Strona ramki








Stać cię, by pracować i płacić

 

Leszek Żądło

 

Wielu ludzi ogranicza swoje potrzeby i
wydatki, ponieważ nie chce im się pracować.

Niechęć do pracy często wynika z poczucia
znudzenia wykonywanym zajęciem. Umysł człowieka, który czuje się zmęczony i
zniechęcony, potrafi znaleźć mnóstwo wymówek, byle tylko nie zacząć pracować.
Jednak poczucie ciężaru związanego z pracą wynika z wyobrażeń, a niekoniecznie
ma cokolwiek wspólnego z rzeczywistością. Np. na pewno spotkałeś ludzi o
posturze siłaczy, którzy umierali ze zmęczenia na samą myśl o wyniesieniu wiadra
ze śmieciami.

W dzisiejszych czasach najcięższe prace
wykonują maszyny. Człowiekowi pozostały te zdecydowanie lżejsze zajęcia. A
jednak się męczy, bo mu się zazwyczaj nie chce. I tak ogranicza swoje możliwości
korzystania z bogactw tego świata.

Gdy pracujesz, bo chcesz pracować,


to tak, jakbyś nie pracował.


Teraz pewnie wydaje ci się, że w życiu
najważniejsza jest forsa? Co dla niej byłbyś gotów zrobić?

A po co ci forsa? Czyżby była ważniejsza od
celu, który chcesz dzięki niej osiągnąć? Czy ważniejsza od twego dobrego honoru
i samopoczucia, od twej godności?

Wypełnij test skojarzeń:

1) Kiedy mam pieniądze, to...

2) Kiedy nie mam pieniędzy...

3) Muszę wydawać pieniądze, bo...


4) Muszę wydawać wszystkie pieniądze które
mam, ponieważ...

5) Zawsze, kiedy coś kupuję, to...


6) Zawsze, kiedy coś kupuję dla siebie,
to...

7) Zawsze, kiedy coś kupuję dla innych,
to...

8) Najlepszym sposobem na zdobycie
pieniędzy, jest...

9) Najlepszym sposobem na zarobienie
pieniędzy, jest...

10) Kiedy pożyczam pieniądze od innych,
to...

11) Muszę pożyczać pieniądze od innych,
bo...

12) Muszę pożyczać pieniądze innym, bo...


13) Muszę kraść pieniądze, bo...

14) Nie lubię mieć pieniędzy, bo...


15) Nie lubię mieć pieniędzy przy sobie,
bo...

16) Gdybym był o wiele bardziej bogaty niż
jestem, to...

17) Gdybym miał o wiele więcej pieniędzy,
to...

18) Nie mogę uczciwie zarabiać pieniędzy,
bo...

Powyżej zamieszczony test ukazuje twoje
wierzenia na temat pieniędzy. Czy są one pozytywne? Czy lubisz zarabiać i
wydawać pieniądze? Czy masz ich nadmiar? A może boisz się posiadać pieniądze,
albo gardzisz ich posiadaczami? I czy czujesz się wystarczająco bogaty?


Jeśli nie, to powinieneś mienić swoje
wyobrażenia na temat pieniędzy, oraz ich zarabiania i wydawania. A może nauczysz
się doskonale funkcjonować i mieć wszystko bez pieniędzy?

Pomysł,  że  musisz za wszystko płacić,
jest idiotyczny. Pomysł, że  masz  płacić za cokolwiek, jest również bez sensu.
Pomysł, że wszystko  ci  się  należy darmo, jest rujnujący i wcześniej, czy
później  doprowadzi cię do klęski. A jednak wszystko możesz mieć za darmo.

O co  tu  więc  chodzi?

Na pewno nie o pieniądze, tylko o twoją
otwartość na zaspokajanie twych potrzeb.

Obawiam się, że twój logiczny umysł może 
tego  nie pojąć.  Dopiero,  gdy  otworzysz  się  na świadomość
wszechogarniającego  bogactwa,  z którego w każdej chwili możesz korzystać  bez 
wysiłku  i  bez płacenia, zrozumiesz to w pełni. Teraz  wystarczy,  że zaczniesz
rozwijać prosperującą świadomość zaczynając  od  nieśmiałych  prób  pozwalania 
sobie  na darmowe korzystanie  z  duchowych  inspiracji,  z  odkrywania
ciekawych, nowych  idei  drzemiących  w  twym umyśle. Prawda, że to nic nie
kosztuje? A jaki z tego pożytek?

Wyobraź  sobie,  że  teraz  bierzesz
pieniądze za swoje pomysły. Czyżby   jakieś  wątpliwości?  Przecież 
konstruktorzy,  pisarze, kompozytorzy właśnie z tego żyją, otrzymując wielkie
honoraria.

A  więc  bogactwo  jest w twoim umyśle. Czy
całe, czy też musisz dawać coś od siebie, żeby dostać coś, czego nie masz?


Otóż  tu  się  ukrywa  cały problem
płacenia. Musisz dać, żeby i tobie  dali coś potrzebnego. I będzie tak, dopóki
nie odkryjesz, że też to masz.

