Program wykładu z chemii organicznej
dla studentów I roku biotechnologii oraz nauczania biologii i
chemii
Wymiar wykładu: 30 godz.
Cel wykładu:
1. Wyposażyć studenta w zasób podstawowej wiedzy z zakresu chemii organicznej pozwalający na zrozumienie zagadnień z dziedziny biochemii, mikrobiologii i fizjologii w toku dalszych studiów.
2. Zrozumieć podstawy teoretyczne przeprowadzanych eksperymentów chemicznych podczas zajęć laboratoryjnych.
Zagadnienia:
Eksperyment chemiczny w chemii organicznej – wprowadzenie do laboratorium.
• Projektowanie eksperymentu chemicznego: schemat zachodzących przemian, opracowanie metodyki pracy w oparciu o literaturę, przygotowanie odczynników, materiałów pomocniczych i aparatury.
• Synteza.
• Wyodrębnienie i oczyszczenie produktu reakcji za pomocą znanych technik laboratoryjnych (krystalizacja, destylacja prosta, frakcyjna, z parą wodną, ekstrakcja).
• Oznaczenie właściwości fizycznych: t.t., t.wrz., gęstość, współczynnik załamania światła.
• Identyfikacja chemiczna produktu.
• Metody spektroskopowe identyfikacji związków organicznych: MS, FTIR, 1H i 13C NMR, UV-VIS, rentgenografia.
Przedmiot chemii organicznej.
• Rys historyczny, klasyfikacja związków organicznych na podstawie budowy szkieletu cząsteczki (acykliczne, karbo- i heterocykliczne), klasyfikacja w oparciu o rodzaj grupy funkcyjnej, szereg homologiczny, różne sposoby zapisu struktury związków organicznych, nazewnictwo: zwyczajowe, racjonalne, grupowo-funkcyjne i systematyczne (wg IUPAC).
Struktura, a wiązanie chemiczne.
• Budowa atomu, orbitale i konfiguracje elektronowe, wartościowość atomu węgla, ładunek formalny atomu, hybrydyzacja orbitali w oparciu o teorie orbitali molekularnych i wiązań walencyjnych, tetraedryczny atom węgla, wiązanie: jonowe, atomowe i kowalencyjne spolaryzowane oraz koordynacyjne,
elektroujemność, polaryzacja wiązań, moment dipolowy, struktury chemiczne a rezonans,
graficzne
przedstawianie
struktur
rezonansowych,
homo-
i
heterolityczny rozpad wiązania chemicznego.
Typy reakcji organicznych, właściwości fizyko- chemiczne cząsteczek.
• Rodzaje reakcji organicznych, mechanizmy reakcji, reakcje rodnikowe i ich przebieg, reakcje polarne i ich przebieg, szybkość reakcji i ich równowaga termodynamiczna, pojęcie stanu i produktu pośredniego, kwasy i zasady w ujęciu definicji Bronsteda-Lowry’ego i Lewisa, efekty elektronowe w reakcjach organicznych (efekt: indukcyjny, mezomeryczny i hiperkoniugacja).
Pojęcie izomerii związków organicznych i jej podział.
• Pojęcie izomerii, izomeria strukturalna (konstytucyjna): łańcuchowa, położenia podstawnika,
grup
funkcyjnych,
tautomeria,
izomeria
przestrzenna
(stereoizomeria): konformacyjna, geometryczna, optyczna, czynność optyczna związków, metoda konfiguracji względna (Fischera), metoda Cahna Ingolda Preloga określania izomerii E/Z i R/S w oparciu o reguły pierwszeństwa podstawników.
Alkany i cykloalkany.
• Charakterystyka szeregu homologicznego alkanów, izomeria, grupy alkilowe, nazewnictwo, właściwości fizyczne i chemiczne (utlenianie {spalanie},, halogenowanie i nitrowanie), wolnorodnikowy mechanizm reakcji substytucji alkanów, konformacje alkanów.
• Cykloalkany – nazewnictwo, konformacje na przykładzie cykloheksanu, izomeria cis-trans w cykloalkanach.
Alkeny i dieny.
• Charakterystyka
alkenów,
otrzymywanie
laboratoryjne
i
przemysłowe,
nazewnictwo, izomeria cis-trans i E/Z w oparciu o strukturę alkenów, reakcje addycji elektrofilowej (reguła Markownikowa), addycja wolnorodnikowa
(HBr/nadtlenki), trwałość karbokationów i rodników, addycja fluorowców do alkenów, tworzenie halogenohydryn, uwadnianie alkenów (oksyrtęciowanie i hydroborowanie), redukcja (uwodornienie), utlenianie (hydroksylowanie i rozszczepienie), ozonoliza.
• Reakcje addycji do dienowych układów sprzężonych, addycja elektrofilowa w dienach sprzężonych, cykloaddycja (reakcja Dielsa Aldera i jej mechanizm).
Alkiny
• Charakterystyka szeregu alkinów, nazewnictwo, metody otrzymywania, addycja HX, X2, oraz H2O do alkinów, tworzenie anionów acetylenkowych i ich alkilowanie.
Halogenki alkilowe
• Charakterystyka, nazewnictwo, metody otrzymywania, tworzenie związków Grignarda.
