Zasada sola scriptura a ... Nowy Testament Zasada sola scriptura została sformułowana przez Lutra na synodzie w Augsburgu w 1518 roku, i potwierdził on ją podczas dysput z teologami katolickimi w Lipsku w 1519 roku. Wyraził wtedy przekonanie o omylności soborów i Stolicy Apostolskiej w kwestiach wiary. I tu właśnie pojawia się paradoks, bo o ile Stary Testament w pisanej postaci istniał przed Kościołem to Nowy powstał w Kościele. Nie tylko w tym znaczeniu, że księgo składające się na NT spisali Apostołowie i/lub ich uczniowie, ale dlatego, że to właśnie Kościół wybrał i (rozpoznał) z wielu utworów wczesnochrześcijaoskich te 27 natchnionych i kanonicznych. To właśnie biskupi pierwszych wieków , którzy bardzo mocno podkreślali swoje pochodzenie od Apostołów pozostawili nam kanon NT. Tak więc autorytet NT i Kościoła wzajemnie się warunkują, gdy usunie się jeden upada drugi. A czy dla Lutra pomysłodawcy zasady sola scriptura 27 ksiąg NT było najwyższym autorytetem? Luter dzielił pisma Nowego testamentu na trzy grupy - pisma zasadnicze, które podają streszczenie dziejów zbawienia : J, Rz, Ga, Ef, 1P, 1J - pisma uzupełniające, ale o mniejszym znaczeniu : Mt, Mk, Ak, Dz, 2P, 2 i 3J, inne listy św. Pawła -pisma niekanoniczne: Hbr, Jk, Jud, Ap (na podstawie : S. Głowa, I Bieda Breviarium Fidei ) Luter, który oceniał kanonicznośd ksiąg według ich wewnętrznej wartości, i wartościował księgi NT na podstawie tego, na ile głosiły Jezusa *czytaj: były zgodne z jego poglądami+, uważał Hbr, Jk, Jud, Ap za mniej cenne niż <>. W szczególności Luter krytykował Jk, <>, który kłócił się z jego koncepcją usprawiedliwienia przez samą wiarę...W swoich wcześniejszych wydaniach umieścił te księgi po innych księgach NT (na podstawie : red.R.E. Brown Katolicki komentarz biblijny ) Luter zrobił dokładnie to samo co Kościół w pierwszych stuleciach autorytatywnie określił co jest dla niego autorytetem. Tak więc zasada sola scriptura jest sofizmatem; w miejsce autorytetu Kościoła Luter podstawił siebie.