LABORATORIUM 4.

Temat: WŁAŚCIWOŚCI CUKRÓW I TŁUSZCZÓW. REAKCJE

CHARAKTERYSTYCZNE.

Zadanie 1. Ogólny odczyn na cukry. Próba z tymolem.

Próba tymolowa, tak jak próba Molischa, jest ogólną reakcją na cukry. Daje reakcję

dodatnią zarówno z cukrami wolnymi jak i związanymi.

Pod wpływem działania silnych kwasów na cukrowce następuje ich odwodnienie i

cyklizacja w wyniku której tworzą się furfurole. Powstający barwny produkt jest wynikiem

reakcji kondensacji pochodnych furfurolowych z tymolem.

· Wykonanie.

Do 4 probówek wlać po 0,5 ml 1 % roztworu: glukozy, sacharozy, skrobi a do

czwartej wlać tylko wodę. Dodać do wszystkich prób po 4 krople 3 % etanolowego

roztworu tymolu a następnie 0,5 ml stężonego kwasu siarkowego wlewając go po

ściance probówki. Na granicy obu cieczy powstaje pomarańczowy lub brunatny

pierścień. Próby wstawić na 1 min we wrzącej łaźni wodnej. Próba zawierająca cukier

zabarwia się na kolor czerwony lub czerwonobrunatny. Zanotować wyniki i

zinterpretować je.

· Materiały i odczynniki:

- probówki – 4 szt.

- 1 % roztwór glukozy – 1 ml.

- 1 % roztwór sacharozy – 1 ml.

- 1 % roztwór skrobi – 1 ml

- odczynnik tymolowy- 3% etanolowy r-r tymolu.

- stężony kwas siarkowy – 4 ml.

Zadanie 2. Odróżnienie cukrów redukujących od nieredukujących. Próba Benedicta.

Próba Benedicta należy do najbardziej specyficznych i czułych prób pozwalających

wykryć obecność cukrów redukujących.

Występowanie w cząsteczce wolnej grupy aldehydowej lub ketonowej nadaje jej

własności redukujące. Właściwości redukujące cukrów ujawniają się tylko w środowisku

zasadowym ponieważ w środowisku kwaśnym wolna grupa karbonylowa jest zablokowana

ponieważ włącza się w budowę pierścienia.

Do wykrywania cukrów redukujących stosuje się różne cząsteczki i jony: jod, jony

metali ciężkich, jon żelazicyjankowy. W próbie Benedicta wykorzystuje się jony Cu (II),

które pod wpływem cukrów redukujących tworzą Cu (I) dając w alkalicznym środowisku

pomarańczowej barwy Cu2O.

· Wykonanie.

Do 5 probówek odmierzyć 1,0 ml odczynnika Benedicta i do kolejnych

probówek wprowadzić po 0,5 ml 1 % roztworu: glukozy, maltozy, sacharozy, skrobi,

a do ostatniej 0,5 ml wody. Wszystkie próby wstawić na ok. 1-2 min do wrzącej łaźni

wodnej. Po tym czasie pojawi się zabarwienie próby od zielonego aż do wystąpienia

czerwonego osadu w zależności od stężenia cukrów redukujących w próbie.

Zanotować wyniki i zinterpretować je.

· Materiały i odczynniki:

- probówki – 5 szt.

- 1 % roztwór glukozy – 1 ml.

- 1 % roztwór maltozy – 1 ml.

- 1 % roztwór sacharozy – 1 ml.

- 1 % roztwór skrobi – 1 ml

- odczynnik Benedicta ( w 700 ml wrzącej wody rozpuścić 173 g

cytrynianu sodowego i 100 g bezwodnego węglanu sodu. Po

ochłodzeniu dodać powoli, przy stałym mieszaniu, 100 ml 17,36 CuSO4

* 5H2O. Uzupełnić wodą do 1000 ml. Odczynnik jest trały.

- palnik gazowy

Zadanie 3. Wykrywanie wielocukrów.

Tworzenie barwnych kompleksów z jodem pozwala na odróżnienie niektórych

wielocukrów od cukrów drobnocząsteczkowych i monosacharydów ponieważ kompleksy z

jodem mogą tworzyć cząsteczki o odpowiednio dużych wymiarach i uporządkowanej

budowie. W strukturze takiej cząsteczka jodu wiąże prawdopodobnie atomy wodoru przy

C-1 i C-4 wiązań glikozydowych. Efekt barwny jest tym większy im większa jest cząsteczka

wielocukru. Glikogen tworzy kompleks czerwony, skrobia niebiesko-fioletowy, a

oligosacharydy zawierające mniej niż 6 cząsteczek glukozy nie dają barwy z jodem.

