z e Ku
K lty
t Sekt
k y
t
Reinkarnacj
c a
W Księdze Joba 14:14 postawione jest być moŜe najpowszechniejsze ludzkie pytanie: "Gdy
człowiek umiera, czy znowu oŜyje?" Jest to pytanie, które zadaje sobie wielu ludzi, zwłaszcza
ci, którzy w naturalny sposób zbliŜają się do kresu swojego Ŝycia - czy istnieje Ŝycie po
śmierci? A jeśli tak, jaki wpływ na ową tajemniczą przyszłość mieć będzie obecne i przeszłe
Ŝycie? Idea reinkarnacji pojawiła się, poniewaŜ ludzie interesują się przyszłym Ŝyciem,
zarazem lękając się tego, co moŜe ono przynieść. Poszukują oni bezpieczeństwa, nadziei i
zapewnienia, Ŝe wszystko będzie jednak dobrze.
Reinkarnacja jest główną zasadą hinduizmu, buddyzmu i nawiązujących do wschodnich
religii kultów (na przykład Hare Krishna, medytacji), a równieŜ takich kultów, jak Unity
School of Christianity (Zjednoczona Szkoła Chrześcijaństwa), Teozofii, RóŜokrzyŜowców,
A.R.E. (sekta Edgara Cayce’a), Eckankar, sztuk walki Wschodu, spirytualizmu (którego
promotorką jest min. Shirley Mac Laine) itd.
Def
e inicj
c a
"Jest to cykliczna ewolucja kaŜdej ludzkiej duszy, polegająca na jej przejściu po śmierci do
innego ciała. Proces ten trwa nieprzerwanie, dopóki dusza nie osiągnie stanu doskonałości i
nie połączy się ponownie ze źródłem swego istnienia. W teorii reinkarnacji dusza moŜe
zamieszkać jedynie ciało innego człowieka. Transmigracja, hinduska doktryna, wywodząca
się z reinkarnacji, naucza, Ŝe kaŜde kolejny cykl moŜe przebiegać we wcieleniu w
jakąkolwiek formę organicznego lub nieorganicznego Ŝycia, co oznacza dosłownie wszystko -
od kurczaka po kamień. Wybór zaleŜny jest od karmy, jaką zebrała dusza w poprzednich
swoich wcieleniach." (Bob Larson, Larsons New Book of Cults, p. 45)
Gdy ciało umiera, dusza przechodzi przez stany pośrednie w sferze kosmicznej duchowego
świata, gdzie osobowość poprzedniego ludzkiego Ŝycia powoli rozpuszcza się czy teŜ gaśnie,
zanim dusza powtórnie się narodzi. Przed przyjęciem kolejnej formy Ŝycia lub osoby ma więc
miejsce okres zapomnienia. Nowa reinkarnacja moŜe nastąpić w ciele ludzkim (lub niŜszego
zwierzęcia, w zaleŜności od szkoły nauczania). Kolejne reinkarnacje trwają aŜ do chwili
osiągnięcia przez duszę stanu oczyszczenia. Kiedy to się stanie, dusza (nie ciało) przechodzi
do Nirwany ("stan duchowej błogości" - w buddyzmie) lub do jedności z wiecznym,
bezosobowym Bogiem (lub zamieszkania wraz z Brahmą, co według hindiuzmu oznacza
miejsce wiecznego pokoju).
Karma jest zasadą, według której wydarzenia i działania w tym Ŝyciu wpłyną na Ŝycie w
przyszłym wcieleniu. JednakŜe, gdy człowiek umiera, zatraca całą pamięć swej poprzedniej
egzystencji. Reinkarnacja reprezentuje więc staroŜytną wiarę w siew i zbieranie owoców ze
swych uczynków, z karą, ponoszoną w następnym Ŝyciu jako formą oczyszczenia od
1
popełnionego wcześniej zła, nawet jeśli zaginęła pamięć o tych uczynkach. Ten
oczyszczający proces pozwala duszy na osiągnięcie stanu godnego ponownego złączenia z
Uniwersalną Duszą, z której pierwotnie wyszła; dusza taka jest bowiem uwolniona od
wszelkiego zła. W jaki sposób jednakŜe ktoś moŜe naprawiać swe poprzednie uczynki i
poprawić się w następnym Ŝyciu, jeśli nie ma -zachowanej pamięci tego, co działo się z nim
wcześniej? Jeśli sensem i celem karmy jest uwolnienie ludzi od ich egoistycznych
poŜądliwości, to czyŜ nie powinna po tak wielu dotychczasowych wcieleniach nastąpić
zauwaŜalna poprawa ogólnego moralnego stanu ludzkości? Tak! Ale...
