Wysalanie białek



Wysalaniem białek nazywamy wytrącanie białek z roztworów wodnych bez zmiany ich struktury.
Proces ten zachodzi pod wpływem soli metali I i II grupy układu okresowego i jest procesem w pełni odwracalnym. Wysolone (w postaci osadu) białko ulega ponownie rozpuszczeniu po dodaniu wody, a białko nie traci swoich właściwości biologicznych.
W roztworze wodnym cząsteczki białka są otoczone jednoimienną warstwą cząsteczek wody (warstwa hydratacyjna). Powoduje to silne odpychanie się cząsteczek białka i zapobiega tworzeniu agregatów białkowych. Dodanie soli, na przykład chlorku sodu czy siarczanu (VI) amonu, do roztworu białka powoduje zniszczenie warstwy hydratacyjnej i umożliwia tworzenie agregatów białkowych, które wytrącają się z roztworu. Po dodaniu dostatecznej ilości wody warstwa hydratacyjna ulega odtworzeniu i osad wytrąconego białka rozpuszcza się.

Zobacz też:

Denaturacja białek
Biologiczne znaczenie białek