ftape-HOWTO - streamery w Linuxie - jak to zrobić: Instalacja ftape'a Następna strona Poprzednia strona Spis treści 4. Instalacja ftape'a 4.1 Gdzie można znaleźć ftape Wersje 2.0.x jądra zawierają sterownik ftape w wersji 2.08. Jednak najlepiej zdobyć najnowszą wersję kodu źródłowego. Nowsza wersja zawiera pliki nie dołączone do jądra oraz dużo bogatszą dokumentację dotyczącą instalacji itd. Najświeższe wersje sterownika (2.11a i wyżej) dostępne są na stronie http://samuel.math.rwth-aachen.de/~LBFM/claus/ftape/ftape-page.html. Gdy piszę ten dokument dostępna jest już wersja 3.xx ftape'a. Niemniej polecam starsze wydanie (2.xx), chyba że masz ochotę igrać z ogniem (3.xx jest wersją rozwojową i z pewnością ma kilka robaczków :-) ). 4.2 Instalacja sterownika Niniejszy punkt zawiera informacje dotyczące instalacji sterownika w2.11a i czynnościach, które muszą ją poprzedzać. Zakładam, że masz już skompresowany kod źródłowy (najprawdopodobniej ftape-2.11a.tar.gz). Umieść go w katalogu docelowym (np /usr/src lub ~/src) rozpakuj komendą tar xvzf ftape-2.11a.tar.gz Wszystkie pliki zostaną umieszczone w podkatalogu ftape-2.11a czyli w /usr/src/ftape-2.11a albo ~/src/ftape-2.11a. Można też wrzucić cały pakiet do /usr/src/linux/drivers/char/ftape ale osobiście radzę najpierw przeczytać dokumentację a potem zdecydować gdzie go umieścić. Na początek przeczytaj plik README - zawiera on bardzo ważne informacje. Jeśli autor radzi zajrzeć do innych plików i zapoznać się z ich treścią - zrób to. Uchroni cię to przed przykrymi niespodziankami później i znacznie uprości dalszą instalację. Dobra rada: NIE rozpoczynaj instalacji (kompilacji) pakietu jeśli dokładnie nie przeczytałeś README lub Install-guide. W pliku README autor wspomina o liście dyskusyjnej linux-tape. Ja radzę jednak zapisać się na linux.dev.tape, ponieważ serwer obsługujący tą pierwszą jest, jak już wspominałem, przeładowany. Są dwa sposoby korzystania z ftape'a Skompilować sterownik jako stałą część jądra. Skompilować go jako moduł. Pierwsza metoda będzie zapewne nastręczać mniej kłopotów. Zaletą drugiej jest fakt, że moduł ładowany jest do pamięci tylko wtedy, gdy jest potrzebny (zawsze można go zdeinstalować bez konieczności przeładowania systemu). Autor wczesnych wersji sterownika (Bas Laarhoven) twierdzi jednak, że nie był on przeznaczony do kompilacji jako moduł (od tego czasu wiele się zmieniło i teraz ftape działa bez zarzutu w obydwu wersjach - przynajmniej u mnie - tłumacz :) ). Na swoim komputerze sterownik kompiluję bezpośrednio do jądra. Myślę, że jest to lepsze rozwiązanie, ponieważ mniej jest z tym problemów. Radzę tak właśnie zrobić, chyba że masz dobry powód aby postąpić inaczej i jesteś przygotowany na komplikacje, które mogą wyniknąć podczas przygotowywania modułów. Jeśli zdecydujesz się kompilować sterownik bezpośrednio do jądra, to: pamiętaj że nie można używać zftape zamiast ftape ponieważ obydwa te programy używają tego samego bardziej znaczącego numeru sterownika, możesz pominąć większość instrukcji dotyczących przygotowywania modułów. Jeśli używasz jądra w wersji 1.2, powinieneś zaopatrzyć się także w pakiet modules-1.3.57 a nie modules-1.2.8. (Bjø rn Ekwall, administrujący pakietem modules to właśnie zaleca). Jeśli masz wersję 1.3.x jądra, powinieneś rozważyć przejście na wersję 2.0.x. Jądro 1.3.x było wersją rozwojową zanim powstała stabilna 2.0.x. 4.3 Śledzenie rozwoju ftape'a Rozwój ftape'a można śledzić dzięki liście Usenet linux.dev.tape. Jak już wcześniej wspomniałem jest to kopia [e-mail] ale ze względu na przeciążenie tego serwera, radzę korzystać z Usenet'u. Jeśli nie masz dostępu do Usenet'u możesz zapisać się na tę listę wysyłając e-mail'a do [e-mail] o następującej treści: subscribe linux-tape'. Na początek otrzymasz list zawierający informacje o sposobie korzystania z listy (wysyłanie własnych uwag, sposób wypisania się z listy itd.) Miej jednak na uwadze, że nie mam (NIE MAM) żadnych przywilejów jeśli chodzi o tę listę. Nie jestem w stanie wypisać cię z niej, jeśli serwer nie chce zrobić tego automatycznie, mogę co najwyżej wysłać ci list z kondolencjami (co ci w niczym nie pomoże). 4.4 Współpraca ftape i stacji dyskietek Jako, że streamer i stacja dysków łączą się z tym samym kontrolerem (i wykorzystują to samo przerwanie - IRQ6) nie mogą pracować równolegle. Dlatego, jeśli zamontowałeś już (mount) stację dysków i spróbujesz odwołać się do streamera, ftape wyświetli komunikat, że nie może przejąć przerwania IRQ6 i odmówi współpracy. Staje się to szczególnie uciążliwe, gdy chcesz stworzyć dyskietkę systemową (ratunkową), która korzystałaby z ftape'a. Rozwiązaniem jest albo ładowanie dyskietki startowej do ramdysku i wtedy odłączenie stacji dysków (umount) albo zaopatrzenie się w dwa kontrolery FDC. Następna strona Poprzednia strona Spis treści