United States Navy
marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych; jeden z rodzajów amerykańskich sił zbrojnych odpowiedzialny za organizację, szkolenie oraz wyposażenie morskich sił zbrojnych
w tym Korpusu Piechoty Morskiej
do prowadzenia działań bojowych na morzu. W szczególności, zadaniem marynarki i piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych jest poszukiwanie i niszczenie nieprzyjacielskich sił morskich oraz powstrzymywanie jego handlu morskiego; w celu zdobycia i utrzymania ogólnej przewagi morskiej; kontroli obszarów morskich o żywotnym znaczeniu, ochrony żywotnych linii żeglugowych; ustanowienia i utrzymania lokalnej przewagi (w tym powietrznej) w obszarze działań morskich; zajmowanie i obrona baz morskich; oraz przeprowadzanie operacji lądowych i powietrznych niezbędnych do prowadzenia kampanii morskich.

Spis treści

1 Zadania
2 Dowództwo
3 Organizacja operacyjna
4 Personel marynarki
5 Stopnie
6 Okręty
6.1 Definicje statusu jednostek
6.2 Typ okrętów
7 Lotnictwo marynarki
8 Główne bazy US Navy
8.1 Atlantyk
8.2 Pacyfik
9 Historia
10 Uwagi
11 Przypisy
12 Bibliografia
13 Linki zewnętrzne

Zadania

Marynarka wojenna Stanow Zjednoczonych odpowiedzialna jest za organizację, szkolenie oraz wyposażenie morskich sił zbrojnych
w tym Korpusu Piechoty Morskiej
do prowadzenia działań bojowych na morzu[1]. W szczególności, zadaniem marynarki i piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych jest poszukiwanie i niszczenie nieprzyjacielskich sił morskich oraz powstrzymywanie jego handlu morskiego; w celu zdobycia i utrzymania ogólnej przewagi morskiej; kontroli obszarów morskich o żywotnym znaczeniu, ochrony żywotnych linii żeglugowych; ustanowienia i utrzymania lokalnej przewagi (w tym powietrznej) w obszarze działań morskich; zajmowanie i obrona baz morskich; oraz przeprowadzanie operacji lądowych i powietrznych niezbędnych do prowadzenia kampanii morskich[1].

Zadania marynarki obejmują w szczególności:

Anti-Air Warfare (AAW). AAW obejmuje zwalczanie zagrożeń ze strony broni powietrznych wystrzeliwanych z powietrza, powierzchni bądź też spod wody.
Anti-Submarine Warfare (ASW) obejmuje skoordynowana obronę za pomocą sił powietrznych (samolotów, helikopterów i pojazdów bezzalogowych), nawodnych i podwodnych przed atakiem przeprowadzanym spod wody. Z uwagi na niezwykle trudne środowisko działania, przeciwdziałanie temu rodzajowi zagrożeń stanowi jedno z najbardziej trudnych zadań.
Anti-Surface Warfare (ASUW) przeciwdziałanie zagrożeniom płynącym ze strony wrogich sil nawodnych, za pomocą własnych sił nawodnych, powietrznych i podwodnych, a także służb specjalnych i wywiadowczych.
Strike Warfare (STW) zadania uderzeniowe przeciwko celom lądowym, przeprowadzane za pomocą lotnictwa bazującego na pokładach lotniskowców, morskich wersji pocisków manewrujących, artylerii okrętowej oraz sił specjalnych
Amphibious Warfare (AMW) operacje o charakterze desantowym za morza przeprowadzane za pomocą sił morskich i lądowych na wrogie lub potencjalnie wrogie terytorium lądowe. Operacje tego typu angażują wszelkich typów okręty, bronie oraz siły specjalne, a także siły lądowe. Siły morskie odpowiedzialne są w tym przypadku za bezpieczne lądowanie sił powietrznych lub powietrzno-lądowych w drugim rzucie.
Command and Control Warfare (C2W) zarządzanie i kontrola integruje działania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa operacyjnego, operacyjne działania pozoracyjne, działania psychologiczne, wojny elektronicznej oraz dezinformacyjne, a także ochronę sił własnych i sojuszniczych przed takimi działaniami ze strony przeciwnika.
Special Operations. Maritime Special Operations Forces (SOF) morskie siły specjalne zapewniają pośrednie i bezpośrednie wsparcie dla działań zmierzających do opanowania przestrzeni morskiej oraz misji demonstracji siły. Zdolne do działań tajnych siły SOF zapewniają zaawansowany poziom operacji wojskowych, hydrograficznych, rekonesansu, poszukiwań bojowych oraz akcji ratowniczych i dywersyjnych na zapleczu przeciwnika.
Mine Warfare (MW) operacje zarówno defensywne związane ze zwalczaniem zagrożeń minowych Mine Counter Measures (MCM) jak i ofensywne w tym samym zakresie
Naval Control of Shipping (NCS). Międzynarodowe operacje morskie wymagają niekiedy określonych form kontroli i koordynacji w danym regionie. Zapewnia to wsparcie dla dowództwa, oraz redukuje zakres niezbędnej obserwacji i rekonesansu, a także ułatwia zarządzanie międzynarodowymi siłami i zapobiega niepotrzebnym działaniom konfrontacyjnym z siłami przeciwnika.

