Modernistyczna sztuka i poezja w szczególny sposób uwrażliwiają odbiorcę na piękno.











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Młoda
Polska >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Modernistyczna sztuka
i poezja w szczególny sposób uwrażliwiają odbiorcę na
piękno.










kategoria:   J.polski
zakres:   Młoda Polska
dodano:   2000-02-16




Plan: TEZA:
Modernistyczna sztuka i poezja w szczególny sposób uwrażliwiają
odbiorcę na piękno. ARGUMENTY: Sztuka: 1.Malarstwo
impresjonistyczne. Cechy: a)używanie kolorów pastelowych ,
brak czerni b)obraz ulotny, zmienny, chwilowy, zamazany
c)obraz malowany chwilą i plamą d)obraz bardzo dynamiczny
2. Co ma wpływ na uwrażliwienie odbiorcy? a)światło
b)wykorzystanie mgły i deszczu 3. Przykłady: a)Claude
Monet „Impresja wschód słońca” b)Claude Monet „Katedra w Rouen”
c)Artur Renoire „Studio kobiece” - przedstawienie piękna
kobiecego ciała d)twórczość polskich impresjonistów -Olga
Boznańska -Władysław Podkowiński Poezja: 4. Piękno
przyrody zostało opisane przy pomocy takich środków jak :
a)synestezja - „Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej”
b)metafora - „Melodia mgieł nocnych” (Nad Czarnym Stawem
Gąsienicowym) c)uosobienie budują nastrój utworu. 5.Na
muzyczność tekstu ma wpływ. a)intonacja (antykadencja ,
kadencja) b)powtarzające się słowa c)onomatopeje
d)instrumentacja głoskowa e)występowanie średniówki
POTWIERDZENIE TEZY: Utwory i obrazy modernistyczne mają duży
wpływ na pojmowanie piękna. Wpływ na to ma zastosowanie nowych
środków wyrazu oraz użycie nowych technik malarskich.
Każdy okres literacki oraz malarski ma swoje zalety i
wady. Prawdą jest, że się bardzo od siebie różniły. W różnych
etapach życia, różne były upodobania, potrzeby odbiorców i twórców.
Czasami ważna była prostota i harmonia , a czasami przepych i
bogactwo. A jaka była literatura i sztuka okresu modernizmu? Czym
była przepełniona, a czego nie posiadała? I czy prawdą jest, że
w szczególny sposób uwrażliwiała na piękno? Otóż tak. Była
nieprzeciętna i jedyna w swoim rodzaju, chwilowa i bardzo
subiektywna. Płynąca z głębi serca, nieograniczona. Potwierdzeniem
tych słów mogą być przykłady utworów literackich i obrazów
impresjonistycznych. Jak wcześniej wspomniałam, każda
epoka charakteryzowała się pewnymi cechami. Impresjonizm
charakteryzował się tym, że dla malarza najważniejsza była chwila.
Impresjoniści cenili chwilę i jej ulotność. Zdawali sobie sprawę, że
w życiu nic nie zdarza się dwa razy, że świat cały czas się
zmienia. O każdej porze dnia jest inny, dlatego na swoich
obrazach chcieli przedstawiać pejzaż, bądź przedmiot w takim stanie
i takim oświetleniu jakim go widzą w danej chwili. Nie używano
prawie w ogóle koloru czarnego, posługiwano się kolorami
pastelowymi. Świat był przedstawiany w odcieniach tęczy. Technika
malarska również różniła się od tradycyjnej i wcześniej stosowanej.
Malarz z powodu braku czasu kreślił na płótnie plamy, które
tworzyły całość. Obraz był pozbawiony konturów. Brak szczegółów
sprawiał, że dla odbiorcy najważniejsze stało się piękno jakie ten
obraz przedstawiał. Widz nie zwracał uwagi na dokładne
przedstawienie postaci bądź przyrody, ale na jej piękno. Chwilowy
urok. Odbiorca miał możliwość zobaczenia świata, takiego jak go
widział malarz. W takich samych kolorach. Pozbawionego konturów, ale
wzbogaconego o chwilowe piękno. Wykorzystywanie przez
malarzy impresjonistycznych nowych technik malarskich miało ogromny
wpływ na odbiorcę. Dla impresjonisty ważne było światło. Światło
sprawiało, że świat się zmieniał. Kąt padania promieni słonecznych
miał wpływ na barwę drzewa, kwiatu czy trawy. Cała istota piękna
natury polega na tym , że jest ona zmienna i tak różna. To właśnie
starali się na swoich obrazach przestawić impresjoniści. Tak samo
jak światło tak i mgła oraz deszcz sprawiały, że świat zmieniał się.
Stawał się bardziej zamazany i niewyraźny. Obrazy te były bardzo
dynamiczne. Przykładem sztuki impresjonistycznej mogą
być obrazy: Claude’a Monet’a „Wschód słońca”. Na obrazie widzimy
świat w czasie wschodu słońca. W powietrzu unosi się poranna mgła.
Na obrazie są przedstawione łodzie płynące po wodzie w oddali widać
statki. Całość jest niewyraźna i zamazana, ale przecież tak wygląda
świat rano, a przynajmniej tak wyglądał w chwili gdy malował go
Monet. Również bardzo ważne jest jakie uczucia wyzwala w nas ten
obraz. Co czujemy patrząc na niego. Oglądając jakikolwiek obraz
impresjonistyczny człowiek zaczyna się zastanawiać nad zmiennością
