173

Fronda - Archiwum - Nr 17-18 table.main {} tr.row {} td.cell {} div.block {} div.paragraph {} .font0 { font:10.00pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Pławienie czarownic Trudno stwierdzić, skąd wziął się pogląd jakoby czarownice zdolne były unosić się w powietrzu i swobodnie szybować. Podobno twierdził tak włoski mnich Savanarola i to na mocy jego autorytetu (obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny) zaczęto dawać wiarę temu, że wiedźmy latają. Kluczową sprawą w procesie wyjaśniania tego nadnaturalnego zjawiska była waga wiedźmy. Aby czarownica mogła latać musiała być bardzo lekka, tak lekka, że bez trudu mogłaby się unosić na powierzchni wody. Stąd już było blisko do wniosku, że czarownica nie tonie. Stąd wzięło się pławienie, jako metoda sprawdzająca, czy podejrzana o czary kobieta jest wiedźmą. Pławienia nie było skomplikowanym zajęciem. Polegało na pochwyceniu podejrzanej o czary, związanie jej ciała w kształt przy�pominający łódkę a następnie wrzucenie w wodę. Jeśli kobieta tonęła - oznaczało to jej niewinność, utrzymywanie się na powierzchni uznawano za dowód, iż jest czarownicą. W historii Europy przypadków pławienia czarownic było wiele. Częściej wprawdzie praktykowano ścięcie połączone ze spaleniem na stosie jako karę za czary, niemniej wśród ludu upowszechnił się zwyczaj pławienia czarownic. Czarownice ścigano zasadniczo we wszystkich rejonach Europy. Na ziemiach polskich karę śmierci za czary Sejm zniósł w 1776 r. Jednak według niedokładnych relacji sądowych, ostatni raz spalono na podstawie wyroku sadowego pewną wiedźmę w 1793 r. Czym innym była gorliwość zwykłych ludzi. Ostatnim głośnym samosądem, dokonanym na czarownicy na ziemiach polskich było zdarzenie, do którego doszło w XIX wieku we wsi Chałupy na półwyspie helskim. Pławiono posądzoną o czary kaszubkę, Krystynę Cynową. wet biblijnemu pisarzowi wydaje się, że kielich boskiej cierpliwości jest już przepełniony, więc notuje o Bogu: „żałował, że stworzył ludzi na ziemi" (Rdz 6,6). Bóg jednak pozostał wierny swoim niewiernym dzieciom: „Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swe�go łona ? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie" (Iz 49,15). Biblia jest objawieniem Bożej cierpliwości. Św. Jan Chryzostom zwraca uwa�gę na to, że Bóg tak szybki w budowaniu, Bóg, który stworzył cały wszechświat w przeciągu sześciu dni, nakazuje izraelskim wojownikom obchodzić Jerycho do�okoła przez siedem dni. „Jak to?! - zdumiewa się Chryzostom - Ty, który w sześć dni stwarzasz świat, potrzebujesz siedmiu dni, aby zburzyć miasto?"7 U św. Jana Chryzostoma znajdujemy także porównanie Boga do rolnika: „Co powie ktoś nieświadomy na widok rolnika sypiącego ziarna na ziemię? Wyrazi zdumienie, że wyrzuca on gotowy produkt, z takim trudem uzyska�ny. Ba! Na dodatek, modli się, aby spadł deszcz i ziarno czym prędzej zgni�ło!"8 Siewca posiawszy ziarno winien już tylko cierpliwie oczekiwać urodza�ju. Chrystus zabronił apostołom zbyt szybko przystępować do żniw - nawet herezji nie należy plewić sierpem. Praca na roli uczy cierpliwości. „Czyż w dzieciństwie nie zdarzało się nam, że, gdy otrzymaliśmy ziarenka, biegliśmy je zasiać? A potem, co godzi�nę sprawdzaliśmy, czy przypadkiem coś już się nie pojawiło? Wreszcie, roz�kopywaliśmy ziemię, aby sprawdzić, czy coś rośnie i osiągaliśmy tyle, że nic nie chciało rosnąć. Czyż nie zdarzało się nam rozchylać płatków kwiatu w nadziei, że prędzej rozkwitnie, i byliśmy tak rozczarowani, kiedy w końcu zwiędł? Nie wiedzieliśmy jak należy obchodzić się z żywą rzeczą, brakowało nam cierpliwości. To, że Bóg zapragnął stworzyć życie na ziemi, jest objawie�niem Jego cierpliwości."9 Bóg jest rolnikiem, a nie tyranem. „Co byśmy uczynili widząc, że świat przez nas stworzony, wielkie przedsięwzięcie powołane przez nas do życia, jest tylko w połowie udane, a w drugiej niezbyt? Zaraz byśmy weń zaingero-wali, wyrwali, zniszczyli, prawda? Nawet byśmy nie zauważyli tego, co war�tościowe w tym, co nie w pełni doskonałe, iskry autentycznego ognia w tym, co nieudane - przeoczylibyśmy to, co nadaje kształt pięknu."10 Bóg nie wyrzeka się świata, nawet kiedy ten się od niego oddalił i, z po�mocą duchowych samozwańców, nadal oddala. Bóg wychodzi na poszukiwa�nie człowieka. « Poprzednie [Spis treści] Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
173 21 (10)
173 00
173 23 (10)
173 17
173 19 (10)
1731f Budzet Panstwa
173 09 (9)
173 16 (2)
173 24
[MK4] montaż automatycznych świateł DLR na przekaźniku 173

więcej podobnych podstron