Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Nauk o śywności i Rybactwa

Zakład Opakowalnictwa i Biopolimerów

I N S T R U K C J A

Ć W I C Z E N I E 9

Kwasy karboksylowe

1

Kwasy karboksylowe

1. Ogólne informacje:

Kwasy karboksylowe:

- związki zawierające w cząsteczce grupę karboksylową, powstają przez połączenie C

O

grupy karbonylowej

i grupy hydroksylowej –OH wykazującej zdolność do

odszczepiania wodoru w postaci kationu

- wzór ogólny

O

R

C

OH

H

- grupa funkcyjna

O

!

C

H

O

H

- nazewnictwo

systematyczne:

dla

kwasów

jednokarboksylowych

-

nazwa

węglowodoru R-CH3 z końcówką –owy poprzedzone słowem kwas (np. kwas metanowy). Częste jest stosowanie nazw zwyczajowych.

Nazwa systematyczna – nazwa zwyczajowa: kwas metanowy – to kwas mrówkowy, etanowy

– octowy, propanowy – propionowy, butanowy – masłowy, pentanowy – walerianowy, kwas 2-hydroksypropanowy – to kwas mlekowy

1.1. Podział kwasów

A. Kwasy zawierające grupy karboksylowe:

a) monokarboksylowe/jednokarboksylowe (nasycone i nienasycone),

b) di- i polikarboksylowe/dwu- i wielokarboksylowe (nasycone i nienasycone) B. Kwasy zawierające oprócz grup karboksylowych inne grupy funkcyjne: a. –X (Cl, Br, I) – fluorowcokwasy,

b. –OH - hydroksykwasy,

c. –NH2 - aminokwasy,

d. –CHO - aldehydokwasy,

C

O

e.

-ketokwasy

2

!

1.2. Metody otrzymywania kwasów

A. Utlenianie aldehydów lub alkoholi I –rzędowych:

Alkohole pierwszorzędowe utleniają się do kwasów karboksylowych pod wpływem silnych utleniaczy – np. kwasu chromowego lub nadmanganianu potasu.

Aldehydy są utleniane jedynie wtedy, gdy aldehyd jest łatwiej dostępny od kwasu i jest to opłacalne. Kwasy moŜna teŜ otrzymać przez utlenianie ketonów (reakcja haloformowa).

O

[O]

[O]

R

CH2OH

R

CHO

R

C

HOH

O2

kat. - H O

2

B. Hydroliza nitryli:

R

H+

C

N + 3 H2O

R

COOH + NH4OH

C. Metoda Grignarda (karboksylowanie związków magnezoorganicznych): O

O

H O

R

Mg

Cl + CO

2

2

R

C

OMg

Cl

R

C

OH + Mg(OH)Cl

D. Hydroliza estrów i amidów

E. Do innych metod syntezy naleŜą: utlenianie wiązań C=C (metoda otrzymywania np.

kwasów dikarboksylowych z cykloalkenów); utlenianie związków aromatycznych (otrzymywanie aromatycznych kwasów karboksylowych).

F. Przemysłowe metody otrzymywania kwasów karboksylowych: np. kwas mrówkowy –

reakcja tlenku węgla z wodnym roztworem NaOH; kwas octowy – utlenianie aldehydu octowego otrzymanego z etenu (proces Wackera), katalityczne utlenianie butanu, reakcja metanolu z tlenkiem węgla (proces Monsanto).

3

1.3. Właściwości chemiczne kwasów

!

W zaleŜności od tego, który fragment cząsteczki kwasu bierze udział w reakcji chemicznej, moŜna wyróŜnić następujące grupy reakcji:

O

R

C

O

H

1

2

3

4

1. zastąpienie wodoru zdolnego do jonizacji,

2. zastąpienie grupy hydroksylowej,

3. dekarboksylacja,

4. reakcje poza grupą karboksylową.

Ad 1. Otrzymywanie soli:

2 R

COOH + Zn

(R

COO)2Zn + H2

R

COOH + NaOH

R

COONa + H2O

Ad 2. Reakcja podstawienia przy acylowym atomie węgla np. reakcja estryfikacji: Acylowy atom węgla: R – C=O

X (-OR’, -SR, -NH2, -Cl)

!

