L4INTRO




Spis treści / Dalej
O AUTORACH
DANNION BRINKLEY mieszka w Południowej Karolinie, gdzie pracuje w hospicjum. Udziela ponad stu wykładów rocznie na całym świecie i pracuje nad tworzeniem Centrów, opisanych w tej książce.
PAUL PERRY jest współautorem szeroko znanej książki Bliżej światła. Napisał ponad dziesięć książek poświęconych różnorodnej tematyce. Perry był współwydawcą magazynu American Health, i jest byłym członkiem prestiżowej Fundacji Forum Wolności przy Uniwersytecie Kolumbijskim. Znany w Polsce m.in. z książek: Życie przed życiem oraz W stronę światła (wraz z Raymondem Moodym) a także Przemienieni przez światło (wraz z Melvinem Morsem).
Aby skontaktować się z autorami proszę pisać pod adresem:
Saved by the Light
P.O. Box 13255 Scottsdale,
AZ 85260

PODZIĘKOWANIA
Na podziękowania za tę książkę zasługują dziesiątki ludzi, z których wielu pragnę tutaj wymienić. Do powstania tej książki w wielkiej mierze przyczynili się mój współautor Pauł Perry, wydawca Dianę Reverand, ora? nasz agent Nat Sobel.
Dla Melanie Hill, która sprawiła, że wszystko działało; dla Jan Dudley, za jej wgląd; dla Joannę Hartley, za to, że zawsze była przy mnie, kiedy jej potrzebowałem; oraz dla Valerie Yickens, za muzykę. Dla setek pracowników szpitali i hospicjów, oraz dla pacjentów w stanie terminalnym, których spotkałem w ciągu minionych dwudziestu lat.
A także dla najważniejszego z nich wszystkich - mojego taty.

WSTĘP
Danniona Brinkley'a poznałem w Chicago, w hotelu Omni, kiedy oczekiwałem na przyjazd samochodu. Dannion i ja mieliśmy wystąpić w programie Oprhy Winfrey. Gościom programu polecono zebrać się w hallu i wspólnie udać się do Harpo Productions.
Kiedy wraz z moją żoną, Sallie, wysiedliśmy z windy i zaczęliśmy witać się z innymi uczestnikami programu, przerwał nam dobiegający z tyłu donośny głos:
- Miło cię poznać, Jimmy Red. My, chłopcy z Południa, powinniśmy trzymać się razem.
Spojrzałem w górę i zobaczyłem idącego w naszym kierunku potężnego mężczyznę o łagodnych oczach. Dannion Brinkley uśmiechnął się szeroko i zamknął nas w silnym uścisku. Obdzielił nim także pozostałych gości. Oprah nigdy nie dowiedziała się o tym, że najlepszy show rozegrał się później, za kulisami Zielonego Pokoju, gdzie Thomas Moore i Mario Morgan dołączyli do żywiołowej dyskusji dotyczącej rozmaitych tematów, od zagadnień związanych z pracą wydawcy po teorie konspiracyjne.
W przypadku Danniona i mnie ta rozmowa nigdy nie została zakończona. Dyskutowaliśmy przez telefon, często rozdzieleni przestrzenią kontynentów, albo spotykaliśmy się w Hawkview w Alabamie. Odkryłem pewną niezwykłą rzecz dotyczącą Danniona. Jest on dokładnie takim człowiekiem, jakim wydaje się być.
To prawda, był niegdyś pracownikiem wywiadu. Przysporzyło mu to wielu cierpień, kiedy po raz pierwszy, znajdując się na granicy życia i śmierci, dokonywał przeglądu swojego życia, ale zarazem stanowiło doskonałe przygotowanie do prowadzenia analizy globalno-militarno-ekonomiczno-kulturalnej, która płynie z jego ust z równą łatwością jak południowy akcent z powiedzonka starego dobrego chłopca, jakich nauczył się dorastając w Południowej Karolinie.
Dannion jest także jednym z najbardziej utalentowanych mediów jakie kiedykolwiek spotkałem. Niezmiennie pozostawia za sobą ślad w postaci oszołomionych zwolenników.
- Kiedy po raz pierwszy rozmawiałem z nim przez telefon, wymienił wszystkie przedmioty znajdujące się na biurku, dokładnie opisał moje biuro, po czym zabrał mnie na duchową wycieczkę korytarzem, opisując moich współpracowników i politykę biura, o której nie mógł niczego wiedzieć - powiedział o nim mój wydawca.
Ale w przypadku Danniona wszystkie zdolności i całe poczucie humoru ściśle koncentrują się na naglącym poczuciu misji. (Kiedy na przykład rozmawiałem z nim po raz ostatni, brał udział w trzydziestu dwóch prezentacjach w ciągu dziewięćdziesięciu dni. W tym czasie udzielał także wywiadów, prowadził odczyty i nauczał technik pracy w hospicjach.) Spytałem go kiedyś, dlaczego podporządkował się tak wyczerpującemu rozkładowi zajęć. Odpowiedział, że uda mu się coś osiągnąć jeśli wpłynie na społeczeństwo w choćby jednej dziedzinie, to jest w opiece zdrowotnej, szczególnie zaś w alternatywnej opiece zdrowotnej nad człowiekiem w ostatnich dniach jego życia, kiedy to tradycyjna medycyna najwięcej uwagi poświęca okrutnemu przedłużaniu ludzkiej egzystencji zaledwie o kilka godzin lub dni.
Główne motto Danniona brzmi: Jeśli zdołamy pozbyć się strachu przed śmiercią, zdołamy też pozbyć się strachu przed życiem, lęku przed istnieniem w zgodzie z naszymi najpełniejszymi, najbardziej duchowymi możliwościami. Zdaniem Danniona kluczem do pokonania lęku jest nauczanie, pomagające przeistoczyć śmierć w pełne miłości, łagodne i zwyczajne doświadczenie. Pracownicy kilku towarzystw hospicyjnych powiedzieli mi, że Dannion zebrał więcej ochotników do pracy w hospicjum niż ktokolwiek przed nim.
Jednakże moim zdaniem zasługi Danniona są jeszcze większe. Chociaż często bywa wybuchowy i gwałtowny, a kiedy łowi ryby, nazbyt często zarzuca wędkę na drzewa, stanowi on wzór człowieka. W latach dziewięćdziesiątych przechodzimy od teoretycznego rozumienia duchowości do jej rzeczywistego przeżywania. Może to być bardzo trudne. W jakiś sposób musimy jednak zrozumieć naszą intuicję i kierować się jej wskazaniami, trwać w poczuciu misji, rozpoznawać kiedy należy wtrącać się w życie ludzi, a nade wszystko kreślić przed nimi swój szczery portret, niezależnie od tego, czy są oni sceptyczni, czy też nie.
W tym Dannion nie ma sobie równych. WiÄ™kszość czasu spÄ™dza biorÄ…c udziaÅ‚ w rozmaitych talk show'ach, przekomarzajÄ…c siÄ™ z zawodowymi demaskatorami, i nawet na chwilÄ™ nie ustÄ™pujÄ…c im pola. Lubi mawiać: “Wystarczy umrzeć kilka razy, aby wszystko zrozumieć. JesteÅ›my wspaniaÅ‚ymi i potężnymi duchowymi istotami. Zaczynamy to sobie uÅ›wiadamiać."
Trwałą zasługą Danniona Brinkley'a jest to, iż uświadamia sobie ten fakt, i otwarcie pokazuje to całemu światu.
JAMES REDFIELD