„Chory zajączek” – Dzieci w przysiadzie podpartym. Na hasło N.: Zajączki do lekarza! dzieci
poruszają się skokiem zajęczym, ale z jedną nogą podniesioną do góry. Na hasło: Zajączki
odpoczywają! – wracają do przysiadu podpartego.
„Raki do mety” – N. wyznacza linię startu i mety. Dzieci na linii startu leżą na plecach. Na
sygnał N. podnoszą tułów do góry i podpierając się rękami i nogami idą na czworakach do
mety. Zabawę powtarzamy 3,4 razy.
„Wyścig kasztanów” – Każde dziecko ma jeden kasztan. Dzieci ustawione są w szeregu w
końcu sali. W przeciwległym końcu wyznaczona jest meta. Dzieci kładą kasztany na
podłodze. Na sygnał N. zaczynają toczyć je, popychając brodą. Wygrywa to dziecko, którego
kasztan pierwszy przekroczy linię mety.
„Przejście pod zwalonym pniem” – Dzieci dobierają się w pary. Jedno dziecko na czworakach
opiera się rękami o podłogę, unosi wysoko plecy – robi w ten sposób tunel. Drugie dziecko
ma za zadanie przeczołgać się pod tunelem. Następnie dzieci zamieniają się rolami.
„Pieski na spacer” – Dzieci dobierają się w pary. Jedno dziecko jest psem i porusza się na
czworakach. Drugie prowadzi psa – idzie wolno, skręcając raz w jedną raz w drugą stronę.
Zadaniem psa jest skręcanie razem z panem. Potem następuje zamiana ról.
„Koty i mysz” – Jedno z dzieci jest myszką. Siedzi w norce – wyznaczone miejsce w sali,
oznaczone przy pomocy np. obręczy. Tuż przed norką leży skakanka, oznaczająca linię mety.
Pozostałe dzieci są kotkami, stoją w najbardziej oddalonej od mety części sali. Gdy myszka
zasłania oczy, koty idą na czworakach, by ją złapać. Gdy myszka odsłoni oczy, koty muszą
zastygnąć w bezruchu. Gdy któryś kot się poruszy natychmiast wraca na linię startu. Kolejną
myszką zostaje dziecko, które pierwsze dotarło do norki.
„Mamut toczy kłodę” – Dzieci dobierają się w pary. Jedno z dzieci jest kłodą, drugie
mamutem. Dziecko- kłoda kładzie się na dywanie z rękami wyciągniętymi wzdłuż tułowia.
Przez cały czas stara się leżeć luźno i nie ruszać. Dziecko-mamut ma za zadanie przetoczyć
kłodę z jednego miejsca do drugiego bardzo delikatnie. Po chwili następuje zamiana ról.
„Przejście między paprociami” – N. dzieli dzieci na dwa zespoły. Jeden zespół dostaje szarfy
lub paski bibuły i tworzy szpaler. Dzieci z drugiego zespołu ustawiają się jedno za drugim.
Mają za zadanie przeczołgać się pomiędzy szpalerem dzieci trzymających szarfy i rysujących
jednym końcem szarfy dowolne wzorki na podłodze. Gdy wszystkie dzieci przeczołgają się,
następuje zamiana ról.
„Przejście przez czarne dziury” – rozpoczęciem zabawy N. wyjaśnia dzieciom czym są czarne
dziury. Następnie dzieli dzieci na dwa zespoły. Jeden zespół dostaje obręcze. Dzieci z
obręczami siadają w szeregu jedno obok drugiego w odległości około pół metra. Pozostałe
dzieci stają przed pierwszą obręczą i na czworakach przechodzą przez wszystkie obręcze.
Gdy wszystkie dzieci przejdą przez obręcze następuje zamiana ról.
„Praca mrówek” – Każde dziecko ma przed sobą mały sześcienny klocek lub pudełko. W
jednej części sali N. wyznacza linię (np. za pomocą skakanki). Dzieci stoją ustawione w
szeregu naprzeciwko linii w odległości kilku metrów od niej. Dzieci- mrówki ustawiają się ze
swoim bagażem, kładą go przed sobą i idąc na czworakach, popychają go raz jedną, a raz
drugą ręką, dochodząc w ten sposób do mety. Po kilkukrotnym powtórzeniu zabawy można ją
przeprowadzić w formie zawodów.
„Praca mrówek” – w jednej części sali N. wyznacza linię (np. za pomocą skakanki). Dzieci
stoją na czworakach ustawione w szeregu naprzeciwko linii w odległości kilku metrów od
niej. Każde dziecko ma przed sobą mały sześcienny klocek lub pudełko. Dzieci – mrówki idą
w kierunku linii, popychając klocek – bagaż raz jedną, a raz drugą ręką. Po kilkukrotnym
powtórzeniu zabawy można ją przeprowadzić w formie zawodów.
„Piesek na spacerze” – dzieci dobierają się parami. Każda para dostaje dwa krążki
gimnastyczne. Jedno dziecko z pary to piesek , drugie – jego pan . Dziecko-pan kładzie na
podłodze kółko, a dziecko-piesek wchodzi na nie i kuca. Dziecko-pan kładzie następne kółko
tak, by dziecko – piesek na czworakach weszło na nie. Gdy to zrobi, dziecko-pan bierze
pierwsze kółko, kładzie je znowu przed dzieckiem-pieskiem w takiej odległości, by mogło
przejść na kółko na czworakach. Po chwili następuje zamiana ról.
„Kotki piją mleczko” – dzieci-kociątka klęczą obok swoich misek – kółek gimnastycznych,
nachylają się i naśladują językiem picie mleka z miski. Na hasło: Kotki na spacer! chodzą na
czworakach pomiędzy miskami. Na hasło: Kotki piją mleko! wracają do swoich kółek i dalej
naśladują picie mleka.
„Pies” – dzieci przy muzyce naśladują chód psów z wykorzystaniem ruchów naprzemiennych
(prawa ręka, lewa noga). Gdy muzyka milknie, stają i próbują merdać ogonkiem z radości –
rysują miednicą znaki nieskończoności (leniwa ósemka)3.
„Raki” – dzieci stoją w przysiadzie podpartym. Na hasło: Raki idą na spacer! dzieci idą w
pozycji na czworakach do tyłu. Muszą uważać, by nie wpaść na współćwiczące dzieci. Na
hasło: Raki na plaży! dzieci zatrzymują się.
„Przejście przez tunel” – N. dzieli dzieci na dwa zespoły. Jeden zespół dostaje duże obręcze.
Dzieci z obręczami siadają jedno obok drugiego, trzymają obręcze pionowo przed sobą,
oparte o podłogę. Pozostałe dzieci ustawiają się przed pierwszą obręczą i na sygnał N.
przechodzą przez tunel na czworakach. Następnie dzieci zamieniają się rolami.
3 Na podstawie: J. Zwoleńska, Radosna kinezjologia, KINED, Warszawa 2005, s. 66.