Każdemu, po przemyśleniu,
niech posłuży ku zbawieniu.
W tej intencji odmawia się codziennie
modlitwy do Miłosierdzia Bożego.
Rzekł Jezus:
"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się
ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć
królestwa Bożego. Nikodem powiedział do
Niego: Jakżeż może się człowiek narodzić
będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do
łona swej matki i narodzić się? Jezus
odpowiedział:
Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się
ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może
wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała
narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha
narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że
powiedziałem ci: TRZEBA WAM SI

POWTÓRNIE NARODZIĆ. Wiatr wieje tam,
gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie
wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak
jest z każdym, który narodził się z Ducha."
- Jan 3:3-8
"Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam
dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a
otworzą wam." Każdy bowiem, kto prosi,
otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu
otworzą.
Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o
chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy
zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi
o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy,
choć z
li jesteście, umiecie dawać dobre dary
swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba
da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą."
- A
ukasz 11:9 -12
"Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i
sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie
wam dodane."
- Mateusz 6:33
"Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten
Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie
umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę
go miłował i objawię mu siebie. Rzekł do Niego
Juda, ale nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że
nam się masz objawić, a nie światu? W
odpowiedzi rzekł do niego Jezus:Jeśli Mnie kto
miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a
Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i
będziemy u niego przebywać."
- Jan 14:21-26
"Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy,
doprowadzi was do całej prawdy."
- Jan 16:13
"Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia,
ponieważ grzech jest bezprawiem. Wiecie, że
On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w
Nim zaś nie ma grzechu. Każdy, kto trwa w
Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy
grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał.
Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto
postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy,
tak jak On jest sprawiedliwy. Kto grzeszy, jest
dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w
grzechu od początku. Syn Boży objawił się po
to, aby zniszczyć dzieła diabła. Każdy, kto
narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w
nim nasienie Boże, taki nie może grzeszyć, bo
się narodził z Boga. Dzięki temu można
rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła: każdy,
kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z
Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata."
- 1.List Jana 3:4-10
"Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam
ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na
tym polega Prawo i Prorocy. Wchodz
cie przez
ciasną bramę. Bo szeroka jest brama i
przestronna ta droga, która prowadzi do
zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią
wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska
droga, która prowadzi do życia, a mało jest
takich, którzy ją znajdują.
Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy
przychodzą do was w owczej skórze, a
wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie
ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z
ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre
drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo
wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo
wydać złych owoców ani złe drzewo wydać
dobrych owoców. Każde drzewo, które nie
wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w
ogień wrzucone."
- Mateusz 7:12-19
OPRACOWANIE
o. Bonifacy H. Knapik, OFM, Chorzów
NIHIL OBSTAT
Ks. dr Jan Grzesica, cenzor
Mysłowice, dnia 4. 02. 1988 r.
ZEZWOLENIE WA
ADZY ZAKONNEJ
o. dr Joachim Mazurek, OFM, Prowincjał
Katowice-Panewniki, dnia 13.02.1988 r.
Ldz. 47/P/88
IMPRIMATUR
Ks. bp dr Damian Zimoń, Ordynariusz Katowicki
Katowice, dnia 5.02.1988 r.
Nr VI-1662/88
ISBN 83-86412-51-8
PRZED RACHUNKIEM SUMIENIA
Z dzienniczka
Świętej Faustyny
Rozmowa Miłosiernego Boga z duszą w rozpaczy -
Jezus: Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj,
nie wszystko jeszcze stracone, wejdz
w rozmowę z
Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem
samym. - Lecz. niestety, dusza pozostaje głucha na
wołanie Boże i pogrąża się jeszcze w większych
ciemnościach. - Jezus woła powtórnie: Duszo, usłysz
głos miłosiernego Ojca swego. Budzi się w duszy
odpowiedz
: Nie ma już dla mnie miłosierdzia. I wpada w
jeszcze większą ciemność, w pewien rodzaj rozpaczy,
który daje jej pewien przedsmak piekła i czyni ją
całkowicie niezdolną do zbliżenia się do Boga. Jezus
trzeci raz mówi do duszy, lecz dusza jest głucha i ślepa,
poczyna się utwierdzać w zatwardziałości i rozpaczy.
Wtenczas zaczynają się niejako wysilać wnętrzności
miłosierdzia Bożego i bez żadnej współpracy duszy daje
jej Bóg swą ostateczną łaskę. Jeżeli nią wzgardzi, już ją
Bóg pozostawi w stanie, w jakim sama chce być na
wieki. Ta łaska wychodzi z miłosiernego Serca Jezusa i
uderza swym światłem duszę, i dusza zaczyna rozumieć
wysiłek Boży, ale zwrócenie [się do Boga] od niej zależy.
Ona wie, że ta łaska jest dla niej ostatnia, i jeżeli okaże
jedno drgnienie dobrej woli - chociażby najmniejsze - to
miłosierdzie Boże dokona reszty. - [Jezus:] Tu działa
wszechmoc mojego miłosierdzia, szczęśliwa dusza,
która skorzysta z tej łaski. - Jezus: Jak wielką radością
napełniło się serce moje, kiedy wracasz do mnie. Widzę
cię bardzo słabą, dlatego biorę cię na własne ramiona i
niosę cię w dom Ojca mojego. - Dusza, jakby
przebudzona: Czy to możliwe, żeby jeszcze dla mnie
było miłosierdzie? - pyta się pełna trwogi. - Jezus:
Właśnie ty, dziecię moje, masz wyłączne prawo do
mojego miłosierdzia. Pozwól mojemu miłosierdziu
działać w tobie, w twej biednej duszy; pozwól, niech
wejdą do duszy promienie łaski, one wprowadzą
światło, ciepło i życie. - Dusza: Jednak lęk mnie ogarnia
na samo wspomnienie moich grzechów i ta straszna
trwoga pobudza mnie do powątpiewania o Twojej
dobroci. - Jezus: Wiedz, duszo, że wszystkie grzechy
twoje nie zraniły mi tak boleśnie serca, jak obecna twoja
nieufność;
po tylu wysiłkach mojej miłości i miłosierdzia nie
dowierzasz mojej dobroci. - Dusza: O Panie, ratuj mnie
sam, bo ginę, bądz
mi Zbawicielem. O Panie, resztę
wypowiedzieć nie jestem zdolna, rozdarte jest moje
biedne serce, ale Ty, Panie... Jezus nie pozwolił
dokończyć tych słów duszy, ale podnosi ją z ziemi, z
otchłani nędzy i w jednym momencie wprowadza ją do
mieszkania własnego Serca, a wszystkie grzechy znikły
w okamgnieniu, miłości żar zniszczył je. - Jezus: Masz,
duszo, wszystkie skarby mojego serca, bierz z niego,
cokolwiek ci potrzeba. - Dusza: O Panie, czuję się
zalana Twoją łaską, czuję, jak nowe życie wstąpiło we
mnie, a nade wszystko czuję Twą miłość w mym sercu,
to mi wystarcza. O Panie, przez wieczność całą
wysławiać będę wszechmoc miłosierdzia Twego;
ośmielona Twoją dobrocią, wypowiem Ci wszystek ból
serca swego. - Jezus: Mów, dziecię, wszystko bez
żadnych zastrzeżeń, bo słucha cię serce miłujące, serce
najlepszego przyjaciela. - O Panie, teraz widzę całą
swoją niewdzięczność i Twoją dobroć. Ścigałeś mnie
swoją łaską, a ja udaremniałam wszystkie Twoje wysiłki,
widzę, że należało mi się samo dno piekła za
zmarnowanie Twych łask. Jezus przerywa duszy
rozmowę - i [mówi]: Nie zagłębiaj się w nędzy swojej,
jesteś za słaba, abyś mówiła; lepiej patrz w moje serce
pełne dobroci i przejmij się moimi uczuciami, i staraj się
o cichość i pokorę. Bądz
miłosierna dla innych, jako ja
jestem dla ciebie, a kiedy poczujesz, że słabną twe siły,
przychodz
do z
ródła miłosierdzia i krzep duszę swoją, a
nie ustaniesz w drodze. - Dusza: Już teraz rozumiem
miłosierdzie Twoje, które mnie osłania jak obłok
świetlany i prowadzi mnie w dom mojego Ojca, chroniąc
mnie przed strasznym piekłem, na które nie raz, ale
tysiąc razy zasłużyłam. O Panie, nie wystarczy mi
wieczności na godne wysławianie Twojego
niezgłębionego miłosierdzia, Twojej litości nade mną.
