Czynniki wp!ywaj&ce na rozwi&zywanie konfliktu Wyk!ad 11:

4C

Konflikt i wspó!praca

contact, cooperation, communication, conciliation

'

mi"dzygrupowa (cz"#$ 2)

• kontakt

• wspó!dzia!anie

dr Dariusz Rosi%ski

• komunikacja

• pojednanie'

Jak budowa$ kontakt i porozumienie?

Negocjacje nastawione na wspó!prac"

(Gut, Haman, 2001)

(Gut, Haman, 2001)

1.Pierwsze wra"enie i nastawienie

1. Podstawowe uniwersalne regu!y negocjacyjne 2.Podstawy konstruktywnego porozumiewania si#

2. Etapy negocjacji nastawionych na wspó!prac#

3.Skuteczne i pomocne s!uchanie

Negocjacje - rodzaje, style

Negocjacje - rodzaje, style

(N"cki, Z. „Negocjacje w biznesie”)

(N"cki, Z. „Negocjacje w biznesie”)

wspó!praca

Ró(ne kryteria rozró(niania rodzaju/stylu negocjacji:

• asymetryczne / symetryczne / o niejasnej symetrii styl 1

styl 2

• pod presj& czasu na obie strony / na jedn& ze stron / bez presji czasu

• kooperacyjne(wygrana-wygrana)/rywalizacyjne (przegrana–wygrana) -

aktywno#$

bierno#$

twarde, mi#kkie, nastawione na wspó!prac#

• wspó!praca – walka

styl 3

styl 4

• aktywno#$ – bierno#$

Style negocjacji wg. J. Szaban

walka

Negocjacje - rodzaje, style

Negocjacje - kroki

(N"cki, Z. „Negocjacje w biznesie”)

Styl 1: aktywno-kooperacyjny - aktywne, drobiazgowe analizowanie detali, logika, rozwa(anie argumentów, odporno#$ na emocje, czasem agresja 1. Otwarcie rozmów

Styl 2: pasywno-wspó!pracuj$cy - odwo!ywanie si" do norm, zachowa%

aprobowanych, postawa wspó!pracy i ulegania

2. Przedstawienie propozycji

Styl 3: aktywno-walcz$cy - du(a aktywno#$, przejmowanie inicjatywy, 3. Ust#pstwa i oferty

tendencja do impulsywno#ci, spontaniczno#$, okazywanie irytacji, niezadowolenia 4. Kontrakt ko%cowy

Styl 4: pasywno-walcz$cy - dobre uk!ady interpersonalne, dyplomacja, otwarto#$, empatia, delikatno#$, niech"$ do przejmowania inicjatywy

Przynale(no#$ grupowa – to(samo#$ spo!eczna jako Przynale(no#$ grupowa – to(samo#$ spo!eczna jako potencjalne )ród!o konfliktu

potencjalne )ród!o konfliktu

Inny podzia! potencjalnych 'róde! konfliktów to: Badacze konfliktu (J. Burton, J. Rothman, J. Lederach) rozró(niaj& problemy, które dotycz&:

1. sprzeczno&( interesów (teoria rzeczywistego konfliktu) 1. daj&cych si" podzieli$ zasobów – czas, #rodki finansowe, ziemia itp.

2. potrzeba ochrony poczucia w!asnej warto&ci 2. to"samo&ci indywidualnej lub grupowej – przyzwoite i (zwi&zana zarówno z to(samo#ci& indywidualn& i grupow&) sprawiedliwe traktowanie, poczucie bezpiecze%stwa, ochrona przed zagro(eniem, poczucie posiadania wp!ywu na w!asne (ycie 3. ró"nice &wiatopogl$dowe (jednostki i grupy czerpi& poczucie to(samo#ci z systemu swoich wierze% i przekona%) Spo!eczne dylematy

•dobro indywidualne?

• Czynniki determinuj&ce gotowo#$ do eksploatacji

•

zasobów wspólnoty

dobro grupy?