Dowództwo

W celu wypełniania powierzonych zadań, marynarka podlega podwójnej strukturze dowodzenia składającej się z (1) administracyjnej struktury dowodzenia biorącej początek od sekretarza marynarki (United States Secretary of the Navy - SECNAV) oraz szefa operacji morskich (Chief of Naval Operations - CNO), oraz (2) operacyjnej struktury dowodzenia zaczynającej się ujednoliconych głównodowodzących poszczególnych struktur operacyjnych[1].

Administracyjna struktura dowodzenia zapewnia instytucjonalną cywilną kontrolę nad flotą oraz umożliwia równoważy interesy poszczególnych rodzajów sił zbrojnych, umożliwiające tez wspieranie floty w operacjach bojowych bez ingerencji w kierowanie operacyjne[1].
Operacyjna struktura dowodzenia oddziela dowódców poszczególnych flot oraz zespołów zadaniowych (task forces) od administracji i spraw związanych z zaopatrzeniem, które mogłyby przeszkadzać w wykonywaniu głównych zadań[1].

Instytucjonalnie US Navy zarządzana jest przez Departament Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (U.S. Department of Navy), kierowany przez cywilnego urzędnika w randze ministra
sekretarza Marynarki Wojennej (Secretary of Navy), choć od 1947 pozostającego poza ścisłym kierownictwem rządu Stanów Zjednoczonych, tzw. gabinetem (cabinet). Bezpośrednim przełożonym sekretarza Marynarki Wojennej jest sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych (Secretary of Defence) podległy prezydentowi państwa. Administracyjny łańcuch dowodzenia tym rodzajem sił zbrojnych w Stanach Zjednoczonych przedstawia schemat.







Prezydent






































Sekretarz obrony

Biuro sekretarza obrony



































Sekretarz marynarki

Sekretariat marynarki



































Szef Operacji Morskich

Biuro szefa operacji



































Dowódca Floty
Atlantyku / Pacyfiku






































Dowódcy rodzajów broni






































Dowódcy
eskadr okrętów / skrzydeł powietrznych






















































Flugzeug unten.png
oficerowie dowodzący THET silhouet.svg
dowódcy okrętów SSN585.svg
dowódcy okrętów

Najwyższym dowódcą wojskowym United States Navy jest szef operacji morskich (Chief of Naval Operations), któremu podlegają dowództwa niższego rzędu, w tym powołane przez niego dowództwo floty. Strukturę dowództwa floty przedstawia schemat:















Dowództwo Sił Morskich






















































Zastępca i Szef Sztabu

Sztab





















































































Dowódca Sił Powietrznych Marynarki Dowódca Sił Nawodnych Dowódca Floty Podwodnej



Szef Szkolenia Dowódca Batalionów Inżynieryjnych












































Dowódca Piechoty Morskiej

Istotną rolę odgrywa dowództwo operacyjne z jego operacyjnym łańcuchem dowodzenia, przedstawionym poniżej:







Prezydent






































Sekretarz obrony






































Przewodniczący
Połączonego Kolegium Szefów Sztabów






































Głównodowodzący
Połączonego Dowództwa






































Dowódca komponentu morskiego































































Dowódca Floty

































Dowódca ZOP
na lądzie Dowódca zespołu zadaniowego Dowódca okrętów
podwodnych na lądzie



































Dowódca grupy zadaniowej

































Flugzeug unten.png
oficerowie dowodzący THET silhouet.svg
dowódcy okrętów SSN585.svg
dowódcy okrętów

