Ćwiczenie 1. FIZYCZNE I CHEMICZNE WAAÅšCIWOÅšCI WODY WSTP I. STRUKTURA ORAZ PODSTAWOWE WAAÅšCIWOÅšCI FIZYCZNE I CHEMICZNE WODY II. WODA W PRZYRODZIE " Wody różnego rodzaju pokrywajÄ… prawie ¾ powierzchni naszego globu, z czego 97% stanowiÄ… morza i oceany, okoÅ‚o 2% wody lodowcowe, a resztÄ™ wody głębinowe, jeziora i rzeki oraz woda w atmosferze. Woda znajduje siÄ™ w staÅ‚ym obiegu: ziemia atmosfera ziemia. " Wody naturalne wystÄ™pujÄ…ce w przyrodzie dzielimy na 3 rodzaje: 1) opadowe (tworzÄ… siÄ™ z wody odparowanej w górnych warstwach atmosfery i spadajÄ… z powrotem na ziemiÄ™ w postaci deszczu, Å›niegu, gradu; zawierajÄ… liczne substancje rozpuszczone (np. tlen, azot, dwutlenek wÄ™gla) i nierozpuszczone (m.in. pyÅ‚y, sadze, mikroorganizmy, pyÅ‚ki roÅ›linne), 2) powierzchniowe (wystÄ™pujÄ…ce na powierzchni ziemi w postaci wód sÅ‚odkich lub sÅ‚onych), 3) podziemne (zaskórne, gruntowe, wgłębne). " W przyrodzie woda nigdy nie wystÄ™puje w stanie czystym. Zawsze jest w wiÄ™kszym lub mniejszym stopniu zanieczyszczona, co wynika ze znacznej rozpuszczalnoÅ›ci w wodzie różnych substancji staÅ‚ych, ciekÅ‚ych i gazowych. CzÄ™sto stopieÅ„ zanieczyszczenia wód naturalnych powoduje, że nie nadajÄ… siÄ™ one do użytku w stanie surowym, w zwiÄ…zku z czym wymagajÄ… odpowiedniego uzdatniania. Polega ono na usuwaniu z wody niepożądanych skÅ‚adników (szkodliwych i wystÄ™pujÄ…cych w nadmiernych iloÅ›ciach) oraz na dodawaniu do wody pewnych substancji poprawiajÄ…cych jej jakość. Tym celom sÅ‚użą różne zabiegi mechaniczne, fizyczne i chemiczne (m.in. stosowanie krat, sit, osadników czy filtrów oraz procesy koagulacji, odżelazianie, odmanganianie, odkrzemianie, odolejanie, zmiÄ™kczanie i odsalanie wody, odgazowanie wody, dezynfekcja wody). " Zanieczyszczenia wód naturalnych można podzielić ogólnie na: - fizyczne, - chemiczne, - bakteriologiczne. Osobny rodzaj stanowiÄ… zanieczyszczenia substancjami radioaktywnymi. " Przeznaczenie wody: A woda przeznaczona do spożycia przez ludzi i na potrzeby gospodarcze B woda przemysÅ‚owa (woda stosowana dla celów energetycznych, woda technologiczna, woda chÅ‚odnicza) " Klasy czystoÅ›ci wód: Do roku 2004 obowiÄ…zywaÅ‚a czterostopniowa skala czystoÅ›ci wód: klasa I (najwyższa czystość), klasa II, klasa III oraz NON wody pozaklasowe. Od roku 2005 obowiÄ…zuje skala piÄ™ciostopniowa, na podstawie 1 Ćwiczenie 1. RozporzÄ…dzenia Ministra Åšrodowiska z dnia 11 lutego 2004 w sprawie klasyfikacji dla prezentowania stanu wód powierzchniowych i podziemnych, sposobu prowadzenia monitoringu oraz sposobu interpretacji wyników i prezentacji stanu tych wód (Dz.U. Nr 32, poz. 