Ludzkie zachowania zwierząt

JĘZYK

Koczkodany posługują się swoistym, niezwykle wyrafinowanym językiem.

Ma on przynajmniej 10 słów, a więc nazwy oznaczające: "pawiana", "lamparta", "orła", "węża", "innego drapieżnego ssaka", "obcego człowieka", "małpę dominującą", "małpę podporządkowaną", "uwaga na inne małpy" oraz "widzę grupę rywali".

Wydają okrzyk "uwaga orzeł" na widok orła zwanego wojownikiem wspaniałym, który poluje na koczkodany.

Ignorują natomiast podobnego do niego gadożera, nie stanowiącego zagrożenia. Świadczy to o tym, że okrzyki koczkodanów nie są mimowolnym wyrażeniem strachu. Młode koczkodany uczą się wydawania dźwięków podobnie jak to czynią dzieci ludzkie.

ALTRUIZM

Swoim altruizmem, będącym według potocznej opinii cechą wyłącznie ludzką, zdumiewają nietoperze-wampiry.

Te, które zdołały wyssać krew ofierze, dzielą się z nietoperzami, którym polowanie nie udało się. Ratują je w ten sposób przed śmiercią głodową. Natomiast owce i szczury prowadzą swych ślepych współplemieńców.

ŻYCIE

TOWARZYSKIE

Sroki i szpaki

zbierają się na

wieczorki

towarzyskie,

chociaż mają już

własnych

partnerów. Sroki

natomiast są

zapalonymi kolekcjonerkami . Zbierają lśniące

przedmioty, chociaż nie mają z tego żadnego pożytku. Kruki wołają na siebie wymyślonymi przez nie same imionami. Ptaki te żyją w związkach monogamicznych, które przez długi czas uważane były za występujące wyłącznie u ludzi.

PRZESTĘPCZOŚĆ ZORGANIZOWANA

Nie jest domeną gatunku Homo sapiens. Mafijne metody postępowania narodziły się także w ptasim móżdżku. W Hiszpanii żyją kukułki czubate. Ich pisklęta wychowują się w sroczych gniazdach wraz z gromadą srocząt. Przybrane dzieci tak różnią się od naturalnych, że niektóre sroki decydują się pozbyć z gniazda podrzutka - głodomora. Tu wkraczają do akcji matki kukułek. Okazuje się, że przez cały czas obserwowały gniazdo i teraz w zemście zabijają wszystkie sroczęta. Sroki przystępując do następnego lęgu są tak zastraszone, że nie pozwalają już sobie na wyrzucenie kukułczego podrzutka.

NARKOMANIA

Wśród mrówek znajdują się narkomanki, a dostarczycielami oszałamiających substancji są niektóre chrząszcze. Larwy chrząszczy z rodziny kusakowatych mieszkają w mrowiskach. By uniknąć ataku gospodarzy, wydzielają w postaci kropelek substancje o działaniu narkotyzującym. Mrówka, która spróbuje "zakazanego owocu", zapomina o obowiązkach wobec własnej społeczności.

Zajmuje się za to larwą chrząszcza, którą karmi, czyści i chroni.