1.Wprowadzenie. System medialny: istota, cechy, struktura.
Opracowanie: Tomasz Słabczyński
Morozowski – opracowanie.
System medialny – integralna część systemu społecznego
–
jest dynamiczny
–
zmiany zewnętrzne (gospodarka, polityka i technologia) oraz wewnętrzne (konkurencja, koncetracja własności,
innowacje programowe)
–
konwergencja sieciowa -łaczenie, przenikanie, zanik różnic Imperatyw systemowości – wymóg ustanowienia i utrzymania jakieś formy ładu społecznego (instytucje, prawo).
Najwyższą formą łądu jest system. System – każdy zbiór elementów wzajemnie powiązanych ze sobą i otoczeniem (Bertalanffy, 1984). System stanowi izolowaną całość (Ziółkowski, 2002).
Podejście systemowe ma trzy zalety:
1. ustala zasadę budowy i działania danego układu
2. ujawnia wartość dodaną systemu (całość jest zawsze czymś więcej niż tylko sumą jej części) 3. odsłania hierarchiczną budowę rzeczywistości (mniejsze systemy, podsystem, nadsystem).
Model systemu społecznego według Talcott Parsona (1951, amer.socjolog):
→ jego przydatnośc do analizy procesów komunikacji społecznej potwierdziły rozważania Jurgena Habermasa (2002)
–> Talcott: system społeczny może trwać i rozwijać się o tyle, o ile realizuje 4 podstawowe imperatywy systemowe – funkcje podstawowe:
1. osiąganie celów
2. adaptacje
3. integracje
4. kultywowanie wzorów
Ralizacja tych imperatywów ciąży na substrukturach, które stanowią odrębne podsystemy:
–
polityczny
–
ekonomiczny
–
kulturalny
–
społeczny
→ każdy z nich składa się z 4 podsystemów
Podsystem polityczny (instytucji politycznych) albo stosunkó władzy wkazuje cel, mobilizuje inne podsystemy do ich realizacji.
Podsystem ekonomiczny (instytucji gospodarczych) albo obrotu towarowo-pieniężnego wytwarza dobra i usługi.
Podsystem kultury (instytucji kultury) ma wpływ na zachowania i postawy społeczeństwa-integruje je.
Media masowe
1. Mogą wzmacniać lub osłabiać oddziaływanie poszczególnych podsystemów na cały system, np. poprzez reklamę, informację, perswazje
2. Media masowe mogą równoważyć partykularne dążenia każdego subsystemu do supremacji (czyli zdominowania przez jeden podsystem pozostałych podsystemów).
3. Poziom rozowju mediów zależy od:
a. form ustroju politycznego
*autorytarny – niedobór dóbr, tradycyjne wartości, wolny rozwój lub stagnacja
*demokratyczny – głównie dostatek, dynamiczny rozwój
b. wydajności gospodarki i poziomu stopy życiowej (niedobór vs. Dostatek) c. charakteru kultury (wspólnotowość czy atomizacja)
4. Ogólny model nowoczesnego systemu mediów masowych to względnie autonomiczny podsystem społeczny. Jest integralnie powiązany z wszystkimi podsystemami społecznymi (teoria zalezności).
Kształtowanie się systemu mediów →
1848 – powstanie w USA I agencji prasowej Associated Press- bracia Scripps – wykorzystywała wynalazek telegrafu – ogólnokrajowej sieci obiegu informacji. Scripps - „łańcuch gazet” - proces koncetracji prasy- 23
tytuły, spadek kosztów, wzrost nakładó, większe zyski.
Mediatyzacja – pierwsza faza mediokracji
Mediatyzacja polityki – polityka staje się spektaklem odgrywanym zgodnie z regułami atrakcyjnego widowiska
Mediatyzacja gospodarki – uzależnia całkowice produkcje i rynek od reklamy i promocja konsumpcyjnego stylu życia
Mediatyzacja kultury – czyni z medialnej ekspozycji i popularności główny wyznacznik wartości artystycznej
Mediatyzacja społeczeństwa – interakcja zastępuje tradycyjne więzi społeczne Mimo ścisłego powiązania z wszystkimi podsystemami społecznymi, a nawet wyraźnych instytucjonalnych współzależności od świata polityki i gospodarki, system mediów stara się zwykle zachować względną autonomię
Wolność mediów – fundamentem demokracji:
–
gwarancje instytucjonalne,
–
organy władzy nadzorujące media (regulujące, sądy powszechne),
–
firmy, stowarzyszenia i organizacje medialne,
–
środowisko zawodowe mediów.
–
zbiorowe audytoria (odbiorcy)