284). " Za dobrÄ… wodÄ™ do picia uważa siÄ™ takÄ… wodÄ™, która odpowiada podstawowym wymaganiom sanitarno-epidemiologicznym, streszczonym w nastÄ™pujÄ…cych punktach: a) woda powinna być klarowna, bezbarwna, bezwonna i orzezwiajÄ…ca w smaku, b) nie powinna zawierać bakterii chorobotwórczych, pasożytów zwierzÄ™cych oraz ich larw i jaj ani zwiÄ…zków trujÄ…cych, nadmiernych iloÅ›ci zwiÄ…zków wapnia, magnez, żelaza i manganu, c) nie może zawierać skÅ‚adników lub domieszek szkodliwych dla zdrowia i ujemnie wpÅ‚ywajÄ…cych na jej walory smakowe, d) musi być stale chroniona i zabezpieczana przed zanieczyszczeniem, e) woda przeznaczona do picia powinna zawierać w odpowiedniej iloÅ›ci te skÅ‚adniki, które sÄ… dla organizmu ludzkiego potrzebne, a których woda jest głównym zródÅ‚em (np. jod, fluor). Szczegółowe warunki organoleptyczne i fizyczno-chemiczne, którym powinna odpowiadać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi okreÅ›la RozporzÄ…dzenie Ministra Zdrowia z marca 2007 r (Dz.U. z dnia 6 kwietnia 2007 r.). " O przydatnoÅ›ci wody do danego celu sÄ…dzi siÄ™ na podstawie oceny rodzaju i stężenia zawartych w niej substancji. Badania wody majÄ… charakter fizyczno-chemiczno oraz biologiczny. Zakres badaÅ„ natomiast zależy od przeznaczenia wody. Ponadto, badajÄ…c wodÄ™ zupeÅ‚nie nieznanÄ… okreÅ›la siÄ™ wszystkie jej skÅ‚adniki, mogÄ…ce mieć wpÅ‚yw na jej jakość, natomiast w badaniach kontrolnych w znanej wodzie oznacza siÄ™ tylko te skÅ‚adniki, które mogÄ… ulec zmianom. " W praktyce sanitarno-higienicznej rozróżnia siÄ™ nastÄ™pujÄ…ce zakresy badania fizyko-chemicznego: BADANIE SANITARNE SKRÓCONE ma na celu ustalenie czy woda nie wykazuje cech zanieczyszczenia pod wzglÄ™dem fizycznym (temperatura, mÄ™tność, barwa, zapach) i chemicznym (pH, amoniak, azotany (V), azotany (III), chlorki, mangan, żelazo ogólne, zasadowość, utlenialność, twardość ogólnÄ… i niewÄ™glanowÄ…). BADANIE SANITARNE ROZSZERZONE ma na celu ustalenie przydatnoÅ›ci wody do picia i potrzeb niektórych przemysłów, obejmuje wszystkie analizy wykonywane w badaniu sanitarnym skróconym plus oznaczenie suchej pozostaÅ‚oÅ›ci, pozostaÅ‚oÅ›ci po prażeniu oraz siarczanów (VI). BADANIE SANITARNE PEANE ma na celu okreÅ›lenie ogólnego skÅ‚adu fizyczno-chemicznego wody i ustalenie jej przydatnoÅ›ci do celów wodociÄ…gowych. ObejmujÄ… badanie rozszerzone oraz dodatkowe oznaczenia (fluor, siarkowodór, wolny i agresywny dwutlenek wÄ™gla, sód, potas, cynk, miedz, glin, arsen, selen, chrom, kadm, ołów, cyjanki, fosforany, rozpuszczony tlen, ChZT, BZT, azot albuminowy, substancje powierzchniowo czynne, substancje z wyciÄ…gu chloroformowego, fenol, wielopierÅ›cieniowe wÄ™glowodory aromatyczne, poziom radioaktywnoÅ›ci). III. WSKAyNIKI JAKOÅšCI WODY 1. Barwa Barwa jest wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ciÄ… optycznÄ… wody, polegajÄ…cÄ… na pochÅ‚anianiu części widma promieniowania widzialnego przez substancje rozpuszczone, koloidalne oraz czÄ…stki zawiesin obecne w wodzie lub Å›ciekach. 