(Dz. 1486) Rozmowa Miłosiernego Boga z duszą
grzeszną - Jezus: Nie lękaj się, duszo grzeszna, swego
Zbawiciela, pierwszy zbliżam się do ciebie, bo wiem, że
sama z siebie nie jesteś zdolna wznieść się do mnie. Nie
uciekaj dziecię od Ojca swego, chciej wejść w rozmowę
sam na sam ze swym Bogiem miłosierdzia, który sam
chce ci powiedzieć słowa przebaczenia i obsypać cię
swymi łaskami. O, jak droga mi jest dusza twoja.
Zapisałem cię na rękach swoich, I wyryłaś się głęboką
raną w sercu moim. - Dusza: Panie, słyszę głos Twój,
który mnie wzywa, abym wróciła ze złej drogi, ale nie
mam ani odwagi, ani siły. - Jezus: Jam jest siłą twoją, ja
ci dam moc do walki. - Dusza: Panie, poznaję świętość
Twoją i lękam się Ciebie. - Jezus: Czemuż się lękasz,
dziecię moje, Boga miłosierdzia? Świętość moja nie
przeszkadza mi, abym ci był miłosierny. Patrz, duszo,
dla ciebie założyłem tron miłosierdzia na ziemi, a tym
tronem jest tabernakulum, i z tego tronu miłosierdzia
pragnę zstępować do serca twego. Patrz, nie otoczyłem
się ani świtą, ani strażą, masz przystęp do mnie w
każdej chwili, o każdej dnia porze chcę z tobą mówić i
pragnę ci udzielać łask. - Dusza: Panie, lękam się, czy
mi przebaczysz tak wielką liczbę grzechów, trwogą mnie
napełnia moja nędza. - Jezus: Większe jest miłosierdzie
moje aniżeli nędze twoje i świata całego. Kto zmierzył
dobroć moją? Dla ciebie zstąpiłem z nieba na ziemię,
dla ciebie pozwoliłem przybić się do krzyża, dla ciebie
pozwoliłem otworzyć włócznią najświętsze serce swoje i
otworzyłem ci z
ródło miłosierdzia; przychodz
i czerp
łaski z tego z
ródła naczyniem ufności. Uniżonego serca
nigdy nie odrzucę, nędza twoja utonęła w przepaści
miłosierdzia mojego. Czemuż byś miała przeprowadzać
ze mną [spór] o nędzę twoją. Zrób mi przyjemność, że
mi oddasz wszystkie swe biedy i całą nędzę, a ja cię
napełnię skarbami łask. - Dusza: Zwyciężyłeś, o Panie,
kamienne serce moje dobrocią swoją; oto z ufnością i
pokorą zbliżam się do trybunału miłosierdzia Twego,
rozgrzesz mnie sam ręką zastępcy swego. O Panie,
czuję, jak spłynęła łaska i pokój w moją biedną duszę.
Czuję, że mnie na wskroś ogarnęło miłosierdzie Twoje,
Panie. Więcej mi przebaczyłeś, aniżeli ośmielałam się
spodziewać albo pomyśleć byłam zdolna. Dobroć Twoja
przewyższyła wszystkie moje pragnienia. A teraz
zapraszam Cię do serca swego, przejęta wdzięcznością
za tyle łask. Błądziłam jak dziecię marnotrawne po
manowcach, a Tyś mi nie przestawał być Ojcem.
Pomnażaj we mnie miłosierdzie Twoje, bo widzisz, jak
słabą jestem. - Jezus: Dziecię, nie mów już o nędzy
swojej, bo ja już o niej nie pamiętam. Posłuchaj, dziecię
moje, co ci pragnę powiedzieć: przytul się do ran moich
i czerp ze z
ródła żywota wszystko, czegokolwiek serce
twoje zapragnąć może. Pij pełnymi ustami ze z
ródła
żywota, a nie ustaniesz w podróży. Patrz w blaski
miłosierdzia mojego, a nie lękaj się nieprzyjaciół swego
zbawienia. Wysławiaj moje miłosierdzie. (Dz. 1485)
Zgubiona owca
" Jak się wam wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec i
jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi w górach
dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie szukać
zabłąkanej? A jeśli mu się uda ją odnalez
ć, zaprawdę
powiadam wam, że się z niej bardziej raduje niż z
dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały. Tak
też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, aby
zginął jeden z tych małych."
Mateusza 18.12-14
Tylko ten, kto choć raz w życiu odbył spowiedz
generalną
doświadcza stanu ducha, oczyszczenia, lekkości. Nadto
świadom jest bardziej słów św. Augustynem:
"Niespokojne jest serce moje, dopóki nie spocznie w
Tobie".
EWANGELIA
J 3,1-8 Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa
Bożego
I znowu na przypomnienie czytelniku!!! abyś się przebudził!!! i całym sercem
się nawrócił do Nieskończonego Miłosierdzia Jego
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik
żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu:  Rabbi, wiemy,
że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić
takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim .
W odpowiedzi rzekł do niego Jezus:  Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci,
jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego .
Nikodem powiedział do Niego:  Jakżeż może się człowiek narodzić będąc
starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?
Jezus odpowiedział:  Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się ktoś nie
narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się
z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem.
Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić.
Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd
przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha .
Oto słowo Pańskie.
Za Ciebie Umarłem w wielkich mękach
abyś miał ze mną życie wieczne i dzisiaj mógł
się ze mną pojednać na zawsze JA Jezus i
TY.Kocham Cię i Czekam na Ciebie i
przebaczam wszyskie twoje grzechy.Ufaj mi!
Modlitwa przed spowiedzią
Wszechmogący i miłosierny Boże, oświeć mój umysł, abym poznał grzechy,
które popełniłem, i odmień moje serce, abym szczerze nawrócił się do Ciebie.
Niech Twoja miłość zjednoczy mnie z wszystkimi, którym wyrządziłem
krzywdę. Niech Twoja dobroć uleczy moje rany, umocni moja słabość. Niech
Duch święty obdarzy mnie nowym życiem i odnowi we mnie miłość, aby w
moich czynach zajaśniał obraz Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje na
wieki wieków. Amen.
Panie Jezu, chcę Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje
grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił
moje serce i rozum, bym przypomniał sobie wszystko zło, jakiego
się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach,
myślach, uczynkach i zaniedbaniach. Amen.
