ustawa o awodzie lekarza


㎏ancelaria Sejmu s. 1/1
USTAWA
Opracowano na pod-
z dnia 5 grudnia 1996 r.
stawie: tj. Dz.U. z
2005 r. Nr 226, poz.
1943, z 2006 r. Nr
117, poz. 790, Nr 191,
o zawodach lekarza i lekarza dentysty1)
poz. 1410, Nr 220,
poz. 1600, z 2007 r.
Nr 123, poz. 849, Nr
166, poz. 1172, Nr
176, poz. 1238.
Rozdzia艂 1
Przepisy og贸lne
Art. 1.
Ustawa okre艣la zasady i warunki wykonywania zawod贸w lekarza i lekarza dentysty.
Art. 2.
1. Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osob臋 posiadaj膮c膮
wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, 艣wiadcze艅
zdrowotnych, w szczeg贸lno艣ci: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chor贸b i
zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a
tak偶e wydawaniu opinii i orzecze艅 lekarskich.
1)
Przepisy niniejszej ustawy wdra偶aj膮 postanowienia:
1) dyrektywy 78/686/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. dotycz膮cej wzajemnego uznawania dyplom贸w,
艣wiadectw i innych dokument贸w potwierdzaj膮cych posiadanie kwalifikacji os贸b wykonuj膮cych
zaw贸d lekarza dentysty, 艂膮cznie ze 艣rodkami maj膮cymi na celu u艂atwienie skutecznego wyko-
nywania prawa przedsi臋biorczo艣ci i swobody 艣wiadczenia us艂ug (Dz. Urz. WE L 233 z
24.08.1978, z p贸zn. zm.),
2) dyrektywy 78/687/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. dotycz膮cej koordynacji przepis贸w ustawowych,
wykonawczych i administracyjnych w zakresie dzia艂alno艣ci lekarza dentysty (Dz. Urz. WE L
233 z 24.08.1978, z p贸zn. zm.),
3) dyrektywy 93/16/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. maj膮cej na celu u艂atwienie swobodnego prze-
p艂ywu lekarzy i wzajemnego uznawania ich dyplom贸w, 艣wiadectw i innych dokument贸w po-
twierdzaj膮cych posiadanie kwalifikacji (Dz. Urz. WE L 165 z 07.07.1993, z p贸zn. zm.),
4) dyrektywy 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. zmieniaj膮cej dyrektywy 89/48/EWG i
92/51/EWG w sprawie og贸lnego systemu uznawania kwalifikacji zawodowych oraz dyrektywy
77/452/EWG, 77/453/EWG, 78/686/EWG, 78/687/EWG, 78/1026/EWG, 78/1027/EWG,
80/154/EWG, 80/155/EWG, 85/384/EWG, 85/432/EWG, 85/433/EWG i 93/16/EWG dotycz膮ce
zawod贸w piel臋gniarki og贸lnej, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, po艂o偶nej, architekta, far-
maceuty i lekarza (Dz. Urz. WE nr L 206 z 31.07.2001).
Dane dotycz膮ce og艂oszenia akt贸w prawnych prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej
ustawie  z dniem uzyskania przez Rzeczpospolit膮 Polsk膮 cz艂onkostwa w Unii Europejskiej  doty-
cz膮 og艂oszenia tych akt贸w w Dzienniku Urz臋dowym Unii Europejskiej  wydanie specjalne.
Tytu艂 ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie
ustawy o zawodach piel臋gniarki i po艂o偶nej oraz niekt贸rych innych ustaw (Dz.U. Nr 92, poz. 885),
kt贸ra wesz艂a w 偶ycie z dniem 1 maja 2004 r.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 2/2
2. Wykonywanie zawodu lekarza dentysty polega na udzielaniu przez osob臋 posia-
daj膮c膮 wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami,
艣wiadcze艅 okre艣lonych w ust. 1, w zakresie chor贸b z臋b贸w, jamy ustnej, cz臋艣ci
twarzowej czaszki oraz okolic przyleg艂ych.
2a. (uchylony).
3. Za wykonywanie zawodu lekarza uwa偶a si臋 tak偶e prowadzenie przez lekarza
prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych lub promocji zdrowia, naucza-
nie zawodu lekarza lub zatrudnienie w podmiotach zobowi膮zanych do finanso-
wania 艣wiadcze艅 opieki zdrowotnej ze 艣rodk贸w publicznych w rozumieniu
przepis贸w ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o 艣wiadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze 艣rodk贸w publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135, z p贸zn.
zm.2)) lub urz臋dach te podmioty obs艂uguj膮cych, w ramach kt贸rego wykonuje si臋
czynno艣ci zwi膮zane z przygotowywaniem, organizowaniem lub nadzorem nad
udzielaniem 艣wiadcze艅 opieki zdrowotnej.
Art. 3.
1. Ilekro膰 w przepisach ustawy jest mowa o lekarzu bez bli偶szego okre艣lenia, ro-
zumie si臋 przez to r贸wnie偶 lekarza dentyst臋.
2. Ilekro膰 w ustawie jest mowa o pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej, nale-
偶y przez to rozumie膰 r贸wnie偶 pa艅stwo cz艂onkowskie Europejskiego Porozumie-
nia o Wolnym Handlu (EFTA)  strony umowy o Europejskim Obszarze Go-
spodarczym oraz Konfederacj臋 Szwajcarsk膮.
Art. 4.
Lekarz ma obowi膮zek wykonywa膰 zaw贸d, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy
medycznej, dost臋pnymi mu metodami i 艣rodkami zapobiegania, rozpoznawania i
leczenia chor贸b, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z nale偶yt膮 staranno艣ci膮.
Rozdzia艂 2
Prawo wykonywania zawodu lekarza
Art. 5.
1. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje, z zastrze偶eniem ust. 2 3 oraz art. 5a i 5b,
prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty osobie, kt贸ra:
1) jest obywatelem polskim lub obywatelem innego pa艅stwa cz艂onkowskiego
Unii Europejskiej;
2) posiada:
a) dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany przez polsk膮 szko艂臋 wy偶-
sz膮, lub
2)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz.
1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz.
1485, z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr
191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427 i 433 i Nr
82, poz. 559, Nr 115, poz. 793, Nr 133, poz. 922 i Nr 166, poz. 1172.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 3/3
b) dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje le-
karza lub lekarza dentysty, wydane przez inne ni偶 Rzeczpospolita Pol-
ska pa艅stwo cz艂onkowskie Unii Europejskiej, wymienione w wykazie, o
kt贸rym mowa w art. 6b, lub
c) dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany przez inne pa艅stwo ni偶
pa艅stwo cz艂onkowskie Unii Europejskiej, pod warunkiem 偶e dyplom
zosta艂 uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za r贸wnorz臋dny zgodnie z
odr臋bnymi przepisami;
3) posiada pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych;
4) posiada stan zdrowia pozwalaj膮cy na wykonywanie zawodu lekarza lub le-
karza dentysty;
5) wykazuje nienagann膮 postaw臋 etyczn膮.
2. Lekarzowi b臋d膮cemu obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej
spe艂niaj膮cemu warunki, o kt贸rych mowa w ust. 1, okr臋gowa rada lekarska przy-
znaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu
lekarza dentysty, je偶eli:
1) przedstawi za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organiza-
cje pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, 偶e posiada na terenie tego
pa艅stwa prawo do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty, kt贸re
nie zosta艂o zawieszone ani kt贸rego nie zosta艂 pozbawiony, oraz 偶e nie toczy
si臋 przeciwko niemu post臋powanie w sprawie pozbawienia al-
bo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu;
2) z艂o偶y o艣wiadczenie, 偶e w艂ada j臋zykiem polskim w mowie i pi艣mie w zakre-
sie koniecznym do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty.
2a. Wym贸g, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy obywateli polskich, kt贸rzy
uko艅czyli studia medyczne w j臋zyku polskim.
3. Osobie, kt贸ra spe艂nia warunki okre艣lone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a lub c lub po-
siada dyplom lub inny dokument potwierdzaj膮cy uko艅czenie wy偶szej szko艂y
medycznej, wydany przez inne ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwo cz艂onkow-
skie Unii Europejskiej, wymieniony w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, ale
nie posiada 艣wiadectwa towarzysz膮cego lub innego dokumentu wymienionego
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, lub za艣wiadczenia, o kt贸rym mowa w art.
5a-5c, oraz spe艂nia warunki okre艣lone w ust. 1 pkt 3-5, okr臋gowa rada lekarska
przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawo-
du lekarza dentysty, je偶eli ponadto:
1) odby艂a sta偶 podyplomowy lub uzyska艂a uznanie sta偶u podyplomowego od-
bytego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej za r贸wnowa偶ny ze sta偶em
podyplomowym odbytym w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) z艂o偶y艂a z wynikiem pozytywnym lekarski egzamin pa艅stwowy lub lekarsko-
dentystyczny egzamin pa艅stwowy w j臋zyku polskim lub innym j臋zyku, w
kt贸rym prowadzone s膮 w polskich uczelniach medycznych studia na kie-
runku lekarskim i lekarsko-dentystycznym.
4. W celu odbycia sta偶u podyplomowego okr臋gowa rada lekarska przyznaje ogra-
niczone prawo wykonywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykony-
wania zawodu lekarza dentysty.
5. Zakres znajomo艣ci j臋zyka polskiego w mowie i pi艣mie konieczny do wykony-
wania zawodu lekarza, lekarza dentysty okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, mini-
ster w艂a艣ciwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem w艂a艣ciwym do
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 4/4
spraw szkolnictwa wy偶szego, uwzgl臋dniaj膮c w szczeg贸lno艣ci zakres uprawnie艅
zawodowych okre艣lonych w art. 2.
Art. 5a.
1. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza
dentysty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europej-
skiej, niespe艂niaj膮cej wymaga艅 okre艣lonych w art. 5 ust. 1 pkt 2, ale:
1) posiadaj膮cej dokument po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje lekarza,
艣wiadcz膮cy o rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed dniem:
a) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Kr贸lestwie
Szwecji, Republice Islandii i Kr贸lestwie Norwegii,
b) 3 kwietnia 1992 r. w by艂ej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem 偶e dokument uprawnia do wykonywania zawodu lekarza na
terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak
dokument po艣wiadczaj膮cy tego rodzaju kwalifikacje przyznany przez
odpowiednie w艂adze Republiki Federalnej Niemiec,
c) 1 stycznia 1986 r. w Kr贸lestwie Hiszpanii lub Republice Portugalii,
d) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
e) 28 stycznia 1980 r. w Republice W艂oskiej,
f) 20 grudnia 1976 r. w Kr贸lestwie Belgii, Kr贸lestwie Danii, Republice
Francuskiej, Kr贸lestwie Niderland贸w, Republice Irlandii, Wielkim
Ksi臋stwie Luksemburga, Republice Federalnej Niemiec i Zjednoczo-
nym Kr贸lestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii P贸艂nocnej,
g) 1 maja 1995 r. w Ksi臋stwie Liechtensteinu,
h) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
i) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice S艂owackiej, Republice
S艂owenii, Republice Litewskiej, Republice Aotewskiej, Republice Es-
to艅skiej, Republice W臋gierskiej, Republice Malty lub Republice Cy-
pryjskiej,
j) 1 stycznia 1993 r. w by艂ej Czechos艂owacji,
k) 20 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Esto艅skiej,
l) 21 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Aotewskiej,
m) 11 marca 1990 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Litewskiej,
n) 25 czerwca 1991 r. w by艂ej Jugos艂awii w przypadku Republiki S艂owenii
 oraz za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje
pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej potwierdzaj膮ce, 偶e ten lekarz
wykonywa艂 zaw贸d przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu
lat bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia, albo
2) posiadaj膮cej dokument po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje lekarza den-
tysty 艣wiadcz膮cy o rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed dniem:
a) 28 stycznia 1980 r. w Kr贸lestwie Belgii, Kr贸lestwie Danii, Kr贸lestwie
Niderland贸w, Republice Francuskiej, Republice Irlandii, Wielkim Ksi臋-
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 5/5
stwie Luksemburga, Republice Federalnej Niemiec i Zjednoczonym
Kr贸lestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii P贸艂nocnej,
b) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
c) 28 lipca 1984 r. w Republice W艂oskiej,
d) 1 stycznia 1986 r. w Republice Portugalii,
e) 3 pazdziernika 1990 r. w by艂ej Niemieckiej Republice Demokratycznej,
pod warunkiem 偶e dokument uprawnia do wykonywania zawodu leka-
rza dentysty na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych sa-
mych zasadach jak dokument po艣wiadczaj膮cy tego rodzaju kwalifikacje
przyznany przez odpowiednie w艂adze Republiki Federalnej Niemiec,
f) 1 stycznia 1991 r. w Kr贸lestwie Hiszpanii,
g) 1 stycznia 1994 r. w Kr贸lestwie Szwecji, Republice Finlandii, Republi-
ce Islandii i Kr贸lestwie Norwegii,
h) 1 stycznia 1999 r. w Republice Austrii,
i) 1 maja 1995 r. w Ksi臋stwie Liechtensteinu,
j) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
k) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice S艂owackiej, Republice
S艂owenii, Republice Litewskiej, Republice Aotewskiej, Republice Es-
to艅skiej, Republice W臋gierskiej, Republice Malty, Republice Cypryj-
skiej lub by艂ej Czechos艂owacji,
l) 20 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Esto艅skiej,
m) 21 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Aotewskiej,
n) 11 marca 1990 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Litewskiej,
o) 25 czerwca 1991 r. w by艂ej Jugos艂awii w przypadku Republiki S艂owenii
 oraz za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje
pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej potwierdzaj膮ce, 偶e ten lekarz
dentysta wykonywa艂 zaw贸d przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z
pi臋ciu lat bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia, albo
3) posiadaj膮cej za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organi-
zacje pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej potwierdzaj膮ce,
偶e posiadany przez ni膮 dokument po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje zo-
sta艂 wydany po uzyskaniu odpowiedniego wykszta艂cenia niezb臋dnego do
wykonywania zawodu i jest w tym pa艅stwie uznawany za odpowiadaj膮cy
dokumentom po艣wiadczaj膮cym kwalifikacje wymienionym w wykazie, o
kt贸rym mowa w art. 6b.
2. Za艣wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, mog膮 by膰 przedstawiane w ci膮gu 12
miesi臋cy od daty ich wydania.
Art. 5b.
1. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Republice W艂oskiej, 艣wiadcz膮ce o rozpocz臋ciu kszta艂cenia
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 6/6
przed dniem 24 lutego 1980 r., je偶eli osoba ta przedstawi za艣wiadczenie wydane
przez odpowiednie w艂adze, stwierdzaj膮ce, 偶e:
1) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
2) wykonywa艂a na terytorium Republiki W艂oskiej zaw贸d lekarza dentysty
zgodnie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat
bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
2. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Republice W艂oskiej, 艣wiadcz膮ce o rozpocz臋ciu kszta艂cenia w
okresie mi臋dzy dniem 28 stycznia 1980 r. a dniem 31 grudnia 1984 r., je偶eli
osoba ta przedstawi za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze, potwier-
dzaj膮ce, 偶e:
1) wykonywa艂a w Republice W艂oskiej zaw贸d lekarza dentysty zgodnie z pra-
wem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat bezpo艣rednio
poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia oraz
2) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
3) zda艂a egzamin specjalizacyjny przed odpowiednimi w艂oskimi w艂adzami, w
celu ustalenia, 偶e posiadana przez ni膮 wiedza i umiej臋tno艣ci odpowiadaj膮
kwalifikacjom potwierdzonym w dokumentach wymienionych w wykazie, o
kt贸rym mowa w art. 6b, albo
4) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
3. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Kr贸lestwie Hiszpanii, 艣wiadcz膮ce o rozpocz臋ciu kszta艂cenia
przed dniem 1 stycznia 1986 r., je偶eli osoba ta przedstawi za艣wiadczenie wyda-
ne przez odpowiednie w艂adze, stwierdzaj膮ce, 偶e:
1) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
2) wykonywa艂a na terytorium Kr贸lestwa Hiszpanii zaw贸d lekarza dentysty
zgodnie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat
bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 7/7
4. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Republice Austrii, 艣wiadcz膮ce o rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed
dniem 1 stycznia 1994 r., je偶eli osoba ta przedstawi za艣wiadczenie wydane
przez odpowiednie w艂adze, stwierdzaj膮ce, 偶e:
1) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
2) wykonywa艂a na terytorium Republiki Austrii zaw贸d lekarza dentysty zgod-
nie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat bez-
po艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
5. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Republice Czeskiej lub by艂ej Czechos艂owacji, 艣wiadcz膮ce o
rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed dniem 1 maja 2004 r., je偶eli osoba ta przedstawi
za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze, stwierdzaj膮ce, 偶e:
1) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
2) wykonywa艂a na terytorium Republiki Czeskiej zaw贸d lekarza dentysty
zgodnie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat
bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
6. Okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza denty-
sty osobie b臋d膮cej obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸-
ra posiada dyplom lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje
lekarza nabyte w Republice S艂owackiej lub by艂ej Czechos艂owacji, 艣wiadcz膮ce o
rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed dniem 1 maja 2004 r., je偶eli osoba ta przedstawi
za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze, stwierdzaj膮ce, 偶e:
1) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich sa-
mych zasadach, jak posiadacze dyplom贸w lub dokument贸w wymienionych
w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz
2) wykonywa艂a na terytorium Republiki S艂owackiej zaw贸d lekarza dentysty
zgodnie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋ciu lat
bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) posiadane przez ni膮 kwalifikacje zawodowe zosta艂y uzyskane w wyniku
kszta艂cenia trwaj膮cego co najmniej trzy lata oraz s膮 uwa偶ane za r贸wnorz臋d-
ne z kwalifikacjami potwierdzonymi w dokumentach wymienionych w wy-
kazie, o kt贸rym mowa w art. 6b.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 8/8
Art. 5c.
Okr臋gowa rada lekarska uznaje dyplomy lub inne dokumenty po艣wiadczaj膮ce for-
malne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty posiadane przez obywatela innego
ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, inne ni偶 dy-
plomy lub dokumenty wymienione w wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, je偶eli oso-
ba ta posiada za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje pa艅-
stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzaj膮ce, 偶e dyplom lub dokument
po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje zosta艂 uzyskany w wyniku uko艅czenia kszta艂-
cenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej i jest traktowany przez te w艂a-
dze jako r贸wnowa偶ny dyplomom lub dokumentom wymienionym w wykazie, o kt贸-
rym mowa w art. 6b.
Art. 5d.
Za艣wiadczenia, o kt贸rych mowa w art. 5b i w art. 5c, mog膮 by膰 przedstawiane w
ci膮gu 12 miesi臋cy od daty ich wydania.
Art. 5e.