!

H SO

CH

2

4

3

CO

OH + HO

C2H5

CH3

CO

O

C2H5 + H2O

Ad 3. Dekarboksylacja (oprócz prostych kwasów alkanowych):

R-COOH T CO2 + R-H

Ad. 4.

4.1. Halogenowanie – reakcja podstawienia odbywająca się poza grupą karboksylową (reakcja Hella, Volharda i Zielińskiego) – węgiel α

R-CH

P

2 – COOH + Br2

R-CH-COOH + HBr

Br

4.2. Redukcja

RCOOH LiAlH4 R-CH2-OH (alkohol I rzędowy)

4

Bezwodniki kwasowe: powstają w reakcji chlorków kwasowych z solami kwasów karboksylowych.

R-C-O-C-R’

O O

Ćwiczenia

1. SPRZĘT

1.1 Probówki

1.2 Parowniczki

1.3 Palnik gazowy

1.4 Kolby stoŜkowe

1.4 Pipetki

1.5 Lejek

1.6 Sączki

1.7 Papierki wskaźnikowe

2. ODCZYNNIKI

2.1 0,01M NaOH –wodorotlenek sodu

2.2 Na2CO3 – wodorowęglan sodu

2.3 Fenoloftaleina

2.4 HCOOH – kwas mrówkowy (metanowy)

2.5 kwas mlekowy

2.6 H2SO4 – kwas siarkowy (VI)

2.7 KMnO4

2.8 2M CH3COOH – kwas octowy

2.9 chlorowodorek hydroksylaminy

2.10

chlorowodorek fenylohydrazyny

2.11

0,1M FeCl3– chlorek Ŝelaza (III)

Ćwiczenie 1. Utlenianie kwasu mlekowego

W wyniku utleniania hydroksykwasu otrzymuje się ketokwas, który analogicznie do ketonów reaguje z fenylohydrazyną, tworząc fenylohydrazony – ciała o wysokiej 5

temperaturze topnienia, trudno rozpuszczalne. Dzięki temu słuŜą one do wyodrębniania ketonów z mieszanin innych związków.

Wykonanie ćwiczenia:

W kolbce stoŜkowej umieścić 1 cm3 kwasu mlekowego, dodać 2 krople fenoloftaleiny i zobojętnić rozcieńczonym roztworem NaOH (ok. 22 cm3). Następnie dodać 25 cm3 1%

roztworu KMnO4 i kolbkę odstawić na około 20 minut. Kwas mlekowy utlenia się w tych warunkach do kwasu pirogronowego.

Wykrywanie obecności kwasu pirogronowego:

Wydzielony podczas reakcji osad MnO4 odsączyć, do 5 cm3 przesączu dodać 1 cm3

roztworu chlorowodorku fenylohydrazyny. Z roztworu wytrąca się Ŝółty osad fenylohydrazonu kwasu pirogronowego.

Równanie reakcji:

NaOH

CH3

CH

COOH

CH

C

3

COOH + H

KMnO

2O

4

OH

O

CH3

CH3

C

O + H

C

N

+ H

2N

NH

NH

2O

COOH

COOH

Zadania i pytania

1. Opisać obserwacje i spostrzeŜenia z przeprowadzonego ćwiczenia.

2. Napisać reakcję przebiegu ćwiczenia

Ćwiczenie 2. Wykrywanie kwasów karboksylowych

Badanie pH przy uŜyciu fenoloftalainy

Wodne roztwory kwasów karboksylowych mają odczyn kwaśny, gdyŜ dysocjują na jony według równania:

O

O

R

C

R

C

+ H +

O H

O -

6

Wykonanie ćwiczenia:

1. Do próbówki wkroplić 1-2 krople 0,01 molowego roztworu NaOH

2. Następnie dodać kroplę fenoloftaleiny

3. Do zabarwionego roztworu NaOH dodać kryształek kwasu karboksylowego 4. Odbarwienie roztworu wskazuje na charakter kwasowy badanej substancji .