Pozostałe dowództwa

Dowództwa techniczne:
Dowództwo Systemów Morskich (Naval Sea Systems Command
NAVSEA)
Dowództwo Systemów Powietrznych (Naval Air Systems Command
NAVAIR)
Dowództwo Systemów Wojny Kosmicznej i Morskiej (Space and Naval Warfare Systems Command
SPAWAR)
Dowództwo Inżynieryjne Zaplecza Marynarki (Naval Facilities Engineering Command
NAVFAC)
Dowództwo Systemów Zaopatrzenia Marynarki (Naval Supply Systems Command
NAVSUP)
Inne dowództwa:
Dowództwo Logistyki (The Military Sealift Command)
MSC, Waszyngton, DC, USA
Dowództwo Edukacji i Wyszkolenia (Naval Education and Training)
CNET, Pensacola, Floryda, USA
Dowództwo Budownictwa Morskiego (Naval Construction Force
NCF), Norfolk, Wirginia, USA
Dowództwo Rezerwy Marynarki Wojennej (Naval Reserve Force), Norfolk, Wirginia, USA

Organizacja operacyjna

Związki operacyjne marynarki wojennej i piechoty morskiej - podobnie jak związki armii i sił powietrznych - podlegają jednolitym dowództwom (Unified Commands). Większość sil floty przydzielona jest dowódcom komponentów morskich US Navy. Poniżej przedstawiono podstawową strukturę dowodzenia[2].
Dowództwo Komponent morski Flota operacyjna
Fleet Forces Command Atlantic Fleet II Flota (Norfolk, Wirginia, USA)
Central Command Naval Forces Central Command V Flota (Manama, Bahrajn)
European Command Naval Forces Europe VI Flota (Neapol, Włochy)
Pacific Command Pacific Fleet III Flota (San Diego, Kalifornia, USA)
VII Flota (Yokosuka, Japonia)
Northern Command Atlantic Fleet --

Morski komponent Northern Command pełni rolę doradczą oraz szkolną i zasadniczo nie dysponuje własnymi okrętami i lotnictwem, jak dowódcy pozostałych komponentów[2]. Jego dowódcą jest dowódca U.S. Atlantic Fleet[2].
Personel marynarki

W marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, służbę wojskową pełni 317 464 osób[a], w tym:

52 450 oficerów;
260 581 marynarzy niższych stopni;
4433 kadetów marynarki wojennej.

Dodatkowo, w rezerwie pozostaje 109 596 osób[b]. Departament Marynarki Stanów Zjednoczonych, zatrudnia także ponad 185 tysięcy pracowników cywilnych.
Stopnie

Hierarchia stopni oficerskich US Navy[3]
Oznaczenie Nazwa stopnia Odpowiednik w US Army,
US Air Force i Marines
Ensign Ensign Podporucznik
Lieutenant, Junior Grade Lieutenant Junior Grade Porucznik
Lieutenant Lieutenant Kapitan
Lieutenant Commander Lieutenant Commander Major
Commander Commander Podpułkownik
Captain Captain Pułkownik
Rear admiral
lower half Rear Admiral (lower half) Generał Brygady
Rear admiral
upper half Rear Admiral (upper half) Generał Dywizji
Vice Admiral Vice Admiral Generał Broni
Admiral Admiral Generał
Fleet Admiral Fleet Admiral Marszałek
Okręty
Bandera Stanów Zjednoczonych
Okręty
United States Navy

A - B - C - D - E - F - G
H - I - J - K - L - M - N
O - P - Q - R - S - T - U
V - W - X - Y - Z
fregaty
fregaty żaglowe
fregaty parowe
kanonierki parowe
krążowniki
lotniskowce
lotniskowce eskortowe
monitory
niszczyciele
niszczyciele eskortowe
okręty podwodne
okręty desantowe
okręty liniowe
okręty patrolowe
okręty pomocnicze
okręty wojny minowej
pancerniki
torpedowce
slupy wojenne
sterowce

Dla wykonywania swoich zadań, Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych dysponuje 72 okrętami podwodnymi o napędzie jądrowym, 11 lotniskowcami uderzeniowymi (wszystkie o napędzie jądrowym), 9 uniwersalnymi okrętami desantowymi, 22 krążownikami rakietowymi, 60 niszczycielami, 27 fregatami, 19 okrętami desantowymi i ponad 100 mniejszymi jednostkami. W 2011 posiadała łącznie 286 okręty bojowe.