a) Ludzie, wierzący w reinkarnację, usiłują posługiwać się biblijnymi wersetami w celu
udowodnienia, Ŝe to Bóg jest autorem zjawiska reinkarnacji. Na przykład przytaczają ze
Starego Testamentu Job 1:21 jako werset wskazujący, iŜ Job narodził się powtórnie jako
człowiek. Z kolei Jr 1:4-5, gdzie Bóg mówi, Ŝe znał proroka przed jego narodzeniem,
wskazywać ma na preegzystencję ducha Jeremiasza w jakiejś innej formie.
Odpowiedź:
W Księdze Joba hebrajskim słowem przełoŜonym jako "łono" jest "beten" -oznacza ono
"jamę, taką jak w łonie". Kluczem są tu jednak wersety 1M 3:19 i Ps 139:13-15, gdzie łono
związane jest z prochem ziemi i z głębinami ziemi. Job mówi więc o przyszłości naszego
ciała: powróci ono do ziemi. W wypadku Jeremiasza Bóg mówi o swojej wszechwiedzy,
dotyczącej równieŜ przyszłości, a następnie mówi, Ŝe powołał Jeremiasza juŜ wówczas, gdy
jeszcze znajdował się on w łonie swej matki. Nie ma tu Ŝadnej aluzji, pozwalającej wysnuwać
jakąś naukę o preegzystencji Jeremiasza czy kogokolwiek innego. Zwolennicy New Age
zniekształcają biblijną prawdę celem udokumentowania swoich błędnych teorii.
b) Zasadniczym nowotestamentowym argumentem zwolenników reinkarnacji jest przykład
Nikodema (J 3:3) oraz Jana Chrzciciela jako Eliasza. Jeśli jednak właściwie rozumiemy te
wersety, łatwo moŜemy dostrzec nieprawidłowość takiej interpretacji.
Odpowiedź:
J 3:3 „Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie
narodzi na nowo, nie moŜe ujrzeć Królestwa BoŜego” - nawet w najmniejszym stopniu nie
odnosi się do reinkarnacji, poniewaŜ:
- Jezus wspomina tu o duchowym narodzeniu,
- dotyczy to tego, bieŜącego Ŝycia,
- patrz Hbr 9:27 Hebr. 9:27 „A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd”
Ponadto, odnośnie Jana:
- zaprzeczał on, jakoby był Eliaszem - Jan. 1:19-23 „A takie jest świadectwo Jana, gdy śydzi
z Jerozolimy wysłali do niego kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim ty jesteś? I wyznał, a
nie zaprzeczył, i oświadczył: Ja nie jestem Chrystusem. I zapytali go: Kim więc? Eliaszem
jesteś? A on odrzekł: Nie jestem. Prorokiem jesteś? I odpowiedział: Nie. Rzekli mu więc:
Kim jesteś? Musimy dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. CóŜ powiadasz sam o sobie?
Rzekł: Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział Izajasz
prorok.”
2
- przyszedł jedynie jako zapowiedź mocy - Łuk. 1:17 On to pójdzie przed nim w duchu i
mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze
sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy.”
- Eliasz nie umarł, ale został wraz z ciałem zabrany do nieba - 2 Król. 2:11 „A gdy oni szli
dalej wciąŜ rozmawiając, oto rydwan ognisty i konie ogniste oddzieliły ich od siebie i Eliasz
wśród burzy wstąpił do nieba.”
- Eliasza widzimy u boku Jezusa na Górze Przemienienia
Sy
S stem wiary
r
a) Bóg
Jest bezosobowy, ma charakter mocy, energii, uniwersalnego umysłu. Systemem teologicz-
nym jest panteizm: wszystko jest bogiem a bóg jest wszystkim. Zło jest dobre a dobro jest złe.
KaŜdy jest częścią boga. Osiągnięcie jedności z bogiem jest ostatecznym celem.
Odpowiedź:
Osobowy Bóg jest odrzucany; w jego miejsce uznawany jest bóg panteistyczny. W
rzeczywistości taki system wiary wyznacza nam skrajnie deterministyczny, fatalistyczny
obraz naszego Ŝycia. Nie ma miłości, przebaczenia, troski Boga o Jego stworzenia. Biblia
mówi teŜ, Ŝe Bóg nie dzieli swego charakteru z nikim
Jan. 4:24
Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.
