Untitled




Posługiwanie się
relacjami jedno-jedno





Najprostszą
formą relacji jest relacja jedno-jedno. Ten typ relacji wiąże
jeden obiekt z innymi pojedynczym obiektem. Obiekt danych może
składać się z wielu elementów danych. Na przykład, można
przyjąć, że każdy ze sprzedawców ma tylko jedną datę
zatrudnienia. Dlatego nazwisko sprzedawcy pozostaje w relacji
jedno-jedno w stosunku do jego daty zatrudnienia. Jeśli
założymy, że sprzedawca jest przypisany do jednego i tylko
jednego biura sprzedaży, to wtedy zaistnieje relacja jedno-jedno
pomiędzy sprzedawcą a biurem sprzedaży, do którego on
należy.

Jeśli
pomiędzy obiektami danych istnieją relacje jedno-jedno, to
obiekty te można umieścić w jednej tablicy. Przypomnijmy, że
na rysunku 1 przyjęliśmy następujące relacje pomiędzy trzema
sprzedawcami: Adamskim, Bednarskim i Ccajkowskim, a biurami
sprzedaży B1, B2 i B3. Adamski przypisany jest do biura B1
(Warszawa), Bednarski do biura B3 (Kraków), a Czajkowski do
biura B2 (Poznań). Aby opisać te trzy relacje typu jedno-jedno,
można przechowywać elementy danych dotyczące sprzedawców i
biur w tej samej tablicy jak na rysunku 13 (w kolejnym
rozdziale)(dla przejrzystości usunięto z tej tablicy
identyfikatory sprzedawców oraz identyfikatory i numery
telefoniczne biur).

Należy
zauważyć, że na rysunku 13 każdy wiersz zawiera elementy
danych dotyczące nie tylko sprzedawcy, lecz także jego biura
sprzedaży. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy pomiędzy trzema
sprzedawcami i ich biurami sprzedaży zachodzą relacje
jedno-jedno. Jeśli między obiektami danych zachodzą relacje
innych typów, to wtedy istnieje konieczność innej
strukturalizacji tablicy danych.