US Navy dysponuje również około 4000 samolotów i śmigłowców, działającymi z lotniskowców i w ramach skrzydeł lądowych. Służy w niej 353,5 tys. ludzi w służbie czynnej (czerwiec 2006). Czasami współpracuje z Korpusem Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych i Strażą Wybrzeża.
Definicje statusu jednostek

In Commission - jednostki w czynnej służbie United States Navy noszą miano 'In Commission', rozumiane jako stan wszystkich aktywnych (operacyjnych) okrętów US Navy z wyjątkiem jednostek określanych jako Service Crafts. Jednostka posiada swojego dowódcę "Commanding Officer" oraz proporzec - znak dowódcy okrętu 'commissioning pennant'. Termin 'Commissioning date', oznacza w marynarce amerykańskiej datę rzeczywistego oficjalnego wejścia do służby, nie zaś jak w niektórych innych flotach, datę akceptacji okrętu do służby przez flotę[4];
In Service - wszystkie jednostki Service Craft (także suche doki z numerem klasyfikacji zaczynającym się na "Y") z wyjątkiem USS Constitution które pozostają aktywne. Jednostka posiada 'officer-in-charge' (oficera nadzorującego) oraz nie posiada 'commissioning pennant' (znaku dowódcy);
In Reserve, out of Commission bądź In Reserve, out of Service - jednostki przeniesione w stan zachowania dla przyszłej służby. W zależności od rozmiarów okrętu bądź statku, przywrócenie jednostki znajdującej się w rezerwie do stanu pełnej operacyjności zajmuje zwykle od 30 dni do blisko roku[4].

Wskazane terminy nie mają zastosowania do jednostek podległych dowództwu transportu morskiego.
Typ okrętów

Information icon.svg Osobny artykuł: Lista okrętów United States Navy w czynnej służbie.
Information icon.svg Osobny artykuł: Typy okrętów podwodnych United States Navy.

Okręty podwodne (73)

Information icon.svg Osobny artykuł: United States Submarine Force.

Za działania podwodne floty za pomocą okrętów podwodnych odpowiedzialna jest United States Submarine Force. US Submarine Force operacyjnie podległa jest szefowi operacji morskich (CNO), bezpośrednie i bieżące dowodzenie sprawują dowódca sił podwodnych (Commander, Submarine Force) oraz dowództwo floty Pacyfiku ComSubPac (Commander, Submarine Force, U.S. Pacific Fleet). Liczba okrętów podwodnych amerykańskiej floty nie jest stała, co związane jest z częstym wycofywaniem starszych jednostek z służby oraz zastępowaniem ich w stosunku innym niż 1:1 nowymi okrętami, w rzeczywistości uzależniona jest od wielu czynników. Aktualnie (kwiecień 2010) w służbie pozostają 72 okręty czterech typów: Los Angeles, Ohio, Seawolf i Virginia zorganizowane w 6 eskadrach i pięciu grupach bojowych stacjonujących w siedmiu bazach: Kitsap (Bangor), San Diego, Pearl Harbor, Guam, New London (Groton), Norfolk i Kings Bay
Zdjęcie Typ Rodzaj Okręty Wejście do służby Wyporność (t) Długość (m)
USS Greeneville (SSN-772).jpg Los Angeles SSN; nuklearne, wielozadaniowe 42
(+1 w rezerwie) 1981
1996 6927 110
US Navy 091117-N-6720T-373 The Seawolf-class attack submarine USS Connecticut (SSN 22) is underway in the Pacific Ocean.jpg Seawolf USS Jimmy Carter (SSN-23) SSN; nuklearne, myśliwskie 3 1997
2005 9296 12 353 107,6 138
US Navy 040730-N-1234E-002 PCU Virginia (SSN 774) returns to the General Dynamics Electric Boat shipyard.jpg Virginia SSN; nuklearne, wielozadaniowe 10 2004
7800 111,94
USS Florida (SSGN-728).jpg Ohio SSBN; jądrowy z pociskami balistycznymi SSGN; z pociskami manewrującymi 14 4 1981
1997 18 700 170
Lotniskowce (10)
USS Nimitz in Victoria Canada 036.jpg Nimitz CVN; Lotniskowce o napędzie atomowym 10 1975
2009 101 000

