszych latach istnienia Polski Ludowej (1944-1947) KRN była naczelnym organem władzy państwowej, realizującym linię polityczna partii komunistycznej. Dokument ten pochodzi z Sejmowej Witryny Edukacyjnej ( http://edukacja.sejm.gov.pl/ ), można go znalezć pod adresem ( http://edukacja.sejm.gov.pl/historia_sejmu/ii_wojna_swiatowa.html ). Dokument przygotowano do wydruku dnia 29.05.2005 o godzinie 06:24