BUFORY











initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Forum - Medycyna













Bufory
Wojtek Król, 3 Marca 2000:
Pisałem dziś próbną maturę. Zastrzeliło mnie pytanie o nazwanie buforów. Podano cztery ich rodzaje:
1. CO2 + H2O = HCO3+ + H+; HCO3+ + H+ = H2CO3 (ten nazywa się chyba węglanowy)
2.-NH2 = -NH3+ (to są grupy aminowe)
3.KHb + H+ = HHb + K+ (to chyba karbaminohemoglobina, bo nie slyszałem, by hemoglobina reagowała z potasem)
4.HPO4 +H = H2PO4
Znaki = to znaki reakcji odwracalnych
Jeżeli ktoś wie, jak się nazywa takie bufory, to proszę o pomoc. Nawet moja nauczycielka nie znała odpowiedzi. Ja ratowałem się nazywając opisowo, ale na opis zostawiono mało miejsca.
Grzegorz Nalepa, 4 marca 2000:
Chodziło o bufory krwi, czyli związki chemiczne, które pozwalają utrzymać stałą wartość pH (wskaźnika kwasowości) tej tkanki. W warunkach fizjologicznych pH krwi utrzymuje się w granicach od 7.35 do 7.45. Taka precyzyjna regulacja pH krwi jest niezwykle ważna dla organizmu, bo nadmierne obniżenie albo podwyższenie pH prowadzi do zmiany kształtu cząsteczek białka, zmian aktywności enzymów, nieprawidłowego przenikania jonów przez błony białkowo-lipidowe... Spadek pH krwi poniżej 7.0 albo jego wzrost powyżej 7.8 prowadzi do śmierci.
Nasze ciało potrafi regulować pH krwi (i innych tkanek) na różne sposoby. W kontrolowaniu gospodarki kwasowo-zasadowej organizmu uczestniczą m.in. nerki (które przy obniżeniu pH wydalają nadmiar kationów wodorowych m.in. w postaci jonów amoniowych NH4+) i płuca (usuwanie dwutlenku węgla z wydychanym powietrzem ułatwia podwyższenie pH krwi). Istnieją różne choroby, które prowadzą do zaburzeń kwasowości plynów ustrojowych, na przykład nieleczona cukrzyca może doprowadzić do kwasicy (nadmiernego spadku pH), a zbyt częste i głębokie oddechy - tak zwana hiperwentylacja, którą spotyka się w chorobach psychicznych, na przykład w nerwicy - do zasadowicy. Te wszystkie zaburzenia można podzielić na cztery główne grupy w zależności od tego, czy ich przyczyną są zaburzenia procesów metabolicznych organizmu, czy też nieprawidłowe działanie układu oddechowego: kwasice metaboliczne, kwasice oddechowe, zasadowice metaboliczne i zasadowice oddechowe.
Na zmianę pH najszybciej reagują wymienione przez Ciebie uklady buforowe krwi. Pierwszy z nich to bufor wodorowęglanowy (HCO3+ = H2CO3). Czasteczka kwasu węglowego (H2CO3) może rozpadać się na cząsteczkę wody (H2O) i dwutlenku węgla (CO2) i odwrotnie, może z tych cząsteczek powstawać - dlatego pH krwi może być regulowane przez oddychanie (usuwanie CO2 z wydychanym powietrzem prowadzi do spadku stężenia kwasu węglowego we krwi i podwyższenia pH). Bufor wodorowęglanowy to najważniejszy bufor krwi: odpowiada za mniej więcej trzy czwarte pojemności buforowej krwi.
Na drugim miejscu pod względem znaczenia jest bufor hemoglobinowy (HbH = Hb- + H+; HbHO2 = HbO2- + H+). Utlenowana hemoglobina łatwiej oddaje kationy wodorowe, niż hemoglobina nieutlenowana i odwrotnie - odłączenie się tlenu od hemoglobiny ułatwia przyłączenie się do niej jonów H+ (dzięki temu w tkankach obwodowych hemoglobina jednocześnie oddaje tlen i przyłącza kationy wodorowe, które powstały na przykład w beztlenowych przemianach metabolicznych).
