• ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO i RADY (WE) NR 1331/2008 z
dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na
stosowanie dodatków do Ŝywności, enzymów spoŜywczych i środków aromatyzujących
• ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO i RADY (WE) NR 1332/2008 z
dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spoŜywczych, zmieniające dyrektywę Rady
83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę 2000/13/WE, dyrektywę
Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97
• ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1333/2008 z
dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do Ŝywności
• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników Ŝywności o
właściwościach aromatyzujących do uŜycia w oraz na środkach spoŜywczych oraz
zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE
Dodatki do Ŝywności
• nie mogą one stanowić zagroŜenia dla zdrowia konsumentów,
• ani wprowadzać ich w błąd.
„Dodatek do Ŝywności”
• kaŜda substancja, która w normalnych warunkach
ani nie jest spoŜywana sama jako Ŝywność, ani nie jest stosowana jako charakterystyczny
składnik Ŝywności, bez względu na swoją ewentualną wartość odŜywczą,
• której celowe dodanie, ze względów technologicznych, do Ŝywności w trakcie jej
→ produkcji, przetwarzania, przygotowywania, obróbki, pakowania, przewozu lub
przechowywania
• powoduje, lub moŜna spodziewać się zasadnie, Ŝe powoduje, iŜ substancja ta lub jej produkty pochodne stają się bezpośrednio lub pośrednio składnikiem tej Ŝywności.
Rodzaje funkcji pełnionej przez dodatki do Ŝywności w środkach spoŜywczych oraz dodatki do Ŝywności w dodatkach do Ŝywności i w enzymach spoŜywczych:
1) „substancje słodzące”
substancje stosowane do nadania środkom spoŜywczym słodkiego smaku lub stosowane w
słodzikach stołowych;
2) „barwniki”
substancje nadające lub przywracające Ŝywności barwę, obejmujące naturalne składniki Ŝywności i naturalne źródła, które w normalnych warunkach ani nie są same spoŜywane
jako Ŝywność, ani nie są stosowane jako typowe składniki Ŝywności
preparaty uzyskane ze środków spoŜywczych i innych jadalnych surowców naturalnych
uzyskanych poprzez fizyczną lub chemiczną ekstrakcję, której efektem jest selektywna
ekstrakcja pigmentów względem składników odŜywczych lub aromatycznych;
3) „substancje konserwujące”
substancje przedłuŜające okres przydatności środków spoŜywczych do spoŜycia poprzez
ochronę przed zepsuciem spowodowanym obecnością mikroorganizmów lub chroniące przed
wzrostem mikroorganizmów patogennych;
4) „przeciwutleniacze”
substancje przedłuŜające okres przydatności środków spoŜywczych do spoŜycia poprzez
ochronę przed zepsuciem na skutek utleniania, takim jak jełczenie tłuszczu czy zmiana barwy; 5) „nośniki”
substancje stosowane do rozpuszczania, rozcieńczania, dyspersji lub innej fizycznej modyfikacji dodatku do Ŝywności, środka aromatyzującego, enzymu spoŜywczego, składnika odŜywczego lub innej substancji dodanej do środka spoŜywczego w celach odŜywczych lub mających
związek z fizjologią, które nie zmieniają ich funkcji technologicznej (i same nie wywołują Ŝadnych skutków technologicznych), w celu ułatwienia posługiwania się nimi lub wykorzystania czy zastosowania ich;
substancje, które zwiększają kwasowość środka spoŜywczego lub nadają mu kwaśny smak;
7) „regulatory kwasowości”
substancje zmieniające lub kontrolujące kwasowość lub zasadowość środka spoŜywczego;
8) „substancje przeciwzbrylające”
substancje ograniczające tendencję pojedynczych cząstek środka spoŜywczego do zlepiania się; 9) „substancje przeciwpieniące”
