Pytanie 1
W narządzie ruchu człowieka staw biodrowy należy do najbardziej eksploatowanych stawów
nośnych i jest zaliczany do stawów Odpowiedz.
Staw biodrowy uczestniczy w przekazywaniu obciążeń z kręgosłupa Odpowiedz, poprzez miednicę do kończyn dolnych.
W stawie biodrowym oprócz aspektów wytrzymałościowych mamy również do czynienia z aspektami Odpowiedz i Odpowiedz (przegub kulisty).
Pytanie 2
Współdziałanie grup mięśniowych przywodzących i odwodzących kość udową:
/do wyboru: pasmo przywodzące, pasmo odwodzące, krętarz duży, kość udowa/
obrazek
1 Odpowiedź 1
2 Odpowiedź 2
3 Odpowiedź 3
4 Odpowiedź 4
Pytanie 3
Staw biodrowy stanowi przykład stawu kulistego panewkowego charakteryzującego się rozległą skalą ruchu.
Posiada on trzy stopnie swobody:
/do wyboru: odpowiada za zakres ruchu zgięcia i wyprostu;
reguluje zakres ruchu odwodzenia i przywodzenia kończyn;
reguluje zakres ruchu w przyśrodkowej i zewnętrznej rotacji/
w osi pionowej (długa oś kończyny podczas
Odpowiedź 1
wyprostu)
w płaszczyźnie strzałkowej przednio-tylnej
Odpowiedź 2
w płaszczyźnie czołowej (osie poprzeczne)
Odpowiedź 3
Pytanie 4
Obciążenia stawu biodrowego stanowią dość złożony układ Odpowiedz i Odpowiedz.
Odtworzenie pełnego schematu sił i momentów ich wzajemnych Odpowiedz w stawie biodrowym jest w zasadzie Odpowiedz.
Podstawowe znaczenie w obciążeniu stawu biodrowego, a tym samym w modelowaniu mają Odpowiedz.
Pytanie 5
Jednym z podstawowych elementów biorących udział w przenoszeniu obciążeń w rejonie biodra i należącym do najbardziej wytężonych elementów człowieka jest:
Wybierz jedną odpowiedź:
c. kość promieniowa
d. kość udowa
Pytanie 1
Podstawowymi elementami stawu, przenoszącymi obciążenia, są oba Odpowiedz kości udowej, wraz z powierzchniami, które można przyrównać do panewki stawowej (kłykciami) kości piszczelowej.
Od przodu elementem stabilizującym jest Odpowiedz.
Wewnątrz stawu pomiędzy kłykciami kości udowej a panewką piszczeli znajdują się Odpowiedz przyśrodkowa o kształcie Odpowiedz oraz Odpowiedz, w kształcie Odpowiedz.
Łąkotka posiada dobre własności Odpowiedz, dlatego razem z płynem Odpowiedz oraz Odpowiedz stawową stanowią doskonały element tłumienia Odpowiedz.
Pytanie 2
Na rysunku przedstawiono nieprawidłowości w budowie stawu kolanowego.
Rysunek lewy przedstawia oś mechaniczną kończyny dolnej w ukształtowaniu szpotawym, a prawy w ukształtowaniu koślawym?
obrazek
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 3
Obrazek
/Poukładać w kolejności/
• W prawidłowo zbudowanym stawie linia ta jest odchylona od linii pionowej (oś - linia środkowa człowieka) w stronę boczną.
• Kąt tego odchylenia u mężczyzn wynosi około 3°, u kobiet natomiast, ze względu na odmienną budowę miednicy, około 5°.
• Budowa geometryczna kończyny dolnej wpływa na ukształtowanie powierzchni stawowych kolana.
• Podstawową osią kończyny dolnej jest oś mechaniczna (linia Mikulicza). Jest to linia łącząca środek głowy kości udowej ze środkiem stawu skokowego.
nie wiem
Pytanie 4
W analizie kończyny dolnej wyróżnia się również Odpowiedz kości udowej i piszczelowej.
Osie te przechodzą przez Odpowiedz środki przekrojów obu tych kości.
Oś kości udowej tworzy z osią Odpowiedz kąt 6°, w prawidłowo natomiast zbudowanej kończynie oś kości Odpowiedz pokrywa się z osią geometryczną.