Okr臋gowa rada lekarska rozpatruj膮c wniosek o przyznanie prawa wykonywania za-
wodu obywatelowi pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej bierze pod uwag臋:
1) dyplomy lub dokumenty po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje lekarza lub
lekarza dentysty uzyskane w pa艅stwie innym ni偶 pa艅stwo cz艂onkowskie
Unii Europejskiej;
2) odbyte kszta艂cenie oraz do艣wiadczenie zawodowe, por贸wnuj膮c je z kwalifi-
kacjami wymaganymi do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza denty-
sty w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 6.
1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu, lekarz lub lekarz dentysta
przedstawia okr臋gowej radzie lekarskiej, na obszarze kt贸rej zamierza wykony-
wa膰 zaw贸d, odpowiednie dokumenty, stwierdzaj膮ce spe艂nienie wymaga艅 okre-
艣lonych w art. 5 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz w ust. 2, a w przypadku, je偶eli leka-
rzem tym jest osoba, o kt贸rej mowa w art. 5 ust. 3  dokumenty stwierdzaj膮ce
odbycie sta偶u podyplomowego lub dokument potwierdzaj膮cy uznanie sta偶u po-
dyplomowego odbytego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej za r贸wno-
wa偶ny ze sta偶em podyplomowym odbytym w Rzeczypospolitej Polskiej i z艂o偶e-
nie lekarskiego egzaminu pa艅stwowego lub lekarsko-dentystycznego egzaminu
pa艅stwowego z wynikiem pozytywnym.
2. (uchylony).
3. W celu uzyskania ograniczonego prawa wykonywania zawodu, lekarz, lekarz
dentysta przedstawia okr臋gowej radzie lekarskiej, na obszarze kt贸rej zamierza
odby膰 sta偶 podyplomowy, dokumenty stwierdzaj膮ce spe艂nienie wymaga艅, o kt贸-
rych mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a lub c lub dyplom lub inny dokument
potwierdzaj膮cy uko艅czenie wy偶szej szko艂y medycznej, wydany przez inne ni偶
Rzeczpospolita Polska pa艅stwo cz艂onkowskie Unii Europejskiej, wymieniony w
wykazie, o kt贸rym mowa w art. 6b, oraz dokumenty potwierdzaj膮ce spe艂nienie
wymaga艅, o kt贸rych mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 9/9
4. Poza dokumentami, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 3, lekarz, lekarz dentysta sk艂ada
okr臋gowej radzie lekarskiej o艣wiadczenie odnosz膮ce si臋 do okoliczno艣ci, o kt贸-
rych mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3.
5. Za wystarczaj膮ce w stosunku do obywatela pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Euro-
pejskiej, w zakresie spe艂nienia wymaga艅:
1) o kt贸rych mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4  uznaje si臋 dokumenty odnosz膮ce si臋
do stanu zdrowia wymagane do wykonywania zawodu lekarza, lekarza den-
tysty w pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej, kt贸rego obywatelem jest
lekarz, lekarz dentysta, lub w pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej, z
kt贸rego lekarz, lekarz dentysta przybywa; w przypadku gdy dokumenty tego
rodzaju nie s膮 wymagane, za wystarczaj膮ce uwa偶a si臋 dokumenty wydane w
tym pa艅stwie odnosz膮ce si臋 do stanu zdrowia;
2) o kt贸rych mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5  uznaje si臋 dokumenty wydane przez
odpowiednie w艂adze pa艅stwa, kt贸rego lekarz, lekarz dentysta jest obywate-
lem, lub pa艅stwa, z kt贸rego przybywa, po艣wiadczaj膮ce, 偶e obowi膮zuj膮ce w
tym pa艅stwie wymagania dotycz膮ce postawy etycznej do podj臋cia zawodu
lekarza, lekarza dentysty zosta艂y spe艂nione; je偶eli w pa艅stwie, kt贸rego oby-
watelem jest lub z kt贸rego przybywa lekarz, lekarz dentysta, nie wydaje si臋
dokumentu po艣wiadczaj膮cego spe艂nienie wymaga艅 dotycz膮cych postawy
etycznej, za wystarczaj膮cy uznaje si臋 wyci膮g z rejestru skazanych wydany
w pa艅stwie, kt贸rego lekarz, lekarz dentysta jest obywatelem lub z kt贸rego
przybywa.
6. Dokumenty, o kt贸rych mowa w ust. 5, mog膮 by膰 przedstawiane w ci膮gu 3 mie-
si臋cy od daty ich wydania.
7. Na podstawie z艂o偶onych dokument贸w i o艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1 5,
okr臋gowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo
prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty albo ograniczone prawo wyko-
nywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty i wydaje dokument  Prawo wykonywania zawodu lekarza albo  Pra-
wo wykonywania zawodu lekarza dentysty albo  Ograniczone prawo wykony-
wania zawodu lekarza albo  Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza
dentysty .
8. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wzory dokument贸w prawa wykony-
wania zawodu, o kt贸rych mowa w ust. 7, uwzgl臋dniaj膮c w szczeg贸lno艣ci nie-
zb臋dne dane osobowe lekarza, numer prawa wykonywania zawodu, adnotacje o
wpisie do okr臋gowego rejestru lekarzy oraz dane dotycz膮ce kwalifikacji lekarza.
9. Okr臋gowa rada lekarska, na wniosek lekarza lub lekarza dentysty, wydaje:
1) za艣wiadczenie stwierdzaj膮ce, 偶e lekarz lub lekarz dentysta posiada kwalifi-
kacje zgodne z wymaganiami wynikaj膮cymi z przepis贸w prawa Unii Euro-
pejskiej oraz 偶e posiadany dyplom, 艣wiadectwo lub inny dokument potwier-
dzaj膮cy posiadanie formalnych kwalifikacji odpowiada dokumentom po-
twierdzaj膮cym formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty wynika-
j膮ce z przepis贸w prawa Unii Europejskiej;
2) za艣wiadczenie o przebiegu pracy zawodowej;
3) inne za艣wiadczenia wymagane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje
innych ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stw cz艂onkowskich Unii Europejskiej
zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 10/10
10. Naczelna Rada Lekarska wydaje za艣wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 9, je偶eli
nie jest mo偶liwe ustalenie w艂a艣ciwej okr臋gowej rady lekarskiej.
Art. 6a.
1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza albo ograniczonego prawa wy-
konywania zawodu lekarza albo odmowa przyznania tego prawa przez okr臋go-
w膮 rad臋 lekarsk膮 powinna by膰 dokonana niezw艂ocznie, nie p贸zniej jednak ni偶 w
ci膮gu 3 miesi臋cy od z艂o偶enia wszystkich dokument贸w okre艣lonych ustaw膮.
2. Je偶eli okr臋gowa rada lekarska posiada informacje dotycz膮ce wa偶nego zdarzenia,
kt贸re wyst膮pi艂o przed podj臋ciem w Rzeczypospolitej Polskiej dzia艂alno艣ci przez
obywatela innego pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i kt贸re mo偶e mie膰 wp艂yw na podj臋cie lub wykonywa-
nie zawodu lekarza, informuje o tym zdarzeniu pa艅stwo cz艂onkowskie Unii Eu-
ropejskiej, kt贸rego obywatelstwo cudzoziemiec posiada lub z kt贸rego przybywa,
i wyst臋puje z wnioskiem o weryfikacj臋 tych informacji oraz o zawiadomienie o
dzia艂aniach, kt贸re zosta艂y podj臋te w zwi膮zku z tym zdarzeniem.
3. Bieg terminu, o kt贸rym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu w przypadku, gdy
okr臋gowa rada lekarska poinformowa艂a o zdarzeniach, o kt贸rych mowa w ust. 2,
do czasu otrzymania odpowiedzi, nie d艂u偶ej jednak ni偶 na trzy miesi膮ce.
4. W przypadku uzasadnionych w膮tpliwo艣ci dotycz膮cych autentyczno艣ci dyplo-
m贸w lub dokument贸w wydanych przez w艂adze lub organizacje pa艅stw cz艂on-
kowskich Unii Europejskiej, okr臋gowa rada lekarska zwraca si臋 do odpowied-
nich w艂adz lub organizacji tego pa艅stwa o potwierdzenie autentyczno艣ci dyplo-
m贸w lub innych dokument贸w po艣wiadczaj膮cych formalne kwalifikacje, w tym
dotycz膮ce specjalizacji, wydanych w tym pa艅stwie, a tak偶e o po艣wiadczenie, 偶e
lekarz zamierzaj膮cy wykonywa膰 zaw贸d w Rzeczypospolitej Polskiej uzyska艂
pe艂ne wykszta艂cenie zgodne z przepisami obowi膮zuj膮cymi w okre艣lonym pa艅-
stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej.
5. Dokumenty przekazane w ramach weryfikacji zachowuj膮 wa偶no艣膰 przez okres
trzech miesi臋cy od dnia ich wydania.
Art. 6b.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia og艂osi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski , wykaz dyplom贸w, 艣wia-
dectw i innych dokument贸w po艣wiadczaj膮cych formalne kwalifikacje do wykony-
wania zawodu lekarza lub lekarza dentysty przez obywateli pa艅stw cz艂onkowskich
Unii Europejskiej.
Art. 7.
1. Cudzoziemcowi nieb臋d膮cemu obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Euro-
pejskiej okr臋gowa rada lekarska w艂a艣ciwa ze wzgl臋du na zamierzone miejsce
wykonywania zawodu przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo pra-
wo wykonywania zawodu lekarza dentysty na sta艂e albo na czas okre艣lony, je偶e-
li spe艂nia nast臋puj膮ce warunki:
1) posiada dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany:
a) przez polsk膮 szko艂臋 wy偶sz膮 lub
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 11/11
b) w innym ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Euro-
pejskiej, lub
c) w innym pa艅stwie ni偶 pa艅stwo cz艂onkowskie Unii Europejskiej, pod
warunkiem, 偶e dyplom zosta艂 uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za
r贸wnorz臋dny zgodnie z odr臋bnymi przepisami;
2) posiada pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych;
3) posiada stan zdrowia pozwalaj膮cy na wykonywanie zawodu lekarza;
4) wykazuje nienagann膮 postaw臋 etyczn膮;
5) odby艂 sta偶 podyplomowy;
6) z艂o偶y艂 z wynikiem pozytywnym lekarski egzamin pa艅stwowy lub lekarsko-
dentystyczny egzamin pa艅stwowy;
7) uzyska艂 prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z
odr臋bnymi przepisami.
1a. Cudzoziemcowi, o kt贸rym mowa w ust. 1, zamierzaj膮cemu wykonywa膰 zaw贸d
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wy艂膮cznie w celu odbycia szkolenia po-
dyplomowego lub studi贸w w celu uzyskania stopnia naukowego, przyznaje si臋
prawo wykonywania zawodu na czas okre艣lony, je偶eli spe艂nia warunki okre艣lo-
ne w ust. 1 oraz uzyska zgodnie z odr臋bnymi przepisami zgod臋 ministra w艂a艣ci-
wego do spraw zdrowia na odbycie okre艣lonego szkolenia podyplomowego lub
studi贸w doktoranckich.
1b. Prawo wykonywania zawodu, o kt贸rym mowa w ust. 1a, przyznawane jest wy-
艂膮cznie na okres odbycia szkolenia podyplomowego lub trwania studi贸w w celu
uzyskania stopnia naukowego oraz obejmuje wskazane miejsce odbywania szko-
lenia lub studi贸w doktoranckich.
2. Cudzoziemcowi, o kt贸rym mowa w ust. 1, mo偶na przyzna膰 ograniczone prawo
wykonywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykonywania zawodu
lekarza dentysty, je偶eli spe艂nia warunki okre艣lone w ust. 1 pkt 1-4 i 7.
3. Cudzoziemcowi, o kt贸rym mowa w ust. 1, przyznaje si臋 prawo wykonywania
zawodu, o kt贸rym mowa w ust. 1, 1a i 2, je偶eli uko艅czy艂 studia medyczne w j臋-
zyku polskim albo je偶eli wykaza艂 znajomo艣膰 j臋zyka polskiego niezb臋dn膮 do
wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty potwierdzon膮 egzaminem z
j臋zyka polskiego.
3a. (uchylony).
4. (uchylony).
5. Przepisy art. 6 ust. 1 3 stosuje si臋 odpowiednio.
6. Egzamin, o kt贸rym mowa w ust. 3, przeprowadza Naczelna Rada Lekarska.
7. Op艂at臋 za egzamin, o kt贸rym mowa w ust. 3, ponosi osoba zdaj膮ca, a wp艂ywy z
tego tytu艂u stanowi膮 przych贸d Naczelnej Rady Lekarskiej.
8. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej, okre艣li w drodze rozporz膮dzenia:
1) zakres znajomo艣ci j臋zyka polskiego w mowie i pi艣mie, niezb臋dnej do wy-
konywania zawodu lekarza;
2) spos贸b i tryb przeprowadzania egzaminu, o kt贸rym mowa w ust. 3, oraz wy-
soko艣膰 op艂aty za ten egzamin.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 12/12
Art. 8.
1. Lekarz, kt贸ry uzyska艂 prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wy-
konywania zawodu, podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez w艂a艣ciw膮
okr臋gow膮 rad臋 lekarsk膮.
2. Naczelna Rada Lekarska okre艣li szczeg贸艂owy tryb post臋powania w sprawach
przyznawania prawa wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty i prowa-
dzenia rejestru lekarzy.
Art. 9.
1. Lekarz o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, nieposiadaj膮cy prawa wyko-
nywania zawodu w pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej, ale posiadaj膮cy
to prawo w innym pa艅stwie, mo偶e bra膰 udzia艂 w konsylium lekarskim lub na-
ucza膰 zawodu lekarza i wykonywa膰 zabiegi, kt贸rych potrzeba wynika z tego
konsylium lub programu kszta艂cenia, je偶eli:
1) zosta艂 zaproszony przez lekarza posiadaj膮cego prawo wykonywania zawodu
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ka偶dorazowo po uzyskaniu zgody
w艂a艣ciwej okr臋gowej rady lekarskiej, lub
2) zosta艂 zaproszony przez lekarza wykonuj膮cego zaw贸d w zak艂adzie opieki
zdrowotnej, ka偶dorazowo po uzyskaniu zgody kierownika tego zak艂adu i
w艂a艣ciwej okr臋gowej rady lekarskiej, lub
3) zosta艂 zaproszony przez szpital kliniczny lub medyczny instytut naukowo-
badawczy, kt贸ry informuje o tym w艂a艣ciw膮 okr臋gow膮 rad臋 lekarsk膮.
2. Lekarz, lekarz dentysta b臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Eu-
ropejskiej czasowo przebywaj膮cy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mo偶e
czasowo wykonywa膰 zaw贸d lekarza, lekarza dentysty bez konieczno艣ci uzyska-
nia prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu leka-
rza dentysty albo bez konieczno艣ci uzyskania wpisu do rejestru indywidualnych
praktyk lekarskich lub rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekar-
skich, je偶eli ka偶dorazowo przed rozpocz臋ciem wykonywania zawodu z艂o偶y w
okr臋gowej izbie lekarskiej, w艂a艣ciwej ze wzgl臋du na miejsce wykonywania za-
wodu:
1) pisemne o艣wiadczenie o zamiarze wykonywania zawodu lekarza, lekarza
dentysty, z podaniem miejsca i czasu jego wykonywania na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, oraz
2) za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje pa艅stwa
cz艂onkowskiego Unii Europejskiej stwierdzaj膮ce, 偶e wykonuje zaw贸d leka-
rza, lekarza dentysty w tym pa艅stwie, oraz
3) za艣wiadczenie wydane przez odpowiednie w艂adze lub organizacje pa艅stwa
cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, 偶e posiada jeden z dyplom贸w lub innych
dokument贸w po艣wiadczaj膮cych formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza
dentysty lub formalne kwalifikacje w zakresie danej specjalno艣ci lekarskiej.
3. (uchylony).
4. Lekarz, o kt贸rym mowa w ust. 2, kt贸ry nie dope艂ni艂 obowi膮zk贸w niezb臋dnych
do czasowego wykonywania zawodu, mo偶e udziela膰 pomocy lekarskiej w przy-
padkach okre艣lonych w art. 30, pod warunkiem i偶 o艣wiadczenie i za艣wiadczenie
okre艣lone w ust. 2 lekarz ten z艂o偶y po udzieleniu pomocy lekarskiej, nie p贸zniej
jednak ni偶 w terminie 7 dni od dnia jej udzielenia.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 13/13
5. Za艣wiadczenie, o kt贸rym mowa w ust. 2 pkt 2, mo偶e by膰 przedstawiane w ci膮gu
12 miesi臋cy od daty jego wydania.
6. Okr臋gowa rada lekarska wydaje lekarzowi za艣wiadczenie o spe艂nieniu przez
niego obowi膮zku z艂o偶enia o艣wiadczenia oraz o posiadaniu za艣wiadczenia, o kt贸-
rym mowa w ust. 2 pkt 2.
7. Przepis art. 6a ust. 4 stosuje si臋 odpowiednio.
7a. Je偶eli lekarz, lekarz dentysta b臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii
Europejskiej maj膮cy miejsce zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej lub lekarz, lekarz dentysta, o kt贸rym mowa w ust. 2, zostanie
pozbawiony lub zawieszony w prawie wykonywania zawodu, za艣wiadczenie o
prawie wykonywania zawodu oraz inne dokumenty 艣wiadcz膮ce o posiadaniu te-
go prawa trac膮 swoj膮 wa偶no艣膰 z dniem pozbawienia lub zawieszenia mu prawa
wykonywania zawodu.
8. Lekarz, lekarz dentysta, o kt贸rym mowa w ust. 2, sk艂ada o艣wiadczenie, 偶e po-
mieszczenia, urz膮dzenia i sprz臋t medyczny spe艂niaj膮 wymagania okre艣lone w
przepisach wydanych na podstawie art. 50b ust. 3.
9. Do lekarza, lekarza dentysty, o kt贸rym mowa w ust. 2, stosuje si臋 odpowiednio
przepisy art. 54 i 56.
10. Okr臋gowa rada lekarska prowadzi ewidencj臋 lekarzy, o kt贸rych mowa w ust. 2,
czasowo wykonuj膮cych zaw贸d na terenie jej dzia艂ania.
11. Ewidencja, o kt贸rej mowa w ust. 10, prowadzona jest w formie elektronicznej i
zawiera odpowiednio dane, o kt贸rych mowa w art. 50b ust. 5 pkt 2, 10 i 13.
Art. 10.
1. Lekarz, kt贸ry zamierza podj膮膰 wykonywanie zawodu po up艂ywie 5 lat od uzy-
skania dyplomu lekarza, lekarza dentysty przed przyznaniem ograniczonego
prawa wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, obowi膮zany jest do od-
bycia przeszkolenia.
