Interaktywna Encyklopedia Pnącza ogrodowe 2005 - informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Wisteria


















































 




witamy!






informacje o roślinach






encyklopedia






o szkółce






oferta






linki






kontakt


 






 
charakterystyka i uprawa


 
zastosowania pnączy


 
więcej informacji







  
powojniki


  
inne pnącza

  
niskie rośliny okrywowe
  




  
na altankach, pergolach, murach

  
na płotach i jako osłony

  
na naturalnych podporach i okrywowe

  
w pojemnikach na balkonach i tarasach

  
na kwiaty cięte






  
systematyka i nazewnictwo

  
porady

  
artykuły o pnączach

  
artykuły w Internecie
 





 jesteś tu:
informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Wisteria




Inne pnącza: Schisandra chinensis - Wisteria


Schisandra chinensis


Actinidia
Akebia
Ampelopsis
Aristolochia durior
Calystegia hederacea
Campsis
Celastrus orbiculatus
Cocculus orbiculatus
Euonymus fotunei
Fallopia aubertii
Hedera helix
Humulus lupulus

Hydrangea petiolaris
Lonicera
Menispermum
Parthenocissus
Periploca
Schisandra chinensis

Schizophragma
Vincetoxicum nigrum
Vitis
Wisteria
mrozoodporność
opis uprawy
tabela zbiorcza


Schisandra chinensis - cytryniec chiński


Schisandra chinensis






 zobacz również:


 • Cytryniec chiński

Cytryniec jest wartościowym
pnączem pochodzącym z Chin, Korei i Syberii, mającym
zastosowanie jako roślina ozdobna, lecznicza i konsumpcyjna.
Ozdobę stanowią eliptyczne lub owalne, ciemnozielone liście,
osadzone na czerwonych ogonkach, pokrywające brązowe pędy
dorastające do 3-10m (0,5m - 1,5m przyrostu rocznie). Jesienią
ciekawie wyglądają jaskrawoczerwone, jagodowate owoce zebrane w
krótkie grona. Owoce najczęściej nie zdobią długo krzewów, gdyż po
całkowitym dojrzeniu zrywa się je w celach leczniczych lub
spożywczych. Zawierają one witaminę E, schizandrynę (substancję
tonizującą i wzmacniającą), łatwo przyswajalne mikroelementy:
żelazo, miedź, mangan, nikiel, molibden, tytan i cynk jak również
spore ilości magnezu, potasu i fosforu. Owoce można spożywać na
surowo lub po przetworzeniu, np. w postaci: suszu, soków, wyciągów,
naparów, nalewek itp. Schisandrynę i inne substancje o działaniu
leczniczym zawierają również liście, nasiona i kora. Z suszonych liści
można np. zaparzać herbatę mającą działanie tonizujące i
wzmacniające. W Chinach cytryniec nazywa się "u-wej-czy", co
znaczy owoc o pięciu smakach, ponieważ okrywa owocu jest słodka,


miąższ kwaśny, nasiona gorzkie i cierpkie, a wyciągi z nasion
nabierają słonego smaku. Na Dalekim Wschodzie cytryniec obok
korzeni żeń-szeń jest najpopularniejszą rośliną leczniczą. Preparaty z
cytryńca stosuje się przy zmęczeniu fizycznym i umysłowym,
senności, wyczerpaniu, depresji, niedokrwistości, chorobach płuc,
wątroby i przewodu pokarmowego, słabej ostrości wzroku. Nie należy
zażywać preparatów z cytryńca przy nadpobudliwości nerwowej,
bezsenności, nadciśnieniu i chorobach serca.

Cytryniec jest rośliną rozdzielnopłciową ale jednopienną czyli na
jednej roślinie znajdują się zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie.
Kwiaty są drobne białe, kremowe lub różowe, rozwijają się na
przełomie maja i czerwca. Owoce dojrzewają od połowy sierpnia do
połowy września.