Linia Odpowiedz do powierzchni stawowych w kolanie jest nachylona w stosunku do osi mechanicznej pod kątem ok. 87°.
Pytanie 5
Podczas ruchu staw kolanowy stanowi przegub,
• Przeciągnij tutaj poprawną
• Przeciągnij tutaj poprawną
Koniec dalszy kończyny dolnej -
odpowiedź
W zgięciu staw kolanowy posiada możliwość obrotu
• Przeciągnij tutaj poprawną
względem osi długiej,
odpowiedź
• Przeciągnij tutaj poprawną
Teoretycznie staw kolanowy ma sześć stopni swobody: odpowiedź
• Przeciągnij tutaj poprawną
Większość z nich nawzajem się znosi lub
odpowiedź
Staw kolanowy jest największym u człowieka
• Przeciągnij tutaj poprawną
skomplikowanym trójwymiarowym systemem
odpowiedź
• jest sprzężona ograniczeniami więzadeł oraz struktur kostnych.
• uzyskuje wówczas drugi stopień swobody.
• przekazujący obciążenia ruchu, między trzema kośćmi: udową, piszczelową i strzałką.
• trzy w ruchu postępowym oraz trzy w rotacyjnym.
• podudzie przemieszcza się po obwodzie kłykci kości udowej (jeden stopień swobody).
• mechanicznym przystosowanym do przenoszenia pionowych obciążeń ściskających.
TEST 9
Pytanie 1
Coraz częściej stosowaną i wypierającą stare techniki leczenia, przede wszystkim złamań otwartych kości, jest metoda z zastosowaniem stabilizacji:
Wybierz jedną odpowiedź:
a. bocznej
b. zewnętrznej
c. wewnętrznej
d. mieszanej
Pytanie 2
Przez pojęcie stabilizator Odpowiedz rozumie się aparat (urządzenie), które umożliwia Odpowiedz dwóch odłamów kostnych, bez konieczności Odpowiedz ingerencji w miejsce Odpowiedz lub procesu zapalnego.
Pytanie 3
Zewnętrzna stabilizacja opiera się na zasadzie przenoszenia Odpowiedz przez układ zewnętrzny (aparat stabilizujący) z ominięciem miejsca Odpowiedz lub tylko jego częściowym udziale.
Stabilizatory zewnętrzne, często nazywane aparatami Odpowiedz, stały się dość istotnym sposobem unieruchamiania odłamów kostnych po urazach lub zabiegu operacyjnym.
Pytanie 4
W ogólnym podziale konstrukcje stabilizatorów składają się z: /ułożyć w kolejności/
• wszczepów wprowadzanych w odłamy kostne
• zacisków blokujących wszczepy po obu stronach złamania (kortykotomii, osteotomii)
• belki nośnej lub struktury ramowej łączącej zaciski
nie wiem
Pytanie 5
Sukcesy metody z zastosowaniem stabilizacji zewnętrznej były uwarunkowane trudnościami, jakie pojawiły się podczas leczenia tradycyjnego Odpowiedz, w którym odłamy były stabilizowane poprzez tkanki Odpowiedz.
Nie zabezpieczało to najczęściej przed ruchami Odpowiedz kostnych pod wpływem obciążeń zewnętrznych.
Brak ruchu kończyny powoduje Odpowiedz masy mięśniowej i co za tym idzie - obluźnienie opatrunku gipsowego i możliwość zwiększenia przemieszczeń obu części Odpowiedz.
Te i inne niedogodności usunięto początkowo poprzez zastosowanie Odpowiedz zespalających, dokręcanych bezpośrednio do kości.
Wyniki kliniczne wykazały jednak Odpowiedz i tej metody.
Wskutek znacznych nacisków powierzchniowych między płytką a powierzchnią kości występowało zjawisko Odpowiedz.
Zbyt duża sztywność układu powodowała osłabienie kości i Odpowiedz okresu gojenia.
Dlatego następnym krokiem w bezgipsowym leczeniu złamań było Odpowiedz płytki od kości i Odpowiedz śrub łączących.