Hebr. 1:3
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem
swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na
wysokościach
Jest On osobą i jest Stwórcą wszechświata
Job. 37:23-24
Wszechmocny jest niedostępny, jest potęŜny siłą i bogaty w sprawiedliwość, ale nie podepcze
prawa. Dlatego niechŜe boją się go ludzie; wszakŜe On nie zwaŜa na tych, którzy o swojej
mądrości wiele myślą.
Dz.Ap. 17:24-27
Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, Ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka
w świątyniach ręką zbudowanych. Ani teŜ nie słuŜy mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czego
potrzebował, gdyŜ sam daje wszystkim Ŝycie i tchnienie, i wszystko. Z jednego pnia wywiódł
teŜ wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obszarze ziemi, ustanowiwszy dla nich
3
wyznaczone okresy czasu i granice ich zamieszkania, śeby szukały Boga, czy go moŜe nie
wyczują i nie znajdą, bo przecieŜ nie jest On daleko od kaŜdego z nas.
Jeśli przyjmiemy, Ŝe ograniczona liczba dusz - z których jedne wciąŜ oczyszczają się, a inne
zostały juŜ przyłączone do boskiej jedności - stanowi wyraz duszy uniwersalnej, to dlaczego
nieustannie wzrasta populacja ludności naszego świata?
b) Trójca
Tłumaczą to pojęcie jako zobrazowanie istnienia wielu bogów: ojca, syna i matki. Duch
Święty postrzegany jest jako matka, osoba Ŝeńskiej płci.
Odpowiedź:
Jasną biblijną odpowiedź na ten temat podaliśmy juŜ powyŜej, we wcześniejszym rozdziale.
Jeszcze raz tylko krótko zaznaczmy, Ŝe Trójca jest biblijną koncepcją zawierania się w BoŜej
Jedności trzech róŜnych osób.
c) Chrystus
Jesteśmy Jego naśladowcami, podąŜamy za wzorem, jaki nam zostawił. Pokazał nam, co
moŜemy osiągnąć naszym własnym wysiłkiem w celu osiągnięcia jedności z Bogiem.
Wskazał nam, Ŝe my takŜe moŜemy stać się Bogiem w duchu i Ŝe moŜemy osiągnąć stan
zjednoczenia z Absolutem. Chrystus przeszedł przez serię wcieleń, aby osiągnąć taki poziom
doskonałości, jaki nam zaprezentował. Jezus jest jedynie człowiekiem, podczas gdy Chrystus
to właśnie Jego boskość.
Odpowiedź:
Wiara taka zaprzecza odkupieniu, dokonanemu przez Jezusa Chrystusa, który raz na zawsze
oczyścił nas z naszych grzechów
Hebr. 1:3
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem
swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na
wysokościach
Hebr. 9:22
A według zakonu niemal wszystko bywa oczyszczane krwią, i bez rozlania krwi nie ma
odpuszczenia.
2 Kor. 5:21
On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się
sprawiedliwością BoŜą.
1 Jan. 1:9
4
Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i
oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
Obj. 1:5
I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad
królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez
krew swoją,
Tyt. 3:5
Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego
przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,
W jaki sposób niedoskonałość moŜe kiedykolwiek udoskonalić sama siebie.
Hebr. 1:3
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem
swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na
wysokościach
Człowiek nie moŜe odkupić sam siebie nawet na przestrzeni milionów wcieleń
Rzym. 3:10-12
Jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego, Nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto
by szukał Boga; Wszyscy zboczyli, razem stali się nieuŜytecznymi, nie masz, kto by czynił
dobrze, nie masz ani jednego.
Efez. 2:8-10
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: BoŜy to dar; Nie z uczynków,
aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do
dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.
Na przykład: Jeśli Adolf Hitler jest jakąś reinkarnacją - to nie zapłaci za swe przestępstwa,
poniewaŜ jako taki juŜ przestał istnieć. Inni natomiast płacić będą za jego zbrodnie całe swoje
Ŝycie przez nadchodzące lata i dekady.
d) Zło
W rzeczywistości nie istnieje. Jest jedynie złudzeniem.
Odpowiedź:
Zło i cierpienie, według takiego systemu, nigdy nie zostaną przezwycięŜone, poniewaŜ karma
jest permanentną cechą Ŝycia. JednakŜe Bóg zwycięŜył zło, grzech, szatana, i wszystkie
przeciwne Mu siły.