106 000 333
Uniwersalne okręty desantowe (9)
Przenoszą helikoptery i samoloty pionowego startu AV-8 Harrier, a w przyszłości wyposażone będą w F-35B. Mają też wbudowany dok w którym mogą przewozić łodzie i poduszkowce desantowe. Okręt przewozi batalion piechoty morskiej.
USS Saipan LHA-2 amphibious assault ship.jpg Tarawa LHA 1 1980 39 000 250
USS Wasp (LHD 1).jpg Wasp LHD; okręty desantowe-doki/lekkie lotniskowce/śmigłowcowce 8 1989
2009 41 000 257
Nawodne okręty wojenne (100)
Vella Gulf.jpg Ticonderoga CG; Krążowniki rakietowe 22 1986
1994 9600 172,9
US Navy 120214-N-OY799-496 The Arleigh Burke-class guided-missile destroyer USS Wayne E. Meyer (DDG 108), transits the Pacific Ocean during a photo.jpg Arleigh Burke DDG; Niszczyciele rakietowe 62 1991
8500 155
USS Rodney M. Davis (FFG 60) Full.jpg Oliver Hazard Perry FFG; Fregaty rakietowe 13 1983
1989 4100 138
USS-Freedom-130222-N-DR144-174-crop.jpg Freedom LCS; Littoral Combat Ship 2 2008
3000 115,3
USS Independence (LCS-2) March 11,2012.JPG Independence LCS; Littoral Combat Ship 1 2010 2800 127
Okręty desantowe (22)
US Navy 110310-N-3154P-087 An MH-60S Sea Hawk helicopter assigned to Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 22 flies above the amphibious transport d.jpg Austin LPD; Okręty desantowe-doki/transportowce 2 1968
1971 16 914 173
US Navy 110818-N-ZS026-202 USS Green Bay, at sea in the Indian Ocean.jpg San Antonio LPD; Okręty desantowe-doki/transportowce 8 2006
25 300 208
US Navy 030106-N-0226M-003 USS Rushmore (LSD 47) steams out of San Diego Bay as she departs on a scheduled six-month deployment.jpg Whidbey Island LSD; Okręty desantowe-doki 8 1985-1992 16 195 185,6
US Navy 050603-N-4104L-004 A Republic of Singapore Navy Puma helicopter lands on the deck aboard the amphibious dock landing ship USS Fort McHenry (LSD 43) .jpg Harpers Ferry LSD; Okręty desantowe-doki 4 1995-1998 16 976 185,6
Inne (31)
USS Mount Whitney (LCC-JCC 20) in Souda Bay.jpg Blue Ridge LLC; Okręty dowodzenia 2 1970-1971 19 700 194
USS Ardent MCM-12.jpg Avenger MCM; Trałowce 13 1987-1994 1312 68
USS Firebolt (PC-10).jpg Cyclone PC; Patrolowce 12 1993-1995 331 55
US Navy 100723-N-2531C-001 The submarine tender USS Emory S. Land (AS 39) transits through Apra Harbor after a port visit to Naval Base Guam.jpg Emory Land AS; Tendery okrętów podwodnych 2 1979 23 369 198
USS Paul F. Foster (DD-964).jpg Spruance SDTS; zdalnie sterowany okręt-cel 1 1976 (2005) 8000 161
USS Constitution Departs.jpg USS Constitution First frigate; Fregata żaglowa 1 1798 2200 53
Suma
245
Lotnictwo marynarki
Zdjęcie Samolot Producent Typ Wersja Liczba sztuk[5] Uwagi
Samoloty myśliwskie
FA-18-NAVY-Blue-Diamond.jpg McDonnell Douglas F/A-18 Hornet Stany Zjednoczone USA myśliwiec wielozadaniowy F/A-18A F/A-18B F/A-18C F/A-18D 74 26 286 46 Zostaną zastąpione przez F-35C.
F-18 F Super Hornet 01.jpg Boeing F/A-18E/F Super Hornet Stany Zjednoczone USA myśliwiec wielozadaniowy F/A-18E F/A-18F 209 258 Zamówiono 556.
899
Specjalnego przeznaczenia
011204-N-4432A-501 Heading Home.jpg Northrop Grumman EA-6B Prowler Stany Zjednoczone USA walka elektroniczna EA-18G 34
EA-18G at Whidbey April 2007.jpg Boeing EA-18G Growler Stany Zjednoczone USA walka elektroniczna EA-18G 86 Zamówiono 114, zastępują EA-6B Prowler, mogą przenosić AGM-88 HARM i AIM-120 AMRAAM.
E-6B TACAMO Climb.jpg Boeing E-6 Mercury Stany Zjednoczone USA walka elektroniczna E-6B 16