W Polsce zespół pod kierownictwem Profesora Witolda Odpowiedz rozwinął system stabilizacji odłamów kostnych metodą Odpowiedz, następnie udoskonaloną pod nazwą Odpowiedz.
System Odpowiedz tą metodą znalazł również szerokie uznanie za granicą.
W kraju jest to najszerzej stosowany system Odpowiedz odłamów kostnych i to nie tylko do zespalania kości długich.
Stabilizacja umożliwia zespalanie zarówno trzonów, jak i przynasad kości długich, z możliwością umieszczenia płytki zespalającej zarówno Odpowiedz, jak i zewnętrznie.
TEST 10
Pytanie 1
Aparaty stosowane do stabilizacji zewnętrznej mają wspólne cechy, jak np.:
Wybierz jedną lub więcej:
a. estetyczny wygląd
b. zapewnienie stateczności odłamów
c. duży ciężar
d. rozciąganie poszczególnych elementów kostnych
e. brak elementów regulacyjnych
f. możliwość wprowadzania leku
g. możliwości wytwarzania docisku między odłamami
Ze względu na zastosowane wszczepy stabilizatory można podzielić następująco:
• o wszczepach sztywnych (grubych) (groty Odpowiedz lub Odpowiedz) o średnicy 5-8 mm,
• o wszczepach cienkich, podatnych (druty Odpowiedz) o średnicy 1,5-2 mm.
Wszczepy cienkie mają zastosowanie wyłącznie w Odpowiedz konfiguracji nośnej konstrukcji ramowej stabilizatora.
Pytanie 3
Stosowane stabilizatory zewnętrzne różnią się dość znacznie Odpowiedz, a z tego wynika warunek Odpowiedz, czy też stateczności Odpowiedz układu stabilizator-kończyna.
Pytanie 4
Podział stabilizatorów ze względu na konfigurację przestrzenną:
obrazki /podpisać – zawsze ta sama kolejność/
• Trójkątna (przestrzenna); z wszczepami jedno i dwustronnie utwierdzonymi
• Półkołowa z wszczepami jedno- i dwustronnie utwierdzonymi
• Kołowa z wszczepami szpilkowymi jedno i dwustronnie mocowanymi
• Boczna - klamrowa; z wszczepami jednostronnie utwierdzonymi
• Trójkątna (trójgraniasta); ramowa z wszczepami jednostronnie utwierdzonymi
• Dwustronna lub czterostronna; ramowa z wszczepami dwustronnie utwierdzonymi nie wiem
Pytanie 5
Stabilne zespolenie osiąga się za pomocą Odpowiedz zabudowanej zewnętrznie na Odpowiedz wprowadzonych odlegle od ogniska złamania, przerwy kostnej lub toczącego się procesu zapalnego kości.
TEST 11
Pytanie 1
Przykładem stabilizatora, który daje możliwość korekcji pooperacyjnej może być Isodyn.
obrazek
Korzysta się w nim z wszczepów grubych z możliwością zastosowania do czterech na każdą stroną złamania.
Belka nośna ma możliwość regulowania rozstawu zacisków podczas przesuwu dwóch prętów w prowadnicach.
W celu umożliwienia lepszej korekcji odłamów, zaciski są połączone z belką za pomocą przegubu
kulistego.
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 2
Do cieszących się w ostatnich latach dużą popularnością są zaliczane stabilizatory oparte na koncepcji Odpowiedz.
Są to najczęściej przestrzenne konstrukcje, w których systemy Odpowiedz oraz Odpowiedz są powiązane ze sobą prętami nośnymi.
Pierścienie i półpierścienie stanowią bazę utwierdzenia sprężystych Odpowiedz w postaci drutów Kirschnera lub Schanza.
Pytanie 3
Aparat Hoffmanna, w układzie z ramowym Original Hoffmann.
obrazek
Ograniczono tu liczbę wszczepów do trzech na każdy odłam kostny oraz wprowadzono możliwość korekcji za pomocą regulacji śrubami.
Belka nośna, łącząca zaciski wszczepów, składa się z czterech śrub i czterech prętów prowadzących.
Rozwiązanie takie daje możliwość jego użycia do wydłużania kości.