Spowiedz
Święta w świetle Bożego Miłosierdzia
Panie Jezu, dziękuję Ci, że pozostawiłeś nam sakrament pojednania i to niemal
na zawołanie. Jest to wielki dar Twojego Miłosiernego Serca. Woda i Krew
Chrystusa - oczyszcza, umacnia, obmywa nas. Robisz nam wielką łaskę,
pozwalając przystępować do tego sakramentu. Jego mocą odpuszczasz nam
grzechy i nasze winy... Potrzebujemy wykształcić w sobie wdzięczne serce i
świadomość, że jest to spotkanie dwóch miłujących się osób. Z mojej strony
jednak za mało było miłości, a w jej miejsce pojawiła się oziębłość, zaniedbanie
i grzech. Przychodzę, by ze skruchą powiedzieć Ci przepraszam. Ty zaś zawsze
jak kochająca matka przebaczasz, owszem napominasz, ale też przytulasz, bo
nieustannie pałasz miłością ku nam. Wyznajemy przed Tobą nasze grzechy i
naszą nędzę, chcąc zobaczyć siebie w prawdzie, by wiedzieć za co trzeba wziąć
odpowiedzialność. Na tym właśnie polega akt żalu. Aby przyjąć Twoje
Miłosierdzie, Boże, człowiek musi mieć serce otwarte. Panie Jezu, Ty nie
pozostawiłeś w konfesjonale aniołów, bo balibyśmy się do nich podejść, ale
zostawiłeś człowieka, który zna gorycz grzechu, bo sam grzech popełnia.
Spowiedz
służy wzrostowi, odkrywaniu wielkości i niewyczerpanego
Miłosierdzia Twojego. Jak potężna jest Twoja miłość, skoro nas nie
przekreślasz i nie potępiasz, tylko mówisz "idz
i nie grzesz więcej!" Boże,
jesteś pełen miłości, dobroci i przebaczenia. Odnawiasz na nowo zerwane
przeze mnie więzi! Każdorazowe uświadomienie sobie tych prawd, jak i
wielkości Twojego Miłosierdzia domaga się z mojej strony czynnej miłości
objawiającej się w nieustannym nawracaniu. Człowiek uważający się za
sprawiedliwego jest niezdolny do przyjęcia Twojego Miłosierdzia. Każda
spowiedz
święta to zanurzenie się w z
ródle nieskończonego Miłosierdzia
Bożego. To spotkanie z Tobą, który Jesteś bogaty w Miłosierdzie. Składasz je
jako drogocenną perłę w naszych sercach, jako ziarenko, które ma się rozrastać
i wydać plon obfity. Pochylasz się nad nami, słabymi i grzesznymi ludz
mi.
Oczyszczasz moją duszę, Panie, pozwalając, by Twoje Miłosierdzie stawało się
z
ródłem mojej wewnętrznej odnowy. Tak więc niech żyję już nie ja, ale byś Ty
żył we mnie w mocy swojego Miłosierdzia.
Panie, postanawiam i przyrzekam szczerą poprawę życia.Amen.
Co to jest grzech?
Grzech jest to dobrowolne i świadome przekroczenie
przykazania Bożego lub kościelnego. Grzech polega więc
na nieposłuszeństwie i wynoszeniu własnej woli nad wolę
Bożą. Grzech może być ciężki, czyli śmiertelny albo lekki,
czyli powszedni.
Grzech ciężki popełnia człowiek wtedy, gdy
przekracza przykazania: l) w ważnej rzeczy - jest to tzw.
materia wielka, 2) zupełnie świadomie i 3) całkowicie
dobrowolnie.
Grzech lekki popełnia człowiek wtedy, gdy przekracza
przykazania: l) w małej rzeczy, 2) bez całkowitej
świadomości, 3) bez całkowitej dobrowolności.
Skutki grzechu
Grzech ciężki (śmiertelny) jest całkowitym
odwróceniem się człowieka od Boga, od celu ostatecznego.
Pozbawia duszę łaski uświęcającej, która stanowi
nadprzyrodzone życie duszy. Zrywa wspólnotę z Bogiem i
wyrządza krzywdę Kościołowi. Jest największym
nieszczęściem człowieka. Człowiek przestaje być dzieckiem
Bożym, traci wszystkie zasługi za dobre uczynki dawniej
wykonane i nie może osiągnąć nowych zasług. Kto umiera
w ciężkim grzechu jest odrzucony od Boga na wieki, czyli
zostaje potępiony. Jest to kara wieczna.
Grzech lekki (powszedni) osłabia naszą łączność z
Bogiem i pomniejsza świętość Kościoła, ale nie pozbawia
człowieka stanu łaski.
Ponieważ grzech ciężki jest tragedią dla człowieka, dlatego
należy w swoim rachunku sumienia dokładnie rozważyć
najpierw wielkość materii danego grzechu, następnie stan
świadomości przed lub w czasie popełniania tegoż grzechu
przy równoczesnym uwzględnieniu stanu swojej
dobrowolności.
W niniejszym schemacie rachunku sumienia są wymienione
grzechy, których materia jest zawsze wielka i są zaznaczone
w nawiasie  mw". Inne grzechy w tym schemacie mogą
mieć materię wielką w zależności od wielkości szkody
(krzywdy), jaką człowiek przez ten grzech wyrządził: l) Bogu,
2) sobie, 3) bliz
niemu, 4) grupie społecznej lub
społeczeństwu. Oto niektóre przykłady:
ad 1)  Odwodziłem innych od Boga", wykazując, że Bóg w
ogóle nie istnieje.
ad 2)  Szkodziłem sobie na zdrowiu", np. przez nadmierne
picie alkoholu i dawałem tym wielkie zgorszenie.
ad 3)  Namawiałem do grzechu", np. do grzechu
nieczystego, do wielkiej kradzieży, do
krzywoprzysięstwa itp.
ad 4)  Przekazywałem innym złe książki", które
spowodowały wiele zła.
Uwaga! Wielkość materii należy oceniać nie według
własnego odczucia szkody, ale według odczucia osoby lub
osób poszkodowanych.
Należy się mieć jednak na baczności przed zbyt
formalistycznym traktowaniem swoich grzechów, mówiąc
sobie, np.  wyspowiadam się i wszystko będzie załatwione".
Tak właśnie nie jest, bo za każdy grzech już wyspowiadany
człowiek poniesie karę tu na ziemi albo w czyśćcu po
śmierci.
Innym niebezpieczeństwem dla człowieka jest
szatańskie nastawienie w segregowaniu grzechów, tzn.
unikać tylko grzechów ciężkich, a lekceważyć grzechy
lekkie. Dla przykładu rozważmy słowa Pana Jezusa
potępiające tych, którzy w swoim życiu nie czynili uczynków
miłosierdzia:  Idz
cie precz ode mnie przeklęci, w ogień
wieczny, albowiem łaknąłem, a nie nakarmiliście mię", itd.
(Mt 25,41-46). W innym miejscu mówi Pan Jezus do
potępionych:  Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie
nieprawość" (A
k 13,25-27).
Należy więc traktować każdy grzech, ciężki i lekki, jako
nieprawość człowieka wobec Boga. Takie bowiem
nastawienie jest bezpiecznym trwaniem w bojaz
ni Bożej i
właściwą dyspozycją do uzyskania od Boga przebaczenia i
odpuszczenia wszystkich grzechów.
Inną przestrogą dla zuchwalców są słowa św. Pawła:
 Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą Królestwa
Bożego. Nie łudz
cie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy,
ani cudzołożnicy, ani rozwięz
li, ani mężczyz
ni współżyjący
ze sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy
nie odziedziczą Królestwa Bożego" (l Kor 6,9 nn).