Cytryniec jest rośliną mrozoodporną wytrzymującą mrozy do
-30oC a czasem nawet -40oC. Można uprawiać go przy ogrodzeniach,
ścianach budynków, pergolach oraz specjalnych podporach w
kształcie litery "T", podobnie jak aktinidie. Wymaga gleb żyznych,
wilgotnych ale nie podmokłych. Najlepiej rośnie na słońcu. Można go
sadzić przez cały sezon wegetacji. Ważne jest aby posadzić go
starannie: do dużego dołu, z drenażem na dnie i silnym zaprawieniem
dna dołu dobrze rozłożonym obornikiem, podobnie jak w przypadku
sadzenia powojników.

Przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu najlepiej pozwolić mu
rosnąć swobodnie, po czym należy wybrać 1-3 najsilniejsze pędy i
podwiązać je do podpór aby rosły pionowo do góry. Pędy owijają się wokół
podpór. Co roku wczesną
wiosną przed rozpoczęciem wegetacji, krzewy przycina się, usuwając
pędy słabe i chore a zeszłoroczne pędy boczne skraca się nad 12-15
dobrze wykształconym pąkiem. Trzeba pamiętać o regularnym i
obfitym podlewaniu, gdyż cytryniec nie znosi suszy. Od drugiego
roku po posadzeniu roąliny należy nawozić. Prawidłowo prowadzone
krzewy powinny zacząć owocowanie w 4-6 roku po posadzeniu. Z
jednej rośliny można uzyskać od 1 do 5 kg owoców.




Schizophragma hydrangeoides - przywarka japońska


Schizophragma hydrangeoides


Wolno rosnące pnącze do półcienia o ładnych kwiatach - białych, w
dużych, płaskich kwiatostanach. Kwitnie w lipcu. Liście sercowate,
ciemnozielone, żółte jesienią. Wspina się korzeniami czepnymi,
dorasta do 6 m (0,5 m rocznie). Lubi gleby wilgotne i kwaśne.
Świetna do stosowania w półcieniu lub
cieniu, przy ścianach, drzewach i jako roślina okrywowa.
'Moonlight'
ma interesujące srebrzystoniebieskie liście.


Vincetoxicum nigrum - ciemiężyk czarny
Niskie, bylinowe pnącze o ładnych ciemnozielonych, szerokolancetowatych liściach Kwiaty drobne, ciemno-purpurowo-fioletowe, prawie czarne, z żółtymi pręcikami są lubiane przez owady. Owocem są długie, ostro zakończone, strąkowate łuszczyny, rozsiewające jesienią, nasiona z jedwabistymi puszkami. Wiosną stare pędy należy wyciąć tuż przy ziemi. Wymaga gleby dobrze zdrenowanej, wilgotnej, ale nie podmokłej, próchnicznej. Należy uprawiać w miejscach ciepłych, słonecznych. Roślina amatorska. Może być uprawiana przy płotkach, kratkach lub innych niskich podporach ogrodowych.


Vitis - Winorośl



Vitis coignetiae - winorośl japońska. Silnie rosnące pnącze o
efektownych dużych liściach, pięknie, szkarłatno przebarwiających
się jesienią. Osiąga ponad 10m (do 4m rocznie).



Vitis riparia


Ma małe wymagania
glebowe, wysoka mrozoodporność. Nadaje się do obsadzania wysokich
ogrodzeń, altan, mocnych podpór.
Cięcie w miarę potrzeby, gdy przeszkadza sąsiadującym roślinom;
najlepiej późną jesienią lub zimą, przed rozpoczęciem wegetacji, bo
"płacze".


Vitis riparia - winorośl pachnąca. Silne pnącze, dorastające do 10 m
(1-2 m rocznie), podpór czepia się wąsami czepnymi. Ma kwiaty
niepozorne (VI), pachnące. Liście duże, jesienią przebarwiają się na
żółto. Cięcie w miarę potrzeby.