EP-3E DN-SD-07-09322.JPEG Lockheed EP-3 ARIES II Stany Zjednoczone USA walka elektroniczna EP-3E 15
US Navy 030129-N-0226M-002 P-3C Orion.jpg Lockheed P-3 Orion Stany Zjednoczone USA morski patrolowiec/ZOP P-3C 108 Zostanie zastąpiony przez Boeing P-8 Poseidon.
P-8A Mtns.jpg Boeing P-8 Poseidon Stany Zjednoczone USA morski patrolowiec/ZOP P-8A 18 Samolot na bazie B737-800, planowane 108 sztuk.
E-2C Hawkeye Bear Aces.jpg Grumman E-2 Hawkeye Stany Zjednoczone USA wczesne ostrzeganie i dowodzenie E-2C 63
340
Samoloty transportowe
C-2 Landeanflug.jpg Grumman C-2 Greyhound Stany Zjednoczone USA pokładowy transportowiec C-2A 33
C-9 Skytrain.gif Douglas C-9 Nightingale Stany Zjednoczone USA transportowy C-9B 4 Zastępowane przez C-40.
Beechcraft King Air 200 Stany Zjednoczone USA użytkowy UC-12 12
C-20 Gulfstream.gif Gulfstream C-20 Stany Zjednoczone USA transport pasażerski C-20A C-20D C-20G 1 2 5
Fairchild Swearingen Metroliner 23 Stany Zjednoczone USA użytkowy C-26 6
G5-N551GA-070919-04cr-16.jpg Gulfstream C-37 Stany Zjednoczone USA transport pasażerski C-37A C-37B 1 3
Cessna uc-35a citation 560 ultra v arp.jpg Cessna UC-35 Stany Zjednoczone USA transport pasażerski UC-35D 1
USN C-40A Clipper.jpg Boeing C-40 Clipper Stany Zjednoczone USA transportowy/pasażerski/VIP C-40A 12
Lockheed C-130T Hercules (L-382) - U.S. Navy - 001.jpg Lockheed C-130 Hercules Stany Zjednoczone USA transportowy tankowiec C-130T KC-130F/R 20 4
104
Samoloty szkolno-treningowe
F-5N from VFC-111 Sundowners taxiing.jpg F-5F/N Tiger II Stany Zjednoczone USA myśliwiec treningowy F-5F F-5N 3 27 Eskadra agresorów.
F-16N of VF-45 taking off from NAS Oceana 1989.JPEG General Dynamics F-16 Fighting Falcon Stany Zjednoczone USA myśliwiec treningowy F-16N 14
US Navy 100518-N-0321D-002 Ensign Christopher Farkas taxis a new T6-B Texan II. Farkas is the first student to train in the T6-B Texan II.jpg Beechcraft T-6 Texan II Stany Zjednoczone USA szkolenie wstępne T-6A T-6B 49 158 Zastopują T-34 Mentor.
Beech T-34C Turbo Mentor (45), USA - Navy AN1653721.jpg Beechcraft T-34 Mentor Stany Zjednoczone USA szkolenie wstępne T-34C 134
T39 mainlarge cnatra navy.jpg North American Sabreliner Stany Zjednoczone USA szkolny T-39G T-39N 8 7
T 44 4LR.jpg Beech T-44 Pegasus Stany Zjednoczone USA szkolny T-44A 82
T-45A Goshawk 03.jpg T-45 Goshawk Stany Zjednoczone USA szkolenie zaawansowane T-45C 194
676
Śmigłowce
Navy-hh1n-158256-070327-12-10.jpg Bell HH-1N Twin Huey Stany Zjednoczone USA śmigłowiec SAR HH-1N 6
US Navy 030415-N-0466M-003 Boatswain^rsquo,s Mate 2nd Class Ronald Virgin from Pensacola, Fla., signals for water as an HH-46D Sea Knight gets washed down.jpg Boeing CH-46 Sea Knight Stany Zjednoczone USA śmigłowiec SAR HH-46D 10
SH-60 Seahawk.jpg Sikorsky HH-60 Rescue Hawk Stany Zjednoczone USA śmigłowiec SAR HH-60H 49
US Navy 070416-N-6501M-006 An MH-53E Sea Dragon assigned to Helicopter Mine Counter Measure Squadron (HM) 15 conducts a mine sweeping exercise.jpg Sikorsky MH-53 Sea Dragon Stany Zjednoczone USA przeciwminowy / transportowy MH-53E 28 Dostarczono 46, 7 utracono.
MH-60R.jpg Sikorsky MH-60 Seahawk Stany Zjednoczone USA śmigłowiec ZOP śmigłowiec SAR MH-60R MH-60S 166 234 Zamówiono 291. Zamówiono 275.
SH-60B Seahawk.jpg Sikorsky SH-60 Seahawk Stany Zjednoczone USA śmigłowiec ZOP SH-60B SH-60F 129 60
TH57C boat ops.jpg Bell TH-57 Sea Ranger Stany Zjednoczone USA śmigłowiec szkolny TH-57B TH-57C 30 85
797
Suma
2816
Główne bazy US Navy
Atlantyk