Wprowadzenie do rachunku sumienia
Bóg w swoim wielkim miłosierdziu chce ratować
każdego człowieka zagrożonego ustawicznie wpływem
złego ducha, szatana. W tym celu ustanowił Pan Jezus
Sakrament Pokuty, aby każdy grzesznik mógł łatwo
powrócić do miłującego Ojca. Pan Jezus przekazał tę
władzę pojednania swojemu Kościołowi słowami:
 Wez
mijcie Ducha Świętego, którym odpuścicie grzechy - są
im odpuszczone, a którym zatrzymacie - są im zatrzymane"
(J20,22n).
Kościół wypełnia tę misję Chrystusa przez swoich
kapłanów w Sakramencie Pokuty, popularnie nazwanym
Spowiedzią świętą. Dla owocnej Spowiedzi świętej wymaga
się wypełnienia 5 warunków, mianowicie:
1) dobry rachunek sumienia,
2) żal za popełnione grzechy,
3) postanowienie poprawy,
4) szczere wyznanie grzechów,
5) zadośćuczynienie.
Pan Bóg bez żalu nie odpuszcza nigdy żadnego
grzechu osobistego. Żeby więc za grzech żałować - trzeba
go najpierw poznać. W tym celu należy dokładnie rozważyć
grzechy wymienione w tym  rachunku sumienia" i pamięcią
sięgnąć do własnej przeszłości. Jeżeli swoich grzechów
pozna się wiele - wtedy zaleca się, by przystąpić do
konfesjonału z karteczką.
Przedtem jednak trzeba wzbudzić żal za grzechy
(możliwie doskonały), następnie mocno postanowić (trzeci
warunek) unikać wszelkich grzechów, zwłaszcza ciężkich, a
także unikać okazji do ich powtarzania. Ponadto trzeba
naprawić krzywdę (piąty warunek), np. zwrócić rzecz
skradzioną i wynagrodzić wszelkie szkody przez siebie
wyrządzone.
 Modlitwa przed rachunkiem sumienia
Wszechmogący i miłosierny Boże, oświeć mój umysł,
abym poznał grzechy, które popełniłem, i odmień moje
serce, abym szczerze nawrócił się do Ciebie. Niech Twoja
miłość zjednoczy mnie ze wszystkimi, którym wyrządziłem
krzywdę. Niech Twoja dobroć uleczy moje rany, umocni
moją słabość. Niech Duch Święty obdarzy mnie nowym
życiem i odnowi we mnie miłość, aby w moich czynach
zajaśniał obraz Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje na
wieki wieków. Amen.
PIERWSZE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną
1. nie modliłem się w ogóle...
2. Dobrowolnie wątpiłem o prawdach wiary (jakich?).
3. Zaparłem się wiary (zg)* - (mw).
4. Publicznie krytykowałem prawdy wiary (zg) - (mw).
5. Wstydziłem się swojej wiary.
6. Nie starałem się o pogłębienie swojej wiedzy religijnej
przez słuchanie kazań, czytanie Pisma Świętego, książek
religijnych itp.
7. Nie ufałem Bogu, np. w grzechowych utrapieniach...
8. Narzekałem na Pana Boga, np. w niepowodzeniach (zg).
9. Poddawałem się rozpaczy i zwątpieniu...
10. Wierzyłem w zabobony, wróżby czy horoskopy...
11. Znieważyłem osoby duchowne, miejsca i rzeczy
poświęcone, np. kościoły, cmentarze, krzyże, obrazy itp.
(zg).
12. Przeszkadzałem drugim w spełnianiu praktyk religijnych,
np. w rodzinie, w środowisku pracy...
13. Ceniłem pieniądz, wygody, przyjemności, sport... itp.
bardziej niż sprawy Boże i zbawienie własnej duszy...
14. Narażałem się na utratę wiary przez złe widowiska,
filmy. książki, programy telewizyjne, towarzystwo... itp.
15. Należałem lub należę do organizacji ateistycznej (zg) -
(mw).
16. Zapierałem się Boga lub Go zwalczałem (zg) - (mw).
17. Odwodziłem innych od Boga...
18. Występowałem przeciw nauce Bożej lub nauce Kościoła
(zg) - (mw).
19. Dałem zgorszenie swoim złym zachowaniem lub złym
mówieniem...
*UWAGA! Umieszczone w nawiasach  zg oznacza, że
ten grzech jest także grzechem zgorszenia, rozumianym w
sensie popularnym jako zły przykład, powodujący oburzenie
lub zachętę do zła, a dla z
le czyniących jest
niebezpiecznym umocnieniem. Wielkość zgorszenia zależy
od osoby, jej godności, sprawowanej funkcji, pozycji
społecznej itp.
DRUGIE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie będziesz, brał imienia Pana Boga Twego nadaremno
1. Wymawiałem imiona Świętych lub imię Boże - bez
uszanowania, bez potrzeby, w żartach, w gniewie, z
przyzwyczajenia...
2. Bluz
niłem przeciw Bogu lub Świętym (zg) - (mw)...
3. Nie dotrzymywałem przysięgi albo ślubu złożonego
Bogu (mw).
4. Przysięgałem niepotrzebnie lub złożyłem fałszywą lub
niemoralną przysięgę. Czy naprawiłem wyrządzoną przez
to krzywdę? (mw).
5. Przyjąłem po świętokradzku Sakramenty święte
-które? (mw).
6. Przeklinałem kogoś w myślach lub publicznie (zg).
7. Rozmawiałem o sprawach religijnych lekceważąco...
8. Wstydziłem się chrześcijańskiego pozdrowienia lub
zewnętrznych gestów religijnych, jak znak krzyża
świętego, przyklęknięcia, zdjęcie czapki przed kościołem
lub krzyżem... itp. (zg).
9. Nosiłem lub noszę symbole religijne (dewocjonalia)
jako ozdobę, maskotkę lub fetysz - a nie jako zewnętrzny
wyraz wiary...
10. Używałem słów z Pisma Świętego dla żartów, dla obrony
grzesznych interesów, dla poparcia błędnej nauki...
11. Brałem udział w seansach spirytystycznych.
TRZECIE PRZYKAZANIE BOŻE
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił
1. Opuściłem z własnej winy Mszę świętą w niedzielę lub
w święto nakazane (zg) - (mw).
2. Spóz
niłem się na Mszę świętą w niedzielę lub w
święto nakazane.
3. We Mszy świętej nie brałem czynnego udziału.
4. Przeszkadzałem innym w skupieniu w czasie Mszy
świętej.
5. Pracowałem w niedzielę lub w inne święto bez
koniecznej potrzeby (zg).
6. Znieważyłem Dzień Pański przez pijaństwo lub udział
w grzesznych zabawach i rozrywkach (zg).
UWAGA! Każdy grzech popełniony przeciw pierwszym
trzem przykazaniom Bożym, godzi bezpośrednio w
 przykazanie miłości Boga", które brzmi:  Będziesz miłował
Pana Boga Twego z całego serca, z całej duszy, ze
wszystkich myśli i ze wszystkich sił swoich .
Każdy grzech popełniony przeciw przykazaniom Bożym
od czwartego do dziesiątego godzi pośrednio w
 przykazanie miłości Boga , a bezpośrednio w  przykazanie
miłości bliz
niego , które brzmi:  Będziesz miłował bliz
niego
swego jak siebie samego .
CZWARTE PRZYKAZANIE BOŻE
Czcij ojca twego i matkę twoją
1. Nie okazywałem swoim rodzicom miłości i szacunku...
2. Odnosiłem się do rodziców w sposób ubliżający,
kłóciłem się z nimi, obmawiałem ich, biłem ich,
wstydziłem się swoich rodziców...