2. Lekarz posiadaj膮cy ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza
dentysty, kt贸ry zamierza podj膮膰 wykonywanie zawodu po up艂ywie 5 lat od
uko艅czenia sta偶u podyplomowego, ma obowi膮zek odbycia przeszkolenia.
3. Lekarz posiadaj膮cy prawo wykonywania zawodu, kt贸ry nie wykonuje go przez
okres d艂u偶szy ni偶 5 lat, a zamierza podj膮膰 jego wykonywanie, ma obowi膮zek
zawiadomienia o tym w艂a艣ciwej okr臋gowej rady lekarskiej i odbycia przeszko-
lenia.
4. Przepis贸w ust. 1 3 nie stosuje si臋 do lekarza b臋d膮cego obywatelem pa艅stwa
cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, kt贸ry posiada dyplom lub inne dokumenty
po艣wiadczaj膮ce formalne kwalifikacje wymienione w wykazie, o kt贸rym mowa
w art. 6b, i dotychczas nie uzyska艂 prawa wykonywania zawodu lekarza albo
prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 11.
1. Je偶eli okr臋gowa rada lekarska stwierdzi, 偶e istnieje uzasadnione podejrzenie
niedostatecznego przygotowania zawodowego lekarza, powo艂uje komisj臋 z艂o偶o-
n膮 z lekarzy o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, kt贸ra wydaje opini臋 o
przygotowaniu zawodowym tego lekarza.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 14/14
2. Okr臋gowa rada lekarska na podstawie opinii komisji, o kt贸rej mowa w ust. 1,
mo偶e zobowi膮za膰 lekarza do odbycia uzupe艂niaj膮cego przeszkolenia. Zaintere-
sowany lekarz jest uprawniony do uczestnictwa w posiedzeniu okr臋gowej rady
lekarskiej w czasie rozpatrywania jego sprawy.
3. Lekarz ma obowi膮zek stawienia si臋 przed komisj膮, o kt贸rej mowa w ust. 1.
4. W razie nieusprawiedliwionego niestawiania si臋 lekarza przed komisj膮, o kt贸rej
mowa w ust. 1, lub uchylania si臋 od uczestnictwa w uzupe艂niaj膮cym przeszkole-
niu, o kt贸rym mowa w ust. 2 i w art. 10 ust. 2 i 3, okr臋gowa rada lekarska po-
dejmuje uchwa艂臋 o zawieszeniu lekarza w prawie wykonywania zawodu lub o
ograniczeniu w wykonywaniu okre艣lonych czynno艣ci medycznych do czasu za-
ko艅czenia przeszkolenia.
5. Okr臋gowa rada lekarska ustala tryb, miejsce i program przeszkolenia, o kt贸rym
mowa w ust. 2 oraz w art. 10. Koszty tego przeszkolenia ponosi lekarz.
Art. 12.
1. Je偶eli okr臋gowa rada lekarska stwierdzi, 偶e istnieje uzasadnione podejrzenie
niezdolno艣ci lekarza do wykonywania zawodu lub ograniczenia w wykonywa-
niu 艣ci艣le okre艣lonych czynno艣ci medycznych ze wzgl臋du na stan zdrowia
uniemo偶liwiaj膮cy wykonywanie zawodu lekarza, powo艂uje komisj臋 z艂o偶on膮 z
lekarzy specjalist贸w z odpowiednich dziedzin medycyny. Komisja ta wydaje
orzeczenie w przedmiocie niezdolno艣ci lekarza do wykonywania zawodu albo
ograniczenia w wykonywaniu 艣ci艣le okre艣lonych czynno艣ci medycznych.
2. Lekarz ma obowi膮zek stawienia si臋 przed komisj膮, o kt贸rej mowa w ust. 1, i
poddania si臋 niezb臋dnym badaniom.
3. Okr臋gowa rada lekarska na podstawie orzeczenia komisji mo偶e podj膮膰 uchwa艂臋
o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu na okres trwania niezdolno艣ci albo
o ograniczeniu wykonywania okre艣lonych czynno艣ci medycznych na okres
trwania niezdolno艣ci. Zainteresowany lekarz jest uprawniony do uczestnictwa w
posiedzeniu okr臋gowej rady lekarskiej w czasie rozpatrywania jego sprawy.
4. Je偶eli lekarz odmawia poddania si臋 badaniu przez komisj臋 lub gdy okr臋gowa ra-
da lekarska na podstawie wynik贸w post臋powania wyja艣niaj膮cego uzna, 偶e dal-
sze wykonywanie zawodu lub 艣ci艣le okre艣lonych czynno艣ci medycznych przez
lekarza grozi niebezpiecze艅stwem dla os贸b przez niego leczonych, okr臋gowa
rada lekarska podejmuje uchwa艂臋 o zawieszeniu lekarza w prawie wykonywania
zawodu albo o ograniczeniu w wykonywaniu okre艣lonych czynno艣ci medycz-
nych do czasu zako艅czenia post臋powania.
5. Lekarz, w stosunku do kt贸rego podj臋to uchwa艂臋 o zawieszeniu prawa wykony-
wania zawodu lub ograniczeniu wykonywania okre艣lonych czynno艣ci medycz-
nych, mo偶e wyst膮pi膰 do okr臋gowej rady lekarskiej o uchylenie uchwa艂y, je偶eli
ustan膮 przyczyny zawieszenia lub ograniczenia, nie wcze艣niej jednak ni偶 po
up艂ywie 6 miesi臋cy od podj臋cia uchwa艂y okr臋gowej rady lekarskiej.
6. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, tryb powo艂ywania i organizacj臋 ko-
misji, o kt贸rej mowa w ust. 1, oraz tryb orzekania o niezdolno艣ci do wykonywa-
nia zawodu lekarza.
Art. 13.
Post臋powanie w sprawach, o kt贸rych mowa w art. 11 i 12, jest poufne.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 15/15
Art. 14.
Prawo wykonywania zawodu, ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarz traci
z mocy prawa w razie:
1) utraty obywatelstwa polskiego lub innego pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Eu-
ropejskiej, je偶eli nie naby艂 r贸wnocze艣nie obywatelstwa innego pa艅stwa
cz艂onkowskiego Unii Europejskiej;
2) ubezw艂asnowolnienia ca艂kowitego lub cz臋艣ciowego;
3) up艂ywu czasu, na jaki zosta艂o przyznane.
Rozdzia艂 3
Sta偶 podyplomowy
Art. 15.
1. Okres sta偶u podyplomowego lekarza nie mo偶e by膰 kr贸tszy ni偶 12 miesi臋cy.
2. Okres sta偶u podyplomowego lekarza dentysty wynosi 12 miesi臋cy.
3. Lekarski egzamin pa艅stwowy lub lekarsko-dentystyczny egzamin pa艅stwowy
organizuje i przeprowadza Centrum Egzamin贸w Medycznych, dzia艂aj膮ce przy
ministrze w艂a艣ciwym do spraw zdrowia.
3a. Lekarz odbywaj膮cy sta偶 podyplomowy wykonuje zaw贸d na podstawie ograni-
czonego prawa wykonywania zawodu lekarza albo ograniczonego prawa wyko-
nywania zawodu lekarza dentysty pod nadzorem lekarza posiadaj膮cego specjali-
zacj臋, o kt贸rej mowa w art. 64 ust. 1, tytu艂 specjalisty w okre艣lonej dziedzinie
medycyny albo lekarza dentysty wykonuj膮cego zaw贸d przez okres co najmniej 5
lat, zwanego dalej  opiekunem .
3b. Lekarz, o kt贸rym mowa w ust. 3a, jest uprawniony do wykonywania zawodu
wy艂膮cznie w miejscu odbywania sta偶u, z zastrze偶eniem art. 30, oraz w sytuacji
gdy prowadzi prace badawcze w dziedzinie nauk medycznych pod kierunkiem
lekarza posiadaj膮cego prawo wykonywania zawodu. Sta偶ysta jest uprawniony w
szczeg贸lno艣ci do:
1) przedmiotowego i podmiotowego badania pacjenta oraz udzielania porad le-
karskich po konsultacji z opiekunem;
2) wydawania, po konsultacji z opiekunem, zlece艅 lekarskich;
3) wydawania, po konsultacji z opiekunem, skierowa艅 na badania laboratoryj-
ne oraz inne badania diagnostyczne, z wyj膮tkiem bada艅 wymagaj膮cych me-
tod diagnostycznych i leczniczych stwarzaj膮cych podwy偶szone ryzyko dla
pacjenta;
4) samodzielnego stosowania, na zlecenie opiekuna, metod diagnostycznych i
leczniczych, kt贸rych praktyczna umiej臋tno艣膰 zosta艂a potwierdzona przez
opiekuna;
5) wykonywania wsp贸lnie z opiekunem zabieg贸w operacyjnych oraz wsp贸lnie
stosowania metod leczniczych i diagnostycznych obj臋tych programem sta-
偶u;
6) prowadzenia, pod nadzorem opiekuna, historii choroby i innej dokumentacji
medycznej;
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 16/16
7) udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta, po skonsultowaniu z opie-
kunem tre艣ci tych informacji;
8) zlecania czynno艣ci piel臋gnacyjnych;
9) w stanach nag艂ych do doraznego podania lub zlecenia podania pacjentowi
lek贸w, a je偶eli s膮 to leki silnie lub bardzo silnie dzia艂aj膮ce  po zasi臋gni臋-
ciu, w miar臋 mo偶liwo艣ci, opinii jednego lekarza.
3c. Lekarz odbywaj膮cy sta偶 nie jest uprawniony do wystawiania recept oraz wyda-
nia opinii i orzecze艅 lekarskich.
3d. Lekarz, lekarz dentysta odbywa sta偶 podyplomowy na podstawie umowy o pra-
c臋, zawartej na czas okre艣lony, w celu przygotowania zawodowego obejmuj膮ce-
go realizacj臋 programu sta偶u podyplomowego, z zastrze偶eniem ust. 7a.
3e. Cudzoziemiec, nieb臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europej-
skiej, kt贸remu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na
osiedlenie si臋 lub zezwolenia na pobyt rezydenta d艂ugoterminowego Wsp贸lnot
Europejskich albo kt贸remu w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status uchodzcy,
odbywa sta偶 podyplomowy na zasadach obowi膮zuj膮cych obywateli polskich.
3f. Cudzoziemiec, nieb臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europej-
skiej, kt贸ry nie spe艂nia warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 3e, mo偶e odby膰 sta偶
podyplomowy za zgod膮 ministra w艂a艣ciwego do spraw zdrowia na zasadach
okre艣lonych w przepisach o odbywaniu studi贸w i uczestniczeniu w badaniach
naukowych i szkoleniach przez osoby nieb臋d膮ce obywatelami polskimi.
4. Organizacja i zapewnienie odbycia sta偶u podyplomowego dla os贸b maj膮cych
sta艂e miejsce zamieszkania na obszarze wojew贸dztwa, absolwent贸w studi贸w le-
karskich i lekarsko-dentystycznych zamierzaj膮cych wykonywa膰 zaw贸d na ob-
szarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz dla os贸b b臋d膮cych obywatelami innego
ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, o kt贸rych
mowa w art. 5 ust. 3, zamierzaj膮cych wykonywa膰 zaw贸d na terenie danego wo-
jew贸dztwa, jest zadaniem marsza艂ka wojew贸dztwa z zakresu administracji rz膮-
dowej.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia:
1) ramowe programy i czas trwania sta偶u podyplomowego lekarza;
2) spos贸b odbywania i dokumentowania sta偶u podyplomowego;
3) tryb uznawania r贸wnowa偶no艣ci sta偶u podyplomowego odbytego za granic膮
w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci;
4) spos贸b i tryb sk艂adania egzaminu pa艅stwowego, o kt贸rym mowa w art. 5
ust. 3 pkt 2;
5) (uchylony);
6) wymagania oraz warunki, jakim powinny odpowiada膰 zak艂ady opieki zdro-
wotnej, indywidualne praktyki lekarskie i indywidualne specjalistyczne
praktyki lekarskie, w kt贸rych odbywane s膮 sta偶e podyplomowe, oraz spos贸b
dokonywania oceny realizacji programu sta偶u przez te podmioty;
7) wysoko艣膰 wynagrodzenia lekarza sta偶ysty i lekarza dentysty sta偶ysty oraz
zasady finansowania i organizacji sta偶u podyplomowego.
6. Marsza艂ek wojew贸dztwa w porozumieniu z w艂a艣ciw膮 okr臋gow膮 rad膮 lekarsk膮
ustala list臋 zak艂ad贸w opieki zdrowotnej oraz indywidualnych praktyk lekarskich
i indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, uprawnionych do pro-
wadzenia sta偶y podyplomowych.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 17/17
6a. Okr臋gowa rada lekarska, w drodze uchwa艂y, w porozumieniu z marsza艂kiem wo-
jew贸dztwa, kieruje do odbycia sta偶u na obszarze swojego dzia艂ania lekarzy, le-
karzy dentyst贸w, kt贸rym przyzna艂a ograniczone prawo wykonywania zawodu i
kt贸rych wpisa艂a na list臋 cz艂onk贸w izby.
6b. Wojewoda sprawuje nadz贸r nad odbywaniem sta偶u podyplomowego lekarzy,
lekarzy dentyst贸w oraz w zakresie spe艂niania przez podmioty prowadz膮ce sta偶
wymaga艅 i warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 5 pkt 6.
6c. Wojewoda w ramach nadzoru, o kt贸rym mowa w ust. 6b, jest uprawniony do:
1) wizytacji podmiotu wpisanego na list臋, o kt贸rej mowa w ust. 6;
2) 偶膮dania dokumentacji dotycz膮cej realizacji programu sta偶u oraz finansowa-
nia;
3) 偶膮dania wyja艣nie艅 dotycz膮cych realizacji programu sta偶u przez lekarza;
4) wydawania zalece艅 pokontrolnych;
5) przekazywania informacji dotycz膮cych przeprowadzonej kontroli marsza艂-
kowi wojew贸dztwa oraz okr臋gowej izbie lekarskiej;
6) wnioskowania do marsza艂ka wojew贸dztwa o skre艣lenie podmiotu wpisanego
na list臋, o kt贸rej mowa w ust. 6.
6d. Przepisy ust. 1-3d oraz 4-6c stosuje si臋 odpowiednio do os贸b b臋d膮cych obywate-
lami pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej.
7. Minister Obrony Narodowej, po zasi臋gni臋ciu opinii Wojskowej Rady Lekar-
skiej, ustala list臋 podleg艂ych sobie zak艂ad贸w opieki zdrowotnej uprawnionych
do prowadzenia sta偶y podyplomowych lekarzy, lekarzy dentyst贸w powo艂anych
do zawodowej s艂u偶by wojskowej oraz zapewnia 艣rodki finansowe niezb臋dne do
odbycia tych sta偶y.
7a. Lekarz, lekarz dentysta, o kt贸rym mowa w ust. 7, odbywa sta偶 podyplomowy na
stanowisku lekarza sta偶ysty lub lekarza dentysty sta偶ysty, na kt贸re zostaje wy-
znaczony przez w艂a艣ciwy organ wojskowy w porozumieniu z Wojskow膮 Rad膮
Lekarsk膮.
8. W uzasadnionych przypadkach minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia mo偶e uzna膰
sta偶 podyplomowy odbyty za granic膮 za r贸wnowa偶ny ze sta偶em podyplomo-
wym odbytym w kraju, z zastrze偶eniem ust. 9.
9. Sta偶 podyplomowy odbyty w pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Europejskiej przez
lekarza b臋d膮cego obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej lub innego pa艅stwa
cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia uznaje
za r贸wnowa偶ny w ca艂o艣ci lub w cz臋艣ci ze sta偶em podyplomowym odbytym w
Rzeczypospolitej Polskiej.
10. (uchylony).
Art. 16.
1. Lekarz, lekarz dentysta mo偶e uzyska膰 tytu艂 specjalisty w okre艣lonej dziedzinie
medycyny po odbyciu przeszkolenia okre艣lonego programem specjalizacji i z艂o-
偶eniu egzaminu pa艅stwowego albo po uznaniu r贸wnowa偶nego tytu艂u specjalisty
uzyskanego za granic膮.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej i Rady G艂贸wnej Szkolnictwa Wy偶szego okre艣la, w drodze rozporz膮dze-
nia, wykaz specjalno艣ci lekarskich i lekarsko-dentystycznych, ramowe programy
specjalizacji, spos贸b odbywania specjalizacji, spos贸b i tryb sk艂adania egzaminu
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 18/18
pa艅stwowego, warunki, jakim powinny odpowiada膰 jednostki organizacyjne
prowadz膮ce specjalizacje, oraz warunki i tryb uznawania r贸wnowa偶no艣ci tytu艂u
specjalisty uzyskanego za granic膮.
2a. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej oraz Krajowej Rady Diagnost贸w Laboratoryjnych okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia, wykaz specjalizacji uprawniaj膮cych do samodzielnego wyko-
nywania czynno艣ci diagnostyki laboratoryjnej w laboratorium uwzgl臋dniaj膮c
odpowiedni poziom wiedzy i umiej臋tno艣ci w zakresie wykonywania czynno艣ci
diagnostyki laboratoryjnej.
3. Minister Obrony Narodowej, po zasi臋gni臋ciu opinii Wojskowej Rady Lekar-
skiej, oraz minister w艂a艣ciwy do spraw wewn臋trznych, po zasi臋gni臋ciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej, ka偶dy w zakresie swojego dzia艂ania  w porozumie-
niu z ministrem w艂a艣ciwym do spraw zdrowia  okre艣l膮, w drodze rozporz膮dze艅:
1) tryb uzyskiwania tytu艂u specjalisty przez lekarza i lekarza dentyst臋 b臋d膮ce-
go 偶o艂nierzem w czynnej s艂u偶bie wojskowej, lekarza i lekarza dentyst臋 pe艂-
ni膮cego s艂u偶b臋 lub zatrudnionego odpowiednio w zak艂adzie opieki zdrowot-
nej, w stosunku do kt贸rego Minister Obrony Narodowej albo minister w艂a-
艣ciwy do spraw wewn臋trznych pe艂ni膮 funkcj臋 organu za艂o偶ycielskiego w
rozumieniu przepis贸w o zak艂adach opieki zdrowotnej,
2) wzory dokument贸w wymaganych przy realizowaniu specjalizacji
 uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 zapewnienia prawid艂owego przebiegu szkolenia
specjalizacyjnego.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia mo偶e, w ramach 艣rodk贸w bud偶etu pa艅stwa,
kt贸rych jest dysponentem, dofinansowa膰 koszty zwi膮zane ze szkoleniem specja-
lizacyjnym w dziedzinach okre艣lonych w przepisach wydanych na podstawie
ust. 5.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia mo偶e, w drodze rozporz膮dzenia, kieruj膮c
si臋 bie偶膮c膮 strategi膮 rz膮du, uzna膰 dziedziny medycyny za priorytetowe.