Wygląda  to  na  jakieś  uzależnienie 
jednych  od  drugich. Czy rzeczywiście?  Czy  jesteś  uzależniony od piekarza,
od kierowcy autobusu, który znów się spóźnia? Czy jesteś zależny od dostawcy
mleka, który właśnie się rozchorował?

Z pewnością nie jesteś uzależniony. Możesz
sam sobie piec chleb, sam  doić  krowę,  iść  do  pracy piechotą lub
przeprowadzić się bliżej. To nie uzależnienie, lecz wybór, że rezygnujesz z
części zabiegów o siebie na rzecz wygody, lub zaoszczędzenia czasu, który możesz
poświęcić na robienie tego, co ci wychodzi lepiej niż innym.

Ty  coś  potrzebujesz  i  inni  też coś
potrzebują. I dopóki nie znajdziecie  innego  sposobu na zaspokajanie waszych
potrzeb, to pozostajecie  we  wzajemnym układzie, w którym jedni dają drugim
coś  w  zamian.  Gdy już nie będziesz musiał korzystać z usług i pośrednictwa
innych, wtedy wyjdziesz z tego układu. Ale dopóki w nim tkwisz, musisz
akceptować rządzące nim prawo rewanżu. Chodzi o  to,  żeby  nie tworzyć stanu
niezrównoważenia energetycznego, który  się pojawia,   kiedy   przepływ   dóbr  
czy   usług  zostaje wstrzymany.

Zdarzają się osoby mające wiele żalów i
pretensji do bogatych. Hołdują one swego rodzaju mentalności "Janosika" i
usiłują wprowadzać w tym świecie sprawiedliwość na własną rękę: "zabierz
bogatemu, oddaj biednym". Tacy nie żyją ani długo, ani szczęśliwie.

Kradzione nie tuczy.

Kilka lat temu sprzedawałem broszurę
"Psychologia robienia pieniędzy". Kosztowała ona wówczas 100 starych zł.  Pewna
pani długo przyglądała się tekstowi, zastanawiała się, a później korzystając z
zamieszania schowała broszurę do torebki i odeszła. Wątpię jednak, czy cokolwiek
z niej skorzystała, gdyż do dziś nie stać jej na zapłacenie za ten wspaniały
tekst.

Najlepszym źródłem naszych dochodów jest
pomaganie ludziom w  osiąganiu pomyślności. Bez względu na to, w jaki sposób
doszedłeś do prosperującej świadomości, radzę ci, byś dzielił się owocami swego
zrozumienia i owocami zwiększających się dochodów, a szczególnie, byś rewanżował
się tym, dzięki którym powodzi ci się lepiej.

Jeżeli gardzisz ludźmi zamożnymi, to tym
samym boisz się własnego wzbogacenia. Gdybyś bowiem zgromadził majątek,
musiałbyś również siebie znienawidzić. Aby być w zgodzie z własnym sumieniem,
robisz wszystko, by się nie wzbogacić. Tu pomocna okazuje się afirmacja:

Im bardziej pomagam innym, tym chętniej oni
pomagają mnie.

Pracuj na rzecz bogatych, bo tylko bogatych
stać na to, by cię godziwie wynagradzali.

Czasami nie dorabiamy się majątku tylko
dlatego, by zrobić na złość rodzicom. Niech się martwią, że wychowali taką
niedojdę! W takim wypadku trzeba przebaczyć rodzicom, że cię ograniczali i
tłamsili. Odnoszenie sukcesów jest dla mnie przyjemniejsze i bardziej
satysfakcjonujące od zadawania bólu rodzicom (od zemsty na...).

Niektórym bardzo podoba się pomysł, by
pozostawać na całkowitym utrzymaniu Boga. To wydaje się takie łatwe, wydaje się
uwalniać od wysiłków i obowiązków. A co najważniejsze, jest w pełni możliwe. Z
tym zastrzeżeniem, że nie od razu i nie na początku. Zanim jednak tego
spróbujesz,  pomyśl, że warto uruchomić u siebie mechanizmy przyciągające duże
sumy pieniędzy i ukazujące wspaniałe perspektywy na przyszłość. Niech poniżej
opisana historia stanie się powodem do zastanowienia.

Kilku moich znajomych wymyśliło, że przejdą
na utrzymanie Boga. Porzucili pracę i spodziewali się, że teraz dzięki
afirmacjom wszystko przyciągną za darmo. Afirmowali sobie, nie pracowali, nie
korzystali z zasiłków i nie żebrali, a zawsze mieli na jedzenie i na mieszkanie.
Przez jakiś czas wydawało im się to bardzo satysfakcjonujące, cieszyli się, że
to działa. Później jednak zauważyli, że brak im jakichkolwiek środków do
zaspokojenia wszelkich potrzeb poza podstawowymi. Wówczas przestało ich to
cieszyć i spróbowali pracować. Dopiero wówczas okazało się, że mają więcej.