substancje zapobiegające lub ograniczające powstawanie piany;
10) „substancje wypełniające”
substancje zwiększające objętość środka spoŜywczego nie zwiększając znacząco jego wartości energetycznej;
11) „emulgatory”
substancje umoŜliwiające utworzenie lub utrzymanie jednorodnej mieszaniny dwóch lub
większej liczby niemieszających się faz, takich jak olej
i woda w środkach spoŜywczych;
12) „sole emulgujące”
substancje które zmieniają białka zawarte w serze w formę zdyspergowaną wprowadzając w ten sposób jednorodne rozłoŜenie tłuszczów i innych składników;
13) „substancje wiąŜące”
substancje powodujące lub utrzymujące jędrność lub kruchość tkanek owoców i warzyw lub współdziałające z substancjami Ŝelującymi w tworzeniu lub wzmacnianiu Ŝelu;
14) „wzmacniacze smaku”
substancje wzmacniające istniejący smak lub zapach środków spoŜywczych;
15) „substancje pianotwórcze”
substancje umoŜliwiające powstanie jednorodnej dyspersji fazy gazowej w środkach
spoŜywczych w płynie lub w postaci stałej;
16) „substancje Ŝelujące”
substancje nadające środkom spoŜywczym konsystencję poprzez tworzenie Ŝelu;
17) „substancje glazurujące” (w tym środki do smarowania)
substancje, które po nałoŜeniu na zewnętrzną powierzchnię środka spoŜywczego tworzą
warstwę ochroną lub nadają jej błyszczący wygląd;
18) „substancje utrzymujące wilgoć”
substancje zapobiegające wysychaniu Ŝywności poprzez przeciwdziałanie wpływom
atmosferycznym, posiadające niski stopień wilgotności, lub ułatwiające rozpuszczanie się proszku w środowisku wodnym
19) „skrobie modyfikowane”
substancje otrzymane w wyniku jednego lub większej ilości zabiegów chemicznych na skrobiach spoŜywczych, które mogły być wcześniej podane zabiegom fizycznym lub działaniu enzymów, i mogą być rozcieńczone lub odbarwione kwasem lub ługiem;
20) „gazy do pakowania”
gazy inne niŜ powietrze, wprowadzane do pojemnika przed, w trakcie lub po umieszeniu środka spoŜywczego w tym pojemniku;
21) „gazy nośne”
gazy inne niŜ powietrze, które wypychają środek spoŜywczy z pojemnika;
22) „substancje spulchniające”
substancje lub mieszaniny substancji uwalniające gaz, a tym samym zwiększające objętość ciasta;
23) „sekwestranty”
substancje tworzące związki chemiczne z jonami metali;
24) „stabilizatory”
substancje umoŜliwiające utrzymanie właściwości fizyczno-chemicznych środków spoŜywczych; stabilizatory obejmują substancje umoŜliwiające utrzymanie w środkach spoŜywczych
jednorodnej dyspersji dwóch lub większej liczby wzajemnie nierozpuszczalnych substancji,
substancje stabilizujące, zachowujące lub wzmacniające istniejącą barwę środków spoŜywczych i substancje zwiększające zdolność środków spoŜywczych do wiązania, w tym do tworzenia wiązań poprzecznych pomiędzy białkami, umoŜliwiających wiązanie się elementów środków spoŜywczych, a tym samym uzyskiwanie produktów zrekonstytuowanych;
25) „substancje zagęszczające”
substancje zwiększające lepkość środków spoŜywczych;
26) „środki do przetwarzania mąki (polepszacze)”
substancje, inne niŜ emulgatory, dodawane do mąki lub ciasta w celu poprawy ich właściwości wypiekowych.
Stosowanie w dawce quantum satis - dopuszczalne jest w przypadku niektórych substancji
daną substancję stosuje się w dawce najniŜszej, niezbędnej do osiągnięcia zamierzonego efektu technologicznego, zgodnie z dobrą praktyką produkcyjną.
Zasada quantum satis
• nie określono maksymalnego poziomu liczbowego;
• substancje te stosowane są zgodnie z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej,
• na poziomie nie wyŜszym niŜ poziom niezbędny do osiągnięcia zamierzonego celu
• i pod warunkiem, Ŝe konsument nie jest wprowadzany w błąd.