NS Norfolk, Wirginia
6 lotniskowców, 7 krążowników, 21 niszczycieli, 7 fregat, 12 okrętów podwodnych
Mayport, Floryda
1 lotniskowiec, 4 krążowniki, 4 niszczyciele, 9 fregat
Pascagoula, Missisipi
2 fregaty
NSB New London, Connecticut
14 okrętów podwodnych
Portsmouth, New Hampshire
4 okręty podwodne
NSB Kings Bay, Georgia
7 okrętów podwodnych

Pacyfik

Pearl Harbor, Hawaje
3 krążowniki, 5 niszczycieli, 2 fregaty, 16 okrętów podwodnych
NB San Diego, Kalifornia
2 lotniskowce, 6 krążowników, 13 niszczycieli, 5 fregat, 5 okrętów podwodnych
Everett, Waszyngton
1 lotniskowiec, 1 niszczyciel, 3 fregaty
Bremerton, Waszyngton
1 lotniskowiec, 1 okręt podwodny
Bangor, Waszyngton
11 okrętów podwodnych
Guam
2 okręty podwodne
United States Fleet Activities Yokosuka, Japonia
1 lotniskowiec, 2 krążowniki, 5 niszczycieli, 2 fregaty

Strefy odpowiedzialności flot US Navy (2007)
Historia
Correct.svg
Tę sekcję należy dopracować:
Uźródłowienie, bardziej encyklopedyczny styl, być może rozbudowa merytoryczna..
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tej sekcji.

Information icon.svg Osobne artykuły: Wojna na Pacyfiku i Wojna podwodna na Pacyfiku 1941
1945.
Information icon.svg Osobny artykuł: Bitwa o Atlantyk.

Za początek dziejów floty uważa się akt Kongresu Kontynentalnego 13 października 1775, który zakładał wprowadzenie do służby dwóch okrętów w celu zatrzymywania statków dostarczających broń dla brytyjskich garnizonów w Ameryce. Podczas wojny o niepodległość owa Flota Kontynentalna wprowadziła do służby około 50 okrętów, z czego najwyżej 20 było w służbie w danym momencie. Największe jednostki były wielkości fregaty. Ta pośpieszenie zaimprowizowana i niedoświadczona siła była znacząco słabsza od ówczesnej floty brytyjskiej. Główne działania morskie przeciwko Brytyjczykom podczas wojny były prowadzone przez flotę sprzymierzonej Francji.

Po zakończeniu wojny Flota Kontynentalna została całkowicie rozwiązana, głównie z powodu trudności finansowych w jej utrzymaniu. Właściwy początek profesjonalnej amerykańskiej marynarki wojennej to akt Kongresu z 1794 wyznaczający fundusze na budowę sześciu nowoczesnych fregat żaglowych. Pierwsze trzy, "United States", "Constellation" i "Constitution", weszły do służby w 1797. Okręty te odznaczyły się podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej w latach 1812-1814. Flota amerykańska nie posiadała okrętów liniowych, tak więc starcie z głównymi siłami brytyjskimi nie wchodziło w grę. Za to nowoczesne, szybkie i świetnie zaprojektowane amerykańskie fregaty wygrały kilka pojedynków z fregatami brytyjskimi, co było dużym ciosem dla brytyjskiego prestiżu. Ponadto flota amerykańska z powodzeniem walczyła z okrętami brytyjskimi na wodach śródlądowych jezior Erie, Ontario i Champlain.

