Gildie magów




WSZECHGILDIA I INNE ORGANIZACJE

    Wszechgildia
    Wszechgildia jest
kontynuuje tradycje starożytnej organizacji o tej samej nazwie, założonej w 328 roku.
Skupia ona wszystkich magów Avalonu (włącznie z Albionem).Praktycznie nie istnieją
magowie niezależni, nie powiązani z Gildią, każdy bowiem adept jest wprowadzany w jej
szeregi przez swojego mistrza. Sama organizacja niechętnie spuszcza z oka swych
podopiecznych, będąc
tworem trochę paranoicznym. Zbyt wielka jest obawa jej przywódców przed ponownym
rozłamem, co mogłoby zapoczątkować powtórkę z wielkich, bratobójczych wojen u
schyłku Imperium. Co nie znaczy, że niektórzy czarodzieje nie próbują się
usamodzielnić.
    W zasadzie gildia daje czarodziejom sporą autonomię, nakazując
jedynie przestrzegać fundamentalnych praw (m.in. nie mieszać się do polityki i wojen,
nie występować przeciw innemu magowi, nie używać magii do zabijania i wyzysku –z
tego szczególnie kpią magowie z Domu Ognia, nie eksperymentować z fundamentalnymi
prawami natury itp.).
    Gildia nie ma stałej siedziby. Jej przywódcy mieszkają w różnych
częściach Avalonu, zbierając się na zjazdach zwyczajnych (zebrania: Zimowe-Grenius,
Wiosenne-Omprei, Letnie-Apogeum i Jesienne-Lateine) bądź
nadzwyczajnych w ustalonym wcześniej miejscu.

    Zadania Gildii
    Wszechgildia jest
organizacją o charakterze ochronnym. Po pierwsze ochrania ona magów przed
niebezpieczeństwami ze strony zabobonnego tłumu i pachołków świętej Wspólnoty. Po
drugie, pilnuje magów przed nimi samymi. Strzeże porządku wśród środowiska adeptów
wiedzy tajemnej, obserwuje czasami ich działalność, bacząc, czy nie naruszają
bezwzględnie egzekwowanych praw, nakazów i zakazów. (Często te zakazy są łamane.
Magowie co prawda
ścierają się między sobą w otwartej walce, ale w Gildii aż roi się od spisków i
intryg).
    Każdy mag zna język sekretnych znaków, dzięki którym zawsze
rozpozna innego czarodzieja (kolor ubioru, wzór haftu itp.). Może wtedy oczekiwać
pomocy, na miarę możliwości spotkanego maga (prawo Gildii nakazuje pomagać kolegom w
opałach, ale różnie to bywa…).

    Struktura
    Gildia jest ściśle
zhierarchizowaną. Na jej czele stoi Rada, w skład której wchodzi po dwóch magów z każdego
Domu – ich przywódców. Primus inter pares jest Arcymag. Obecnie jest nim Godfridt Uvlein z Domu
Ziemi. Pozostali to sławny Krzysztof Hlava (Dom Ziemi), Mortimer Lammale, Trebor Hemertz
(Dom Powietrza), Farstein Lozzańczyk, Orages Granf (Dom Wody), Tomasz z Leodium, Graff
Ingmar (Dom Ognia). Rada podejmuje najbardziej żywotne decyzje i ma władzę
ustawodawczą. Funkcja Arcymaga i członka rady jest dożywotnia.
    Oprócz Rady istnieją jeszcze Trybunał
(rozsądza spory i wymusza prawa), oraz Egzekutorzy (kilku
magów o nieznanej tożsamości, tylko oni mają prawo zabić innego maga, wykonują
wyroki śmierci).
    Gildię tworzą Domy Czterech Pierwiastków,
utworzone jedenaście stuleci temu. Skupiają one wszystkich magów władających jednym
aspektem magii. Domu także nie mają siedzib. Rzadko kiedy dochodzi do spotkania
wszystkich członków Domu w jednym miejscu-to po prostu trudne i czasochłonne. Dlatego
na zjazdy zjawiają się tyko delegaci poszczególnych Zgromadzeń.

    Zgromadzenia tworzą Dom. W jednym Domu jest ich kilka. Należy
pamiętać, że Zgromadzenie to nie miejsce, ale ludzie. Nie ma stałej siedziby. Skupia
magów z jednego kraju lub kilku sąsiadujących ze sobą państw (dla wygody kontaktu).
Członkowie spotykają się 2-3 razy w roku (zwykle po jakimś ważnym posiedzeniu Rady).
Na spotkaniach omawiają lokalne problemy, dyskutują o odkryciach (o ile ktoś będzie na tyle niedyskretny,
by zdradzić swoje tajemnice). Podstawową komórką Zgromadzenia jest mag i ew. jego
uczeń. Zazwyczaj magowie nie znają wszystkich członków Zgromadzenia-po pierwsze to
niebezpieczne, po drugie i tak rzadko się widują. Lekiem na to może być ów sekretny
język, o którym wspomniano wcześniej.
Czasami niektórzy magowie (np. w celu wspólnych badań) zakładają tzw. Kręgi. Mogą one skupiać magów z różnych stowarzyszeń lub
nawet domów.