Wisteria - glicynia
Przepiękne kwitnące pnącze o kwiatach: białych, różowych,
niebieskich lub fioletowych (zależy od odmiany) zebranych w długie grona (do 60 cm).
Kwitnie V-VI. Rośliny rozmnażane z nasion, rozpoczynają kwitnienie w 8-12 roku i mogą



Wisteria sinensis 'Prolific'


kwitnąć słabo. Odmiany rozmnażane wegetatywnie, w zależności od odmiany, mogą
rozpocząć kwitnienie w 2-7 roku i kwitnąć bardzo obficie. Glicynia przez 3-4 lata po
posadzeniu rośnie wolno i wymaga szczególnie starannej pielęgnacji i osłaniania na zimę.
Potem rośnie silnie wytwarzając 1-2 m przyrostu rocznie, osiągając wysokość 10 m i więcej.
Pędy owijają się wokół podpór. Korzenie starych egzemplarzy mogą rozrastać się w promieniu kilkunastu metrów. W
ostre zimy może przemarzać, ale odbija z korzeni. Najlepiej rośnie i kwitnie na stanowiskach
osłoniętych, ciepłych i słonecznych, glebie umiarkowanie żyznej i średnio wilgotnej.

Cięcie glicynii może ograniczyć jej wzrost oraz przyspieszyć i wzbogacić jej kwitnienie. Przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu, pozwalamy glicyni swobodnie rosnąć, aby się wzmocniła. Następnie
tnie się ją silnie, podobnie do winorośli, aby wymusić zawiązanie
pąków kwiatowych. Pąki zawiązywane są wczesną jesienią, dlatego
podstawowe cięcie wykonuje się latem (koniec lipca)
przycinając większość nowych pędów nad 4 liściem, a pozostawiając
nieprzycięte tylko pędy, które są potrzebne do ukierunkowania
wzrostu rośliny. Wczesną wiosną możemy cięcie poprawić, wycinając pędy
bardzo cienkie, niepotrzebne lub zamarłe, a na bocznych pędach
pozostawić tylko 2-3 pąki. Miejsca cięcia powinny być
zamalowane pastą do zabezpieczania ciętych drzew np: Santar lub Funaben. Pastę taką można
przygotować we własnym zakresie, dodając do nierozcieńczonej farby emulsyjnej fungicyd
Topsin M, w dawce 20g na 1 l. Jeśli po wielu latach glicynia nie zacznie kwitnąć, pomimo
cięcia pędów, wskazane jest wykonanie cięcia korzeni, które może wywołać kwitnienie w
następnym roku. Korzenie tniemy wiosną (marzec) - wbijając szpadel możliwie głęboko
dokoła roślin w odległości 1,5 -2 m od nich.



Wisteria floribunda - glicynia kwiecista, ma pędy lewoskrętne.


'Snow Showers' - kwiaty białe w długich kwiatostanach,

'Macrobotrys' - kwiaty fioletowe zebrane w wyjątkowo długie kwiatostany,

'Pink Ice' - kwiaty różowe w długich kwiatostanach,

'Violacea Plena' - kwiaty fioletowe, pełne.



Wisteria sinensis - glicynia chińska, ma pędy prawoskrętne, kwiaty niebieskie.

'Alba' - kwiaty białe,

'B' - kwiaty niebieskofioletowe długich kwiatostanach.
Rozpoczyna kwitnienie w 3-4 roku. Stosunkowo silnie rosnąca
odmiana.

'Prolific' - kwiaty niebieskie w długich kwiatostanach, pojawiają się już w
2-3 roku po posadzeniu, przyjemnie pachną.




Wisteria formosa 'Issai' - glicynia kwiecista 'Issai'- jest mieszańcem Wisteria floribunda i Wisteria sinensis, ma pędy
prawoskrętne, kwiaty niebieskofioletowe z jasnym oczkiem, w długich kwiatostanach. Stosunkowo słabo
rosnąca odmiana. Rozpoczyna kwitnienie w 2-3 roku po posadzeniu.






zobacz również:

• jak kupować pnącza? • cięcie pnączy • niskie rośliny okrywowe • powojniki
• encyklopedia • więcej informacji • zastosowania pnączy • złożone wyszukiwanie

 

 informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Wisteria
Ostatnia modyfikacja: 2005-01-23.

Projekt i realizacja stron: Grzegorz Marczyński. Strony są zarządzane przez system WMS.
(c) 2005 Szczepan Marczyński - Wszelkie Prawa Zastrzeżone - Kopiowanie zdjęć i tekstów zabronione.