5
Ciało jest ograniczeniem, więzieniem duszy. Dusza emanuje z Boga, jest sama w sobie boska.
JednakŜe poprzez nieposłuszeństwo skazana jest na Ŝycie w ciele, dopóki nie powróci do
stanu swej pierwotnej doskonałości i ponownie rozpłynie się w jednolitej, szczęśliwej
duchowości i boskości. Człowiek nie jest zły, poniewaŜ jest boski. Zbuntował się przeciwko
Bogu (jak Bóg mógł zbuntować się w jakiejś swej części przeciwko samemu sobie?!) i
dlatego przechodzić musi poprzez cykl inkarnacji, prowadzących do doskonałości. Co jest
dobrego w tym, Ŝe nie moŜesz pamiętać swego poprzedniego Ŝycia?
Odpowiedź:
Reinkarnacja niszczy naszą własną, indywidualną osobowość - naszą wyjątkowość i nasze ID.
Wywodzimy się z Duszy Uniwersalnej, z Kosmicznego Bytu, i jest tylko on, a nie my. Prawy
traci owoce i korzyści swojej prawości. JednakŜe chrześcijaństwo podkreśla indywidualność
kaŜdej osoby i głosi, poprzez wcielenie Jezusa Chrystusa, jak szczególnie Bóg stworzył ciało
kaŜdego z nas. Nie jesteśmy częścią Boga
Jan. 6:29
To jest dzieło BoŜe: wierzyć w tego, którego On posłał.
1 Moj. 1:26-27
Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad
rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim
płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga
stworzył go. Jako męŜczyznę i niewiastę stworzył ich.
Jeśli Bóg jest nierozdzielny, w jaki sposób dusza moŜe wypływać, emanować z Boga? Taki
system wiary tworzy teŜ fałszywy dualizm: materia jest zła, duch jest dobry. Biblia postrzega
człowieka jako jedno: duch, dusza i ciało.
f) Prawy człowiek zanika i nigdy nie moŜe zbierać owoców swego dobrego Ŝycia i swego
osobistego poświęcenia; jego nagrodę zbierać będą inni.
Odpowiedź:
Degraduje to i pozbawia szacunku ludzkie Ŝycie. Pogląd taki dopuszcza cierpienie i zło,
poniewaŜ jakakolwiek interwencja mogłaby zakłócić wypełnianie się prawa karmy. Zamyka
drogę naszej normalnej, będącej BoŜym darem dla człowieka, wraŜliwości na zranienia i
kreuje pogląd, Ŝe obecny stan człowieka po prostu jest efektem jego poprzedniego Ŝycia
(Jezus uzdrawiał chorych, karmił głodnych i biednych, wskrzeszał z martwych, nadawał
znaczenie naszemu ludzkiemu Ŝyciu). Taka nauka i wiara odsuwa od nas jakąkolwiek
motywację pracy nad naszą moralnością. Prowadzi natomiast do moralnej względności,
poniewaŜ wojny, głód, itd., postrzegane są jako elementy dynamicznej kosmicznej
równowagi pomiędzy dobrem a złem.
g) Zbawienie
6
Jest osiągane poprzez własne uczynki. Wypełnia się poprzez prawo karmy lub przez
samoodkupienie. Jedno Ŝycie nie wystarcza, by wypracować drogę wyjścia z głębi grzechu do
doskonałości. Konieczne jest w tym celu wiele kolejnych wcieleń.
Odpowiedź:
Reinkarnacja zaprzecza zmartwychwstaniu
1 Kor. 15:24-27
Potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką
zwierzchność oraz wszelką władzę i moc. Bo On musi królować, dopóki nie połoŜy
wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje. A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć.
Wszystko bowiem poddał pod stopy jego. Gdy zaś mówi, Ŝe wszystko zostało poddane,
rozumie się, Ŝe oprócz tego, który mu wszystko poddał.
Jan. 20:27
Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóŜ w
bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz.
Łuk. 16:31
I odrzekł mu: Jeśli MojŜesza i proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, teŜ
nie uwierzą.
Łuk. 24:39-44
Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, Ŝe to Ja jestem. Dotknijcie mnie i patrzcie: Wszak duch
nie ma ciała ani kości, jak widzicie, Ŝe Ja mam. A gdy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.
Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli z radości i dziwili się, rzekł im: Macie tu co do jedzenia? A
oni podali mu kawałek ryby pieczonej i plaster miodu. A On wziął i jadł przy nich. Potem
rzekł do nich: To są moje słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, Ŝe się musi
spełnić wszystko, co jest napisane o mnie w zakonie MojŜesza i u proroków, i w Psalmach.
Dz.Ap. 2:31
Mówił, przewidziawszy to, o zmartwychwstaniu Chrystusa, Ŝe nie pozostanie w otchłani ani
ciało jego nie ujrzy skaŜenia.
Dz.Ap. 13:37
Lecz Ten, którego Bóg wzbudził, nie oglądał skaŜenia.
Neguje boski okup za grzechy lub złe czyny: po śmierci (IM 35:18) dusza opuszcza ciało i
jeśli jest to dusza chrześcijanina, udaje się przed BoŜe oblicze, w miejsce BoŜej obecności
2 Kor. 5:8
Jesteśmy więc pełni ufności i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana.
7
Filip. 1:21-23
Albowiem dla mnie Ŝyciem jest Chrystus, a śmierć zyskiem, A jeśli Ŝycie w ciele umoŜliwi
mi owocną pracę, to nie wiem, co wybrać. Albowiem jedno i drugie mnie pociąga: pragnę
rozstać się z Ŝyciem i być z Chrystusem, bo to daleko lepiej;
Dusza niechrześcijanina idzie na wieczne cierpienie (Łk 16:19-31).
Dlaczeg
e o wiara w reinkarnacj
c ę staj
a e się coraz
powszechniej
e sza?
Badając ludzkie potrzeby, naprzeciw którym wychodzi teoria reinkarnacji, moŜemy lepiej
zrozumieć właśnie owe potrzeby i odpowiedzieć trafnie, dotykając korzeni problemu,
nauczaniem biblijnym. Koncepcja reinkarnacji:
a) Wychodzi naprzeciw potrzebom rozwiązania w ludzkiej świadomości problemu
moralnych upadków. CięŜar winy staje się lŜejszy lub znika, jeśli moŜna uświadomić sobie,
Ŝe w przyszłości w końcu zostanie się uwolnionym od wszelkich moralnych dylematów.
b) Wyjaśnia cierpienie i zło, obecne w świecie.
c) Wydaje się być czymś więcej, niŜ tylko systemem takim, jak chrześcijaństwo, głoszącym
wieczny sąd.
d) Daje nam kolejną szansę podnieść się z naszych upadków.
e) Daje nam nadzieję zamknięcia naszych nie dokończonych Ŝyciowych celów.
Źródła p
rzy
z woły
ł wania p
amięci p
oprzednieg
e o Ŝy
Ŝ cia
Obecnie zwolennicy New Age mówią, Ŝe przywoływanie wspomnień z poprzedniego Ŝycia
jest jednym z najwaŜniejszych argumentów, potwierdzających reinkarnację. Czy jednak jest
tak w istocie? Przyjrzyjmy się tym dowodom i zdecydujmy przy pomocy naszej logiki, co jest
prawdą:
a) Nieświadomość naszego umysłu przechowuje wszystkie nasze doświadczenia i myśli;
b) Źródłem takich "wspomnień" moŜe być aktywność demoniczna, szczególnie, jeśli ma to
miejsce podczas hipnozy;
c) MoŜemy mieć do czynienia z czystą mistyfikacją;
d) MoŜe być to kłamstwo (udowodniono to w wielu wypadkach);
e) Niektórzy ludzie z obniŜonym poczuciem własnej wartości są w stanie wymyślić takie
historie, byle poprawiło to ich mniemanie o sobie lub teŜ obraz samych siebie;
8
f) Za pomocą hipnozy moŜna, nawet bezwiednie, wszczepić nowe informacje. Poza
wszystkim, większość opisywanych przypadków udowadnia jedynie pewne informacje, a nie
reinkarnację samą w sobie. Większości tych informacji nie da się w Ŝaden sposób
zweryfikować;
g) MoŜemy teŜ mieć do czynienia z tak zwanym "przebłyskiem intuicyjnym" (na przykład
zjawiska typu "deja vu" - przypis tłumacza), rzeczywiście opartym na wiedzy, zagrzebanej
bardzo głęboko w obszarze nieświadomości, do tych informacji człowiek nie jest w stanie
przypisać Ŝadnych okoliczności, a zatem przypisane zostają one poprzedniemu wcieleniu.
Źródło:
John F. Mc George Jr. - "Herezje, kulty, sekty"
9