Zadania i pytania

1. Opisać obserwacje i spostrzeŜenia z przeprowadzonego ćwiczenia.

Ćwiczenie 3. Rozkład kwasu mrówkowego

W wyniku utleniania kwasu mrówkowego otrzymuje się kwas węglowy, który rozkłada się na dwutlenek węgla i wodę.

Wykonanie ćwiczenia:

1. Do próbówki wlać 1 cm3 kwasu mrówkowego

2. Dodać do niej 2 cm3 nasyconego roztworu KMnO41 i cm3 H2SO4.

3. Widoczne jest wydzielanie CO2 na zimno.

Równanie reakcji:

HO

C

H

+ [O]

HO

C

OH CO2 + H2O

O

O

Zadania i pytania

1. Opisać obserwacje i spostrzeŜenia z przeprowadzonego ćwiczenia.

2. Napisać reakcję przebiegu ćwiczenia

Ćwiczenie 4. Reakcja kwasów z wodorowęglanem sodu

Kwasy karboksylowe są kwasami mocniejszymi od kwasu węglowego i wypierają go z jego soli.

Wykonanie ćwiczenia:

1. Do probówki wlać około 2 cm3 2M kwasu octowego i wrzucić kilka kryształków wodorowęglanu sodu lub węglanu sodu.

2. MoŜna zaobserwować jak zachodzi reakcja z burzliwym wydzielaniem CO2.

7

Równanie reakcji:

O

O

-

R

C

+ H

+ HCO3

R

C

2O + CO2

OH

O-

Zadania i pytania

1. Opisać obserwacje i spostrzeŜenia z przeprowadzonego ćwiczenia.

2. Napisać reakcję przebiegu ćwiczenia

Ćwiczenie 5. Próba Uffelmana na wykrywanie kwasu mlekowego

Próba Uffelmana polega na wiązaniu przez kwas mlekowy Ŝelaza zawartego w odczynniku Uffelmana ( roztwór fenolu z dodatkiem chlorku Ŝelaza III)). W wyniku reakcji fenolu z FeCl3 powstaje fenolan Ŝelaza o fioletowym zabarwieniu. W obecności kwasu mlekowego fioletowe zabarwienie przechodzi w Ŝółte, gdyŜ powstaje mleczan Ŝelaza. Próba ta stosowana jest do wykrywania kwasu mlekowego w soku Ŝołądkowym. Podobna reakcja zachodzi z kwasem solnym.

Wykonanie ćwiczenia:

1. Do probówki wlać 5 cm3 1% roztworu fenolu dodać jedną kroplę rozcieńczonego roztworu FeCl3. Do zabarwionego roztworu dodać kilka kropli roztworu kwasu mlekowego. Barwa fioletowo- niebieska zmienia się na Ŝółtą. Równolegle wykonać analogiczną próbę, uŜywając zamiast kwasu mlekowego kwasu solnego. W tym przypadku nastąpi odbarwienie roztworu, lecz nie wystąpi Ŝółte zabarwienie roztworu.

Zadania i pytania

1. Opisać obserwacje i spostrzeŜenia z przeprowadzonego ćwiczenia.

Literatura uzupełniająca:

1. Kupryszewski G., 1994, Wstęp do chemii organicznej. Wydawnictwo Gdańskie, Gdańsk.

2. . Dobkowska Z., K. M. Pazdro, 1980: Szkolny poradnik chemiczny; WSiP Warszawa

3. McMurry J., 2000: Chemia organiczna; WN PWN; Warszawa

4. Marzec H., 2001: Chemia organiczna; WU ATR; Bydgoszcz

5. Roberts J. D., M. C. Caserio, 1969: Chemia organiczna; PWN Warszawa

6. Mastalerz P., 1984: Chemia organiczna; PWN Warszawa

7. Tomasik P., 1998: Mechanizmy reakcji organicznych; WN PWN Warszawa-Łódź

Zagadnienia:

1. Otrzymywania kwasów karboksylowych: metody, reakcje (ogólne i przykładowe) 2. Właściwości chemiczne kwasów karboksylowych: typy, ogólne (wszystkie!!!) i przykładowe reakcje

8