    Zgromadzenia
Poniżej opisane są zgromadzenia. W
kolejności: nazwa, kraj(e), przybliżona liczba członków (nie licząc uczniów, często
się zmienia).

    Dom Ognia

Salamandry
    Andaluzja,
Wyszechrad, Horgundia, 26. Legenda mówi, że założyciel Zgromadzenia był salamandrą,
czyli, w żargonie magów ognia, duchem zrodzonym z czystego płomienia. Inne pogłoski
mówią, że wewnątrz Salamander istnieje tajne stowarzyszenie, którego członkowie
mają dwoistą naturę-są ludźmi i Neafithami.

Czerwony krąg
    Andaluzja, Wyszechrad, Lacja, 30.

Zimowy płomień
    Albion, 25, należy do niego Tomasz z Leodium.

Wieczny ogień
    Albion, 9, twierdzą, że Tomasz z Leodium jest w
istocie świetnie zakamuflowanym czarnoksiężnikiem, skłóceni ze wszystkimi.

Letni płomień
    Styria, Moezja, południowa Navarra, 95, jego
członkiem jest Graff Ingmnar. Posiada największe wpływy pośród wszystkich Domów
Ognia.

Koło Ingral
    Iberia, Aragonia, 33. Za patronkę obrali sobie
starożytną boginię ognia Ingral. Ich mistrz znalazł podobno sposób na powiązanie
magii ognia z obrzędami kapłanów tej boginki.

Jesienny płomień
    Akwiatnia, Toskandria i Gaskonia,
90.

Wiosenny
płomień
    Dressen i zachodnia Navarra, 37. Głoszą
niepokojące postulaty wolnej ręki w badaniu magii., kilka razy upominani przez Radę i
Trybunały.

    Dom Wody

Biała Zorza
    Iberia, Aragonia, Akwitania. 85. Najpotężniejszy z domów Wody. Cieszy się
wielkim szacunkiem. Jest w nim i Farstein Lozzańczyk, i Orages Granf.

Greisday
    Gaskonia,
Toskandria, płn. Akwiatnia, 16. Wspaniale skonsolidowana grupa współpracujących ze
sobą magów. Brak tu wewnętrznych niesnasek tak częstych w innych Zgromadzeniach. Ich
głównym celem jest uczynienie swego przywódcy-niezwykle zdolnego, i młodego maga
Dagoberta Arcymagiem.

Szmer
    Styria,
Navarra, 82. Szeregi zostały ostatnio przerzedzone przez Inkwizycję, która miała
wewnątrz Zgromadzenia szpiega.

Akkad
    Navarra, Horgundia, 31.

Mare Tarsus
    Navarra,
miasta Hanzy, 12. Zwani też “dwunastką z Hanzy” lub zgryźliwie “parszywą
dwunastką” magowie tego Zgromadzenia są grupką obleśnych starców, którzy oddali
się, prócz odkrywania tajemnic magii, także zbijaniu fortun. Mają wielki wpływ na
politykę Hanzy. Nienawidzą się zaciekle z idealistą Treborem Hemertzem, który na
każdym posiedzeniu rady potępia ich finansową działalność i oskarża o używanie
magii do robienia interesów. Trebor nie wspomina jednak o tym, że “parszywa dwunastka” gmatwa mu
plany zbudowania poprzez własnych popleczników wielkiej federacji Hanzy i Navarry,
władającej północnym Avalonem.

    Dom Powietrza

Zephyrus
    Navarra, miasta Hanzy, Horgundia, 52. Jedno z
najbardziej pogodzonych wewnętrznie
Zgromadzeń, a to dzięki osobie charyzmatycznego Trebora Hemertza z Vinety. Trebor jest
uczniem Wegerta (jedynego jak dotąd maga Nordyka). Wegert nadal żyje (co jest świetnym
przykładem, że uczeń MOŻE przewyższyć swego mistrza) i jest obecnie prawą ręką Trebora. Nikt nie wie, jak stary mag
znosi takie upokorzenie. Zephyrus było wielokrotnie posądzane o mieszanie się do polityki, ale
nigdy nie znalazły się dowody tych oszczerstw.