3. Nie starałem się pomóc rodzicom...
4. Nie byłem posłuszny rodzicom, nauczycielom,
wychowawcom...
5. Nie modliłem się za rodziców...
Obowiązki rodziców
6. Nie dbałem o moralne i religijne wyrobienie i
wychowanie dzieci (modlitwa, Msza święta w niedziele i
święta, uczęszczanie na lekcje religii, przyjmowanie
Sakramentów świętych... itp.).
7. Nie starałem się o współpracę z duszpasterzem w
katechizacji dzieci...
8. Nie dawałem dzieciom dobrego przykładu w
wypełnianiu obowiązków religijnych, w pracy zawodowej,
we współżyciu z sąsiadami...
9. Nie poświęcałem dzieciom czasu, nie interesowałem
się ich problemami życiowymi...
10. Nie dbałem o ich wykształcenie, utrzymanie i
odpoczynek...
11. Nie starałem się ich kochać i traktować jednakowo...
12. Byłem niesprawiedliwy w karaniu.
13. Rozpieszczałem swoje dzieci przez spełnianie
wszystkich ich zachcianek, np. w oglądaniu telewizji...
14. Nie starałem się o wspólną modlitwę, czytanie Pisma
Świętego, rozmowy religijne oraz o znak wiary w
mieszkaniu (krzyż, obrazy religijne)...
15. Byłem obojętny na to, z kim się moje dziecko przyjaz
ni...
16. Nie wymagałem od dzieci odpowiedniego szacunku dla
rodziców, kapłanów, nauczycieli, ludzi starszych i dla
każdego człowieka...
17. Krytykowałem w obecności dzieci duchowieństwo (zg).
18. Wtrącałem się w pożycie małżeńskie dzieci, powodując
konflikty...
19. Nie wypełniałem obowiązków wobec chrześniaka...
Obowiązki małżonków
20. Nie kochałem szczerze męża/żony.
21. Nie troszczyłem się o zdrowie współmałżonka.
22. Nie poczuwam się do odpowiedzialności za uświęcenie i
zbawienie współmałżonka.
23. Ukrywaliśmy przed sobą ważne sprawy.
24. Utrudnialiśmy sobie życie przez zły humor, kaprysy,
gniew itp.
25. Rozjątrzaliśmy niezgodę, opowiadając innym, co nas
dzieli...
26. Nie dochowałem wierności małżeńskiej (mw).
27. Unikaliśmy potomstwa w sposób grzeszny (mw).
28. Ograniczaliśmy liczbę dzieci dla własnej wygody.
29. Nasz dom nie jest wzorem i przykładem życia
chrześcijańskiego.
Obowiązki względem Ojczyzny
30. Nie szukałem szczerze dobra mojego Kraju...
31. Nie spełniałem solidnie swoich obowiązków
zawodowych...
32. Nie dałem dobrego przykładu współpracownikom...
33. Szerzyłem zło w środowisku pracy przez: przekleństwa,
wulgarne słowa, używanie alkoholu, obmowy...
34. Patrzyłem przez palce na zło, aby mieć spokój.
35. Zmuszałem podwładnych do pracy ponad siły.
36. Niedobrze żyłem lub żyję z kolegami w pracy...
37. Dawałem niesprawiedliwą zapłatę...
38. Pomijałem pracowników w awansie.
PI
TE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie zabijaj
Wszelka krzywda: fizyczna, psychiczna czy moralna,
wyrządzona pośrednio lub bezpośrednio, sobie lub
bliz
niemu - godzi w piąte przykazanie Boże.
1. Szkodziłem sobie na zdrowiu, np. przez nadmiar
jedzenia. palenia tytoniu, picia alkoholu, przeciążenie
pracą, lekceważenie snu, wypoczynku...
2. Usiłowałem popełnić samobójstwo (mw).
3. Życzyłem sobie lub bliz
niemu śmierci.
4. Lekkomyślnie narażałem swoje zdrowie i życie...
5. Zabiłem człowieka, może nie narodzonego (mw).
6. Stosowałem środki wczesnoporonne (mechaniczne
lub chemiczne) lub namawiałem do tego (mw).
7. Zachęcałem, namawiałem lub zmuszałem do
przerwania ciąży (zg) - (mw).
8. Żywię do bliz
nich nienawiść lub niechęć...
9. Pobiłem lub pokaleczyłem kogoś...
10. Gorszyłem bliz
nich swoim postępowaniem...
11. Szkodziłem bliz
niemu (w jaki sposób?).
12. Namawiałem do grzechu (jakiego?).
13. Prowadziłem pojazd w stanie nietrzez
wym.
14. Lekceważyłem przepisy bezpieczeństwa na drodze lub
przy pracy...
15. Nie traktowałem środowiska naturalnego jako dzieła
Bożego...
16. Niszczyłem moje naturalne otoczenie lub nie
przestrzegałem obowiązujących przepisów odnośnie do
ochrony środowiska naturalnego...
17. Znęcałem się nad zwierzętami...
18. Gardziłem drugim człowiekiem...
19. Wyśmiewałem się z bliz
niego, przezywałem go...
20. Nie modliłem się za osobistych wrogów i
prześladowców...
21. Nie przebaczyłem komuś w swoim sercu...
22. Nie ratowałem bliz
niego w zagrożeniu, odmówiłem mu
pomocy...
23. Nie panowałem nad swoimi złymi skłonnościami, np. do
gniewu, chciwości, zmysłowości, zazdrości... itp.
24. Bawiłem się cudzym kosztem...
25. Przyczyniłem się do rozwoju nałogu u siebie lub u
innych (zg).
26. Zadawałem świadomie cierpienia fizyczne, psychiczne
lub moralne...
27. Niszczyłem przyjaz
ń między ludz
mi...
28. Zaniedbuję swój rozwój intelektualny, moralny, religijny,
fizyczny, umysłowy, psychiczny...
29. Przebywałem w złym towarzystwie...
SZÓSTE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie cudzołóż
DZIEWI
TE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie pożądaj żony bliz
niego twego
1. Nie miałem należytego poszanowania dla ciała i jego
sił rozrodczych...
2. Miałem upodobanie w myślach nieskromnych (mw).
3. Pragnąłem widzieć nieskromności.
4. Podniecałem się do grzechu nieczystego przez
lekturę. fantazję, filmy, widowiska, pornografię... itp.
(mw)...
5. Popełniłem grzechy nieczyste ze sobą lub z inną
osobą (ze) - (mw).
6. Pożądałem drugiej osoby.
7. Prowadziłem nieprzyzwoite rozmowy (zg) - (mw).
8. Nie odsunąłem od siebie okazji do grzechów
nieczystych. np. podejrzane osoby, obrazki porno,
książki, zdjęcia, filmy, programy telewizyjne...
9. Przekazywałem innym złe książki, filmy, obrazki
porno... itp. (zg) - (mw).
10. Nie przestrzegałem rozumnej wstydliwości w ubiorze i
zachowaniu...
11. Nadużywałem praw małżeńskich (stosunki przerywane,
środki poronne, antykoncepcyjne...) (mw).
12. Nie starałem się poznać etycznych metod kierowania
płodnością...
13. Nie szanowałem w małżeństwie czasowej niemożności
współżycia...
14. Nie uświadamiałem stopniowo swoich dzieci w
dziedzinie seksualnej...
15. Stwarzałem sytuacje rozbudzające pożądanie (zg) -
(mw).
