PRZEKŁADNIE:
Typy przekładni:1) zębata- kształtowe
bezpośrednie 2) łąńcuchowa- kształtowee
cięgnowe, 3) pasowa- cierne cięgnowe 4)
cierne- cierne bezpośrednie. Podział wg
ułoż enia osi 1) równoległe 2) kątowe 3) wichrowate. Podział wg położ enia 1) zwalniające-redurtory
na/nb>1
2)
przyspieszające-multiplikatory na/nb<1.
Przełożenie kinematyczne i geometryczne:
iab=ωa/ωb=na/nb, , Va=(π·Da·na)/60 , , V
D1-koło napędzające
b=(π·Db·nb)/60, , za·t=π·Da , , zb·t=π·Db
,
,
Sprawność
przekładni
D2- koło napędzane
η
ab=Mb/(iab·Ma).
S1=S2*eµφ1
PRZEKŁADNIE CIĘGNOWE:
S1-S2=T- siła użyteczna
1)pasowe-składają się one z co najmniej
dwóch kół o gładkiej powierzchni i
opasującego je cięgna w postaci jednego
lub szeregu ułożonych pasów. W wyniku
napięcia pasa między nim a kołami
powstaje tarcie pozwalejące przenieść
mom obr Zalety:1) tania i prosta
konstrukcja
2)
płynność
ruchu
i
cichobieżność 3) dolność łagodzenia
zmian obc i drgań 4) swoboda w doborze
rozstawu osi 5) możliwość różnego
ustawienia osi wałów 6) możliwość
zmiany przełożenia 7) zabezpieczenie
innych mechanizmów od nadmiernego
przeciążenia 8) mała wrażliwość na
dokładność montażu Wady :1) duże
rozmiary 2) znaczne obc wałów i łożysk 3)
niestałość przełożenia 4) wrażliwość pasa
na szkodliwy wpływ otoczenia 5) niezbyt
wysoka sprawność. Materiały na pasy: 1)
skóry wołowe, 2) guma (kilka warstw
tkaniny wulkanizowanej tkaniany) 3) tkane
z impregnowanej tkaniny bawełnianej lub
z włukien sztucznych, 4) z tworzyw
sztucznych (mogą być z wtopionymi
linkami stalowymi).
OBCIĄŻENIA (wzór EULER’A) P=Sa-
Sb
gdzie
Sa,b-
obc
użyteczne
µ
P=(1000·N)/V [N], , e α=Sa/Sb, ,
α=ϕ1, ϕ2, , N-moc przenoszona przez przekładnię[kW] V-prędkość obwodowa
[m/s] ϕ-kąt odchylenia cięgna od prostej
łączącej
osie
kół
Q=√[S 2
2
a +Sb +2·Sa·Sb·cosγ
obc kół ,
, tgθ=[(Sa-Sb)/(Sa+Sb)]·tg(γ/2)
,
,
Poś lizgiem spręż ystym pasa nazywamy stos różnicy prędkości obu cięgien do
prędkości cięgna czynnego: ξ=(Va-
Vb)/Va
,
,
Wsp
napędu
ϕ=P/(Sa+Sb)=(Sa-Sb)/(Sa+Sb) , ,
ϕgr=(0,4-0,6)
dla
pasów
płaskich,
ϕgr=(0,5-0,7) dla p, klinowych, ξ=0,01-
0,02 , Dla przeciętnych war pracy
sprawność η=0,96-0,98 z pasem płaskim
dla pasów płaskich η=0,95-0,96 z rolką
napinającą lub z wieńcem klinowym.
Dzięki
lepszemu
sprzężeniu
pasa
klinowego
z
kołem
możliwe
jest
zmniejszenie kąta opasania zwiększenie
przełożenia zmniejszenie rozstawu osi oraz
zmniejszenie nacisku na koła α-kąt
rozwarcia rowka na kole. µ’=µ/sinµ/2 , , V≈10[m/s](4-25)
OBLICZENIA
PRZEKŁ
PAS
Z
PASKIEM KLINOWYM
Lp-dł
pasa
Lp=π·(D1+D2)/2+(D2-
D1)·π·γ/180+2·a·cosγ , , ϕ1=180-2·γ , , ϕ2=180+2·γ , , sinγ=(D2-D1)/2·a Wzór przybliżony Lp=2·a+π·(D1+D2)/2+[(D2-D1)]2/4·a , gdzie a- odległość osi kół.
(D1+D2)/2+50≤a≤2(D2+D1),
, Moc
przenoszona N=(z·N1·kl· kϕ)/ kt , ,
gdzie
z-liczba
pasów
klinowych
pracujących
równolegle
N1-moc
przenoszona przez jeden pas klinowy
średniej długości przy kątach opasania 180
i przy pracy bez przeciążeń kl- wsp
uwzględniający liczbę okresów zmian obc
pasa w jednostce czasu(zal od dł pasa)
kl=f(Lp), kϕ- wsp uwzględniający kąt
opasania mniejszego koła rowkowego
kϕ=f(ϕ1), kt- wsp uwzględniający trwałość pasa klinowego kt=f(T) , De=D1·k1
średnica skuteczna koła (walcowej
części powierzchni) , Powierzchnia
skuteczna
pasa
jest
to
miejsce
geometryczne linii zamkniętych pasa nie
zmieniających
swoich
długości
przy
nawijaniu
pasa
na
koło
rowkowe.
Najmniejszy jest pasek Z później A,B,C,D
i największy E. Wszystkie paski mają kąt
wierzchołkowy zawsze równy αw=40o w
przekroju wyprostowanej części pasa.
PRZEKŁADNIE ŁAŃCUCHOWE
Składa się z dwu lub więcej kół
uzębionych i opasającego je giętkiego
cięgna, złożonego z szeregu ogniw
łączonych przegubowo. Zalety: pewna
swoboda w ustaleniu odległości osi, 2)
zdolność łagodzenia szrpnięć, 3) wyższa
sprawność niż przekładni pasowej. 4)
stałość przełożenia, 5) niewielkie
obciążenia wałów i łożysk, 6) możność
napędzania kilku wałów. Wady 1) duży
koszt, 2) nierównomiernoość ruchu, 3)
hałas 4) konieczność smarowania 5)
warunek konieczny- równoległość wałów.
Rodzaje łań cuchów tulejkowe,
sworzniowe, rolkowe, zębate, płytkowe.