Eol
    Styria, Prowansja,
Moezja, 90. Sławni z maskarady jaką urządzili kilkanaście lat temu. W bezpośredniej
bliskości Patriarchy umieścili swego własnego człowieka- Juliusa Verdi w roli
kronikarza spisującego żywot przywódcy Świętej Wspólnoty. Julius kamuflował się
świetnie i wkrótce stał się przyjacielem Patriarchy. A wszystkie Domy miały świetne informacje o
śledztwach prowadzonych przez łowców czarownic. Działalność kronikarza złamała
świetną do tej pory karierę Ignacego Futoy- Generała Zakonu Inkwizycji. Niestety
Juliusa poniosła ambicja- parę lat po wejściu na dwór Patriarchy w łapy Inkwizycji wpadli świetnie
zamaskowani magowie- Flawiusz Matti i Giuseppe daVinci. Szybkie śledztwo przeprowadzone
przez Trybunał Gildii wskazało, że byli oni zagorzałymi rywalami Juliusa.
Błyskawicznie wydano rozkazy Egzekutorom. Podobno Patriarcha opłakiwał swego przyjaciela Juliusa cały
tydzień.

Mistral
    Akwitania
Gaskonia, Prowansja, Toskandria, 120. Do niego należy Mortimer Lammale. Posiada spore
wpływy w korporacjach kupieckich tych krajów.

Gwiazda Khell,
    Iberia, Aragonia, 38,

Linus Magicae
    Moezja, Lacja, 15.

    Dom Ziemi

Krąg
Wieczności
    Styria, Prowansja, 51. Zgromadzenie to wydało ze
swego łona Godfridta Uvleina, skupia w sobie najznamienitsze osoby.

Opoka
    Akwitania, 70.

Vitaelis
    Aragonia, Iberia, 35.

Dzieci Świtu
    Navarra, Horgundia, 30. Należy do niego Krzysztof Hlava. Dzieci Świtu wywodzą
swoją nazwę od tajemniczej grupy czarodziejów, którzy działali w Ciemnych wiekach.

Srebrna Gwiazda
    Gaskonia, Dressen, 18.

 

    Gildia a nie-magowie
    Gildia współpracuje
z osobami nie będącymi magami, lecz przyzwyczajonymi do magii i oswojonymi z nią. To
zazwyczaj alchemicy i wróżbici. Są oni czasami, w uznaniu zasług, wprowadzani do
Zgromadzeń. Czasami sługą maga jest np. wojownik lub złodziej, co jednak zdarza się
nader rzadko (mag musiałby wychowywać taka osobę od maleńkości i oswajać ją z magią zanim
nasiąkłaby zabobonem). Częściej magowie wolą wynajmować takie persony, zatajając
swą prawdziwą osobowość.

    Gildia a kobiety
    Tak, to prawda. Są
kobiety-czarodziejki. I jest ich niemalże tyle samo, co mężczyzn. W typowo męskim
świecie Avalonu, gdzie rola niewiasty ogranicza się do opieki nad domostwem i płodzenia
potomstwa, czarodziejki zyskały zdumiewającą pozycję. Mają prawa takie, jak
mężczyźni. Są jednak traktowane z pewną rezerwą przez męską część organizacji.
Wciąż patrzy się na nie z góry, traktuje jak maskotki i blokuje dostęp do wyższych
stanowisk (jeszcze żadna kobieta nie była w Radzie, a o funkcji Egzekutora mogą one
jedynie pomarzyć).

    Gildia
Księżycowa
    Po stracie Lewantu czarodzieje uciekli na kontynent. Nie wszyscy jednak wyrzekli się ojczystej
krainy. Niektórzy zostali, by kontynuować swą pracę na ruinach Cesarstwa Wschodu.
Założyli oni tajemniczą, hermetyczną Gildię Księżycową (lub Księżycowego
Blasku). Na Avalon docierają tylko pogłoski o jej działalności. Jak dotąd nikt stamtąd nie nawiązał
kontaktu z Wszechgildią.
    Gildia Księżycowa skupia zaledwie kilkudziesięciu członków,
zamieszkałych w Lewancie. Nawiązała ona więzi z tajemniczymi kahunami- odpowiednikiem
magów krain dalekiego wschodu. Coraz bardziej oddala się w swych założeniach od magii
uprawianej na zachodzie, zagłębia się w nowe, niezbadane obszary. Gildią rządzi
Wielki Mistrz, odpowiednik Arcymaga. W przeciwieństwie do Wszechgildii, ma stałą
siedzibę w której, niczym mnisi w monasterze, mieszkają wszyscy jej członkowie.
Siedziba ukryta jest gdzieś na pustynnych pagórach Gór Gilead. Magowie wspólnie
prowadzą badania, nie tając przed sobą niczego.

    Czarny
krąg
    Znakomita większość
demonologów działa w izolacji, ale wśród wtajemniczonych krążą wieści o dziwnej
grupie czcicieli Asmaroda, uprawiającej czarną magię i okultyzm. Ci szaleńcy szczycą
się, że pochodzą z Piątego Domu, zniszczonego przed wiekami. Wieść niesie, że jest
ich zaledwie kilku, lecz rosną w siłę.