Znam kilka podobnych przypadków i wiem, że
na zaspokojenie podstawowych potrzeb niekoniecznie trzeba pracować. Bóg o nas
dba wystarczająco, byśmy nie zginęli z głodu. Na przeżycie nam wystarczy. I to
powinno dla ciebie stanowić pewną granicę bezpieczeństwa, granicę, poza którą
nie istnieje realne zagrożenie dla twego życia. Jeśli sam nie chcesz się zabić,
to nędza i głód na pewno cię nie zabiją. Jeśli chcesz mieć więcej, niż na
zaspokojenie twych podstawowych potrzeb, zdecyduj się na pracę na rzecz innych
(np. świadczenie usług).

Czym innym jest pozostawanie na utrzymaniu
Boga, a czym innym na utrzymaniu  sponsora.  I zupełnie inne konsekwencje
karmiczne to pociąga  za  sobą.  Życie  na cudzy koszt jest nierozsądne, choć
może się wydawać wygodne. Oczywiście, że w szczególnym przypadku twój  sponsor
może okazać się twoim byłym dłużnikiem. Ale, jeśli nie, to ty zaciągasz dług,
który trzeba będzie spłacić. Nieświadomi tego prawa wyznają z reguły zasadę, że
"można się bawić, byle nie za swoje" lub usiłują zdobyć dobry posag.

Pomyśl jednak, jakbyś się czuł przez całe
życie nic nie robiąc i korzystając tylko z tego, co ci inni dają? Czy czułbyś
się spełniony?

Na pewno nie, bo brakłoby ci własnej
aktywności i w pewnym momencie doszedłbyś do wniosku, że byłeś tylko pasożytem.
Może umilającym sobie czas, ale jednak pasożytem. Założę się, że czułbyś wobec
siebie niesmak, że nie wykorzystałeś szans, by być dla kogoś pożytecznym. Teraz
pomyśl, że masz ręce, głowę, nogi i jakieś tam wykształcenie, które może być
przydatne. Spróbuj być twórczy i wykorzystaj swe atuty. To ci poprawi humor i da
szansę uczynienia cię zamożniejszym.

Dopóki  nie  potrafisz spontanicznie
korzystać z całego bogactwa Boga,  to  podlegasz prawu rewanżu. Oczywiście prawo
rewanżu nie musi  być  dla  ciebie  ciężarem. Możesz się przyzwyczaić do
rewanżowania się ze spontaniczną radością i wdzięcznością. Możesz zrezygnować z
usług czy towarów,  albo też  uświadomić  sobie, że zawsze masz do zaoferowania
coś  cennego w  zamian. A jeśli nie chcesz dawać innym nic za ich starania  o 
ciebie,  za  ich  usługi,  to z pewnością nie tylko zrażasz  ich  do  siebie, 
ale i zaciągasz wobec nich długi. I z pewnością  urzeczywistniasz  w  swym
umyśle wyobrażenie, że masz zbyt  mało,  że  cię  nie  stać itp. A twój umysł
realizuje twój pogląd w materialnej rzeczywistości. I po prostu masz zbyt mało.
Tak właśnie tworzy się świadomość nędzy.

Jedno  jest pewne: jeśli uważasz, że na
coś cię nie stać, to nie wyciągaj  po  to  ręki,  bo  narobisz tylko mnóstwo
kłopotów. Zacznij   od   zaakceptowania,  że  cię  stać  na  wszystko,  co
najlepsze, co ma najwyższą jakość, a twój cel zrealizuje się.

Kiedyś może uda ci się podnieść samoocenę
aż tak, że odkryjesz w sobie niezwykłe moce umożliwiające ci zaspokajanie każdej
z twych potrzeb bez pracy i wysiłku. Dopóki tego nie potrafisz, musisz zgodzić
się na płacenie tym, którzy pracują na zaspokajanie twoich potrzeb.

Jeśli ten piękny dzień dla ciebie jeszcze
nie nastąpił, zaakceptuj przynajmniej konieczność pracy nad sobą, nad
wychowywaniem twej podświadomości tak, by chętnie i z łatwością przyjmowała
wszelkie dary i błogosławieństwa, by akceptowała, że jesteś ich godny i
niewinny, gdy z nich korzystasz.

Najłatwiej   uwalniasz   się  od presji
prawa  rewanżu,  gdy  wszystko przyjmujesz  z  wdzięcznością,  gdy z chęcią
odwdzięczasz się za wszystko.   Tylko  Bogu  nie  potrzebny  twój  rewanż.  Ale 
nie zapominaj  o  wdzięczności  dla Niego. Ona jest potrzebna przede wszystkim
tobie, byś mógł bez wyrzutów sumienia korzystać z całego bogactwa Wszechświata.


Na koniec zapamiętaj:

Bóg jest bogaty, a ty możesz korzystać z
całego jego bogactwa.

Jeśli stać cię na bogactwo,

stać cię i na odrobinę więcej bogactwa!
 



Friko.pl - Darmowe serwery WWWFriko_stopka.style.display = 'none';