16. Podglądałem życie seksualne innych...
17. Wciągałem w przeżycia seksualne osoby nieletnie (zg) -
(mw).
18. Obnażałem się publicznie dla podniecenia innych (zg) -
(mw).
19. Spowodowałem zwlekanie z rodzeniem dzieci z
urojonych przyczyn.
20. Podejmowałem współżycie seksualne w małżeństwie w
stanie nietrzez
wym (mw).
21. Planowałem i zmierzałem do rozwodu (mw).
22. Rozwiodłem się (zg) - (mw).
23. Wszedłem po rozwodzie w następny związek małżeński
(cywilny) (zg) - (mw).
UWAGA! Każdy grzech przeciw szóstemu i dziewiątemu
przykazaniu Bożemu popełniony w obecności innej osoby
jest równocześnie wielkim grzechem zgorszenia, zwłaszcza
popełniony w obecności dziecka.
SIÓDME PRZYKAZANIE BOŻE
Nie kradnij
DZIESI
TE PRZYKAZANIE BOŻE
Nie pożądaj żadnej rzeczy bliz
niego twego
1. Przywłaszczyłem sobie cudzą rzecz (prywatną,
społeczną).
2. Przywłaszczyłem sobie owoce cudzej pracy lub
zasługi innych...
3. Zabierałem innym czas, każąc na siebie czekać...
4. Wyrządziłem szkodę przez lenistwo, spóz
nialstwo,
niedotrzymanie umowy lub ustalonych terminów...
5. Zatrzymałem rzecz znalezioną lub pożyczoną...
6. Nie oddałem długu w terminie albo w ogóle nie
oddałem...
7. Rzecz skradzioną kupiłem albo sprzedałem...
8. Dałem się przekupić przez dawanie albo branie
łapówek...
9. Zniszczyłem cudzą własność...
10. Nie dopilnowałem rzeczy będących własnością wspólną,
społeczną...
11. Oszukałem bliz
niego w handlu...
12. Byłem chciwy, zazdrosny, pożądałem dobra cudzego...
13. Nie wynagrodziłem krzywd ani przed Spowiedzią świętą
ani potem...
14. Urządziłem się materialnie cudzym kosztem...
15. Nie wynagradzałem sprawiedliwie za pracę...
16. Przywiązywałem się zbytnio do rzeczy materialnych...
17. Byłem nieoszczędny, a skąpy wobec potrzebujących...
18. Marnowałem talenty swoje i innych (np. wykładowca nie
przygotowany prowadzi lekcję)...
19. Zabierałem innym bezmyślnie czas...
20. Wykorzystywałem czas pracy lub środki służbowe dla
celów prywatnych...
21. Oszukiwałem przy transakcjach...
Uwaga! Wszelka szkoda wyrządzona bliz
niemu musi być
naprawiona przed Spowiedzią świętą, albo w jak
najkrótszym czasie po niej, ponieważ inaczej Spowiedz

święta może być świętokradzka.
ÓSME PRZYKAZANIE BOŻE
Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliz
niemu twemu
1. Kłamałem i kłamię z przyzwyczajenia...
2. Posądzałem lekkomyślnie...
3. Bez potrzeby mówiłem o wadach lub grzechach
bliz
nich (obmowy)...
4. Oczerniałem bliz
niego, opowiadając o nim
nieprawdziwe, złe rzeczy...
5. Byłem obłudny wobec bliz
niego...
6. Nie naprawiłem krzywd spowodowanych moim
kłamstwem...
7. Nie zachowałem powierzonej mi tajemnicy albo
sekretów...
8. Nie zachowałem tajemnicy zawodowej (np. lekarz,
pielęgniarka)...
9. Nie dotrzymałem słowa, obietnic...
10. Osądzałem bliz
nich...
11. Pozywałem do sądu z błahych powodów...
12. Stawałem po stronie nieprawdy (np. dla korzyści) (zg)...
13. Byłem wścibski, podsłuchiwałem, podglądałem...
14. Zwalałem winę na bliz
niego...
15. Doniosłem fałszywie lub fałszywie zeznawałem...
16. Mówiłem bezmyślnie, głupio (gadulstwo)...
17. Fałszowałem dokumenty...
18. Zmuszałem kogoś do przyjęcia poglądów sprzecznych z
jego przekonaniami...
PRZYKAZANIA KOŚCIELNE (x5)
[dotychczasowe przykazania kościelne]
1. Ustanowione przez Kościół dni święte święcić (por. III
przykazanie Boże).
2. W niedziele i święta nakazane we Mszy świętej
nabożnie uczestniczyć.
3. Posty nakazane zachowywać - tzn. należy umartwiać
się przez wszystkie piątki całego roku oraz potraw
mięsnych nie spożywać. W piątek Pan Jezus był
torturowany i konał na krzyżu dla naszego zbawienia,
dlatego każde nasze umartwienie ma być z miłości i
wdzięczności dla Pana Jezusa.
4. Przynajmniej raz w roku spowiadać się i Komunię
świętą przyjmować. Dla bezpieczeństwa naszego
zbawienia Kościół poleca w dzisiejszych czasach częstą
Spowiedz
świętą, np. co miesiąc. Po dłuższej przerwie,
np. po trzech miesiącach, do dobrej Spowiedzi świętej
należy przygotować się koniecznie przy pomocy dobrego
(np. niniejszego) rachunku sumienia.
5. W czasach zakazanych zabaw hucznych nie
urządzać. W okresach pokutnych należy codziennie
umartwiać się, np. rezygnować z przyjemności
dozwolonych, a więcej czasu poświęcić na modlitwę,
czytanie Pisma Świętego i książek religijnych, spełniać
uczynki miłosierdzia, ubogacać swoją wiedzę religijną.
[aktualne przykazania kościelne]
Aktualna ich wersja zatwierdzona dla Polski przez
Kongregację Nauki Wiary ma następujące brzmienie:
1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy
świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu
pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym,
przyjąć Komunię Świętą.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięz
liwość od
pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty
powstrzymywać się od udziału w zabawach.
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.
GRZECHY CUDZE (9 rodzajów)
Grzech cudzy popełnia ten, kto innych naraża na grzech
Te grzechy zdarzają się bardzo często i popełnia je każdy
człowiek wtedy, gdy:
1. Pobudza do grzechu, np. przez nieskromny ubiór,
rozgniewanie, złe mówienie, złe zachowanie itp. (zg).
2. Radzi do grzechu, np. do złodziejstwa (zg)...
3. Nakazuje popełnić grzech, np. dzieciom,
domownikom, podwładnym (zg)...
4. Milczy na grzech bliz
niego, np. żeby mieć spokój...
5. Zezwala popełnić grzech, np. podwładnym lub
domownikom...
6. Pomaga popełnić grzech, np. przy rabunku (zg)...
7. Nie karze grzechu, np. popełnionego przez dzieci,
podwładnych (zg)...
8. Broni grzechu popełnionego przez kogokolwiek (zg)...
9. Pochwala grzech popełniony przez kogokolwiek...
GRZECHY GA
ÓWNE (7 rodzajów)
Są to najbardziej niebezpieczne grzechy, ponieważ
burzą w zasadniczy sposób moralność, przeradzając się
łatwo w groz
ne i trudno uleczalne nałogi. Te właśnie grzechy
i nałogi prowadzą do najcięższych zbrodni, np. zabójstwa,
bałwochwalstwa, do utraty wiary, do samobójstwa. Należy
więc te grzechy szczególnie śledzić w swoim postępowaniu,
aby każdy z nich w zarodku likwidować.