We krwi działa też bufor białczanowy (do wolnych grup aminowych w różnych białkach krwi - NH2 - przyłączają się kationy wodorowe tak, że powstaje -NH3+) i bufor fosforanowy (HPO4- + H+ = H2PO4-). W osoczu stężenie fosforanów jest raczej małe; ten bufor odgrywa większą rolę w innych tkankach oraz wewnątrz komórek.
Wynika z tego, że wymienione przez Ciebie bufory to (w podanej przez Ciebie kolejności): bufor wodorowęglanowy, bufor białczanowy, bufor hemoglobinowy i bufor fosforanowy. Można je podzielić jeszcze inaczej: na bufor wodorowęglanowy i bufory niewodorowęglanowe, do których należą wszystkie inne.
PS: Trochę to dziwne, że ktoś wymyślił takie pytanie na próbną maturę. Jeśli dobrze pamiętam, to szczegółowe poznawanie różnych buforów krwi należy do programu studiów, a nie szkoły średniej...
Wojtek Król, 4 Marca 2000:
Mnie też to trochę zdziwiło.:)
Grzegorz Nalepa, 5 Marca 2000:
Tak to czasem w szkole bywa - make it foolproof and someone will breed a better fool :) [gdy tylko uodpornisz się na głupotę, to z pewnością ktoś wychowa doskonalszych głupców...].
Oby nie zaserwowali Wam podobnej piłeczki na maturze!
Wojtek Król, 4 Marca 2000:
Jeszcze jedno pytanie: reakcja buforu hemoglobinowego, którą podałem, wyglądała następująco: KHb + H+ HHb + K+
To chyba dziwne, że Hb łączy się z wodorem w postaci nieutlenowanej? Czy K+ ma oznaczać jony potasowe?
Grzegorz Nalepa, 5 Marca 2000:
Hemoglobina może łączyć się z wodorem także w postaci nieutlenowanej. Reakcje biochemiczne rzadko przebiegają według zasady "wszystko albo nic" - raczej ustala się stan dynamicznej równowagi, to znaczy od nieutlenowanych cząsteczek Hb więcej H+ się odłącza, niż przyłącza, ale reakcja przyłączania mimo wszystko ciągle zachodzi. Poza tym zmiany pH we krwi mają niewielki zakres (w warunkach fizjologicznych - w granicach 0.1 jednostki), a zmiany poziomu utlenowania hemoglobiny też nie są aż tak duże (we krwi tętniczej ok. 98% cząsteczek hemoglobiny łączy się z tlenem, we krwi żylnej w spoczynku - ok. 75%). Kationy wodorowe przyłączają się głównie do reszt imidazolowych histydyny, a takich reszt w cząsteczce hemoglobiny jest 38 - nie wierzę, ąe zaraz po przyłączeniu cząsteczki tlenu do hemu WSZYSTKIE kationy wodorowe jednocześnie wyskakują z cząsteczki Hb...
Nie potrafię zgadnąć, czy K+ ma w tym przypadku oznaczać jony potasu. Może i tak - wewnątrz komórek jest dość wysokie stężenie jonów potasowych i teoretycznie mogą się one przyłączać w te same miejsca, do których po obniżeniu pH doczepiają się kationy wodoru.
[na to ostatnie pytanie nikt z uczestników grupy nie odpowiedział. Czy ktoś z czytelników "Biologii Komórki" zna odpowiedź?]
Powrót na listę














CZWARTEK13 września 2001



Sponsor serwisu:











Jak szukać?
 
Znajdź






Zobacz także:




Leksykon medyczny



Kurs histologii






Wiedza i Życie 





Świat Nauki 





dlaczego.pl 





gimnazjum.pl 





liceum.pl 






mapaPolski.pl 






pilot.pl 
















Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.

standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: redaktor@biologia.pl











Wyszukiwarka