2 Ćwiczenie 1. " Barwa może być spowodowana przez wiele czynników, takich jak: a) rodzaj roÅ›linnoÅ›ci i produkty jej rozkÅ‚adu, b) zwiÄ…zki humusowe, c) plankton, d) jony metali (np. żelaza, manganu), e) dopÅ‚yw Å›cieków z zakÅ‚adów przemysÅ‚owych (np. farbiarni, galwanizerni, zakÅ‚adów papierniczo- celulozowych itp.). " Wody naturalne majÄ… barwÄ™ żółtozielonÄ… (barwa naturalna). Barwa wód wypÅ‚ywajÄ…cych z terenów bagnistych, leÅ›nych czy torfowisk, bogatych w zwiÄ…zki humusowe, jest żółtobrÄ…zowa. Barwa rzeczywista wody to barwa wody klarownej po usuniÄ™ciu mÄ™tnoÅ›ci. Barwa pozorna wody jest wywoÅ‚ana przez zawiesiny i substancje rozpuszczone w wodzie. Barwa specyficzna to barwa niektórych wód odbiegajÄ…ca od naturalnej i wywoÅ‚ana zanieczyszczeniem przez niektóre Å›cieki przemysÅ‚owe. " Jednostka barwy Zabarwienie, jakie w 1 dm3 wody destylowanej wywoÅ‚a 1 mg platyny rozpuszczonej w postaci heksachloroplatynianiu IV potasu /chloroplatynianu potasu/ (K2PtCl6) z dodatkiem 0,5 mg kobaltu w postaci chlorku kobaltu II (CoCl2 · 6H2O). 2. MÄ™tność MÄ™tność jest to wÅ‚aÅ›ciwość optyczna, polegajÄ…ca na rozproszeniu i absorbowaniu części widma promieniowania widzialnego przez czÄ…stki stale obecne w wodzie lub Å›ciekach. " MÄ™tność mogÄ… powodować: wytrÄ…cajÄ…ce siÄ™ zwiÄ…zki żelaza, manganu i glinu, kwasy humusowe, plankton, czÄ…stki skaÅ‚ i gleb, osady denne, zawiesiny odprowadzane do wód ze Å›ciekami, nadmiar koagulantów. Wody mÄ™tne nie nadajÄ… siÄ™ do picia i potrzeb gospodarczych. " Jednostka porównawcza mÄ™tnoÅ›ci MÄ™tność, jakÄ… wywoÅ‚uje 1 mg krzemionki, w postaci zawiesiny wzorcowej, dodany do 1 dm3 wody destylowanej. Dopuszczalna mÄ™tność wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi wynosi 1 NTU (ang. Nephelometric Turbidity Unit, nefelometryczna jednostka mÄ™tnoÅ›ci). Dla Å›ródlÄ…dowych wód powierzchniowych dopuszczalne stężenie czÄ…stek zawiesin wyrażone w skali krzemionkowej wynosi: w klasie I 15 mg/dm3, w klasie II 25 mg/dm3, III 50 mg/dm3, IV 100 mg/dm3, a w V ponad 100 mg/dm3. 