Art. 16a.
1. Dokument po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje w zakresie specjalizacji me-
dycznych lekarza b臋d膮cego obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europej-
skiej, wydany przez odpowiednie w艂adze lub organizacje innego ni偶 Rzeczpo-
spolita Polska pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej, okre艣lony w przepi-
sach wydanych na podstawie ust. 3, jest r贸wnowa偶ny z dokumentem po艣wiad-
czaj膮cym tytu艂 specjalisty.
2. Za r贸wnowa偶ne z tytu艂em specjalisty w dziedzinie medycyny uwa偶a si臋 r贸wnie偶
kwalifikacje potwierdzone:
1) dokumentem po艣wiadczaj膮cym formalne kwalifikacje w zakresie danej spe-
cjalno艣ci medycznej, 艣wiadcz膮cym o rozpocz臋ciu kszta艂cenia przed dniem:
a) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Kr贸lestwie
Szwecji, Republice Islandii i Kr贸lestwie Norwegii,
b) 3 kwietnia 1992 r. w by艂ej Niemieckiej Republice Demokratycznej, kt贸-
ry upowa偶nia do wykonywania zawodu lekarza specjalisty na teryto-
rium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak doku-
ment po艣wiadczaj膮cy kwalifikacje przyznany przez odpowiednie w艂a-
dze Republiki Federalnej Niemiec i okre艣lony w obwieszczeniu, o kt贸-
rym mowa w ust. 3,
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 19/19
c) 1 stycznia 1986 r. w Kr贸lestwie Hiszpanii i Republice Portugalii,
d) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
e) 1 maja 1995 r. w Ksi臋stwie Liechtensteinu,
f) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
g) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice S艂owackiej, Republice
S艂owenii, Republice Litewskiej, Republice Aotewskiej, Republice Es-
to艅skiej, Republice W臋gierskiej, Republice Malty lub Republice Cy-
pryjskiej,
h) 1 stycznia 1993 r. w by艂ej Czechos艂owacji,
i) 20 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Esto艅skiej,
j) 21 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Aotewskiej,
k) 11 marca 1990 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Litewskiej,
l) 25 czerwca 1991 r., w by艂ej Jugos艂awii w przypadku Republiki S艂owe-
nii,
m) 20 grudnia 1976 r. w innych pa艅stwach cz艂onkowskich Unii Europej-
skiej
 oraz za艣wiadczeniem wydanym przez odpowiednie w艂adze lub organiza-
cje pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej potwierdzaj膮ce, 偶e ten le-
karz wykonywa艂 zaw贸d przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pi臋-
ciu lat bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia, albo
2) dokumentem po艣wiadczaj膮cym formalne kwalifikacje w zakresie danej spe-
cjalno艣ci lekarsko-dentystycznej, 艣wiadcz膮cym o rozpocz臋ciu kszta艂cenia
przed dniem:
a) 28 stycznia 1980 r. w Kr贸lestwie Belgii, Kr贸lestwie Danii, Kr贸lestwie
Niderland贸w, Republice Francuskiej, Republice Irlandii, Wielkim Ksi臋-
stwie Luksemburga, Republice Federalnej Niemiec i Zjednoczonym
Kr贸lestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii P贸艂nocnej,
b) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
c) 28 lipca 1984 r. w Republice W艂oskiej,
d) 1 stycznia 1986 r. w Republice Portugalii,
e) 3 pazdziernika 1990 r. w by艂ej Niemieckiej Republice Demokratycznej,
pod warunkiem 偶e dokument uprawnia do wykonywania zawodu leka-
rza dentysty na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych sa-
mych zasadach jak dokument po艣wiadczaj膮cy tego rodzaju kwalifikacje
przyznany przez odpowiednie w艂adze Republiki Federalnej Niemiec,
f) 1 stycznia 1991 r. w Kr贸lestwie Hiszpanii,
g) 1 stycznia 1994 r. w Kr贸lestwie Szwecji, Republice Finlandii, Republi-
ce Islandii i Kr贸lestwie Norwegii,
h) 1 stycznia 1999 r. w Republice Austrii,
i) 1 maja 1995 r. w Ksi臋stwie Liechtensteinu,
j) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
k) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice S艂owackiej, Republice
S艂owenii, Republice Litewskiej, Republice Aotewskiej, Republice Es-
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 20/20
to艅skiej, Republice W臋gierskiej, Republice Malty, Republice Cypryj-
skiej lub by艂ej Czechos艂owacji,
l) 20 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Esto艅skiej,
m) 21 sierpnia 1991 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Aotewskiej,
n) 11 marca 1990 r. w by艂ym Zwi膮zku Socjalistycznych Republik Ra-
dzieckich w przypadku Republiki Litewskiej,
o) 25 czerwca 1991 r. w by艂ej Jugos艂awii w przypadku Republiki S艂owenii
 oraz za艣wiadczeniem wydanym przez odpowiednie w艂adze lub organiza-
cje pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej potwierdzaj膮ce, 偶e ten le-
karz dentysta wykonywa艂 zaw贸d przez okres co najmniej trzech kolejnych
lat z pi臋ciu lat bezpo艣rednio poprzedzaj膮cych wydanie za艣wiadczenia albo
3) za艣wiadczeniem wydanym przez odpowiednie w艂adze lub organizacje inne-
go ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej
stwierdzaj膮cym, 偶e dokument po艣wiadczaj膮cy formalne kwalifikacje w za-
kresie danej specjalno艣ci medycznej zosta艂 wydany po odbyciu odpowied-
niego szkolenia, a kwalifikacje te s膮 uwa偶ane za r贸wnowa偶ne z kwalifika-
cjami po艣wiadczonymi dokumentami okre艣lonymi w przepisach wydanych
na podstawie ust. 3.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia og艂osi, w drodze obwieszczenia, w Dzien-
niku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski , wykaz dyplo-
m贸w, 艣wiadectw i innych dokument贸w po艣wiadczaj膮cych formalne kwalifikacje
w zakresie specjalizacji medycznych lekarza i lekarza dentysty, b臋d膮cego oby-
watelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej.
4. Za r贸wnowa偶ne z tytu艂em specjalisty w dziedzinie medycyny uwa偶a si臋 r贸wnie偶
kwalifikacje potwierdzone dyplomem, 艣wiadectwem lub innym dokumentem,
wydanym przez odpowiednie w艂adze hiszpa艅skie, po艣wiadczaj膮cym formalne
kwalifikacje w zakresie danej specjalno艣ci medycznej, 艣wiadcz膮cym o odbyciu
specjalistycznego kszta艂cenia przed dniem 1 stycznia 1995 r. w Kr贸lestwie
Hiszpanii oraz za艣wiadczeniem o zdaniu egzaminu specjalizacyjnego, odpowia-
daj膮ce kwalifikacjom w zakresie danej specjalno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 3.
Art. 17.
1. Lekarz mo偶e uzyska膰 艣wiadectwo potwierdzaj膮ce posiadanie umiej臋tno艣ci z za-
kresu w臋偶szych dziedzin medycyny lub udzielania okre艣lonych 艣wiadcze艅
zdrowotnych, zwane dalej  艣wiadectwem .
2. Lekarz uzyskuje 艣wiadectwo po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu pa艅stwo-
wego po jego zako艅czeniu.
3. Warunki prowadzenia szkolenia, w tym wysoko艣膰 op艂at za szkolenie, okre艣la
umowa zawarta pomi臋dzy podmiotem prowadz膮cym szkolenie a lekarzem.
4. Szkolenie mo偶e prowadzi膰 podmiot wpisany na list臋 podmiot贸w uprawnionych
do szkolenia w zakresie uzyskiwania umiej臋tno艣ci z zakresu w臋偶szych dziedzin
medycyny lub udzielania okre艣lonych 艣wiadcze艅 zdrowotnych, zwan膮 dalej  li-
st膮 , prowadzon膮 przez ministra w艂a艣ciwego do spraw zdrowia, kt贸ry spe艂nia
nast臋puj膮ce warunki:
1) zobowi膮偶e si臋 do przeprowadzenia szkolenia zgodnie z programem zatwier-
dzonym przez ministra w艂a艣ciwego do spraw zdrowia;
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 21/21
2) zapewnia prowadzenie szkolenia przez co najmniej trzech lekarzy posiada-
j膮cych 艣wiadectwo umiej臋tno艣ci lub tytu艂 specjalisty albo specjalizacj臋 dru-
giego stopnia w odpowiedniej lub pokrewnej dziedzinie medycyny;
3) udziela 艣wiadcze艅 zdrowotnych odpowiedniego rodzaju, w odpowiednim
zakresie i liczbie, umo偶liwiaj膮cych zrealizowanie programu umiej臋tno艣ci
okre艣lonej liczbie lekarzy, lub zawar艂 w tym zakresie umow臋 z podmiotem,
kt贸ry udziela takich 艣wiadcze艅;
4) dysponuje odpowiednim sprz臋tem i aparatur膮 medyczn膮 niezb臋dn膮 do reali-
zacji zada艅 dydaktycznych okre艣lonych programem umiej臋tno艣ci.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia odmawia, w drodze decyzji administracyj-
nej, wpisu na list臋, je偶eli podmiot nie spe艂nia warunk贸w, o kt贸rych mowa w ust.
4.
6. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia jest uprawniony do kontroli podmiot贸w
wpisanych na list臋 w zakresie spe艂niania wymog贸w, o kt贸rych mowa w ust. 4.
Do przeprowadzenia kontroli stosuje si臋 odpowiednio przepisy art. 19e ust. 2-
10.
7. Na podstawie ustale艅 dokonanych w trakcie kontroli minister w艂a艣ciwy do
spraw zdrowia wydaje podmiotowi wpisanemu na list臋 zalecenia pokontrolne,
maj膮ce na celu usuni臋cie stwierdzonych nieprawid艂owo艣ci, i okre艣la termin ich
wykonania.
8. W przypadku niewykonania zalece艅 pokontrolnych w wyznaczonym terminie
minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia skre艣la, w drodze decyzji administracyjnej,
podmiot z listy.
9. Przeprowadzenie egzaminu pa艅stwowego i wydawanie 艣wiadectwa nale偶y do
zada艅 Centrum Egzamin贸w Medycznych.
10. Koszty przeprowadzenia egzaminu pa艅stwowego i wydania 艣wiadectwa ponosi
lekarz.
11. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia mo偶e uzna膰 program szkolenia odbytego
za granic膮 za r贸wnowa偶ny z programem, o kt贸rym mowa w ust. 4 pkt 1.
12. Lekarz, kt贸ry uzyska艂 艣wiadectwo, informuje o tym w艂a艣ciw膮 okr臋gow膮 rad臋
lekarsk膮, kt贸ra wpisuje informacje o tym fakcie do okr臋gowego rejestru lekarzy.
13. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej, okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia:
1) rodzaje umiej臋tno艣ci z zakresu w臋偶szych dziedzin medycyny lub udzielania
okre艣lonych 艣wiadcze艅 zdrowotnych, w kt贸rych mo偶na uzyska膰 艣wiadec-
two;
2) kwalifikacje, jakie powinien posiada膰 lekarz zamierzaj膮cy odby膰 szkolenie;
3) tryb przygotowywania i zatwierdzania program贸w szkole艅;
4) tryb wpisywania na list臋 i spos贸b jej prowadzenia;
5) tryb przeprowadzenia egzaminu oraz wysoko艣膰 op艂aty za jego przeprowa-
dzenie;
6) wysoko艣膰 op艂aty za wydanie 艣wiadectwa;
7) szczeg贸艂owe warunki i tryb uznawania szkole艅 odbytych za granic膮;
8) spos贸b ewidencjonowania wydanych 艣wiadectw
- uwzgl臋dniaj膮c aktualny stan wiedzy medycznej i konieczno艣膰 zapewnienia
prawid艂owego przebiegu szkolenia i egzamin贸w w tym zakresie.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 22/22
14. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej oraz Krajowej Rady Diagnost贸w Laboratoryjnych, okre艣la, w drodze
rozporz膮dzenia, wykaz umiej臋tno艣ci uprawniaj膮cych do samodzielnego wyko-
nywania czynno艣ci diagnostyki laboratoryjnej w laboratorium uwzgl臋dniaj膮c
odpowiedni poziom wiedzy i umiej臋tno艣ci w zakresie wykonywania czynno艣ci
diagnostyki laboratoryjnej.
Art. 18.
1. Lekarz ma prawo i obowi膮zek doskonalenia zawodowego, w szczeg贸lno艣ci w
r贸偶nych formach kszta艂cenia podyplomowego.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, spos贸b dope艂nienia obowi膮zku, o kt贸-
rym mowa w ust. 1.
Art. 19.
1. Kszta艂cenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentyst贸w mog膮 prowadzi膰:
1) podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio sta偶u podyplomowego,
specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiej臋tno艣ci z zakresu
w臋偶szych dziedzin medycyny lub udzielania okre艣lonych 艣wiadcze艅 zdro-
wotnych;
2) inne podmioty ni偶 wymienione w pkt 1 uprawnione do kszta艂cenia podyplo-
mowego na podstawie odr臋bnych przepis贸w, w szczeg贸lno艣ci: medyczne
szko艂y wy偶sze, szko艂y prowadz膮ce dzia艂alno艣膰 dydaktyczn膮 i badawcz膮
w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
3) inne podmioty ni偶 wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze
podmiot贸w prowadz膮cych kszta艂cenie podyplomowe lekarzy i lekarzy den-
tyst贸w, zwane dalej  organizatorami kszta艂cenia .
2. Warunkami prowadzenia kszta艂cenia podyplomowego s膮:
1) posiadanie planu kszta艂cenia realizowanego w okre艣lonym czasie zawie-
raj膮cego w szczeg贸lno艣ci:
a) cel (cele) kszta艂cenia,
b) przedmiot i zakres kszta艂cenia, zgodny z aktualn膮 wiedz膮 medyczn膮,
c) form臋 (formy) kszta艂cenia,
d) wymagane kwalifikacje uczestnik贸w,
e) spos贸b (sposoby) weryfikacji wynik贸w kszta艂cenia,
f) spos贸b potwierdzania uczestnictwa i uko艅czenia kszta艂cenia;
2) zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego
rodzaju kszta艂cenia;
3) zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kszta艂cenia bazy dydak-
tycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
4) posiadanie wewn臋trznego systemu oceny jako艣ci kszta艂cenia, uwzgl臋d-
niaj膮cego narz臋dzia oceny jako艣ci kszta艂cenia oraz metody tej oceny;
5) zapewnienie udzielania 艣wiadcze艅 zdrowotnych wchodz膮cych w zakres
kszta艂cenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadaj膮ce uprawnienia
oraz w艂a艣ciwe kwalifikacje do ich wykonywania.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 23/23
3. Spe艂nienie warunk贸w prowadzenia kszta艂cenia okre艣lonych w ust. 2 przez pod-
mioty, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okr臋gowa rada lekarska w艂a-
艣ciwa ze wzgl臋du na miejsce prowadzenia kszta艂cenia lub Naczelna Rada Lekar-
ska w odniesieniu do okr臋gowej izby lekarskiej b臋d膮cej organizatorem kszta艂ce-
nia oraz organizatora kszta艂cenia zamierzaj膮cego prowadzi膰 kszta艂cenie na tere-
nie ca艂ego kraju.
Art. 19a.
Kszta艂cenie podyplomowe wykonywane przez przedsi臋biorc臋 jest dzia艂alno艣ci膮 regu-
lowan膮 w rozumieniu przepis贸w ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia艂al-
no艣ci gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z p贸zn. zm.3)).
Art. 19b.
1. Organizator kszta艂cenia zamierzaj膮cy wykonywa膰 dzia艂alno艣膰 w zakresie kszta艂-
cenia podyplomowego przedstawia dane potwierdzaj膮ce spe艂nienie warunk贸w, o
kt贸rych mowa w art. 19 ust. 2, oraz sk艂ada do w艂a艣ciwej rady lekarskiej wniosek
o wpis do rejestru podmiot贸w prowadz膮cych kszta艂cenie podyplomowe lekarzy
i lekarzy dentyst贸w, zwanego dalej  rejestrem , zawieraj膮cy dane, o kt贸rych
mowa w art. 19c ust. 3 pkt 1 6.
2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca sk艂ada o艣wiadczenie nast臋puj膮cej tre艣ci:
 O艣wiadczam, 偶e:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiot贸w prowadz膮cych
kszta艂cenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentyst贸w s膮 kompletne i zgod-
ne z prawd膮;
2) znane mi s膮 i spe艂niam warunki wykonywania dzia艂alno艣ci w zakresie
kszta艂cenia podyplomowego lekarzy i lekarzy dentyst贸w  okre艣lone w
ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. .
3. O艣wiadczenie powinno r贸wnie偶 zawiera膰:
1) nazw臋 wnioskodawcy, adres jego miejsca zamieszkania albo siedziby;
2) oznaczenie miejsca i dat臋 z艂o偶enia o艣wiadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania wnioskodawcy, ze wskaza-
niem imienia i nazwiska oraz pe艂nionej funkcji.
3a. Organ prowadz膮cy rejestr jest obowi膮zany dokona膰 wpisu do rejestru wniosko-
dawcy, w tym b臋d膮cego przedsi臋biorc膮, oraz wyda膰 za艣wiadczenie o tym wpisie
w terminie 30 dni od dnia wp艂ywu wniosku o wpis do rejestru wraz z o艣wiad-
czeniem.
3b. Je偶eli w艂a艣ciwy organ nie dokona wpisu w terminie, o kt贸rym mowa w ust. 3a, a
od dnia wp艂ywu wniosku do tego organu up艂yn臋艂o 40 dni, wnioskodawca mo偶e
rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 po uprzednim zawiadomieniu o tym na pi艣mie organu,
kt贸ry nie dokona艂 wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwa艂 tego
wnioskodawc臋 do uzupe艂nienia wniosku o wpis nie p贸zniej ni偶 przed up艂ywem 7
dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o kt贸rym mowa w zdaniu
pierwszym, biegnie odpowiednio od dnia wp艂ywu uzupe艂nienia wniosku o wpis.
3)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r.
Nr 33, poz. 289, Nr 94, poz. 788, Nr 143, poz. 1199, Nr 175, poz. 1460, Nr 177, poz. 1468, Nr
178, poz. 1480, Nr 179, poz. 1485, Nr 180, poz. 1494 i Nr 183, poz. 1538.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 24/24
4. Wpis do rejestru, z wyj膮tkiem rejestru prowadzonego przez Naczeln膮 Rad臋 Le-
karsk膮, podlega op艂acie.
