Znaczenie podprogowych stężeń angiotensyny II w modulacji reaktywności receptorów alfa adrenergicznych.
Grzegorz Grześk, Leszek Szadujkis-Szadurski, Zbigniew Orzałkiewicz, Gwidon Polak, Rafał Szadurski, Romuald Przybył, Zofia Grąbczewska, Andrzej Gałaj Akademia Medyczna, Bydgoszcz
Wstęp: Angiotensyna II (ang II) jest kluczowym ogniwem układu renina-angiotensyna-aldosteron. Wyzwala szereg efektów tkankowych, z których najsłabiej poznanym jest modulowanie reakcji receptorów metabotropowych. W wykonanych badaniach analizowano zmianę reaktywności receptorów alfa-1 adrenergicznych w obecności Ang II w stężeniach podprogowych. Materiał: Badania przeprowadzono na mięśniówce gładkiej izolowanej tętnicy ogonowej szczura. Badana tkanka jest uznanym i ogólnie aprobowanym modelem doświadczalnym tętnicy oporowej. Znamienność statystyczną szacowano testem Newman-Keulsa. Wyniki: W obecności ang II (1e-9 M) krzywe zależności efektu od stężenia agonisty (CRC) dla noradrenaliny (NA) i fenylefryny (Phe) były znamiennie przesunięte w lewo. Wyznaczone wartości Ka i ED50 dla NA i Phe w warunkach kontrolnych i w obecności ang II przedstawia tabela.
NA Phe
Ka - kontrola 1,50 (± 0.83) x1e-7 (n=8) 3,38 (±0,45) x1e-7 (n=8)
a - ang II 1.64 (±0,42) x1e-7 (n=10) 5,67 (±0,84) x1e-7 (n=10)
ED50 - ang II 3,50 (± 0,92) x1e-9 (n=12)* 2,45 (±0,85) x1e-9 (n=10)*
n - liczba doświadczeń, * - p < 0,05 względem kontroli
Wnioski:
Obecność Ang II zwiększa kurczliwość mięśniówki gładkiej tętnic wyzwalaną NA i Phe. Braku zmiany stałych dysocjacji kompleksu agonista-receptor sugeruje, że ang II wpływa modulująco poprzez oddziaływanie w obrębie łańcucha zdarzeń pozareceptorowych. Znamienne zwiększenie stosunku Ka/ED50 wskazuje na zwiększenie wrażliwości tkanki poprzez zwiększenie frakcji alfa-adrenergicznych receptorów rezerwowych.