Pomnik A
ajki
Nie wiem czy był to sen&
Czy sen na jawie&
Dość, że z gęstego marzeń natłoku,
Zaczął wyłaniać się jakiś cień z boku.
Najpierw był bardo niewyraz
ny,
Jakby go mgły srebrne otulały,
Lecz nagle  niczym kurtyna  się uniósł,
A ja ujrzałam sokół wyniosły.
Był oświetlony słońca blaskiem,
Ja zaś na szczyt jego się spojrzałam,
I&  - O A
ajko!  zawołałam.
Tak, jak sfinks egipski spoczywała,
A wzrokiem  w dal, w Kosmos  spoglądała,
Tam, tam na Sokołu górze&
A ja na dole złożyłam  pąsowe  róże&
Iwa I.
Warszawa 2014-09-10
* A
ajka pies, który poleciał w Kosmos  niestety bezpowrotnie  1957 roku.