5. Op艂ata, o kt贸rej mowa w ust. 4, stanowi przych贸d okr臋gowej izby lekarskiej,
kt贸ra dokona艂a wpisu do rejestru.
6. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej, okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia:
1) szczeg贸艂owy tryb post臋powania w sprawach dokonywania wpisu do reje-
stru, wzory dokument贸w: wniosku o wpis do rejestru, informacji o formie
kszta艂cenia, za艣wiadczenia o wpisie do rejestru oraz spos贸b prowadzenia re-
jestru, maj膮c na wzgl臋dzie konieczno艣膰 ujednolicenia dokumentacji doty-
cz膮cej prowadzenia kszta艂cenia podyplomowego;
2) wysoko艣膰 op艂aty, o kt贸rej mowa w ust. 4, z uwzgl臋dnieniem koszt贸w zwi膮-
zanych z post臋powaniem w sprawie wpisu i zmian wpisu oraz zwi膮zanych z
prowadzeniem przez organ prowadz膮cy rejestr kontroli prowadzenia kszta艂-
cenia przez organizatora kszta艂cenia.
Art. 19c.
1. Organem prowadz膮cym rejestr jest okr臋gowa rada lekarska w艂a艣ciwa dla siedzi-
by organizatora prowadzenia kszta艂cenia, a w przypadku okr臋gowej izby lekar-
skiej b臋d膮cej organizatorem kszta艂cenia Naczelna Rada Lekarska.
1a. Organizator kszta艂cenia obowi膮zany jest przekaza膰 informacj臋, o kt贸rej mowa w
ust. 5, r贸wnie偶 okr臋gowej radzie lekarskiej w艂a艣ciwej dla miejsca prowadzenia
kszta艂cenia, je艣li zamierza prowadzi膰 kszta艂cenie na terenie nieobj臋tym dzia艂a-
niem organu prowadz膮cego rejestr.
2. Rejestr mo偶e by膰 prowadzony w systemie informatycznym.
3. Do rejestru wpisuje si臋 nast臋puj膮ce dane:
1) numer wpisu organizatora kszta艂cenia do rejestru;
2) nazw臋 organizatora kszta艂cenia;
3) miejsce zamieszkania albo siedzib臋 i adres organizatora kszta艂cenia;
4) form臋 organizacyjno-prawn膮 organizatora kszta艂cenia;
5) okre艣lenie przedmiotu, zakresu i form kszta艂cenia podyplomowego;
6) pocz膮tek i koniec okresu planowanego prowadzenia kszta艂cenia podyplo-
mowego;
7) numer wpisu do rejestru przedsi臋biorc贸w albo ewidencji dzia艂alno艣ci go-
spodarczej  w przypadku przedsi臋biorcy;
8) numer i dat臋 uchwa艂y o wpisie do rejestru;
9) numer i dat臋 uchwa艂y o zmianie wpisu do rejestru;
10) numer i dat臋 wystawienia za艣wiadczenia o wpisie do rejestru;
11) daty i wyniki przeprowadzonych kontroli, o kt贸rych mowa w art. 19e;
12) dane, o kt贸rych mowa w art. 19c ust. 5 pkt 1 6;
13) dat臋 i numer uchwa艂y o wykre艣leniu z rejestru.
4. Organizator kszta艂cenia wpisany do rejestru jest obowi膮zany zg艂asza膰 organowi
prowadz膮cemu rejestr wszelkie zmiany danych, o kt贸rych mowa w ust. 3 pkt 2
7 oraz w ust. 5 pkt 1 6, w terminie 14 dni od dnia ich powstania.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 25/25
5. Organizator kszta艂cenia wpisany do rejestru jest obowi膮zany do przekazania or-
ganowi prowadz膮cemu rejestr, nie p贸zniej ni偶 na 30 dni przed rozpocz臋ciem
szkolenia, nast臋puj膮cych informacji dotycz膮cych okre艣lonej formy szkolenia:
1) przedmiotu i szczeg贸艂owego programu kszta艂cenia podyplomowego;
2) terminu rozpocz臋cia i zako艅czenia kszta艂cenia podyplomowego;
3) miejsca i adresu kszta艂cenia podyplomowego;
4) regulaminu kszta艂cenia podyplomowego zawieraj膮cego w szczeg贸lno艣ci:
a) spos贸b i tryb kszta艂cenia,
b) zasady i tryb naboru uczestnik贸w,
c) uprawnienia i obowi膮zki os贸b uczestnicz膮cych w kszta艂ceniu,
d) szczeg贸艂owy spos贸b weryfikacji wynik贸w kszta艂cenia,
e) wysoko艣膰 op艂aty za udzia艂 w kszta艂ceniu;
5) szczeg贸艂owych danych dotycz膮cych kwalifikacji wyk艂adowc贸w i innych
os贸b prowadz膮cych nauczanie teoretyczne i zaj臋cia praktyczne;
6) szczeg贸艂owych danych dotycz膮cych kwalifikacji kierownika naukowego
kszta艂cenia;
7) wzoru dokumentu potwierdzaj膮cego uko艅czenie kszta艂cenia.
Art. 19d.
1. Organ prowadz膮cy rejestr odmawia wnioskodawcy wpisu do rejestru, w przy-
padku gdy:
1) wydano prawomocne orzeczenie zakazuj膮ce wnioskodawcy wykonywania
dzia艂alno艣ci obj臋tej wpisem;
2) organizatora kszta艂cenia wykre艣lono z rejestru na podstawie ust. 2 pkt 1, 4
lub 5 w okresie 3 lat poprzedzaj膮cych z艂o偶enie wniosku;
3) wnioskodawca nie spe艂nia warunk贸w, o kt贸rych mowa w art. 19 ust. 2.
2. Wpis organizatora kszta艂cenia do rejestru podlega wykre艣leniu w przypadku:
1) z艂o偶enia o艣wiadczenia, o kt贸rym mowa w art. 19b ust. 2, niezgodnego ze
stanem faktycznym;
2) wydania prawomocnego orzeczenia zakazuj膮cego organizatorowi kszta艂-
cenia wykonywania dzia艂alno艣ci obj臋tej wpisem do rejestru;
3) likwidacji lub og艂oszenia upad艂o艣ci organizatora kszta艂cenia;
4) ra偶膮cego naruszenia warunk贸w wymaganych do wykonywania dzia艂alno艣ci
obj臋tej wpisem;
5) niezastosowania si臋 do zalece艅 pokontrolnych, o kt贸rych mowa w art. 19e
ust. 11 pkt 2;
6) z艂o偶enia przez tego organizatora kszta艂cenia wniosku o wykre艣lenie
z rejestru.
3. W przypadkach, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 1, 4 i 5, wykre艣lenie z rejestru na-
st臋puje po uprzednim podj臋ciu uchwa艂y o zakazie wykonywania dzia艂alno艣ci ob-
j臋tej wpisem do rejestru przez organ prowadz膮cy rejestr.
4. Organizator kszta艂cenia, kt贸rego wykre艣lono z rejestru, na podstawie ust. 2 pkt
1, 4 lub 5, mo偶e uzyska膰 ponowny wpis do tego rejestru nie wcze艣niej ni偶 po
up艂ywie 3 lat od dnia podj臋cia uchwa艂y o wykre艣leniu z rejestru.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 26/26
5. Do uchwa艂 okr臋gowej rady lekarskiej lub Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawie
wpisu, odmowy wpisu i wykre艣lenia wpisu z rejestru stosuje si臋 przepisy Ko-
deksu post臋powania administracyjnego dotycz膮ce decyzji administracyjnych.
Art. 19e.
1. Organ prowadz膮cy rejestr jest uprawniony do kontroli organizator贸w kszta艂cenia
w zakresie:
1) zgodno艣ci ze stanem faktycznym informacji, o kt贸rych mowa w art. 19c ust.
5;
2) spe艂niania warunk贸w okre艣lonych w art. 19 ust. 2;
3) prawid艂owo艣ci prowadzonej dokumentacji przebiegu kszta艂cenia;
4) zapewnienia odpowiedniej jako艣ci kszta艂cenia.
2. Kontrola jest przeprowadzana przez osoby upowa偶nione przez organ prowadz膮-
cy rejestr do wykonywania czynno艣ci kontrolnych.
3. Osoby, o kt贸rych mowa w ust. 2, wykonuj膮c czynno艣ci kontrolne, za okazaniem
upowa偶nienia, maj膮 prawo:
1) wst臋pu do pomieszcze艅 dydaktycznych;
2) udzia艂u w zaj臋ciach w charakterze obserwatora;
3) wgl膮du do prowadzonej przez organizatora kszta艂cenia dokumentacji prze-
biegu kszta艂cenia;
4) 偶膮dania od organizatora kszta艂cenia ustnych i pisemnych wyja艣nie艅;
5) badania opinii uczestnik贸w kszta艂cenia i kadry dydaktycznej.
4. Z przeprowadzonych czynno艣ci kontrolnych sporz膮dza si臋 protok贸艂, kt贸ry powi-
nien zawiera膰:
1) nazw臋 i adres siedziby organizatora kszta艂cenia;
2) miejsce odbywania kszta艂cenia;
3) dat臋 rozpocz臋cia i zako艅czenia czynno艣ci kontrolnych;
4) imiona i nazwiska os贸b wykonuj膮cych te czynno艣ci;
5) opis stanu faktycznego;
6) stwierdzone nieprawid艂owo艣ci;
7) wnioski os贸b wykonuj膮cych czynno艣ci kontrolne;
8) dat臋 i miejsce sporz膮dzenia protoko艂u;
9) informacj臋 o braku zastrze偶e艅 albo informacj臋 o odmowie podpisania pro-
toko艂u przez organizatora kszta艂cenia oraz o przyczynie tej odmowy.
5. Protok贸艂 podpisuj膮 osoby wykonuj膮ce czynno艣ci kontrolne oraz organizator
kszta艂cenia.
6. Je偶eli po sporz膮dzeniu protoko艂u, a przed jego podpisaniem, organizator kszta艂-
cenia zg艂osi umotywowane zastrze偶enia co do fakt贸w stwierdzonych w trakcie
kontroli i opisanych w protokole, osoby wykonuj膮ce czynno艣ci kontrolne s膮
obowi膮zane zbada膰 dodatkowo te fakty i uzupe艂ni膰 protok贸艂.
7. Odmowa podpisania protoko艂u przez organizatora kszta艂cenia nie stanowi prze-
szkody do podpisania protoko艂u przez osoby wykonuj膮ce czynno艣ci kontrolne.
8. Jeden egzemplarz protoko艂u przekazuje si臋 organizatorowi kszta艂cenia.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 27/27
9. Osoby wykonuj膮ce czynno艣ci kontrolne s膮 obowi膮zane do zachowania w tajem-
nicy informacji na temat organizacji i prowadzenia kszta艂cenia podyplomowego
oraz wynik贸w prowadzonego post臋powania.
10. Organizator kszta艂cenia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protoko艂u, ma
prawo do wniesienia zastrze偶e艅 co do sposobu przeprowadzenia czynno艣ci kon-
trolnych oraz ustale艅 zawartych w protokole.
11. Na podstawie ustale艅 zawartych w protokole organ prowadz膮cy rejestr:
1) wykre艣la organizatora kszta艂cenia z rejestru  w przypadku stwierdzenia
okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w art. 19d ust. 2 pkt 1, 4 lub 5;
2) w innych przypadkach ni偶 okre艣lone w pkt 1 wydaje organizatorowi kszta艂-
cenia zalecenia pokontrolne, maj膮ce na celu usuni臋cie stwierdzonych nie-
prawid艂owo艣ci, i okre艣la termin ich wykonania.
Art. 20.
Lekarzowi przys艂uguje prawo u偶ywania tytu艂u i stopnia naukowego oraz tytu艂u spe-
cjalisty w brzmieniu okre艣lonym przez odr臋bne przepisy.
Art. 20a.
1. Lekarz b臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej i posia-
daj膮cy dokumenty, o kt贸rych mowa w art. 16a, ma prawo do u偶ywania okre艣lo-
nych tytu艂贸w specjalisty w danej dziedzinie medycyny, uzyskiwanych w Rze-
czypospolitej Polskiej.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia og艂osi, w drodze obwieszczenia, w Dzien-
niku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski , wykaz specjalno-
艣ci lekarskich uzyskiwanych w pa艅stwach cz艂onkowskich Unii Europejskiej,
kt贸re odpowiadaj膮 specjalno艣ciom uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 20b.
1. Lekarz, lekarz dentysta b臋d膮cy obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Eu-
ropejskiej ma prawo, z zastrze偶eniem ust. 2, pos艂ugiwa膰 si臋 na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej oryginalnym tytu艂em okre艣laj膮cym wykszta艂cenie uzy-
skanym w innym ni偶 Rzeczpospolita Polska pa艅stwie cz艂onkowskim Unii Euro-
pejskiej lub jego skr贸tem, w przypadku gdy tytu艂 ten lub jego skr贸t nie jest to偶-
samy z posiadanym przez tego lekarza, lekarza dentyst臋 tytu艂em zawodowym.
2. Okr臋gowa rada lekarska mo偶e wymaga膰, aby tytu艂 okre艣laj膮cy wykszta艂cenie
lekarza, lekarza dentysty, by艂 u偶ywany wraz ze wskazaniem nazwy i siedziby
instytucji, kt贸ra ten tytu艂 przyzna艂a.
3. Je偶eli tytu艂 okre艣laj膮cy wykszta艂cenie lekarza, lekarza dentysty b臋d膮cego oby-
watelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej jest to偶samy z tytu艂em, do
kt贸rego u偶ywania jest wymagane w Rzeczypospolitej Polskiej odbycie dodat-
kowego szkolenia, kt贸rego lekarz ten nie posiada, okr臋gowa rada lekarska mo偶e
okre艣li膰 brzmienie tego tytu艂u, kt贸rym lekarz mo偶e si臋 pos艂ugiwa膰 na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 28/28
Rozdzia艂 4
Eksperyment medyczny
Art. 21.
1. Eksperyment medyczny przeprowadzany na ludziach mo偶e by膰 eksperymentem
leczniczym lub badawczym.
2. Eksperymentem leczniczym jest wprowadzenie przez lekarza nowych lub tylko
cz臋艣ciowo wypr贸bowanych metod diagnostycznych, leczniczych lub profilak-
tycznych w celu osi膮gni臋cia bezpo艣redniej korzy艣ci dla zdrowia osoby leczonej.
Mo偶e on by膰 przeprowadzony, je偶eli dotychczas stosowane metody medyczne
nie s膮 skuteczne lub je偶eli ich skuteczno艣膰 nie jest wystarczaj膮ca.
3. Eksperyment badawczy ma na celu przede wszystkim rozszerzenie wiedzy me-
dycznej. Mo偶e by膰 on przeprowadzany zar贸wno na osobach chorych, jak i
zdrowych. Przeprowadzenie eksperymentu badawczego jest dopuszczalne w贸w-
czas, gdy uczestnictwo w nim nie jest zwi膮zane z ryzykiem albo te偶 ryzyko jest
niewielkie i nie pozostaje w dysproporcji do mo偶liwych pozytywnych rezulta-
t贸w takiego eksperymentu.
Art. 22.
Eksperyment medyczny mo偶e by膰 przeprowadzany, je偶eli spodziewana korzy艣膰
lecznicza lub poznawcza ma istotne znaczenie, a przewidywane osi膮gni臋cie tej ko-
rzy艣ci oraz celowo艣膰 i spos贸b przeprowadzania eksperymentu s膮 zasadne w 艣wietle
aktualnego stanu wiedzy i zgodne z zasadami etyki lekarskiej.
Art. 23.
Eksperymentem medycznym kieruje lekarz posiadaj膮cy odpowiednio wysokie kwali-
fikacje.
Art. 24.
1. Osoba, kt贸ra ma by膰 poddana eksperymentowi medycznemu, jest uprzednio in-
formowana o celach, sposobach i warunkach przeprowadzenia eksperymentu,
spodziewanych korzy艣ciach leczniczych lub poznawczych, ryzyku oraz o mo偶-
liwo艣ci odst膮pienia od udzia艂u w eksperymencie w ka偶dym jego stadium.
2. W przypadku gdyby natychmiastowe przerwanie eksperymentu mog艂o spowo-
dowa膰 niebezpiecze艅stwo dla 偶ycia lub zdrowia jego uczestnika, lekarz obowi膮-
zany jest go o tym poinformowa膰.
Art. 25.
1. Przeprowadzenie eksperymentu medycznego wymaga pisemnej zgody osoby
badanej maj膮cej w nim uczestniczy膰. W przypadku niemo偶no艣ci wyra偶enia pi-
semnej zgody, za r贸wnowa偶ne uwa偶a si臋 wyra偶enie zgody ustnie z艂o偶one w
obecno艣ci dw贸ch 艣wiadk贸w. Zgoda tak z艂o偶ona powinna by膰 odnotowana w do-
kumentacji lekarskiej.
2. Udzia艂 ma艂oletniego w eksperymencie medycznym jest dopuszczalny tylko za
pisemn膮 zgod膮 jego przedstawiciela ustawowego. Je偶eli ma艂oletni uko艅czy艂 16
lat lub nie uko艅czy艂 16 lat i jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzie膰 opini臋 w
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 29/29
sprawie swego uczestnictwa w eksperymencie, konieczna jest tak偶e jego pisem-
na zgoda.
3. Udzia艂 ma艂oletniego w eksperymencie badawczym jest dopuszczalny, je偶eli
spodziewane korzy艣ci maj膮 bezpo艣rednie znaczenie dla zdrowia ma艂oletniego, a
ryzyko jest niewielkie i nie pozostaje w dysproporcji do mo偶liwych pozytyw-
nych rezultat贸w. Eksperyment badawczy z udzia艂em ma艂oletniego nie jest do-
puszczalny, gdy istnieje mo偶liwo艣膰 przeprowadzenia takiego eksperymentu o
por贸wnywalnej efektywno艣ci z udzia艂em osoby posiadaj膮cej pe艂n膮 zdolno艣膰 do
czynno艣ci prawnych.
4. W przypadku osoby ca艂kowicie ubezw艂asnowolnionej zgod臋 na udzia艂 tej osoby
w eksperymencie leczniczym wyra偶a przedstawiciel ustawowy tej osoby. Je偶eli
osoba taka jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzie膰 opini臋 w sprawie swojego
uczestnictwa w eksperymencie leczniczym, konieczne jest ponadto uzyskanie
pisemnej zgody tej osoby.
5. W przypadku osoby, kt贸ra ma pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych, lecz nie
jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzie膰 opinii w sprawie swego uczestnictwa
w eksperymencie, zgod臋 na udzia艂 tej osoby w eksperymencie leczniczym wyra-
偶a s膮d opieku艅czy w艂a艣ciwy ze wzgl臋du na siedzib臋 podmiotu przeprowadzaj膮-
cego eksperyment.
