Ć wiczenie 1: Wyznaczanie zailenia skał w oparciu o profilowanie gamma

Wykonanie ć wiczenia:

1. Wyznaczenie parametru różnicowego ∆ IG: I − I

G

G (min)

I

∆

=

G

I

− I

G (max)

G (min)

gdzie:

IG – bieżąca wartość profilowania gamma, IG(min) – minimalna wartość profilowania gamma w obrębie danej jednostki litostratygraficznej, odpowiadająca wartości profilowania gamma w czystych piaskowcach (0% zailenia), IG(max) – maksymalna wartość profilowania gamma w obrębie danej jednostki litostratygraficznej, odpowiadająca wartościom profilowania gamma w skałach ilastych (100% zailenia).

IG(min) =

IG(max) =

2. Ocena zailenia z wykorzystaniem modeli: a. Model liniowy: V = I

∆

sh

G

b. Model Larionov’a dla utworów młodszych (skały klastyczne, trzeciorzędowe): V

= ,

0 08 (

3 23,7∆ IG − )

1

sh

c. Model Larionov’a dla utworów starszych (skały mezozoiczne): V

=

3

,

0

(

3 22∆ IG − )

1

sh

Głę bokość

IG

∆ IG Vsh

Vsh

Vsh

Model

Model Larionov’a dla utworów

Model Larionov’a dla

liniowy

młodszych

utworów starszych

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Vshś r=

Vshś r=

Vshś r=

3. Sporządzenie wykresów Vsh=f(∆ IG )

4. Sporządzenie wykresów obliczonego zailenia w funkcji głębokości dla trzech modeli.

Ć wiczenie 2: Wyznaczanie porowatoś ci ogólnej skał w oparciu o profilowanie akustyczne

Wykonanie ć wiczenia:

1. Wyznaczenie współczynnika porowatości ogólnej skał Φ z równania Williego: T

∆ = Φ ⋅ T

∆

+ 1

( − Φ) T

∆

f

ma

gdzie:

φ - porowatość ogólna,

∆ T – czas interwałowy w ośrodku skalnym,

∆ Tma – czas interwałowy w szkielecie skalnym,

∆ Tf – czas interwałowy w cieczy nasycającej przestrzeń porową.

Prę dkość fali P w piaskowcach wynosi 5814 m/s, w solance 1650 m/s. Prę dkość należ y przeliczyć na czas interwałowy (∆ T = 1/V ) i wyrazić w µ s/m.

Głę bokość

∆ T

Φ

Φ∗

Φ∗∗

Φ∗∗∗

1

2

3

4

5

6

∆ Tś r=

Φ ś r=

2. Wprowadzenie odpowiednich poprawek

• Poprawka na zailenie

T

∆

− T

∆

sh

ma

Φ* = Φ − V Φ

= Φ − V

sh

sh

sh

T

∆

− T

∆

f

ma

gdzie:

φ − porowatość ogólna obliczona z równania Wylliego, φ sh − porowatość obliczona dla warstw ilastych, Vsh – objętość frakcji ilastej (zailenie),

∆ Tsh – czas interwałowy iłów, wartość odczytuje się w sąsiednich poziomach iłowcowych.

• Poprawka na typ medium porowego (ropa, gaz): W przypadku obecności węglowodorów w porach skały należy obliczony współczynnik Φ pomnożyć przez stałą wartość α.

Φ *

*

= Φ* ⋅α

Dla ropy α = 0,8 0,9, dla gazu α = 0,7.

• Poprawka na brak zwięzłości skał - w skałach luźnych, nieskonsolidowanych (Φ>25%,

*

*

*

*

*

1

H<700m) Φ

= Φ ⋅

β

T

∆

Gdzie: β - współczynnik zwięzłości

sh

β =

330

3. * (zadanie na 6.0) Wyznaczenie współczynnika porowatości ogólnej skał z równania Raymera Hunta Gardnera:

V = 1

( − Φ 2

) V

+ Φ V

ma

f

gdzie:

φ - porowatość ogólna,

V – prędkość fali P w ośrodku skalnym,

Vma – prędkość fali P w szkielecie skalnym, V f – prędkość fali P w cieczy nasycającej przestrzeń porowa.

Równanie R-H-G należ y rozwią zać ze wzglę du na φ i wybrać to rozwią zanie równania, które jest uzasadnione geologicznie (φ > 0). Wartoś ci Vma i Vf jak w pkt.1

Ć wiczenie 3:Obliczenie elektrycznej opornoś ci właś ciwej Rw i mineralizacji Cw w wybranej warstwie

piaskowca

Wykonanie ć wiczenia:

Z: Wody złożowe zawierają sole NaCl

1. Wyznaczenie warstwy piaskowca o dużej miąższości h

• Odczytanie anomalii UPS (dla

≥ 40 , UPS = EPS)

d

2. Wyznaczenie głębokości do środka warstwy Hśr 3. Obliczenie temperatury warstwy tw

t = t + ( H − H G

) [0C]

w

0

ś r

0

gdzie: t0 – temperatura początkowa (na powierzchni); 7oC

H0 – głębokość, do której sięgają zmiany temperatury związane ze zmianami pór roku, dnia; 20m

o C

G – średni gradient geotermiczny;

3

,

2

100 m

4. Odczytanie z nomogramu oporności płuczki w temperaturze warstwy Rm(tw) Dla t=20oC Rm=2,5omm

5. Obliczenie oporności filtratu płuczki w temperaturze warstwy Rmf(tw) Rmf

= η ⋅ Rm

( tw)

( tw) [omm]

η – współczynnik zależny od gęstości płuczki ρm i gęstości stałych cząstek w płuczce ρ1

ρ − ρ

(

1

η =

m ); dla płuczek o średnich gęstościach η = 0,75

ρ −1

1

6. Obliczenie współczynnika dyfuzyjno – adsorpcyjnego w temperaturze warstwy KPS(tw) 273 + t

K

= K

⋅

w

PS ( tw)

PS (20)

273 + 20 [mV]

w temperaturze t=20oC KPS(20)= - 60 mV

7. Obliczenie oporności wody złożowej Rw (tw)

Rmf( tw)

E

= K

⋅ lg

PS

PS ( tw)

Rw

[mV]

( tw)

8. Odczytanie z nomogramu mineralizacji wody złożowej badanej warstwy Cw