· Wykonanie.

Do 5 probówek odmierzyć kolejno po 0,5 ml. 1 % roztworu: skrobi, glikogenu,

sacharozy, glukozy a do ostatniej 0,5 ml wody. Do wszystkich prób dodać po 3 krople

roztworu jodu (płynu Lugola). Zanotować wyniki i zinterpretować je.

· Materiały i odczynniki:

- probówki – 5 szt.

- 1 % roztwór skrobi – 1 ml.

- 1 % roztwór glikogenu – 1 ml.

- 1 % roztwór sacharozy – 1 ml

- 1 % roztwór glukozy – 1 ml.

- płyn Lugola (roztwór jodu) – 1 ml. R-r jodu w jodku potasowym:

10 g jodku potasowego rozpuścić w 20 ml wody, dodać 5 g jodu i

mieszać ( z przerwami), aż do całkowitego rozpuszczenia się jodu

(jeśli jod się nie rozpuści, dodać jeszcze trochę jodku potasowego).

Uzupełnić woda do objętości 100 ml.

Zadanie 4. Kwaśna hydroliza cukrowców i wykrywanie jej produktów.

Polisacharydy w kwaśnych roztworach oraz pod wpływem enzymów ulegają

hydrolizie. W wyniku hydrolizy wiązanie glikozydowe ulega rozerwaniu i powstają kolejno

najpierw mniejsze makrocząsteczki, oligosacharydy, następnie dwusacharydy, a w końcu

monosacharydy. W miarę postępu hydrolizy zanikają więc własności polisacharydu a

pojawiają się cechy monosacharydów. W czasie przebiegu hydrolizy polisacharydy tracą

zdolność do tworzenia kompleksów z jodem, pojawiają się własności redukujące cukrów.

· Wykonanie.

Do 5 probówek należy odmierzyć kolejno po 1 ml 1% roztworu: skrobi,

glikogenu, sacharozy i glukozy , a do 5 - 1 ml wody. Do wszystkich prób dodać po 3

krople stężonego H2 SO4 i podgrzewać 5-7 min. we wrzącej łaźni wodnej (próba musi

zawrzeć). Po ochłodzeniu zawartość prób rozlać do 2 probówek i przeprowadzić

dalsze badania.

W jednej części wykonać próbę z płynem Lugola (patrz zadanie 4), a w drugiej po

alkalizacji wobec papierka wskaźnikowego (pH powyżej 9) wykonać próbę Benedicta

na cukry redukujące (patrz zadanie 3). Zanotować wyniki i zinterpretować je.

· Materiały i odczynniki:

- probówki – 6 szt.

- 1 % roztwór sacharozy – 1 ml.

- 1 % roztwór glikogenu – 1 ml.

- 1 % roztwór skrobi – 1 ml

- stężony kwas siarkowy – 3 krople

- palnik gazowy

- odczynnik Benedicta (roztwór siarczanu miedzi)

- płyn Lugola (roztwór jodu)

Zadanie 5. Wykrywanie kwasów tłuszczowych. Zmydlanie tłuszczów i fosfolipidów.

· Wykonanie.

W 3 probówkach umieścić kolejno parę kropel oleju roślinnego, trochę

utwardzonego oleju roślinnego, a do trzeciej niewielką ilość tłuszczu zwierzęcego. Do

trzech badanych prób należy dodać 3 ml 5 % etanolowego roztworu wodorotlenku

sodu. Zmieszać i wstawić na około 15 min. do wrzącej łaźni wodnej. Po tym czasie

należy dodać 5 ml H2O i ogrzewać w dalszym ciągu we wrzącej łaźni w celu

odparowania etanolu. Powstaje opalizujący roztwór mydła, który podczas wytrząsania

pieni się.

Zanotować wynik i napisać reakcję hydrolizy zasadowej.

· Materiały i odczynniki:

- 3 probówki

- olej roślinny

- utwardzony olej roślinny

- tłuszcz zwierzęcy

- 5 % etanolowy roztwór wodorotlenku sodu

- wrząca łaźnia wodna