„Ŝywność bez dodatku cukru”
• Ŝywność bez:
Ŝadnego dodatku monosacharydów lub disacharydów;
Ŝadnego dodatku środków spoŜywczych zawierających monosacharydy lub disacharydy
stosowanych ze względu na swoje właściwości słodzące;
„Ŝywność o obniŜonej wartości energetycznej”
• Ŝywność, której wartość energetyczna została, w porównaniu do Ŝywności pierwotnej lub do podobnego produktu, obniŜona o co najmniej 30%;
„słodziki stołowe”
• preparaty dozwolonych substancji słodzących, które mogą zawierać inne dodatki do
Ŝywności lub składniki Ŝywności oraz które są przeznaczone do sprzedaŜy konsumentowi
końcowemu jako substytut cukrów;
Aromaty (środki aromatyzujące)
• Produkty:
nieprzeznaczone do bezpośredniego spoŜycia, dodawane do środków spoŜywczych w celu nadania im aromatu lub smaku lub zmiany ich aromatu lub smaku;
wytworzone z produktów lub zawierające produkty z następujących kategorii:
substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne, środki aromatyzujące z przetworzenia
termicznego, środki aromatyzujące dymu wędzarniczego, prekursory środków
aromatyzujących lub inne środki aromatyzujące albo ich mieszanki;
Enzym spoŜywczy
produkt otrzymany z roślin, zwierząt lub mikroorganizmów,
lub produktów z nich pochodzących, w tym produkt otrzymany w procesie fermentacji
z wykorzystaniem mikroorganizmów:
• zawierający jeden lub kilka enzymów zdolnych do katalizy określonej reakcji
biochemicznej;
• dodawany do Ŝywności w celu spełnienia funkcji technologicznej na jakimkolwiek etapie
produkcji, przetwórstwa, przygotowania, obróbki, pakowania, transportu lub
przechowywania środków spoŜywczych.
PAKIET tych rozporządzeń unijnych:
• upraszcza i ustanawia jednolitą procedurę udzielania zezwoleń na stosowanie dodatków, enzymów i substancji smakowych
• reguluje kwestie związane z ich dopuszczaniem na rynek;
• nowe zasady będą stosowane wobec nowych dodatków;
• te juŜ istniejące zostaną poddane ponownej ocenie przez EFSA.
Decyzje
• będą zapadać w ramach wspólnotowych zasad dotyczących komitologii.
• EFSA - 9 miesięcy na wydanie opinii,
• KE - kolejne 9 miesięcy na wpisanie substancji na listę.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2010 r. w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych
• DzU z 2010 r. Nr 232, poz. 1525
„Substancja pomocnicza w przetwórstwie” (rozporządzenie WE nr 1333/2008)
KaŜda substancja, która:
•
nie jest spoŜywana sama jako Ŝywność;
•
jest celowo stosowana przy przetwarzaniu surowców, Ŝywności lub jej składników, w
celu osiągnięcia określonego celu technologicznego
w trakcie obróbki lub przetwarzania;
•
moŜe spowodować niezamierzoną, ale technicznie nieuniknioną obecność w produkcie
końcowym pozostałości tej substancji lub jej pochodnych,
pod warunkiem Ŝe nie stanowią one jakiegokolwiek zagroŜenia dla zdrowia oraz nie
mają Ŝadnego wpływu technologicznego na produkt końcowy;
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1925/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
i RADY z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do Ŝywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji
• naleŜy wiedzieć, dlaczego UE odchodzi od pojęcia „wzbogacanie Ŝywności”
Etykietowanie, prezentacja i reklama Ŝywności, do której dodano witaminy i składniki
mineralne
• nie mogą generalnie obejmować Ŝadnych wskazówek, które by twierdziły lub sugerowały, Ŝe zróŜnicowana i zbilansowana dieta nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości
substancji odŜywczych.
• nie mogą wprowadzać konsumentów w błąd lub podawać nieprawdy co do wartości
odŜywczej, jaką Ŝywność moŜe posiadać na skutek dodania tych składników odŜywczych.
WITAMINY I SKŁADNIKI MINERALNE, KTÓRE MOGĄ BYĆ DODAWANE DO śYWNOŚCI
1. Witaminy
Witamina A Witamina D Witamina E Witamina K Witamina B1 Witamina B2 Niacyna
Kwas pantotenowy Witamina B6
Kwas foliowy Witamina B12
Biotyna
Witamina C
2. Składniki mineralne
Wapń Magnez
śelazo
Miedź
Jod
Cynk Mangan Sód Potas Selen
Chrom
Molibden
Fluorek
Chlorek Fosfor
Bor
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie substancji
wzbogacających dodawanych do Ŝywności DzU z 2010 r. Nr 174, poz. 1184
• naleŜy wiedzieć, jakie składniki na mocy tego rozporządzenia i do jakich rodzajów
produktów się dodaje