6. W przypadku gdy przedstawiciel ustawowy odmawia zgody na udzia艂 chorego w
eksperymencie leczniczym, mo偶na zwr贸ci膰 si臋 do s膮du opieku艅czego, w艂a艣ci-
wego ze wzgl臋du na siedzib臋 podmiotu przeprowadzaj膮cego eksperyment, o wy-
ra偶enie zgody.
7. Z wnioskiem o udzielenie zgody na uczestnictwo w eksperymencie medycznym
osoby, o kt贸rej mowa w ust. 2 5, mo偶e wyst膮pi膰 podmiot przeprowadzaj膮cy
eksperyment do s膮du opieku艅czego w艂a艣ciwego ze wzgl臋du na siedzib臋 tego
podmiotu.
8. W przypadkach niecierpi膮cych zw艂oki i ze wzgl臋du na bezpo艣rednie zagro偶enie
偶ycia, uzyskanie zgody, o kt贸rej mowa w ust. 1 6, nie jest konieczne.
Art. 26.
1. Udzia艂 w eksperymencie leczniczym kobiet ci臋偶arnych wymaga szczeg贸lnie
wnikliwej oceny zwi膮zanego z tym ryzyka dla matki i dziecka pocz臋tego.
2. Kobiety ci臋偶arne i karmi膮ce mog膮 uczestniczy膰 wy艂膮cznie w eksperymentach
badawczych pozbawionych ryzyka lub zwi膮zanych z niewielkim ryzykiem.
3. Dzieci pocz臋te, osoby ubezw艂asnowolnione, 偶o艂nierze s艂u偶by zasadniczej oraz
osoby pozbawione wolno艣ci nie mog膮 uczestniczy膰 w eksperymentach badaw-
czych.
Art. 27.
1. Osoba lub inny podmiot uprawniony do udzielenia zgody na eksperyment me-
dyczny mo偶e j膮 cofn膮膰 w ka偶dym stadium eksperymentu. Lekarz powinien
w贸wczas eksperyment przerwa膰.
2. Lekarz prowadz膮cy eksperyment leczniczy ma obowi膮zek przerwa膰 go, je偶eli w
czasie jego trwania wyst膮pi zagro偶enie zdrowia chorego przewy偶szaj膮ce spo-
dziewane korzy艣ci dla chorego.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 30/30
3. Lekarz prowadz膮cy eksperyment badawczy ma obowi膮zek przerwa膰 go, je偶eli w
czasie jego trwania nast膮pi nieprzewidziane zagro偶enie zdrowia lub 偶ycia osoby
w nim uczestnicz膮cej.
Art. 28.
Informacja uzyskana w zwi膮zku z eksperymentem medycznym mo偶e by膰 wykorzy-
stana do cel贸w naukowych, bez zgody osoby poddanej temu eksperymentowi, w
spos贸b uniemo偶liwiaj膮cy identyfikacj臋 tej osoby.
Art. 29.
1. Eksperyment medyczny mo偶e by膰 przeprowadzony wy艂膮cznie po wyra偶eniu po-
zytywnej opinii o projekcie przez niezale偶n膮 komisj臋 bioetyczn膮. Do sk艂adu
komisji powo艂uje si臋 osoby posiadaj膮ce wysoki autorytet moralny i wysokie
kwalifikacje specjalistyczne.
2. Komisja bioetyczna wyra偶a opini臋 o projekcie eksperymentu medycznego, w
drodze uchwa艂y, przy uwzgl臋dnieniu kryteri贸w etycznych oraz celowo艣ci i wy-
konalno艣ci projektu.
2a. Komisje bioetyczne i Odwo艂awcza Komisja Bioetyczna wydaj膮 tak偶e opinie do-
tycz膮ce bada艅 klinicznych, je偶eli inne ustawy tak stanowi膮, w zakresie okre艣lo-
nym w tych ustawach.
3. Komisje bioetyczne powo艂uj膮:
1) okr臋gowa rada lekarska na obszarze swojego dzia艂ania, z wy艂膮czeniem
podmiot贸w, o kt贸rych mowa w pkt 2 i 3;
2) rektor wy偶szej uczelni medycznej lub wy偶szej uczelni z wydzia艂em me-
dycznym;
3) dyrektor medycznej jednostki badawczo-rozwojowej.
4. W sk艂ad komisji bioetycznych, o kt贸rych mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, wchodzi r贸w-
nie偶 przedstawiciel w艂a艣ciwej okr臋gowej rady lekarskiej.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej powo艂uje Odwo艂awcz膮 Komisj臋 Bioetyczn膮, rozpatruj膮c膮 odwo艂ania od
uchwa艂 komisji bioetycznych, o kt贸rych mowa w ust. 2.
6. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owe zasady powo艂ywania i
finansowania oraz tryb dzia艂ania komisji bioetycznych.
Rozdzia艂 5
Zasady wykonywania zawodu lekarza
Art. 30.
Lekarz ma obowi膮zek udziela膰 pomocy lekarskiej w ka偶dym przypadku, gdy zw艂oka
w jej udzieleniu mog艂aby spowodowa膰 niebezpiecze艅stwo utraty 偶ycia, ci臋偶kiego
uszkodzenia cia艂a lub ci臋偶kiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach nie-
cierpi膮cych zw艂oki.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 31/31
Art. 31.
1. Lekarz ma obowi膮zek udziela膰 pacjentowi lub jego ustawowemu przedstawicie-
lowi przyst臋pnej informacji o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych
oraz mo偶liwych metodach diagnostycznych, leczniczych, daj膮cych si臋 przewi-
dzie膰 nast臋pstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz
rokowaniu.
2. Lekarz mo偶e udziela膰 informacji, o kt贸rej mowa w ust. 1, innym osobom tylko
za zgod膮 pacjenta.
3. Na 偶膮danie pacjenta lekarz nie ma obowi膮zku udziela膰 pacjentowi informacji, o
kt贸rej mowa w ust. 1.
4. W sytuacjach wyj膮tkowych, je偶eli rokowanie jest niepomy艣lne dla pacjenta, le-
karz mo偶e ograniczy膰 informacj臋 o stanie zdrowia i o rokowaniu, je偶eli wed艂ug
oceny lekarza przemawia za tym dobro pacjenta. W takich przypadkach lekarz
informuje przedstawiciela ustawowego pacjenta lub osob臋 upowa偶nion膮 przez
pacjenta. Na 偶膮danie pacjenta lekarz ma jednak obowi膮zek udzieli膰 mu 偶膮danej
informacji.
5. Obowi膮zek lekarza, okre艣lony w ust. 1, dotyczy tak偶e pacjent贸w, kt贸rzy uko艅-
czyli 16 lat.
6. Je偶eli pacjent nie uko艅czy艂 16 lat lub jest nieprzytomny b膮dz niezdolny do zro-
zumienia znaczenia informacji, lekarz udziela informacji przedstawicielowi
ustawowemu, a w razie jego braku lub gdy porozumienie si臋 z nim jest niemo偶-
liwe  opiekunowi faktycznemu pacjenta.
7. Pacjentowi, kt贸ry nie uko艅czy艂 16 lat, lekarz udziela informacji w zakresie i
formie potrzebnej do prawid艂owego przebiegu procesu diagnostycznego lub te-
rapeutycznego i wys艂uchuje jego zdania.
8. Ilekro膰 w przepisach ustawy jest mowa o opiekunie faktycznym, nale偶y przez to
rozumie膰 osob臋 wykonuj膮c膮, bez obowi膮zku ustawowego, sta艂膮 piecz臋 nad pa-
cjentem, kt贸ry ze wzgl臋du na wiek, stan zdrowia albo sw贸j stan psychiczny pie-
czy takiej wymaga.
Art. 32.
1. Lekarz mo偶e przeprowadzi膰 badanie lub udzieli膰 innych 艣wiadcze艅 zdrowot-
nych, z zastrze偶eniem wyj膮tk贸w przewidzianych w ustawie, po wyra偶eniu zgo-
dy przez pacjenta.
2. Je偶eli pacjent jest ma艂oletni lub niezdolny do 艣wiadomego wyra偶enia zgody,
wymagana jest zgoda jego przedstawiciela ustawowego, a gdy pacjent nie ma
przedstawiciela ustawowego lub porozumienie si臋 z nim jest niemo偶liwe  zgo-
da s膮du opieku艅czego.
3. Je偶eli zachodzi potrzeba przeprowadzenia badania osoby, o kt贸rej mowa w ust.
2, zgod臋 na przeprowadzenie badania mo偶e wyrazi膰 tak偶e opiekun faktyczny.
4. W przypadku osoby ca艂kowicie ubezw艂asnowolnionej zgod臋 wyra偶a przedstawi-
ciel ustawowy tej osoby. Je偶eli osoba taka jest w stanie z rozeznaniem wypo-
wiedzie膰 opini臋 w sprawie badania, konieczne jest ponadto uzyskanie zgody tej
osoby.
5. Je偶eli pacjent uko艅czy艂 16 lat, wymagana jest tak偶e jego zgoda.
6. Je偶eli jednak ma艂oletni, kt贸ry uko艅czy艂 16 lat, osoba ubezw艂asnowolniona albo
pacjent chory psychicznie lub upo艣ledzony umys艂owo, lecz dysponuj膮cy dosta-
tecznym rozeznaniem, sprzeciwia si臋 czynno艣ciom medycznym, poza zgod膮 je-
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 32/32
go przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego albo w przypadku
niewyra偶enia przez nich zgody wymagana jest zgoda s膮du opieku艅czego.
7. Je偶eli ustawa nie stanowi inaczej, zgoda os贸b wymienionych w ust. 1, 2 i 4 mo-
偶e by膰 wyra偶ona ustnie albo nawet poprzez takie ich zachowanie, kt贸re w spo-
s贸b niebudz膮cy w膮tpliwo艣ci wskazuje na wol臋 poddania si臋 proponowanym
przez lekarza czynno艣ciom medycznym.
8. Je偶eli pacjent, o kt贸rym mowa w ust. 2, nie ma przedstawiciela ustawowego ani
opiekuna faktycznego albo porozumienie si臋 z tymi osobami jest niemo偶liwe,
lekarz po przeprowadzeniu badania mo偶e przyst膮pi膰 do udzielania dalszych
艣wiadcze艅 zdrowotnych dopiero po uzyskaniu zgody s膮du opieku艅czego, chyba
偶e co innego wynika z przepis贸w ustawy.
9. Do czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 34
ust. 7.
10. S膮dem opieku艅czym w艂a艣ciwym miejscowo dla udzielania zgody na wykony-
wanie czynno艣ci medycznych jest s膮d, w kt贸rego okr臋gu czynno艣ci te maj膮 by膰
wykonane.
Art. 33.
1. Badanie lub udzielenie pacjentowi innego 艣wiadczenia zdrowotnego bez jego
zgody jest dopuszczalne, je偶eli wymaga on niezw艂ocznej pomocy lekarskiej, a
ze wzgl臋du na stan zdrowia lub wiek nie mo偶e wyrazi膰 zgody i nie ma mo偶liwo-
艣ci porozumienia si臋 z jego przedstawicielem ustawowym lub opiekunem fak-
tycznym.
2. Decyzj臋 o podj臋ciu czynno艣ci medycznych w okoliczno艣ciach, o kt贸rych mowa
w ust. 1, lekarz powinien w miar臋 mo偶liwo艣ci skonsultowa膰 z innym lekarzem.
3. Okoliczno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, lekarz odnotowuje w dokumentacji
medycznej pacjenta.
Art. 34.
1. Lekarz mo偶e wykona膰 zabieg operacyjny albo zastosowa膰 metod臋 leczenia lub
diagnostyki stwarzaj膮c膮 podwy偶szone ryzyko dla pacjenta, po uzyskaniu jego
pisemnej zgody.
2. Przed wyra偶eniem zgody przez pacjenta w sytuacji, o kt贸rej mowa w ust. 1, le-
karz ma obowi膮zek udzielenia mu informacji zgodnie z art. 31.
3. Lekarz mo偶e wykona膰 zabieg lub zastosowa膰 metod臋, o kt贸rej mowa w ust. 1,
wobec pacjenta ma艂oletniego, ubezw艂asnowolnionego b膮dz niezdolnego do
艣wiadomego wyra偶enia pisemnej zgody, po uzyskaniu zgody jego przedstawi-
ciela ustawowego, a gdy pacjent nie ma przedstawiciela lub gdy porozumienie
si臋 z nim jest niemo偶liwe  po uzyskaniu zgody s膮du opieku艅czego.
4. Je偶eli pacjent uko艅czy艂 16 lat, wymagana jest tak偶e jego pisemna zgoda.
5. W sytuacji, o kt贸rej mowa w ust. 1, stosuje si臋 odpowiednio przepis art. 32 ust.
6.
6. Je偶eli przedstawiciel ustawowy pacjenta ma艂oletniego, ubezw艂asnowolnionego
b膮dz niezdolnego do 艣wiadomego wyra偶enia zgody nie zgadza si臋 na wykonanie
przez lekarza czynno艣ci wymienionych w ust. 1, a niezb臋dnych dla usuni臋cia
niebezpiecze艅stwa utraty przez pacjenta 偶ycia lub ci臋偶kiego uszkodzenia cia艂a
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 33/33
b膮dz ci臋偶kiego rozstroju zdrowia, lekarz mo偶e wykona膰 takie czynno艣ci po uzy-
skaniu zgody s膮du opieku艅czego.
7. Lekarz mo偶e wykona膰 czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 1, bez zgody przed-
stawiciela ustawowego pacjenta b膮dz zgody w艂a艣ciwego s膮du opieku艅czego,
gdy zw艂oka spowodowana post臋powaniem w sprawie uzyskania zgody grozi艂aby
pacjentowi niebezpiecze艅stwem utraty 偶ycia, ci臋偶kiego uszkodzenia cia艂a lub
ci臋偶kiego rozstroju zdrowia. W takim przypadku lekarz ma obowi膮zek, o ile jest
to mo偶liwe, zasi臋gn膮膰 opinii drugiego lekarza, w miar臋 mo偶liwo艣ci tej samej
specjalno艣ci. O wykonywanych czynno艣ciach lekarz niezw艂ocznie zawiadamia
przedstawiciela ustawowego, opiekuna faktycznego lub s膮d opieku艅czy.
8. O okoliczno艣ciach, o kt贸rych mowa w ust. 3 7, lekarz dokonuje odpowiedniej
adnotacji w dokumentacji medycznej pacjenta.
Art. 35.
1. Je偶eli w trakcie wykonywania zabiegu operacyjnego albo stosowania metody
leczniczej lub diagnostycznej wyst膮pi膮 okoliczno艣ci, kt贸rych nieuwzgl臋dnienie
grozi艂oby pacjentowi niebezpiecze艅stwem utraty 偶ycia, ci臋偶kim uszkodzeniem
cia艂a lub ci臋偶kim rozstrojem zdrowia, a nie ma mo偶liwo艣ci niezw艂ocznie uzy-
ska膰 zgody pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, lekarz ma prawo, bez
uzyskania tej zgody, zmieni膰 zakres zabiegu b膮dz metody leczenia lub diagno-
styki w spos贸b umo偶liwiaj膮cy uwzgl臋dnienie tych okoliczno艣ci. W takim przy-
padku lekarz ma obowi膮zek, o ile jest to mo偶liwe, zasi臋gn膮膰 opinii drugiego le-
karza, w miar臋 mo偶liwo艣ci tej samej specjalno艣ci.
2. O okoliczno艣ciach, o kt贸rych mowa w ust. 1, lekarz dokonuje odpowiedniej ad-
notacji w dokumentacji medycznej oraz informuje pacjenta, przedstawiciela
ustawowego lub opiekuna faktycznego albo s膮d opieku艅czy.
Art. 36.
1. Lekarz podczas udzielania 艣wiadcze艅 zdrowotnych ma obowi膮zek poszanowania
intymno艣ci i godno艣ci osobistej pacjenta.
2. Przy udzielaniu 艣wiadcze艅 zdrowotnych mo偶e uczestniczy膰 tylko niezb臋dny, ze
wzgl臋du na rodzaj 艣wiadczenia, personel medyczny. Uczestnictwo innych os贸b
wymaga zgody pacjenta i lekarza.
3. Lekarz ma obowi膮zek dba膰, aby inny personel medyczny przestrzega艂 w post臋-
powaniu z pacjentem zasady okre艣lonej w ust. 1.
4. Przepis ust. 2 nie dotyczy klinik i szpitali akademii medycznych, medycznych
jednostek badawczo-rozwojowych i innych jednostek uprawnionych do kszta艂-
cenia student贸w nauk medycznych, lekarzy oraz innego personelu medycznego
w zakresie niezb臋dnym do cel贸w dydaktycznych. W przypadku demonstracji o
charakterze wy艂膮cznie dydaktycznym konieczne jest uzyskanie zgody pacjenta.
Art. 37.
W razie w膮tpliwo艣ci diagnostycznych lub terapeutycznych lekarz z w艂asnej inicjaty-
wy b膮dz na wniosek pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, je偶eli uzna to za
uzasadnione w 艣wietle wymaga艅 wiedzy medycznej, powinien zasi臋gn膮膰 opinii w艂a-
艣ciwego lekarza specjalisty lub zorganizowa膰 konsylium lekarskie.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 34/34
Art. 38.
1. Lekarz mo偶e nie podj膮膰 lub odst膮pi膰 od leczenia pacjenta, o ile nie zachodzi
przypadek, o kt贸rym mowa w art. 30, z zastrze偶eniem ust. 3.
2. W przypadku odst膮pienia od leczenia, lekarz ma obowi膮zek dostatecznie wcze-
艣nie uprzedzi膰 o tym pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego b膮dz opie-
kuna faktycznego i wskaza膰 realne mo偶liwo艣ci uzyskania tego 艣wiadczenia u
innego lekarza lub w zak艂adzie opieki zdrowotnej.
3. Je偶eli lekarz wykonuje sw贸j zaw贸d na podstawie stosunku pracy lub w ramach
s艂u偶by, mo偶e nie podj膮膰 lub odst膮pi膰 od leczenia, je偶eli istniej膮 powa偶ne ku te-
mu powody, po uzyskaniu zgody swojego prze艂o偶onego.
4. W przypadku odst膮pienia od leczenia lekarz ma obowi膮zek uzasadni膰 i odnoto-
wa膰 ten fakt w dokumentacji medycznej.
Art. 39.
Lekarz mo偶e powstrzyma膰 si臋 od wykonania 艣wiadcze艅 zdrowotnych niezgodnych z
jego sumieniem, z zastrze偶eniem art. 30, z tym 偶e ma obowi膮zek wskaza膰 realne
mo偶liwo艣ci uzyskania tego 艣wiadczenia u innego lekarza lub w innym zak艂adzie
opieki zdrowotnej oraz uzasadni膰 i odnotowa膰 ten fakt w dokumentacji medycznej.