przyrody. Myśli sobie, że gdyby to on był malarzem, to pewnie
namalowałby ten pejzaż w inny sposób, że nie użyłby w tym
miejscu farby jasnej ale ciemną, że tak naprawdę to przyroda
jest tak wspaniała i piękna, że się niewyczerpalnym źródłem
natchnienia i inspiracji. Najlepszym dowodem tego,
że świat jest niewiarygodny, zaskakujący i tak bardzo zmienny jest
cykl obrazów Claude Monet’a „Katedra w Rouen”, gdzie malarz
kilkanaście razy maluje tę samą katedrę tylko, że o różnych porach
dnia. I ku zdziwieniu wielu osób, każdy obraz jest inny , mimo że
przedstawia to samo miejsce. Jak już wcześniej wspomniałam wpływ na
takie zjawisko miało światło. Nie tylko przyroda była
tematem obrazów impresjonistycznych. Impresjoniści to przede
wszystkim mężczyźni, którzy nie byli obojętni na piękno kobiecego
ciała. Artur Renoire namalował cykl obrazów zatytułowanych „Studio
kobiece”. Ukazują nagie kobiety, które się kąpią bądź czeszą. Takie
obrazy są dowodem na to, że również piękno ludzkiego ciała może być
wspaniałym tematem obrazów. Dla impresjonistów najważniejsze było
piękno. Piękno naturalne, dlatego najczęstszym motywem jest przyroda
i ciało kobiece. Przedstawicielami polskiego
impresjonizmu byli Olga Boznańska i jej obraz „Dziewczynka z
chryzantemami” coraz Władysław Podkowiński twórca przepięknego obraz
„W ogrodzie” Niewątpliwie literatura modernistyczna
w szczególny sposób przedstawiała piękno przyrody. Moderniści
wprowadzili nowy środek stylistyczny, którym była synestezja. Oprócz
synestezji uznaniem wśród poetów cieszyła się metafora i uosobienie.
Bardzo ważnym elementem była muzyczność tekstu, ale może zacznę od
synestezji. Synestezja jest to środek stylistyczny, który
oddziałuje na kilka zmysłów jednocześnie. Przykładem synestezji może
być poniższy fragment wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera p.t. „
Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej”: „srebrzystoturkusowa
cisza” Synestezja była ulubionym środkiem stylistycznym
modernistów. Dzięki niej wyobraźnia i odczucia czytelnika stały
się bogatsze. Opis mógł być bardziej dokładny i cenniejszy.
Drugim środkiem używanym przez poetów była metafora.
„Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca” to metafora z
wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera „Melodia mgieł nocnych” (Nad
Czarnym Stawem Gąsienicowym). Zaletą metafory jest to , że silno
działa na wyobraźnię człowieka. Pobudza ją. Jest wspaniałym środkiem
stylistycznym . Ogromną zaletą modernistów było to, że starali się
swoje wiersze upiększyć na tyle, na ile się to dało zrobić.
Oprócz metafory i synestezji używali również uosobienia.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer uosobił w wierszu „Melodia mgieł
nocnych”(Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym) mgły, wodę w kotlinie czy
potok. Taki zabieg miał na celu nie tylko wzbogacenie tekstu, ale
również urozmaicenie go. Poprzez synestezję był budowany nastrój
utworu. Metafory i uosobienia miały wpływ na naszą wyobraźnię. Są to
takie środki stylistyczne, dzięki którym można naprawdę odczuć i
wyobrazić sobie elementy przyrody opisane przez poetę.
Niezmiernie ważna była muzyczność tekstu. Odpowiednia
intonacja miała duży wpływ na brzmienie utworu. W wierszu Kazimierze
Przerwy-Tetmajera „Melodia mgieł nocnych” (Nad Czarnym Stawem
Gąsienicowym) występuje antykadencja i kadencja. Na efekt
końcowy mają również wpływ : powtarzające się słowa, onomatopeje ,
instrumentacja głoskowa i występowanie średniówki. W przypadku
wiersza Tetmajera średniówka występuje po 7 zgłosce.
Wszystkie powyższe argumenty są dowodem na to, że
modernistycznym twórcą bardzo zależało na tym, aby odbiorcy jego
twórczości mogli zobaczyć i poczuć to samo co oni. Najważniejsza
była chwila, w której powstawało dzieło. Była ona ulotna i dlatego
tak piękna, nie powtarzała się dwa razy, ale moderniści chcieli to
zmienić używając nowych środków wyrazu i technik malarskich. Starali
się zatrzymać tę chwilę i to piękno w swoich obrazach i utworach
. My jako odbiorcy byliśmy traktowani bardzo poważnie, dlatego poeci
starali się nam jak najbardziej przybliżyć piękno i urok
miejsca, które opisywali. Dzięki synestezji , metaforze i uosobieniu
oraz umuzycznieniu tekstu możemy bardziej dokładnie i realistycznie
wyobrażać sobie dany element natury. Poza tym moderniści bardzo
cenili piękno przyrody, dlatego starali się ją jak najwierniej
opisać bądź namalować.







Autor: Gosia

Ocena : 3 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000