3 Ćwiczenie 1. " W przypadku głębokich zbiorników wodnych, gdzie od intensywnoÅ›ci naÅ›wietlania zależą procesy w niej zachodzÄ…ce, zamiast pomiaru mÄ™tnoÅ›ci dokonuje siÄ™ pomiaru przezroczystoÅ›ci wody. Przezroczystość [odwrotność mÄ™tnoÅ›ci] jest to wÅ‚aÅ›ciwość optyczna, polegajÄ…ca na przepuszczaniu Å›wiatÅ‚a, oznaczana jako wysokość sÅ‚upa wody lub Å›cieków w cm, przez który można odczytać druk wzorcowy lub podziaÅ‚kÄ™ na pÅ‚ytce wzorcowej. 3. NapiÄ™cie powierzchniowe Woda charakteryzuje siÄ™ dużym napiÄ™ciem powierzchniowym, co odgrywa ważnÄ… rolÄ™ w poruszaniu siÄ™ owadów i organizmów po powierzchni wody. Woda w kapilarach wznosi siÄ™ lub przepÅ‚ywa przez materiaÅ‚y porowate, czego przykÅ‚adem jest ruch wody w glebie i adhezja (przyleganie). Niektóre substancje, gromadzÄ…c siÄ™ na powierzchni wody, zmniejszajÄ… jej napiÄ™cie powierzchniowe. Substancje o takich wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ciach nazywamy powierzchniowo czynnymi. Należą do nich Å›rodki myjÄ…ce i piorÄ…ce, biaÅ‚ko, zwiÄ…zki humusowe i inne. 4. Konduktancja KonduktancjÄ™ roztworów elektrolitów (zwanÄ… też konduktancjÄ… elektrolitycznÄ… lub przewodnoÅ›ciÄ… elektrolitycznÄ…) G, definiuje siÄ™ jako odwrotność rezystancji R. 1 G = R " JednostkÄ… konduktancji jest simens (S). 1S = 1&! -1. O wartoÅ›ci konduktancji danego roztworu decyduje liczba wolnych kationów i anionów obecnych w tym roztworze. Konduktywność elektrolityczna Ç (przewodność wÅ‚aÅ›ciwa elektrolitu) definiowana jest jako Ç Ç Ç odwrotność rezystancji wÅ‚aÅ›ciwej Ã. à à à 1 Ç = à " JednostkÄ… konduktywnoÅ›ci jest S·m-1 lub S·cm-1. Woda absolutnie czysta jest sÅ‚abym przewodnikiem elektrycznym. Jej konduktywność elektrolityczna jest bardzo maÅ‚a i w temperaturze 18ºC wynosi 4,41·10-6 S·m-1. Istnieje Å›cisÅ‚a zależność miÄ™dzy konduktywnoÅ›ciÄ… elektrolitycznÄ… a zawartoÅ›ciÄ… jonów w wodzie. Jony te pochodzÄ… głównie substancji nieorganicznych rozpuszczonych w wodzie, pochÅ‚oniÄ™tych gazów (CO2, SO2, NH3) oraz w mniejszym stopniu z substancji organicznych, które sÅ‚abo dysocjujÄ…. Wynik pomiaru konduktancji wody jest wiÄ™c miarÄ… zawartoÅ›ci rozpuszczalnych nieorganicznych substancji naturalnych i nieorganicznych zanieczyszczeÅ„. Dopuszczalna konduktywność elektrolityczna (przewodność) wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi wynosi 2500 µS·cm-1. 4 Ćwiczenie 1. 5. Zapach " Zapach wody jest powodowany obecnoÅ›ciÄ… niej: gazów (np. siarkowodoru), produktów rozkÅ‚adu ciaÅ‚ organicznych (zwierzÄ™cych i roÅ›linnych), mikroorganizmów i organizmów wodnych (np. ryb, roÅ›lin wodnych), niektórych substancji organicznych i nieorganicznych wprowadzanych do wody razem ze Å›ciekami. Zapach wody pitnej zależy w dużym stopniu id technologii jej uzdatniania, np. woda po chlorowaniu ma charakterystyczny zapach chloru. TAB. 1. CHARAKTERYSTYKA