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 4
Stabilizator Stuhler-Heise należy do rozwiązań Odpowiedz.
obrazek
Składa się on z dwóch Odpowiedz nośnych umieszczonych równolegle wzdłuż osi długiej kości, połączonych ze sobą Odpowiedz poprzecznymi za pomocą zacisków.
Na każdym z prętów nośnych znajdują się Odpowiedz wszczepów, które mają możliwość Odpowiedz wzdłuż belki.
Jest to prosta konstrukcja, ale uniemożliwiająca dokonanie płynnej korekcji Odpowiedz odłamów kostnych.
Pytanie 5
Rozwiązania nowych konstrukcji zmierzają w kierunku zwiększenia ich Odpowiedz, zmniejszenia Odpowiedz oraz opracowania elementów konstrukcyjnych, Odpowiedz podczas zdjęć rentgenowskich.
Zmiany dotyczą zwłaszcza sposobów mocowania Odpowiedz Kirschnera czy Odpowiedz Schanza, konfiguracji Odpowiedz konstrukcji Odpowiedz stabilizatora, stworzenia możliwości Odpowiedz wydłużania, czy Odpowiedz odłamów kostnych.
Istotnym elementem nowych rozwiązań jest możliwość automatyzacji wytwarzania Odpowiedz odłamów kostnych (tzw. dynamizacja aparatu).
TEST 12
Pytanie 1
Metody wydłużania kończyn:
polegająca na otwartym przecięciu warstwy korowej a następnie stopniowym wydłużaniu kończyn;
oparta na biologicznej zasadzie: kortykotomia bez zniszczeń jamy rdzenia oraz stopniowe wydłużanie kości przez wypełnienie szczeliny regeneratorem kostnym;
polegająca na przeszczepie kości homogennej;
polegająca na przesunięciu kości litej;
polegająca na stopniowych wydłużeniach wydłużeń uprzednio skośnie przeciętej kości polegająca na wprowadzeniu przeszczepów kostnych, gąbczastych, autogennych
Metoda De Bastianicgo -
Odpowiedź 1
Metoda Rigulta i Pouligena - Odpowiedź 2
Metoda Merle D'Aubiga -
Odpowiedź 3
Metoda Wagnera -
Odpowiedź 4
Metoda llizarowa -
Odpowiedź 5
Metoda Wassersteina -
Odpowiedź 6
Pytanie 2
Zastosowanie metody Ilizarowa umożliwia: Wybierz jedną lub więcej:
a. korekcje deformacji stóp
b. wydłużanie kończyn
c. skracanie kończyn
d. usztywnienia stawów
e. leczenie złamań kości długich
f. korekcje przykurczów stawowych
g. korekcje deformacji kości długich
h. uzupełniania ubytków kości bez stosowania przeszczepów
i. artrodiataza w leczeniu zmian zwyrodnieniowych stawów
j. leczenie wrodzonych i nabytych stawów rzekomych k. leczenie niektórych typów karłowatości
Pytanie 3
Kończyny wydłużać można co najmniej na trzy sposoby:
Wybierz jedną lub więcej:
a. poprzez operacyjne pobudzenie aktywności chrząstki wzrostowej
b. poprzez odpowiedni system dźwigni i kół
c. poprzez przecięcie kości i jej jednoczesne rozciąganie przy użyciu podkładek dystansowych d. przez przecięcie kości dłutem i jej mechaniczne jednoczesne rozciąganie
e. przez stopniowe wydłużanie kości po otwartej lub przezskórnej osteotomii
Pytanie 4
Opracowane przez llizarowa i jego współpracowników Odpowiedz stabilizator znajduje coraz szersze zastosowania w wielu klinikach na świecie.
obrazek
Stabilizacja llizarowa zawiera system pierścieni i półpierścieni, podpartych prętami nośny (czasem zwanych Odpowiedz), które mogą być zabudowane w różnych konfiguracjach w zależności od potrzeb leczniczych.
Elementy kości są podparte przez system Odpowiedz Kirschnera o średnicach 1,5-1,8 mm.
Na drutach stosuje się specjalne Odpowiedz (pogrubienia), których zadaniem jest unieruchamianie aparatu względem kości w płaszczyźnie pierścieni (zazwyczaj poziomej).