•Jak zapobiega$ spo!ecznym dylematom?

• Dylemat wi#'nia

• Tragedia wspólnoty

Sposób rozdzia!u dóbr jako )ród!o konfliktu (dobra s& dost"pne, Konflikty trudno rozwi&zywalne

ale podzia! mo(e by$ spostrzegany jako niesprawiedliwy): charakteryzuj& si" pewnym zbiorem czynników spo!eczno-psychologicznych:

• „wszystko dla zwyci#zcy”

1.d!ugi czas,

• „ka"demu wed!ug zas!ug”

2.prowadz$ do eskalacji,

• „zasada równo&ci”

3.powoduj$ zagro"enie dla podstawowych potrzeb i warto&ci,

• „ka"demu wed!ug potrzeb”

4.prowadz$ do destrukcji

Inne podej#cie do rozwi&zywania wyró(nionych Inne podej#cie do rozwi&zywania wyró(nionych problemów:

problemów:

• Metody wypracowane przede wszystkim do rozwi&zywania sporów o zasoby Cz"sto podstaw& kwestii spornych odwo!uj&cych si" do to(samo#ci jest (negocjacje, mediacje, wspólne rozwi$zywanie problemów) na

„wiktymizacja strukturalna” („niesprawiedliwo&( spo!eczna”).

ogó! s$ nieadekwatne w przypadku kwestii zwi$za nych z poczuciem w!asnego ja i

Za ofiar# (osob# prze&ladowan$) w takiej sytuacji mo(na uzna$ kogo#, kogo cierpienie spowodowane jest m.in.:

to"samo&ci$ grupy

1. odmow$ prawa do to"samo&ci

• Do tych drugich nale(y podchodzi$ i rozwi&zywa$ poprzez uruchamianie wielu 2. brakiem poczucia bezpiecze%stwa

k a n a ! ó w – n p . d ! u g o t r w a ! e s e s j e d i a l o g u , zgromadzenia mieszka%ców itp.

3. brakiem skutecznego przedstawicielstwa politycznego

Konsekwencje konfliktu trudno rozwi&zywalnego: Wnioski dotycz&ce interwencji w konflikt trudno rozwi&zywalny:

1.przeprowad) dog!#bna analiz# ca!ego konfliktu

•

2. ustanowienie lub wspomaganie autentycznego koszty ekonomiczne

do&wiadczenia „gotowo&ci”

• przemoc

3. skieruj strony sporu raczej ku podstawowemu

• ci&g!o#$ mi"dzypokoleniowa

celowi, którym ma by( okre&lenie sprawiedliwego, konstruktywnego procesu zaanga"owania w konflikt

• rozdzielenie

4. charakter multidyscyplinarny

• zdrowie psychiczne

5. swobodne metody interwencji w konflikt, podkre&la si# w tym podej&ciu (swobodnym) lokaln$, kulturow$

wiedz# uczestników

Wnioski dotycz&ce interwencji w konflikt trudno Wnioski dotycz&ce interwencji w konflikt trudno rozwi&zywalny:

rozwi&zywalny:

6. krótkoterminowe interwencje (zarz$dzanie kryzysem) musz$ by( skoordynowane oraz musz& uwzgl"dnia$ cele i interwencje d!ugoterminowe. Lederach (1997) wskazuje na konieczne 7. skupienie interwencji na reprezentuj$cych ka"d$

ramy czasowe w procesie budowania, planowania interwencji: grup# przywódcach „&redniego szczebla”

a) krótkoterminowa interwencja kryzysowa

8.ogólna strategia interwencji musi po!$czy( odpowiednie b)planowanie krótkoterminowe

strategie rozwi$zywania kwestii spornych tkwi$cych w przesz!o&ci, tera'niejszo&ci i przysz!o&ci c) „my&lenie na dziesi#( lat”

d)perspektywa d!ugoterminowa