ZAPACHÓW Grupa Symbol Pochodzenie Rodzaj zapachu zapachów RoÅ›linny R Obecność substancji organicznych np. kwiatowy, trawiasty, nie bÄ™dÄ…cych w stanie rozkÅ‚adu aromatyczny, ziemisty Gnilny G Obecność substancji organicznych np. siarkowodoru, stÄ™chÅ‚y, w stanie rozkÅ‚adu gnilnego pleÅ›ni Specyficzny S Obecność substancji nie np. nafty, smoÅ‚y, benzyny, wystÄ™pujÄ…cych normalnie w fenolu, chloru wodach naturalnych TAB. 2. SKALA INTENSYWNOÅšCI ZAPACHÓW Intensywność Wyczuwalność zapachu OkreÅ›lenie zapachu 0 brak zapachu - 1 zapach bardzo sÅ‚aby trudno wyczuwalny 2 zapach sÅ‚aby wyczuwalny 3 zapach wyrazny dyskwalifikuje wodÄ™ do picia 4 zapach silny dyskwalifikuje wodÄ™ do picia i potrzeb gospodarczych 5 zapach bardzo silny dyskwalifikuje caÅ‚kowicie użytkowanie wody Zapach można oznaczać na zimno - z (20ºC) lub na gorÄ…co - g (w temperaturze okoÅ‚o 60ºC). Zapach gnilny Å›wiadczy o zanieczyszczeniu wody i nawet woda z1G (o bardzo sÅ‚abym zapachu gnilnym oznaczanym na zimno) nie nadaje siÄ™ do picia. Woda czerpana z wodociÄ…gów może zaliczać siÄ™ tylko do grupy zapachów roÅ›linnych i nie może przekraczać 2-ego stopnia w skali intensywnoÅ›ci zapachu. Woda używana w przemyÅ›le spożywczym i farmaceutycznym musi być bezwonna (intensywność 0). 6. Odczyn (pH) Odczyn roztworów wodnych można liczbowo przedstawiać za pomocÄ… stężenia jonów wodorowych. CzÄ…steczka wody dysocjuje zgodnie z równaniem: _ H2O + H2O H3O+ + OH Stan równowagi można przedstawić za pomocÄ… wzoru: [H3O]+[OH- ] K = [H2O]2 5 Ćwiczenie 1. K staÅ‚a dysocjacji wody. [H3O+] stężenie jonów hydronowych _ [OH ] stężenie jonów wodorotlenowych [H2O] stężenie wody StopieÅ„ dysocjacji wody chemicznie czystej wynosi 1,628·10-9. Oznacza to, że na 614,25 milionów czÄ…steczek wody tylko jedna ulega dysocjacji. Iloczyn jonowy wody w temperaturze 24ºC wynosi: 1 Kw = [H+]Å"[OH-] = = 1,0Å"10-14(mol / dm3)2 1014 _ Stężenie jonów wodorowych H+ (w rzeczywistoÅ›ci hydroniowych H3O+) i jonów wodorotlenowych OH w chemicznie czystej wodzie jest jednakowe i wynosi: _ [H+] = [OH ] = 1,0 · 10-7 mol/dm3 Ponieważ pH = -log [H+] to powyższa wartość odpowiada na skali wartoÅ›ci pH = 7. Oznacza to, że jej odczyn takiej wody jest obojÄ™tny. Zmiana pH na mniejsze od 7 oznacza zmianÄ™ odczynu na kwaÅ›ny, zaÅ› pH >7 wskazuje na odczyn zasadowy. " Odczyn wód naturalnych waha siÄ™ w granicach pH 4-9 i zależy od wielu czynników: - zawartoÅ›ci wÄ™glanów, wodorowÄ™glanów i dwutlenku wÄ™gla (wody wÄ™glanowe sÄ… zasadowe, ubogie w wÄ™glany kwaÅ›ne); - charakteru podÅ‚oża glebowego, które może zawierać zwiÄ…zki o charakterze kwaÅ›nym lub zasadowym; - zanieczyszczeÅ„ Å›ciekami; - opadów atmosferycznych, które mogÄ… powodować wzrost iloÅ›ci sÅ‚abych i mocnych kwasów w wodach. Woda deszczowa ma odczyn kwaÅ›ny (pH okoÅ‚o 5,7) spowodowany obecnoÅ›ciÄ… w atmosferze gazów, które rozpuszczajÄ… siÄ™ do kwasów: H2SO4, H2SO3, HNO3, HNO2. KwaÅ›ne deszcze spotykane głównie na terenach silnie uprzemysÅ‚owionych zawierajÄ… dodatkowo tlenek siarki (IV), siarkowodór, tlenki azotu. Dopuszczalne wartoÅ›ci pH wynoszÄ… w przypadku wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi 6,5-9,5; w wodach powierzchniowych klasy I: 6,5-8,5, klasy II: 6,0-8,5, klasy III: 6,0-9,0, klasy IV: 5,5-9,0 i klasy V: <5,5 lub >9,0. " Metody oznaczania pH Najczęściej pH oznacza siÄ™ 2 metodami: a) potencjometrycznÄ… (elektrometrycznÄ…) polega na pomiarze siÅ‚y elektromotorycznej zestawionego ogniwa, które skÅ‚ada siÄ™ z elektrody roboczej (pomiarowej, wskaznikowej) zanurzonej do badanego roztworu i elektrody pomocniczej (porównawczej). UrzÄ…dzenie zwane pH-metrem pozwala na w peÅ‚ni automatyczny odczyt wartoÅ›ci pH badanego roztworu. b) kolorymetrycznÄ… polega na porównaniu badanego roztworu, do którego jest dodany odpowiedni wskaznik, ze skalÄ… wzorców o znanym pH i z tym samym wskaznikiem. W metodzie tej stosuje siÄ™ różne wskazniki, z których każdy charakteryzuje siÄ™ innym zakresem zmiany barwy. 6 Ćwiczenie 1. TAB. 3. Wskaznik Zakres pH Barwa Błękit tymolowy 1,2 2,8 czerwona zółta Błękit bromofenolowy 3,0 4,6 żółta niebieska ZieleÅ„ bromokrezolowa 3,8 5,4 żółta niebieska CzerwieÅ„ metylowa 4,6 6,0 czerwona żółta Błękit bromotymolowy 6,0 7,6 żółta zielona niebieska CzerwieÅ„ krezolowa 7,6 8,2 pomaraÅ„czowa czerwona Błękit tymolowy 8,0 9,4 żółta niebieska Fenoloftaleina 8,3 10,5 bezbarwna czerwona Uniwersalny wskaznik Yamady: Błękit tymolowy (5,0 mg) + czerwieÅ„ metylowa (12,5 mg) + błękit bromotymolowy (60,0 mg) + fenoloftaleina (100,0 mg) rozpuÅ›cić w 100 ml 95% etanolu i dodać 0,05 M NaOH, aż do wystÄ…pienia barwy zielonej. Skala orientacyjna zmiany barw wskaznika Yamady: pH Barwa 4 czerwona 5 pomaraÅ„czowa 6 żółta 7 zielona 8 niebieska 9 indygo 10 fioletowa 7. Zasadowość Zasadowość jest to zdolność wody do zobojÄ™tniania mocnych kwasów mineralnych wobec umownych wskazników. " WÅ‚aÅ›ciwość tÄ™ nadajÄ… wodzie obecne w niej wÄ™glany, wodorowÄ™glany i wodorotlenki oraz wystÄ™pujÄ…ce w mniejszych stężeniach krzemiany, borany, fosforany, amoniak, zasadowe zwiÄ…zki organiczne, sole hydrolizujÄ…ce z odczynem zasadowym. Różnica pomiÄ™dzy zasadowoÅ›ciÄ… a twardoÅ›ciÄ… ogólnÄ… nazywa siÄ™ zasadowoÅ›ciÄ… alkalicznÄ… i spowodowana jest przez kwaÅ›ne wÄ™glany lub wÄ™glany