1. Pycha - jest to wynoszenie się ponad innych: w
myślach, w mowie i w czynie. Człowiek pyszny łatwo
odmówi posłuszeństwa Bogu i Kościołowi...
2. Chciwość - ujawnia się u człowieka jako pogoń za
niesprawiedliwym zyskiem i jako skąpstwo.
3. Zazdrość - rodzi niechęć do ludzi, którym się dobrze
powodzi, którzy są ubogaceni darami naturalnymi. Tym
właśnie ludziom próbuje zazdrośnik zaszkodzić, np. przez
zniesławienie...
4. Nieczystość - (por. VI przykazanie Boże).
5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu - ktokolwiek je
ponad miarę, staje się chory, ociężały i zmysłowy. Picie
alkoholu w celu upicia się jest grzechem ciężkim.
6. Gniew - zdarza się najczęściej u pyszałków. Człowiek,
który lekceważy tę skłonność u siebie - dopuszcza się
wielu grzechów niesprawiedliwości przez zniewagi,
rozsiewanie strachu, niszczenie przyjaz
ni i majątku... itp.
7. Lenistwo - jest najbardziej niebezpieczne w dziedzinie
własnego uświęcenia, np. przez zaniedbywanie praktyk
religijnych... Innym przejawem lenistwa jest lekceważenie
swoich obowiązków, np. przez opuszczenie lub złe
wykonanie...
GRZECHY PRZECIW DUCHOWI ŚWI
TEMU (6 rodzajów)
Ktokolwiek lekceważy te grzechy, nie może się nigdy
dobrze wyspowiadać. Trzeba więc najpierw te grzechy
przeciw Duchowi Świętemu starannie poznać, codziennie
nad nimi czuwać i do końca swojego życia wykluczyć.
1. Grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego
- ktokolwiek z pełną świadomością planuje popełnić
grzech ciężki, licząc na przebaczenie w Sakramencie
Pokuty - popełnia grzech przeciw Duchowi Świętemu
(mw)...
2. Wątpić o łasce Bożej, np. grzesznik uświadamia
sobie wiele ciężkich zbrodni, które popełnił. Uważa, że
nie zasługuje na przebaczenie Boże i rezygnuje z tej
łaski...
3. Jakiejś prawdzie chrześcijańskiej sprzeciwiać się,
np. tej, że Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre
czyny wynagradza, a za złe karze (mw)...
4. Bliz
niemu łaski Bożej zazdrościć. Zdarza się to
najczęściej takim ludziom, którzy przez dłuższy czas są
skłóceni z Bogiem. Drażni ich ludzka pobożność i
zwalczają wszelkie praktyki religijne.
5. Zatwardziałość wobec natchnień Ducha Świętego,
np. lekceważenie natchnień Ducha Świętego do dobrych
uczynków, do Spowiedzi świętej... itp.
6. Odkładanie pokuty aż do śmierci, np. żyje ktoś w
ciężkim grzechu i daje posłuch szatanowi, który zapewnia
go, że przed śmiercią jeszcze się nawróci (mw)...
GRZECHY WOA
AJ
CE O POMST
DO NIEBA (4
rodzaje)
1. Umyślne zabójstwo - najczęstszą zbrodnią w
obecnych czasach jest mordowanie dzieci nie
narodzonych. Zbrodniarzami w tej materii są: lekarze,
położne, rodzice, pielęgniarki i ci wszyscy, którzy do tej
zbrodni zachęcali, radzili, zmuszali lub nie przeszkodzili
(zg) - (mw).
2. Grzech sodomski - są to grzechy nieczyste
przeciwne naturze, np. homoseksualizm (zg) - (mw).
3. Uciskanie ubogich, wdów i sierot. Jest to grzech
wielkiej niesprawiedliwości, którą trzeba koniecznie
naprawić przed Spowiedzią świętą lub jak najprędzej po
niej.
4. Zatrzymywanie zapłaty pracownikom - chodzi o
niesprawiedliwe wynagrodzenie, płacenie alkoholem,
nierządem lub czymś niegodziwym. Ociąganie się z
zapłatą za pracę... itp. (zg).
GRZECHY ZANIEDBANIA
Są to zaniedbane dobre uczynki, które każdy
chrześcijanin powinien codziennie spełniać: jedne z
obowiązku, a niektóre w duchu pokuty i dla doskonalenia w
miłości.
Zaniedbywane uczynki miłosierdzia
a) względem duszy (7 rodzajów)
1. Nie upominałem grzeszących.
2. Nie pouczałem nie umiejących.
3. Wątpiącym nie użyczyłem dobrej rady.
4. Nie pocieszałem strapionych.
5. Nie chciałem krzywdy cierpliwie znosić.
6. Nie chciałem urazów chętnie darować.
7. Nie modliłem się ani za żywych, ani za zmarłych.
b) względem ciała (7 rodzajów)
8. Nie nakarmiłem głodnego.
9. Nie napoiłem spragnionego.
10. Nie użyczyłem gościny komuś w wielkiej potrzebie.
11. Nie wspomogłem kogoś w wielkiej potrzebie.
12. Nie starałem się o więz
niów, np. kogoś z bliskich.
13. Nie odwiedzałem chorych, starych (rodziców, krewnych,
znajomych...).
14. Przyczyniłem się do niegodziwego pogrzebu, zwłaszcza
kogoś z rodziny.
15. Zaniedbywałem najprzedniejsze dobre uczynki:
modlitwę. post, jałmużnę.
16. Nie starałem się o dary Ducha Świętego: mądrości,
rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaz
ni
Bożej.
17. Nie ubiegałem się o cnoty: 7 cnót głównych, 4 cnoty
kardynalne, 3 cnoty Boskie.
18. Nie starałem się uzyskać odpustu zupełnego.
19. Nie pogłębiałem swojej wiary przez czytanie Pisma
Świętego i lektury religijnej...
20. Trwoniłem czas na nieużyteczne lub szkodliwe zajęcia.
np. oglądanie niebezpiecznych programów telewizyjnych,
długie zabawy, plotki...
Modlitwa po rachunku sumienia
Żal i mocne postanowienie poprawy.
Panie Boże mój, z głębi serca żałuję za wszystkie
grzechy całego życia mego, ponieważ obraziłem Cię i
zasłużyłem na to, żebyś mnie jako Sprawiedliwy Sędzia
ukarał tu na ziemi i w wieczności. Najbardziej jednak żałuję
za nie dlatego, że Ciebie najlepszego Ojca, grzechami
moimi tak bardzo obraziłem i zasmuciłem. Żałuję, że z
powodu odwrócenia się od Ciebie, zmarnowałem zasługi
gorzkiej męki mojego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, Syna
Twojego, który z miłości dla mnie w Ogrójcu krwią się pocił,
był ubiczowany, cierniem ukoronowany, niósł ciężki krzyż,
na którym w wielkich boleściach umarł. Postanawiam przy
pomocy Twojej łaski poprawić życie moje i więcej nie
grzeszyć. Niech odtąd zrozumiem lepiej, że mój dom
rodzinny, miejsce pracy, obowiązki moje i bliz
nich są
warsztatem mej doskonałości i świętości. Pragnę
wynagrodzić wszelką szkodę, którą wyrządziłem. Pragnę
zawsze do Ciebie należeć i przy pomocy łaski Twojej unikać
wszystkich grzechów oraz okazji do nich.
Panie Jezu nie bądz
mi Sędzią lecz Zbawicielem.
Matko Syna Bożego, bądz
też Matką moją i broń mnie od
złego. Amen.
W konfesjonale
Ponitent klęcząc, mówi wyraz
nie:
 Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus".
