Opracowała A. Olszowa na podstawie literatury:
Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji,
w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Wykład 3: Kulturowe uwarunkowania edukacji
Bohaterowie popkultury - wzorami (re)konstruowania przez
młodzież swojego „ja”.
„Przesunięcie socjalizacyjne” (Z. Kwieciński)
Kultura konsumpcji
- podstawową kategorią przyjemność
- obowiązek bycia szczęśliwym
- styl życia typu shopping
Kultura typu instant
- natychmiastowość komunikacji – telefon komórkowy, fax, e-mail, Internet stacje telewizyjne MTV i CNN
- poczucie panowania nad czasem i przestrzenią.
- brak chęci i umiejętności czekania - „nie odkładaj
życia na później”.
Prymat zmiany i szybkiego życia
- szybkie nawiązywanie bezpośrednich kontaktów (tymczasowość,
powierzchowność, anonimowość).
- brak potrzeby stabilności, zorientowanie na krótkotrwałość
Koniec ideałów - triumf codzienności
- wolność do konsumpcji.
Kultura upozorowania; hiperrzeczywistość jako wytwór mediów.
Kultura kultu ciała i seksualności
- erotyzacja konsumpcji
-życie seksualne – odarte z intymności (depersonalizacja i upublicznienie życia seksualnego).
1
Opracowała A. Olszowa na podstawie literatury:
Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji,
w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Amerykanizacja
Przesunięcia kulturowe:
- od orientacji na społeczność do podejścia indywidualistycznego,
- od odpowiedzialności przed społeczeństwem do samorealizacji,
- od koncentracji na pracy zawodowej do koncentracji na konsumpcji,
- od otwarcia na ludzi do pogoni za zyskiem,
- od zakorzenienia do ruchliwości,
- od dominacji w życiu społecznym kategorii równości, sprawiedliwości
i współpracy do eksponowania znaczenia wolności, możliwości
i współzawodnictwa,
- od rzeczywistości do marzenia,
- od społecznego bezpieczeństwa do przygody,
- od obawy przed niedostatkiem do poszukiwania
królestwa obfitości (S. Breiner).
Tożsamość globalnego nastolatka – kształtowana przez kulturę popularną oraz ideologię konsumpcji (a nie przez wartości narodowe i państwowe).
- bardzo pragmatyczny,
- łatwo się komunikuje
- maksymalnie tolerancyjny dla różnicy i odmienności
- sceptyczny wobec idei większego zaangażowania.
2
Opracowała A. Olszowa na podstawie literatury:
Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji,
w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Pokolenie X – składa się z osób:
„nie biorących odpowiedzialności za swoje postępowanie i (lub) wykazujących
ogólny brak zainteresowań” T. Thorne1
Kult sukcesu – zjawiskiem determinującym tożsamość współczesnej młodzieży.
Dwa podstawowe konteksty sukcesu:
I – wyznaczony jest przez dążenie do władzy, stanowiska (pozycji) i pieniędzy, II – przez „popularną sławę” (obecność w mediach).
Cztery możliwości reakcji na tendencje w rozwoju kultury współczesnej:
• świadome dążenie do zablokowania istniejących trendów kulturowych,
w imię uznanych, tradycyjnych wartości kulturowych;
• bezrefleksyjne dryfowanie wraz z szybko zmieniającą się kulturą;
• akceptacja euforii supermarketu i bezkrytyczne „klikanie” w rzeczywistość,
tak jak gdyby to była strona z Internetu;
• negocjacja z młodzieżą kształtu rzeczywistości, w której wspólnie żyjemy, a w szczególności kształtowanie w młodzieży nawyku świadomego
podejmowania wyborów odnośnie do kształtu własnego „ja”.
Opracowała A. Olszowa na podstawie literatury:
Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji,
w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
1 T. Thorne, Slownik pojęć kultury postmodernistycznej. Mody, kulty fascynacje, tłum. Z. Batko, Warszawa 1995, s. 256-257. (za: Melosik)
3