potasowe i sodowe. " Zasadowość nie ma znaczenia z punktu widzenia sanitarnego, natomiast ma istotne znaczenie przy ocenie wody do celów gospodarczych i przemysÅ‚owych. Rozróżnia siÄ™ zasadowość mineralnÄ… i ogólnÄ…: Zasadowość mineralna jest iloÅ›ciowym wskaznikiem zawartoÅ›ci jonów wodorotlenkowych i wÄ™glanowych, oznaczanym przez miareczkowanie próbki mocnym kwasem do pH = 8,3 wobec fenoloftaleiny lub potencjometrycznie. Zasadowość ogólna jest iloÅ›ciowym wskaznikiem zawartoÅ›ci jonów wÄ™glanowych, wodorowÄ™glanowych, wodorotlenkowych i innych anionów pochodzÄ…cych z dysocjacji soli sÅ‚abych kwasów i mocnych zasad, oznaczanym przez miareczkowanie próbki mocnym kwasem do pH = 4,5, wobec oranżu metylowego lub potencjometrycznie. 7 Ćwiczenie 1. 8. Kwasowość Kwasowość wody to zdolność wody do zobojÄ™tniania dodawanych do niej mocnych zasad wobec umownych wskazników. " Kwasowość wody może być wywoÅ‚ana obecnoÅ›ciÄ…: rozpuszczonego dwutlenku wÄ™gla, sÅ‚abych kwasów organicznych (kwasów humusowych), soli, które ulegajÄ… w wodzie hydrolizie niektórych odczynem kwasowym (np. soli żelaza lub glinu), substancji dodawanych w procesie uzdatniania wody, a także zanieczyszczeÅ„ Å›ciekowych. Rozróżnia siÄ™ kwasowość mineralnÄ… i ogólnÄ…: Kwasowość mineralna jest to iloÅ›ciowy wskaznik zawartoÅ›ci mocnych kwasów, oznaczany przez miareczkowanie próbki mocnÄ… zasadÄ… do pH = 4,5 wobec oranżu metylowego lub potencjometrycznie. Kwasowość ogólna jest iloÅ›ciowym wskaznikiem zawartoÅ›ci mocnych kwasów i soli mocnych kwasów i sÅ‚abych zasad, oznaczanym przez miareczkowanie próbki mocnÄ… zasadÄ… do pH = 8,3, wobec fenoloftaleiny lub potencjometrycznie. " Wody naturalne w zależnoÅ›ci od swego odczynu, mogÄ… jednoczeÅ›nie wykazywać zasadowość i kwasowość (rys poniżej). Dotyczy to głównie wód o wysokiej twardoÅ›ci wÄ™glanowej i dużym stężeniu CO2. Kwasowość tych wód powodowana jest wyłącznie przez kwas wÄ™glowy. Kwasowość wody do picia ma znaczenie bezpoÅ›rednie w przypadkach kwasowoÅ›ci wywoÅ‚anej przez kwasy mineralne lub produkty hydrolizy soli (i taka kwasowość w wodzie do picia nie jest dopuszczalna) lub znaczenie poÅ›rednie, gdyż zawarte w wodzie kwasy mogÄ… rozpuszczać metale szkodliwe dla zdrowia i nadawać wodzie cechy niepożądane (np. rozpuszczajÄ… rury żelazne, zbiorniki). Z tych też powodów kwasowość nie jest pożądana w wodach do celów przemysÅ‚owych (powoduje korozjÄ™ rur, zbiorników i innych urzÄ…dzeÅ„). Rys. 1. Zakres wystÄ™powania kwasowoÅ›ci i zasadowoÅ›ci w wodach naturalnych w zależnoÅ›ci od pH zasadowość ogólna zasadowość mineralna pH 4,5 8,3 kwasowość mineralna kwasowość ogólna 8