• Inwersja Waldena.
• Przebieg, stereochemia i kinetyka substytucji nukleofilowej SN2 i SN1.
• Reakcje eliminacji E1 i E2.
• Omówienie różnic w przebiegu reakcji substytucji nukleofilowej i eliminacji.
Benzen, aromatyczność, substytucja elektrofilowa i nukleofilowa w układach aromatycznych, wpływ aktywujący i skierowujący podstawników, węglowodory wielopierścieniowe aromatyczne.
• Wzory benzenu (model orbitalowy i rezonansowy), nomenklatura związków aromatycznych.
• Aromatyczność, reguła Hückla 4n+2, jony aromatyczne.
• Mechanizm substytucji elektofilowej, (halogenowanie, nitrowanie, sulfonowanie, alkilowanie i acylowanie).
• Reakcje aromatycznej substytucji nukleofilowej.
• Inne reakcje: wyczerpujące chlorowanie pierścienia benzenowego, utlenianie i redukcja związków aromatycznych, halogenowanie w łańcuchu bocznym.
• Węglowodory aromatyczne wielopierścieniowe i ich reakcje.
• Wpływ podstawników na reaktywność układu aromatycznego: podstawniki aktywujące i dezaktywujące pierścień, wpływ skierowujący podstawników.
Alkohole, fenole i tiole.
• Omówienie szeregów homologicznych, nazewnictwo, metody otrzymywania, kwasowość i zasadowość alkoholi i fenoli, alkohole – podział, dehydratacja, reakcje z HX, utlenianie do aldehydów, ketonów i kwasów, fenole – podstawienie w fenolach i utlenianie, alkohole wielowodorotlenowe.
• Otrzymywanie i zastosowanie tioli.
Etery, epoksydy i sulfidy.
• Charakterystyka poszczególnych grup związków, nazewnictwo, otrzymywanie eterów, reakcje specyficzne, etery cykliczne, koronowe, epoksydy (warunki otwarcia pierścienia oksiranowego).
• Sulfidy – otrzymywanie i zastosowanie.
Aldehydy i ketony, przegląd właściwości chemicznych układów karbonylowych, addycja nukleofilowa do grupy karbonylowej.
• Charakterystyka szeregów aldehydów i ketonów, nomenklatura, metody otrzymywania, utlenianie i redukcja, addycja nukleofilowa do grupy
karbonylowej: wody, cyjanowodoru, związków Grignarda, amin, hydrazyny i hydroksyloaminy, alkoholi
• Reakcja Cannizzaro i ich mechanizm.
Kwasy karboksylowe, pochodne kwasów, reakcje substytucji nukleofilowej grupy acylowej, tioestry.
• Charakterystyka szeregów kwasów, nazewnictwo, właściwości, otrzymywanie, reakcje kwasów z uwzględnieniem redukcji.
• Pochodne kwasów, substytucja nukleofilowa grupy acylowej (halogenki kwasowe, bezwodniki, estry, amidy, nitryle).
• Tioestry jako pochodne kwasów karboksylowych.
• Wykorzystanie acetylooctanu etylu i malonianu dietylu w syntezie organicznej.
Reakcje substytucji w pozycji α do grupy karbonylowej.
• Jony enolanowe: tworzenie, reaktywność, kwasowość Hα.
• Reakcja haloformowa, tautomeria keto-enolowa, alkilowanie i acylowanie jonów enolanowych.
• Mechanizm reakcji substytucji w położeniu α (halogenowanie ketonów i aldehydów, reakcja Hella Volharda Zielińskiego).
Reakcje kondensacji związków zawierających grupę karbonylową.
• Mechanizm kondensacji aldolowej, mieszane, krzyżowe i wewnątrzcząsteczkowe reakcje aldolowe, reakcje typu aldolowego (Claisena, Doebnera, Michaela, Perkina).
Organiczne związki azotu: nitrozwiązki, aminy oraz ich pochodne.
• Charakterystyka i otrzymywanie nitrozwiązków, znaczenie w syntezie organicznej, produkty pośrednie redukcji związków nitrowych do amin.
• Aminy alifatyczne – struktura, nomenklatura, właściwości fizyko-chemiczne, otrzymywanie, zasadowość, reakcje charakterystyczne.
• Aminy aromatyczne – struktura, nazewnictwo, otrzymywanie, aromatyczne związki diazoniowe, reakcje z udziałem soli diazoniowych ( z wydzieleniem i bez wydzielania cząsteczki azotu), alkilowanie i acylowanie amin, barwniki (klasyfikacja, budowa, otrzymywanie barwników azowych)
Związki heterocykliczne.
• Klasyfikacja związków heterocyklicznych, nazewnictwo.
• Pirydyna – substytucja, aromatyczność.
• Chinolina – właściwości, Synteza Skraupa.
• Przegląd związków heterocyklicznych z jednym i dwoma heteroatomami.
Chemia makromolekuł.
• Pojęcie meru, oligomeru i polimeru, metody otrzymywania polimerów.
• Polimeryzacja łańcuchowa (wolnorodnikowa i jonowa), polikondensacja, kopolimeryzacja.
• Przegląd ważniejszych rodzajów polimerów.