Kapłan odpowiada:  Na wieki wieków. Amen".
P: Żegna się i mówi:  W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Amen. Mam lat... Jestem (dzieckiem, uczniem, żonatym,
mężatką, wdową). Ostatni raz spowiadałem się przed
(miesiącem, miesiącami...). Zadaną pokutę na ostatniej
Spowiedzi świętej wypełniłem, grzechu nie zataiłem. Od
ostatniej Spowiedzi świętej obraziłem Boga następującymi
grzechami: (przy grzechach ciężkich należy podać ich
liczbę i okoliczności)... Po wyznaniu grzechów penitent
mówi: Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie
grzechy żałuję i proszę o zbawienną naukę, pokutę i
rozgrzeszenie .
K: Udziela krótkiej nauki, wyznacza pokutę i udziela
rozgrzeszenia, czyniąc znak krzyża świętego przy
słowach...  W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".
P: Żegna się, gdy Kapłan czyni znak krzyża świętego i
odpowiada:  Amen".
K: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.
P: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.
K: Pan odpuścił Tobie grzechy. Idz
w pokoju. Potem lekko
zapuka.
P: Po zapukaniu mówi: Bogu niech będą dzięki i odchodzi.
Modlitwa po Spowiedzi świętej
Panie i Boże mój, dziękuję Ci za to, żeś mnie stworzył,
żeś mnie powołał do wiary w Jezusa Chrystusa, Syna
Twojego, Zbawiciela naszego. Ty udzielasz nam Ducha
Świętego, abyśmy się stali Twoimi dziećmi i dziedzicami. Ty
nie opuszczasz grzesznika, lecz szukasz go z ojcowską
miłością. Ty stale odnawiasz nas przez Sakrament
Przebaczenia i Pojednania, abyśmy coraz doskonalej
upodabniali się do Twojego Syna. Dziękuję Ci za cudowne
dzieło Twego Miłosierdzia i wielbię Cię wraz z całym
Kościołem za nasze zbawienie. Tobie niech będzie chwała
przez Chrystusa w Duchu Świętym teraz i na wieki
Amen.
Wszechmogący miłosierny Boże, proszę Cię pokornie
w imię Syna Twego, Jezusa Chrystusa, daj mi wytrwałość w
dobrem aż do śmierci. Wspieraj mnie i nit dozwól mi oddalać
się od Ciebie. Amen.
Jezus do Ciebie:Dziecko moje już mnie więcej nie krzyżuj.Nic
tylko ból,smutek i łzy mi zadałeś i Ojcu,który Ci tak zaufał i
tak bardzo pokochał. Daj mi Cię kochać i cieszyć się tobą i
mówić Ojcu,że znalazł się syn nasz ukochany i znalazła się
nasza córka umiłowana!Czy nie zależy ci na nas Trójcy
Świętej? Ja Ciebie kocham do bólu ,a czy ty mnie też
kochasz?
Zadośćuczynienie
Należy jak najprędzej wypełnić zadaną pokutę. Jest
też wskazane nałożyć sobie samemu jakąś skuteczną
pokutę, uzdrawiającą jakiś nałóg lub złe przyzwyczajenie
Wszelkie krzywdy wyrządzone bliz
nim należy naprawić i
wynagrodzić. Wszelkie zniewagi wyrządzone Bogu można
naprawić przez gorliwą pobożność i posługiwanie bliz
nim,
czyniąc uczynki miłosierdzia. Jednym z najlepszych
uczynków miłosierdzia jest uzyskanie odpustu zupełnego za
zmarłych. Trzeba również codziennie czuwać. aby nie
obrazić Boga i bliz
niego, unikając wszelkich złych okazji.
Postanowienie poprawy ma być konkretne i faktycznie
realizowane.
Od autora
Całe życie człowieka ma sens tylko wtedy, gdy
realizuje wezwanie Pana Jezusa do doskonałości, która jest
świętością:  Bądz
cie więc wy doskonali, jak doskonały jest
wasz Ojciec Niebieski" (Mt 5,48). Taka jest wola Boża:
..uświęcenie człowieka" (por. l Tes 4,3).
Analizując życie ludzi świętych, zauważymy, że oni
często korzystali z Sakramentów świętych, ze Spowiedzi
świętej i Komunii świętej. Wielu z nich spowiadało się nawet
co tydzień. Dla nich grzechy lekkie a nawet niedoskonałości
były ciężarem i nieznośną skazą wobec Świętego Boga oraz
wielką niewdzięcznością wobec dobroci Bożej. Spowiadali
się więc po bardzo dokładnym rachunku sumienia i
codziennie pilnie czuwali nad sobą, zdając sobie sprawę z
ludzkiej słabości i ułomności.
Kapłani stwierdzają dzisiaj, że bardzo wielu katolików
spowiada się bardzo z
le, a niektórzy nawet po
świętokradzku.
Jakie są przyczyny złej Spowiedzi świętej?
1. Zbyt długa przerwa.
2. Powierzchowny rachunek sumienia.
3. Lekceważenie okazji do grzechu i pobłażliwość w
powtarzaniu niektórych grzechów.
4. Zaniedbywanie naprawienia wyrządzonej szkody i
wynagrodzenia krzywd.
Konsekwencją złych Spowiedzi świętych jest niegodziwe
życie. Innowiercy zarzucają właśnie nam katolikom
niemoralne życie i mają dość przykładów, by to udowodnić.
Można powiedzieć z całą pewnością, że ktokolwiek
praktykuje w swoim życiu jakieś złe przyzwyczajenie lub
jakikolwiek nałóg, ten spowiadał się z
le. Sakramenty święte
służą bowiem ku uzdrowieniu z najgorszych nawet nałogów,
jeśli penitent szczerze współpracuje z łaską Bożą.
W obecnych czasach Kościół katolicki udostępnił
swoim wiernym wielki dar miłosierdzia Bożego, który można
uzyskać codziennie. Jest to odpust zupełny, który
sprowadza taki sam skutek jak Chrzest święty. Jednym z
warunków uzyskania tego daru jest dobrze odprawiona
Spowiedz
święta, po której można wielokrotnie przyjmować
Komunię świętą, np. codziennie przez cały miesiąc. Tyle też
można uzyskać odpustów zupełnych. Dlatego też Kościół
zachęca do comiesięcznej Spowiedzi świętej, ale po
dokładnym rachunku sumienia. Temu też celowi ma służyć
niniejszy wzór rachunku sumienia, według którego należy
przygotować się do Spowiedzi świętej, zwłaszcza po
dłuższej przerwie od ostatniej Spowiedzi.
Dzisiaj jest możliwość spowiadania się codziennie w
każdym kościele o każdej porze dnia. Instrukcja  Eu-
charisticum misterium poucza, że należy spowiadać się
poza Mszą świętą. Niech więc każdy stara się wypełnić jak
najlepiej wszystkie warunki wymagane do dobrej Spowiedzi
świętej i wtedy dopiero odczuje radość z przyjaz
ni z Bogiem.
Niniejsze opracowanie jest oparte na rachunku
sumienia z książeczki do nabożeństwa:  Droga do nieba"
(wydanie 42, Opole 1980 r.) i uzupełnione wyciągiem z
teologii moralnej.
o. Bonifacy H. Knapik, OFM
41-506 Chorzów
ul. Franciszkańska l
tel. [phone]
Wydawnictwo Ojców Franciszkanów
Niepokalanów 1996. Wydanie II.
Skład i druk: Drukarnia własna
Niepokalanów, 96-515 Teresin