Dodany pkt 8 w ust.
Lekarz wykonuj膮cy sw贸j zaw贸d na podstawie stosunku pracy lub w ramach s艂u偶by
2 w art. 40 wchodzi w
ma ponadto obowi膮zek uprzedniego powiadomienia na pi艣mie prze艂o偶onego.
偶ycie z dn. 01.02.2008
r. (Dz.U. z 2007 r. Nr
123, poz. 849).
Art. 40.
1. Lekarz ma obowi膮zek zachowania w tajemnicy informacji zwi膮zanych z pacjen-
tem, a uzyskanych w zwi膮zku z wykonywaniem zawodu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋, gdy:
1) tak stanowi膮 ustawy,
2) badanie lekarskie zosta艂o przeprowadzone na 偶膮danie uprawnionych, na
podstawie odr臋bnych ustaw, organ贸w i instytucji; w贸wczas lekarz jest obo-
wi膮zany poinformowa膰 o stanie zdrowia pacjenta wy艂膮cznie te organy i in-
stytucje,
3) zachowanie tajemnicy mo偶e stanowi膰 niebezpiecze艅stwo dla 偶ycia lub
zdrowia pacjenta lub innych os贸b,
4) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyra偶a zgod臋 na ujawnienie ta-
jemnicy, po uprzednim poinformowaniu o niekorzystnych dla pacjenta
skutkach jej ujawnienia,
5) zachodzi potrzeba przekazania niezb臋dnych informacji o pacjencie zwi膮za-
nych z udzielaniem 艣wiadcze艅 zdrowotnych innemu lekarzowi lub upraw-
nionym osobom uczestnicz膮cym w udzielaniu tych 艣wiadcze艅,
6) jest to niezb臋dne do praktycznej nauki zawod贸w medycznych,
7) jest to niezb臋dne dla cel贸w naukowych,
<8) zachodzi potrzeba przekazania niezb臋dnych informacji o pacjencie le-
karzowi s膮dowemu,>
ujawnienie tajemnicy mo偶e nast膮pi膰 wy艂膮cznie w niezb臋dnym zakresie.
3. Lekarz, z zastrze偶eniem sytuacji, o kt贸rych mowa w ust. 2 pkt 1 4, 6 i 7, jest
zwi膮zany tajemnic膮 r贸wnie偶 po 艣mierci pacjenta.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 35/35
4. Lekarz nie mo偶e poda膰 do publicznej wiadomo艣ci danych umo偶liwiaj膮cych
identyfikacj臋 pacjenta bez jego zgody.
Art. 41.
1. Lekarz ma obowi膮zek prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pa-
cjenta.
2. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, rodzaje dokumentacji medycznej,
spos贸b jej prowadzenia oraz szczeg贸艂owe warunki jej udost臋pniania.
Art. 42.
Lekarz orzeka o stanie zdrowia okre艣lonej osoby po uprzednim, osobistym jej zba-
daniu, z zastrze偶eniem sytuacji okre艣lonych w odr臋bnych przepisach.
Art. 43.
1. Lekarz mo偶e stwierdzi膰 zgon na podstawie osobi艣cie wykonanych bada艅 i usta-
le艅, z zastrze偶eniem sytuacji okre艣lonych w odr臋bnych przepisach.
2. W uzasadnionych przypadkach lekarz, z wy艂膮czeniem lekarza dentysty, mo偶e
uzale偶ni膰 wystawienie karty zgonu od przeprowadzenia sekcji zw艂ok.
3. Lekarz, z wy艂膮czeniem lekarza dentysty, mo偶e wystawi膰 kart臋 zgonu na podsta-
wie dokumentacji badania po艣miertnego, przeprowadzonego przez innego leka-
rza lub inn膮 uprawnion膮 osob臋.
Art. 44.
Lekarzowi, kt贸ry wykonuje czynno艣ci w ramach 艣wiadcze艅 pomocy doraznej lub w
przypadku, o kt贸rym mowa w art. 30, przys艂uguje ochrona prawna nale偶na funkcjo-
nariuszowi publicznemu.
Art. 45.
1. Lekarz mo偶e ordynowa膰 te 艣rodki farmaceutyczne i materia艂y medyczne, kt贸re
s膮 dopuszczone do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach okre艣lonych
w odr臋bnych przepisach.
1a. Lekarz mo偶e r贸wnie偶 wystawia膰 recepty na leki osobom, o kt贸rych mowa w art.
43 46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o 艣wiadczeniach opieki zdrowotnej fi-
nansowanych ze 艣rodk贸w publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135, z p贸zn. zm.4)),
na zasadach okre艣lonych w tej ustawie.
2. W uzasadnionych przypadkach lekarz mo偶e ordynowa膰 艣rodki farmaceutyczne i
materia艂y medyczne dopuszczone do obrotu w innych krajach, z jednoczesnym
szczeg贸艂owym uzasadnieniem w dokumentacji medycznej.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia po zasi臋gni臋ciu opinii Prezesa Narodowe-
go Funduszu Zdrowia oraz Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Apte-
karskiej okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia:
4)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz.
1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz.
1485.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 36/36
1) spos贸b i tryb wystawiania recept lekarskich,
2) wzory recept uprawniaj膮cych do nabycia leku lub wyrobu medycznego, w
tym wz贸r recepty wystawianej dla os贸b, o kt贸rych mowa w art. 43 46
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o 艣wiadczeniach opieki zdrowotnej finan-
sowanych ze 艣rodk贸w publicznych, oraz na leki lub wyroby medyczne wy-
dawane bezp艂atnie, za op艂at膮 rycza艂tow膮 lub za cz臋艣ciow膮 odp艂atno艣ci膮,
3) spos贸b zaopatrywania w druki recept i spos贸b ich przechowywania,
4) spos贸b realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji
 uwzgl臋dniaj膮c konieczno艣膰 prawid艂owej realizacji zada艅 kontrolnych oraz
przepisy ustawy, o kt贸rej mowa w ust. 1a.
Art. 45a.
1. Lekarz zobowi膮zany jest zg艂osi膰 podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadze-
nie produktu leczniczego na rynek, a w przypadku trudno艣ci z ustaleniem pod-
miotu odpowiedzialnego  Prezesowi Urz臋du Rejestracji Produkt贸w Leczni-
czych, Wyrob贸w Medycznych i Produkt贸w Biob贸jczych, niepo偶膮dane dzia艂anie
produktu leczniczego.
2. Zg艂oszenia, o kt贸rym mowa w ust. 1, lekarz dokonuje pisemnie na formularzu
zg艂oszenia dzia艂ania niepo偶膮danego produktu leczniczego.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia okre艣la, w drodze rozporz膮dzenia, spos贸b
zg艂aszania niepo偶膮danego dzia艂ania produktu leczniczego oraz wz贸r formularza,
o kt贸rym mowa w ust. 2, uwzgl臋dniaj膮c w szczeg贸lno艣ci termin i tryb dokonania
zg艂oszenia, a tak偶e zakres danych podlegaj膮cych zg艂oszeniu, dotycz膮cych iden-
tyfikacji pacjenta i produktu leczniczego, a tak偶e opisu niepo偶膮danego dzia艂ania
produktu leczniczego.
Art. 45b.
1. Lekarz zobowi膮zany jest zg艂osi膰 wytw贸rcy lub autoryzowanemu przedstawicie-
lowi, a w przypadku trudno艣ci z ustaleniem tych podmiot贸w  Prezesowi Urz臋-
du Rejestracji Produkt贸w Leczniczych, Wyrob贸w Medycznych i Produkt贸w
Biob贸jczych, zaistnia艂y incydent medyczny wyrobu medycznego.
2. Lekarz dokonuje pisemnie zg艂oszenia incydentu medycznego wyrobu medycz-
nego zgodnie z trybem oraz na formularzu zg艂oszenia incydentu medycznego,
okre艣lonym w odr臋bnych przepisach.
Art. 46.
1. Lekarz nie mo偶e sprzedawa膰 艣rodk贸w farmaceutycznych, materia艂贸w medycz-
nych, przedmiot贸w ortopedycznych lub 艣rodk贸w pomocniczych.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 w przypadkach, gdy lekarz doraznie dostarczy pa-
cjentowi 艣rodek farmaceutyczny lub materia艂 medyczny, w zwi膮zku z udziele-
niem pomocy w nag艂ym przypadku.
Art. 47.
Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Lekar-
skiej, mo偶e okre艣li膰, w drodze rozporz膮dzenia, zasady post臋powania lekarzy w sytu-
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 37/37
acjach zwi膮zanych ze szczeg贸lnym zagro偶eniem zdrowia publicznego, uwzgl臋dnia-
j膮c w szczeg贸lno艣ci rodzaj i zakres zagro偶enia.
Art. 48.
1. Lekarz wykonuj膮cy zaw贸d mo偶e by膰 powo艂any przez uprawniony organ do
udzielania pomocy lekarskiej w celu zwalczania skutk贸w katastrof, epidemii i
kl臋sk 偶ywio艂owych na czas ich trwania.
2. Zasady i tryb powo艂ania lekarza w sytuacji, o kt贸rej mowa w ust. 1, okre艣laj膮
odr臋bne przepisy.
Art. 49.
1. Lekarz wykonuj膮cy zaw贸d ma obowi膮zek uczestniczenia w pracach komisji le-
karskich, okre艣laj膮cych zdolno艣膰 poborowych do czynnej s艂u偶by wojskowej, na
zasadach okre艣lonych w odr臋bnych przepisach.
2. (uchylony).
Art. 49a.
Prowadzenie:
1) indywidualnej praktyki lekarskiej,
2) indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej,
3) grupowej praktyki lekarskiej
 jest dzia艂alno艣ci膮 regulowan膮 w rozumieniu przepis贸w ustawy z dnia 2 lipca 2004
r. o swobodzie dzia艂alno艣ci gospodarczej.
Art. 50.
1. Lekarz mo偶e wykonywa膰 indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮, indywidualn膮 prak-
tyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie w miejscu wezwania, indywidualn膮 specjalistyczn膮
praktyk臋 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie
w miejscu wezwania, po uzyskaniu wpisu odpowiednio do rejestru indywidual-
nych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich,
prowadzonego przez okr臋gow膮 rad臋 lekarsk膮 w艂a艣ciw膮 ze wzgl臋du na miejsce
wykonywania praktyki, z zastrze偶eniem ust. 3.
2. Lekarz cz艂onek Wojskowej Izby Lekarskiej mo偶e wykonywa膰 indywidualn膮
praktyk臋 lekarsk膮, po uzyskaniu wpisu odpowiednio do rejestru indywidualnych
praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich pro-
wadzonego przez Wojskow膮 Rad臋 Lekarsk膮.
3. Lekarz dentysta nie mo偶e wykonywa膰 indywidualnej praktyki lekarskiej albo
indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wy艂膮cznie w miejscu wezwa-
nia.
4. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 jest obowi膮zany spe艂nia膰
nast臋puj膮ce warunki:
1) posiada膰 prawo wykonywania zawodu;
2) nie mo偶e by膰:
a) zawieszonym w prawie wykonywania zawodu ani ograniczonym
w wykonywaniu okre艣lonych czynno艣ci medycznych na podstawie
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 38/38
przepis贸w ustawy lub art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o
izbach lekarskich (Dz. U. Nr 30, poz. 158, z p贸zn. zm.5)),
b) ukarany kar膮 zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
c) pozbawionym uprawnienia do wykonywania zawodu orzeczeniem przez
s膮d 艣rodka karnego albo przez s膮d lub prokuratora 艣rodka zapo-
biegawczego zakazu wykonywania zawodu;
3) dysponowa膰 pomieszczeniem, w kt贸rym b臋dzie wykonywana praktyka, wy-
posa偶onym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparatur臋 i sprz臋t me-
dyczny odpowiedni do rodzaju i zakresu udzielanych 艣wiadcze艅 zdrowot-
nych, oraz posiada膰 opini臋 w艂a艣ciwego pa艅stwowego powiatowego inspek-
tora sanitarnego albo w艂a艣ciwego organu Wojskowej Inspekcji Sanitarnej
o spe艂nieniu warunk贸w wymaganych przy udzielaniu okre艣lonych 艣wiad-
cze艅 zdrowotnych, a tak偶e 艣wiadcze艅 udzielanych w zakresie okre艣lonym
w art. 30;
4) uzyska膰 wpis do ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej.
5. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 jest obo-
wi膮zany spe艂nia膰 nast臋puj膮ce warunki:
1) o kt贸rych mowa w ust. 4;
2) posiada膰 specjalizacj臋 w dziedzinie medycyny odpowiadaj膮cej rodzajowi
i zakresowi wykonywanych 艣wiadcze艅 zdrowotnych.
6. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie w miejscu we-
zwania jest obowi膮zany:
1) spe艂nia膰 warunki, o kt贸rych mowa w ust. 4 pkt 1, 2 i 4;
2) posiada膰 produkty lecznicze i sprz臋t medyczny umo偶liwiaj膮ce udzielanie
艣wiadcze艅 zdrowotnych, w tym r贸wnie偶 w zakresie okre艣lonym w art. 30;
3) posiada膰 adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej
w miejscu wezwania oraz miejsca przyjmowania wezwa艅 i miejsca prze-
chowywania dokumentacji medycznej oraz produkt贸w leczniczych i sprz臋tu
medycznego, o kt贸rych mowa w pkt 2.
7. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie
w miejscu wezwania jest obowi膮zany spe艂nia膰 warunki, o kt贸rych mowa w ust.
4 pkt 1, 2 i 4, ust. 5 pkt 2 i ust. 6 pkt 2 i 3.
8. Lekarz, kt贸ry zamierza prowadzi膰 indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮, indywidual-
n膮 praktyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie w miejscu wezwania, indywidualn膮 specjali-
styczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮
wy艂膮cznie w miejscu wezwania, w celu uzyskania wpisu do rejestru, o kt贸rym
mowa w ust. 1 i 2, jest obowi膮zany z艂o偶y膰 wniosek, kt贸ry zawiera nast臋puj膮ce
dane:
1) imi臋 i nazwisko lekarza;
2) dane zawarte w dokumencie  Prawo wykonywania zawodu lekarza lub
 Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty ;
3) dane o przebiegu pracy zawodowej w ci膮gu ostatnich 5 lat;
4) dane dotycz膮ce pomieszczenia i jego urz膮dzenia, wyposa偶enia w produkty
lecznicze i wyroby medyczne, sprz臋t i aparatur臋 medyczn膮, rodzaju
5)
Zmiany wymienionej ustawy zosta艂y og艂oszone w Dz. U. z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr
106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 126, poz. 1383,
z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 39/39
i zakresu udzielanych 艣wiadcze艅 zdrowotnych, w tym r贸wnie偶 w zakresie, o
kt贸rym mowa w art. 30;
5) adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjali-
stycznej praktyki lekarskiej, lub adres miejsca przyjmowania wezwa艅 i
przechowywania dokumentacji medycznej, sprz臋tu medycznego, w tym
r贸wnie偶 w zakresie, o kt贸rym mowa w art. 30, w przypadku wykonywania
praktyki lekarskiej wy艂膮cznie w miejscu wezwania;
6) numer ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej.
9. Do wniosku, o kt贸rym mowa w ust. 8, lekarz do艂膮cza nast臋puj膮ce dokumenty:
1) dokument potwierdzaj膮cy prawo lekarza do korzystania z pomieszczenia, w
kt贸rym ma by膰 wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidu-
alna specjalistyczna praktyka lekarska;
2) dokumenty potwierdzaj膮ce prawo lekarza do korzystania z pomieszczenia
i 艣rodk贸w 艂膮czno艣ci, w kt贸rym b臋d膮 przyjmowane wezwania, b臋dzie prze-
chowywana dokumentacja medyczna, sprz臋t medyczny, w przypadku gdy
lekarz ma zamiar wykonywa膰 indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub indywi-
dualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 wy艂膮cznie w miejscu wezwania;
3) opini臋 o spe艂nieniu warunk贸w umo偶liwiaj膮cych udzielanie w danym pomie-
szczeniu okre艣lonych 艣wiadcze艅 zdrowotnych wydan膮 odpowiednio przez
pa艅stwowego powiatowego inspektora sanitarnego albo wojskowego in-
spektora sanitarnego, w艂a艣ciwego ze wzgl臋du na miejsce, w kt贸rym ma by膰
wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjali-
styczna praktyka lekarska;
4) umow臋 z podmiotem 艣wiadcz膮cym us艂ugi w zakresie sterylizacji, w przy-
padku gdy pomieszczenie nie jest wyposa偶one w sprz臋t do sterylizacji, a le-
karz ma zamiar udziela膰 艣wiadcze艅 zdrowotnych przy u偶yciu narz臋dzi i
sprz臋tu medycznego wymagaj膮cego sterylizacji;
5) za艣wiadczenie o wpisie do ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej.
10. Wraz z wnioskiem, o kt贸rym mowa w ust. 8, lekarz sk艂ada o艣wiadczenie nast臋-
puj膮cej tre艣ci:
 O艣wiadczam, 偶e:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekar-
skich lub rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich s膮
kompletne i zgodne z prawd膮;
2) znane mi s膮 i spe艂niam warunki wykonywania dzia艂alno艣ci gospodarczej w
zakresie praktyki lekarskiej zg艂oszonej we wniosku okre艣lone w ustawie z
dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. .
11. O艣wiadczenie powinno r贸wnie偶 zawiera膰:
1) imi臋 i nazwisko lekarza oraz jego adres;
2) oznaczenie miejsca i dat臋 z艂o偶enia o艣wiadczenia.
12. Za r贸wnoznaczne z indywidualn膮 praktyk膮 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjali-
styczn膮 praktyk膮 lekarsk膮 w rozumieniu ustawy uwa偶a si臋 wykonywanie zawo-
du lekarza poza zak艂adem opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilno-
prawnej.
13. W przypadku gdy indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjali-
styczna praktyka lekarska jest wykonywana na warunkach okre艣lonych w ust.
12, obowi膮zek przedstawienia danych, o kt贸rych mowa w ust. 9 pkt 1, 3 i 4,
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 40/40
spoczywa na podmiocie, kt贸ry ma zamiar zawrze膰 z lekarzem umow臋 cywilno-
prawn膮, z wy艂膮czeniem sytuacji, w kt贸rej pomieszczenia, sprz臋t i aparatura me-
dyczna nie stanowi膮 w艂asno艣ci tego podmiotu.
14. Do wykonywania zawodu lekarza, polegaj膮cego na udzielaniu konsultacji lub
uczestniczeniu w konsylium lekarskim, w sytuacji okre艣lonej w art. 37, nie sto-
suje si臋 przepis贸w art. 50 i 50a.