Po dokonaniu osteotomii, kortykotomii lub kompaktomii, po wstępnym wytworzeniu Odpowiedz (5-7 dni), przeprowadza się proces Odpowiedz odłamów kostnych poprzez zmianę odległości pierścieni na prętach nośnych.
Oddzielanie odłamów kostnych prowadzi się zwykle w tempie około Odpowiedz na dobę.
Po osiągnięciu zaplanowanego wydłużenia i ewentualnej korekcji osi kości, rozpoczyna się okres stabilizacji, w którym dochodzi do przebudowy Odpowiedz kostnego, tj. osiągnięcia odpowiednich właściwości wytrzymałościowych.
Pytanie 5
Zmianę wymiarów podłużnych kości celem wydłużenia kończyn w zasadzie przeprowadza się dwiema metodami:
Wybierz jedną lub więcej:
a. z użyciem dystraktorów zewnętrznych
b. z użyciem ekstraktorów bocznych
c. z użyciem dystraktorów wewnętrznych
d. z użyciem ekstraktorów zewnetrznych
e. z użyciem ekstraktorów wewnętrznych
TEST 13
Pytanie 1
Błona maziowa (membrana synovialis) jest to bogato unaczyniona tkanka wypełniająca jamę stawu.
Na błonie tej, przeważnie gładkiej, wystawać mogą kosmki i fałdy maziowe zwiększające powierzchnię błony maziowej.
Błona maziowa składa się z histocytów i triboblastów, które przystosowały się morfologicznie i czynnościowo do zadań ruchowych stawu.
Po dłuższym unieruchomieniu stawu, zwłaszcza z jednoczesnym odczynem zapalnym, komórki błony maziowej ulegają szybko bezładnemu rozdrobnieniu, tworząc zrosty, zwłaszcza między przylegającymi do siebie powierzchniami.
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 2
W połączeniach elementów kostnych ciała człowieka wyróżnia się trzy podstawowe struktury: Odpowiedz, Odpowiedz oraz Odpowiedz (synowialne).
Pierwszy rodzaj połączeń występuje wówczas, gdy wzajemne Odpowiedz elementów kostnych są bardzo małe.
Przykładem takich połączeń są zespolenia elementów kostnych Odpowiedz człowieka.
Połączenia typu drugiego umożliwiają wykonywanie pewnych niewielkich ruchów Odpowiedz.
Przykładem takich połączeń są stawy kręgosłupa czy też Odpowiedz łonowe.
Tylko połączenia typu synowialnego, umożliwiają realizacje relatywnie dużych wzajemnych ruchów poszczególnych kości.
Pytanie 3
Maź stawowa (synovia) jest bezbarwnym produktem błony maziowej, której zasadniczym celem jest jej ochrona i odżywianie.
O lepkości mazi stawowej decyduje zawartość mucyny (kwas hialuronowy). Kwas ten w roztworze większym niż 1% przechodzi w stan żelu.
Inne składniki mazi stawowej są dializatami osocza krwi.
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 4
Ciecz synowialna jest wielofazową cieczą nienewtonowską.
Składa się ona z fazy wodnistej, w której znajdują się duże cząsteczki kwasu hialuronowego.
Faza wodnista, będąca dializatem plazmy krwi, może być stosunkowo łatwo wciśnięta w porowatą chrząstkę, podczas gdy znacznie większe cząstki kwasu hialuronowego pozostają w szczelinie smarowej.
Zagęszczenie tych cząsteczek wzrasta, co jest połączone ze znacznym wzrostem lepkości tego, przyjmującego z czasem postać żelu, koncentratu.
W rezultacie smarowanie, powodujące tarcie płynne, stosunkowo szybko przechodzi w bardzo skąpe smarowanie, w którym rolę środka smarowego pełnią jedynie cząsteczki kwasu hialuronowego.
Wynikiem tego stanu rzeczy jest tarcie suche.
Wybierz jedną odpowiedź:
Prawda
Fałsz
Pytanie 5
Połączenia typu maziowego, czyli synowialnego, umożliwiają realizacje relatywnie dużych wzajemnych ruchów poszczególnych kości.
Przykładem takich połączeń są stawy:
Wybierz jedną lub więcej:
a. łokciowy
b. skokowy
c. barkowy
d. biodrowy
e. kolanowy