Wykreślony w rzutach przedmiot przecinamy przyjętą płaszczyzną przy czym umownie usuwamy tą część , która leŜy pomiędzy obserwatorem a płaszczyzną sieczną.
•
Pole przekroju kreskuje się liniami ciągłymi cienkimi nachylonymi do poziomu pod kątem 45o lub 135o
•
Po
P d
o zi
d a
zi ł
a k
ł ę
ę na
n l
a e
l Ŝ
e y
Ŝ
y pr
p zyj
zy ą
j ć
ą w
w zal
za e
l Ŝ
e n
Ŝ o
n ś
o ci
ś
ci od
o
d po
p l
o a
l
a pr
p zekr
ze oj
o u
j .
u Zal
a e
l ca
e
ca się
si
ę
stosowanie podziałki (0,5 – 5) mm.
Jedna płaszczyzna tnąca
1. prosty
2. półprzekrój – półwidok tzw. przekrój połówkowy 3. przekrój poprzeczny
4. przekrój miejscowy
Ki
K lika
l
ka pł
p a
ł szczy
a
zn
szczy
zn tną
n cy
ą
ch
cy
1. przekrój stopniowy
2. przekrój łamany
Przekrój prosty
•
Płaszczyzną sieczną jest płaszczyzna symetrii przedmiotu równoległa do rzutni pionowej.
Rzut poziomy jest rzutem przedmiotu nie przekrojonego.
•
Przekrój powinien zawsze znajdować się na rzucie głównym.
•
Przekrój prosty nie daje informacji na temat budowy zewnętrznej bryły.
•
JeŜeli przedmiot jest osiowo-symetryczny moŜemy zastosować metodę półprzekroju-półwidoku, w której płaszczyzna tnąca dochodzi do osi symetrii.
•
Płaszczyzna tnąca nie moŜe pokrywać się z Ŝadną krawędzią zewnętrzną lub wewnętrzną przedmiotu
•
Przekrój zawsze znajduje się po prawej stronie osi symetrii. W przypadku połoŜenia poziomego – na dole pod osią symetrii.
•
Wymiarując półprzekrój – półwidok naleŜy rozgraniczy wymiary dotyczące elementów wewnętrznych i zewnętrznych. Rysuje się je po przeciwnych stronach osi symetrii.
Uwagi do wymiarowania:
1. Średnice otworów wymiarujemy zawsze na przekroju, tzn. tam gdzie widzimy kształt krawędzi otworu.
2. Rozmieszczenie otworów, rowków wymiarujemy na widoku.
3. NaleŜy grupować wymiary dotyczące jednego elementu tak aby znajdowały się na jednym rzucie.
4. Wymiary podstawy podajemy na rzucie od góry , tzn. tam gdzie widoczny jest jej kształt.
5. Wymiarując zawsze naleŜy mieć na uwadze: jak został wykonany dany el
e e
l m
e en
e t
n lu
l b
u
b ja
j k
a zmie
i r
e zyć
zy
ć po
p szcze
o
g
szcze ó
g l
ó n
l e
n
e je
j g
e o
g
o czę
cz ś
ę ci.
ci
6. JeŜeli nie mamy wątpliwości co do kształtu bryły, moŜemy zawsze narysować jedną połowę widoku (przekroju). Najczęściej rysowana jest prawa lub dolna cześć .
Przypadki szczególne rysowania przedmiotów w przekroju Metoda przekroju słuŜy do zobrazowania wewnętrznych zarysów przedmiotu, nie naleŜy zatem przedstawiać w przekroju elementów, które takich zarysów nie mają. W przekroju nie naleŜy rysować następujących części maszyn: klinów, wpustów, śrub, nakrętek, podkładek, nitów, kołków.
Ponadto naleŜy przestrzegać zasad: 1 - W przekroju prostym nie rysuje się wałów.
2 – JeŜeli narysowany w przekroju przedmiot posiada Ŝebra, nie naleŜy ich kreskować. Pod pojęciem Ŝebra naleŜy rozumieć część przedmiotu, której zadaniem jest jego usztywnienie lub połączenie innych części składowych.
śeb
e r
b o
o n
a
n j
a cz
j
ęś
ę cie
ci j
e
j po
p si
o a
si d
a a
d
a ni
n e
i w
e i
w e
i l
e k
l i
i wy
w m
y ia
i r
a po
p p
o r
p zeczn
ze
y
czn
y w
w po
p r
o ówn
w a
n ni
n u
i
u z
wymiarem podłuŜnym.
3 – Nie kreskujemy w przekroju elementów wykonanych z prętów o przekroju kołowym lub kształtowym.