Przez prawie cały XIX wiek amerykańska marynarka była małą siłą, która nie miała wielu okazji do działań zbrojnych. Wyjątkiem były lata wojny secesyjnej, podczas której flota Unii szybko stała się pokaźną siłą, wykorzystującą wiele najnowszych zdobyczy technicznych owego okresu, w tym okręty pancerne klasy monitor (bitwa w zatoce Hampton Roads). Jednak słabość przemysłu Konfederacji (stanów południa) i fakt, że prawie cała flota pozostała wierna Unii podczas wojny spowodowały, że flota amerykańska nie miała prawie żadnych okazji do walki na otwartym morzu z równorzędnym przeciwnikiem. Głównym jej przeznaczeniem była blokada morska wybrzeża stanów południowych. Większość działań odbywała się w pobliżu południowego wybrzeża i na rzece Missisipi, gdzie okręty floty walczyły głównie przeciwko bateriom dział na lądzie. Po zakończeniu wojny flota została ponownie prawie całkowicie zdemobilizowana.

Przez następne lata flota była niezwykle słaba, słabsza nawet niż floty niektórych krajów Ameryki Łacińskiej. Był to okres całkowitej dominacji floty brytyjskiej na oceanach świata, podczas którego Stany Zjednoczone, tak jak wiele innych krajów, nie widziały powodu do budowania nowoczesnych okrętów. Sytuacja zaczęła się zmieniać po 1880 kiedy rozwój potęgi przemysłowej Stanów Zjednoczonych umożliwił budowę potężnej floty, mogącej na dłuższą metę dorównać flocie brytyjskiej. Budowano zwłaszcza okręty nowych klas: pancerniki i krążowniki. Przy końcu XIX wieku flota amerykańska urosła na tyle, by bez większego trudu pokonać flotę hiszpańską podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej (bitwa pod Santiago de Cuba). W latach 1907-1909 Wielka Biała Flota złożona z amerykańskich pancerników okrążyła świat demonstrując rosnącą potęgę morską Stanów Zjednoczonych.

W następnych latach rozwój był jeszcze szybszy, a podstawową siłą bojową stały się nowe pancerniki
drednoty. W 1917, w momencie przystąpienia Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej, flota amerykańska prawie dorównywała potęgą flocie brytyjskiej. W latach powojennych ta równowaga została formalnie ustanowiona przez postanowienia Traktatu Waszyngtońskiego i utrzymała się prawie do wybuchu II wojny światowej. Po 1939 rozpoczęto gigantyczny na owe czasy program budowy okrętów wojennych, który w ciągu kilku lat przekształcił flotę amerykańską w najpotężniejszą flotę świata.

Japoński atak na bazę amerykańskiej floty w Pearl Harbor na Hawajach zapoczątkował udział floty amerykańskiej w drugiej wojnie światowej. Walki z siłami Cesarstwa Japońskiego na Pacyfiku w latach 1941-1945 stanowiły największe wydarzenia w historii floty. Decydujące znaczenie odgrywały w nich lotniskowce oraz okręty podwodne. Okręty amerykańskie walczyły również na Atlantyku i Morzu Śródziemnym przeciwko siłom Niemiec i Włoch, a także incydentalnie Francji rządu Vichy.

Po 1945 nowym konkurentem floty amerykańskiej stała się marynarka wojenna ZSRR, która począwszy od lat 60. stała się groźnym przeciwnikiem, choć mimo starań nigdy nie była w stanie dorównać flocie amerykańskiej. Po rozpadzie ZSRR w 1991 wartość bojowa floty rosyjskiej spadła do bardzo niskiego poziomu, gwarantując flocie amerykańskiej dominację na oceanach świata na przełomie XX i XXI wieku.

Cechą floty amerykańskiej jest stopień innowacyjności, co w ścisły sposób związane jest z gospodarką USA, a jednocześnie umożliwia osiąganie przewagi nad przeciwnikami.




Państwo Stany Zjednoczone
Siły zbrojne United States Armed Forces
Nazwa skrócona US Navy
Data utworzenia 13 października 1775
Prefiks okrętów USS
Bandera Flag of the United States.svg
Proporzec Naval Jack of the United States.svg
Motto Honor, Courage, Commitment
Najwyższe dowództwa
Cywilne prezydent Stanów Zjednoczonych
sekretarz obrony
sekretarz marynarki
Wojskowe szef operacji morskich
dowództwo systemów morskich
Chief of Naval Personnel
Military Sealift Command
Space and Naval Warfare Systems Command
Wydzielone części składowe
United States Navy
United States Marine Corps