15. Do lekarzy orzecznik贸w Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych, lekarzy cz艂onk贸w
komisji lekarskich Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych i lekarzy rzeczoznawc贸w
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Spo艂ecznego nie stosuje si臋 przepis贸w ust. 1 i
art. 54.
16. (uchylony).
17. Wykonywanie indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej
praktyki lekarskiej nie jest prowadzeniem zak艂adu opieki zdrowotnej.
<18. Wykonywanie funkcji lekarza s膮dowego w rozumieniu ustawy z dnia 15
czerwca 2007 r. o lekarzu s膮dowym (Dz.U. Nr 123, poz. 849) nie jest indy-
widualn膮 praktyk膮 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk膮 le-
karsk膮.>
Art. 50a.
1. Lekarze w celu udzielania 艣wiadcze艅 zdrowotnych mog膮 prowadzi膰 grupow膮
praktyk臋 lekarsk膮 w formie sp贸艂ki cywilnej lub partnerskiej, zwan膮 dalej  gru-
pow膮 praktyk膮 lekarsk膮 , po uzyskaniu wpisu do rejestru grupowych praktyk le-
karskich prowadzonego przez okr臋gow膮 rad臋 lekarsk膮 w艂a艣ciw膮 ze wzgl臋du na
miejsce wykonywania praktyki.
2. Lekarze cz艂onkowie Wojskowej Izby Lekarskiej mog膮 prowadzi膰 grupow膮 prak-
tyk臋 lekarsk膮, po uzyskaniu wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich
prowadzonego przez Wojskow膮 Rad臋 Lekarsk膮.
3. Grupowa praktyka lekarska za艂o偶ona przez lekarzy cz艂onk贸w izb okr臋gowej i
wojskowej mo偶e rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 po uzyskaniu wpisu do rejestru grupo-
wych praktyk lekarskich prowadzonego przez okr臋gow膮 rad臋 lekarsk膮 w艂a艣ciw膮
ze wzgl臋du na miejsce wykonywania praktyki. Lekarze cz艂onkowie Wojskowej
Izby Lekarskiej informuj膮 o podj臋ciu tej dzia艂alno艣ci Wojskow膮 Izb臋 Lekarsk膮.
4. Lekarze zamierzaj膮cy udziela膰 艣wiadcze艅 zdrowotnych w ramach grupowej
praktyki lekarskiej w celu uzyskania wpisu do rejestr贸w, o kt贸rych mowa w ust.
1 i 2, s膮 obowi膮zani z艂o偶y膰 wniosek, kt贸ry powinien zawiera膰 nast臋puj膮ce dane:
1) list臋 lekarzy wsp贸lnik贸w sp贸艂ki ze wskazaniem imion i nazwisk wsp贸lni-
k贸w, ich miejsca zamieszkania oraz imi臋 i nazwisko osoby uprawnionej do
reprezentowania tej sp贸艂ki;
2) o spe艂nieniu przez lekarzy warunk贸w, o kt贸rych mowa w art. 50 ust. 4 lub 5,
oraz dane okre艣lone w art. 50 ust. 8 pkt 2 5;
3) numer ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej albo wpisu do Krajowego Reje-
stru S膮dowego;
4) oznaczenie miejsca i dat臋 sporz膮dzenia wniosku;
5) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania sp贸艂ki, ze wskazaniem imie-
nia i nazwiska oraz pe艂nionej funkcji.
Dodany ust. 18 w art.
5. Do wniosku, o kt贸rym mowa w ust. 4, uprawniony lekarz wsp贸lnik sp贸艂ki, do艂膮-
50 wchodzi w 偶ycie z
cza dokumenty, o kt贸rych mowa w art. 50 ust. 9 pkt 1, 3 i 4, umow臋 sp贸艂ki, o
dn. 01.02.2008 r.
(Dz.U. z 2007 r. Nr
123, poz. 849).
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 41/41
kt贸rej mowa w ust. 1, albo jej kserokopi臋 potwierdzon膮 za zgodno艣膰 z orygina-
艂em, a tak偶e za艣wiadczenie o wpisie do ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej albo
odpis z Krajowego Rejestru S膮dowego.
6. Wraz z wnioskiem, o kt贸rym mowa w ust. 4, lekarze zamierzaj膮cy udziela膰
艣wiadcze艅 zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej sk艂adaj膮
o艣wiadczenie nast臋puj膮cej tre艣ci:
 O艣wiadczam, 偶e:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru grupowych praktyk lekarskich
s膮 kompletne i zgodne z prawd膮;
2) znane mi s膮 i spe艂niam warunki wykonywania dzia艂alno艣ci gospodarczej w
zakresie grupowej praktyki lekarskiej, okre艣lone w ustawie z dnia 5 grudnia
1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. .
7. O艣wiadczenie powinno r贸wnie偶 zawiera膰:
1) firm臋 przedsi臋biorcy, jego siedzib臋 i adres, a w przypadku sp贸艂ki cywilnej
imiona i nazwiska wsp贸lnik贸w oraz ich adresy zamieszkania;
2) oznaczenie miejsca i dat臋 z艂o偶enia o艣wiadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsi臋biorcy albo wsp贸l-
nik贸w sp贸艂ki cywilnej, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pe艂nionej
funkcji.
8. Grupowa praktyka lekarska nie mo偶e by膰 wykonywana w zak艂adzie opieki
zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie 艣wiadcze艅 zdro-
wotnych.
9. Wykonywanie grupowej praktyki lekarskiej nie jest prowadzeniem zak艂adu
opieki zdrowotnej.
Art. 50b.
1. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich, w terminie 50 dni od dnia z艂o偶enia
wniosku, o kt贸rym mowa w art. 50 ust. 8 lub art. 50a ust. 4, oraz o艣wiadczenia,
o kt贸rym mowa w art. 50 ust. 10 lub art. 50a ust. 6, po sprawdzeniu spe艂nienia
warunk贸w wykonywania dzia艂alno艣ci w zakresie indywidualnej praktyki lekar-
skiej, indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej wy艂膮cznie w miejscu we-
zwania, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, indywidualnej spe-
cjalistycznej praktyki lekarskiej wykonywanej wy艂膮cznie w miejscu wezwania
oraz grupowej praktyki lekarskiej, dokonuje wpisu do rejestru indywidualnych
praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich lub
grupowych praktyk lekarskich oraz wydaje lekarzowi lub grupowej praktyce le-
karskiej za艣wiadczenie o wpisie do rejestru.
1a. Je偶eli organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich nie dokona wpisu w terminie,
o kt贸rym mowa w ust. 1, a od dnia wp艂ywu tego wniosku do tego organu up艂y-
n臋艂o 60 dni, wnioskodawca mo偶e rozpocz膮膰 dzia艂alno艣膰 po uprzednim zawia-
domieniu o tym na pi艣mie organu, kt贸ry nie dokona艂 wpisu. Nie dotyczy to
przypadku, gdy organ wezwa艂 tego wnioskodawc臋 do uzupe艂nienia wniosku o
wpis nie p贸zniej ni偶 przed up艂ywem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sy-
tuacji termin, o kt贸rym mowa w zdaniu pierwszym, biegnie odpowiednio od
dnia wp艂ywu uzupe艂nienia wniosku o wpis.
1b. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich dokonuje wpisu bezterminowo lub
na czas ograniczony terminem wa偶no艣ci prawa wykonywania zawodu.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 42/42
2. Je偶eli lekarz zamierzaj膮cy wykonywa膰 indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub in-
dywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub co najmniej jeden z lekarzy
grupowej praktyki lekarskiej jest cz艂onkiem innej okr臋gowej izby lekarskiej, w
uzasadnionych przypadkach okr臋gowa rada lekarska mo偶e podj膮膰 uchwa艂臋 o za-
rejestrowaniu tej praktyki.
3. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej, okre艣la w drodze rozporz膮dzenia:
1) wymagania, jakim powinny odpowiada膰 pod wzgl臋dem fachowym i sanitar-
nym pomieszczenia, w kt贸rych mo偶na wykonywa膰 indywidualn膮 praktyk臋
lekarsk膮, indywidualn膮 specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 i grupow膮 prakty-
k臋 lekarsk膮;
2) wymagania, jakim powinny odpowiada膰 pod wzgl臋dem fachowym i sanitar-
nym urz膮dzenia, za pomoc膮 kt贸rych mo偶na wykonywa膰 czynno艣ci w ra-
mach indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej
praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej;
3) wymagania, jakim powinien odpowiada膰 sprz臋t medyczny, o kt贸rym mowa
w art. 50 ust. 4 pkt 3.
4. Rejestr indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych
praktyk lekarskich oraz grupowych praktyk lekarskich jest prowadzony w sys-
temie ewidencyjno-informatycznym.
5. Do rejestru wpisuje si臋 nast臋puj膮ce dane:
1) numer wpisu praktyki do rejestru;
2) imi臋 i nazwisko lekarza;
3) imiona i nazwiska wsp贸lnik贸w sp贸艂ki w przypadku grupowej praktyki le-
karskiej;
4) numer ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej;
5) numer wpisu do okr臋gowego rejestru lekarzy i lekarzy dentyst贸w;
6) oznaczenie rodzaju praktyki;
7) oznaczenie terminu, na jaki zosta艂 dokonany wpis praktyki;
8) numer i dat臋 uchwa艂y o wpisie praktyki do rejestru oraz kolejne numery i
daty uchwa艂 o zmianie wpisu;
9) numer i dat臋 uchwa艂y o wykre艣leniu praktyki;
10) adres praktyki lub adresy miejsc jej wykonywania;
11) numer telefonu, faksu i adres poczty elektronicznej;
12) adres miejsca przyjmowania wezwa艅;
13) adres miejsca przechowywania dokumentacji medycznej, narz臋dzi i sprz臋tu
medycznego;
14) rodzaje i zakres udzielanych 艣wiadcze艅 zdrowotnych;
15) oznaczenie organu sanitarnego oraz dat臋 wydania opinii o spe艂nieniu wa-
runk贸w umo偶liwiaj膮cych udzielanie 艣wiadcze艅 zdrowotnych w danym po-
mieszczeniu;
16) dat臋 wizytacji lub kontroli przeprowadzonej przez organ prowadz膮cy rejestr
praktyk lekarskich;
17) numer prawa wykonywania zawodu, numer PESEL, je偶eli taki posiada, i
numer NIP, adres do korespondencji, posiadane specjalizacje  w przypad-
ku gdy lekarz jest cz艂onkiem innej izby lekarskiej;
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 43/43
18) numer wpisu do ewidencji dzia艂alno艣ci gospodarczej lub do Krajowego Re-
jestru S膮dowego.
6. Dokumenty stanowi膮ce podstaw臋 wpisu do rejestru gromadzi si臋 i przechowuje
w aktach osobowych lekarza wraz z dokumentami obj臋tymi okr臋gowym reje-
strem lekarzy i lekarzy dentyst贸w.
7. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia, po zasi臋gni臋ciu opinii Naczelnej Rady Le-
karskiej, okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owy tryb post臋powania w
sprawach dokonywania wpisu do rejestr贸w indywidualnych praktyk lekarskich,
indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich i grupowych praktyk le-
karskich, wzory wniosk贸w o wpis do rejestr贸w, za艣wiadcze艅 o wpisie oraz spo-
s贸b prowadzenia rejestr贸w, maj膮c na uwadze dane, jakie powinny zawiera膰
wnioski i za艣wiadczenia.
Art. 50c. (uchylony).
Art. 51.
1. Minister w艂a艣ciwy do spraw zdrowia ustali, w drodze rozporz膮dzenia, op艂at臋 za
wpis do rejestr贸w, o kt贸rych mowa w art. 50 i art. 50a, uwzgl臋dniaj膮c w szcze-
g贸lno艣ci rodzaj praktyki lekarskiej obj臋tej wpisem do rejestru oraz liczb臋 miejsc
jej wykonywania.
2. Op艂ata, o kt贸rej mowa w ust. 1, stanowi przych贸d organu prowadz膮cego rejestr
praktyk lekarskich, do kt贸rego dokonano wpisu.
Art. 52.
1. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich dokonuje wykre艣lenia wpisu prak-
tyki z rejestru, o kt贸rym mowa w art. 50 ust. 1 lub 2, w przypadku:
1) niespe艂niania warunk贸w wykonywania dzia艂alno艣ci, o kt贸rych mowa w art.
50;
2) z艂o偶enia przez lekarza o艣wiadczenia o zaprzestaniu wykonywania dzia艂alno-
艣ci obj臋tej wpisem;
3) skre艣lenia lekarza z listy cz艂onk贸w okr臋gowej izby lekarskiej z przyczyn
okre艣lonych w art. 13 pkt 1 ustawy o izbach lekarskich;
4) up艂ywu terminu wa偶no艣ci wpisu.
2. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich dokonuje wykre艣lenia wpisu prak-
tyki z rejestru, o kt贸rym mowa w art. 50a ust. 1 lub 2, w przypadku:
1) niespe艂nienia przez sp贸艂k臋 warunk贸w wykonywania dzia艂alno艣ci, o kt贸rych
mowa w art. 50a;
2) up艂ywu terminu wa偶no艣ci wpisu.
Art. 52a.
Wpis do rejestru, odmowa wpisu, zmiana wpisu do rejestru dotycz膮ca zakresu i ro-
dzaju udzielanych 艣wiadcze艅 zdrowotnych oraz skre艣lenie z rejestru nast臋puj膮 w
formie uchwa艂y organu prowadz膮cego rejestr praktyk lekarskich.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 44/44
Art. 53.
1. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjali-
styczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 mo偶e zatrudnia膰 osoby nieb臋d膮ce lekarzami do wy-
konywania czynno艣ci pomocniczych (wsp贸艂pracy).
2. Lekarz dentysta wykonuj膮cy indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub indywidualn膮
specjalistyczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 wpisan膮 na list臋, o kt贸rej mowa w art. 15 ust.
6, mo偶e zatrudnia膰 lekarza dentyst臋 w celu odbywania przez niego sta偶u pody-
plomowego.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 do indywidualnej praktyki lekarskiej i indy-
widualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wykonywanej wy艂膮cznie
w miejscu wezwania lub na zasadach, o kt贸rych mowa w art. 50 ust. 12.
Art. 54.
1. Nadz贸r nad indywidualn膮 praktyk膮 lekarsk膮, indywidualn膮 specjalistyczn膮 prak-
tyk膮 lekarsk膮 oraz nad grupow膮 praktyk膮 lekarsk膮 sprawuje w艂a艣ciwy organ
prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich.
2. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich jest uprawniony w ramach nadzoru
do:
1) przeprowadzania czynno艣ci kontrolnych, a w szczeg贸lno艣ci:
a) wizytacji pomieszcze艅, w kt贸rych udzielane s膮 艣wiadczenia, o kt贸rych
mowa w art. 2 ust. 1 lub ust. 2,
b) obserwowania czynno艣ci zwi膮zanych z udzielaniem 艣wiadcze艅 w ra-
mach praktyki lekarskiej,
c) 偶膮dania informacji i udost臋pniania dokumentacji medycznej;
2) wydawania zalece艅 pokontrolnych, maj膮cych na celu usuni臋cie stwierdzo-
nych brak贸w i wadliwo艣ci.
3. Uprawnienia, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, na obszarze ca艂ego kraju wykonuje
Naczelna Rada Lekarska.
4. Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich lub Naczelna Rada Lekarska, na
wniosek wojewody, organ贸w samorz膮du terytorialnego, przeka偶e informacje z
wykonanych czynno艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 2.
Art. 55.
Organ prowadz膮cy rejestr praktyk lekarskich przekazuje wojewodzie corocznie wy-
ci膮g z rejestr贸w, o kt贸rych mowa w art. 50 i art. 50a, a tak偶e udziela w razie potrze-
by informacji o danych wpisanych do tych rejestr贸w w艂a艣ciwemu wojewodzie lub
organowi samorz膮du terytorialnego.
Art. 56.
1. Lekarz wykonuj膮cy indywidualn膮 praktyk臋 lekarsk膮 lub indywidualn膮 specjali-
styczn膮 praktyk臋 lekarsk膮 oraz grupowa praktyka lekarska mog膮 podawa膰 do
publicznej wiadomo艣ci informacje o udzielanych 艣wiadczeniach zdrowotnych, o
kt贸rych mowa w art. 2. Tre艣膰 i forma tych informacji nie mog膮 mie膰 cech re-
klamy.
2. Naczelna Rada Lekarska okre艣li zasady podawania do publicznej wiadomo艣ci
informacji, o kt贸rych mowa w ust. 1.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 45/45
Art. 57.
1. Od uchwa艂 okr臋gowych rad lekarskich lub Wojskowej Rady Lekarskiej w spra-
wach, o kt贸rych mowa w art. 5 7 ust. 1 5, art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, art.
11 ust. 1, 2 i 4, art. 12 ust. 1 i 3 5, art. 14 i art. 52a, lekarzowi przys艂uguje od-
wo艂anie do Naczelnej Rady Lekarskiej, kt贸ra podejmuje w tej sprawie uchwa艂臋.
1a. Uchwa艂y, o kt贸rych mowa w ust. 1, podpisuj膮 przewodnicz膮cy lub zast臋pca
przewodnicz膮cego i sekretarz okr臋gowej rady lekarskiej albo prezes lub wice-
prezes i sekretarz Naczelnej Rady Lekarskiej.
2. Do uchwa艂 samorz膮du lekarzy w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 1, stosuje si臋
przepisy Kodeksu post臋powania administracyjnego odnosz膮ce si臋 do decyzji
administracyjnych.
3. Na uchwa艂臋 Naczelnej Rady Lekarskiej, o kt贸rej mowa w ust. 1, s艂u偶y zaintere-
sowanemu skarga do s膮du administracyjnego.
Art. 57a.
1. Lekarzowi b臋d膮cemu obywatelem pa艅stwa cz艂onkowskiego Unii Europejskiej
zamierzaj膮cemu wykonywa膰 zaw贸d lekarza lub wykonuj膮cemu zaw贸d lekarza
na sta艂e lub czasowo na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, niezb臋dnych infor-
macji w zakresie og贸lnych zasad wykonywania zawodu lekarza, z uwzgl臋dnie-
niem przepis贸w dotycz膮cych ochrony zdrowia udziela podmiot upowa偶niony
przez ministra w艂a艣ciwego do spraw zdrowia.
2. Minister w艂a艣ciwy dla spraw zdrowia okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, wykaz
podmiot贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, uwzgl臋dniaj膮c szczeg贸艂owy zakres infor-
macji niezb臋dnych do wykonywania zawodu lekarza na terenie Rzeczypospoli-
tej Polskiej.
Rozdzia艂 6
Przepisy karne
Art. 58.
1. Kto bez uprawnie艅 udziela 艣wiadcze艅 zdrowotnych polegaj膮cych na rozpozna-
waniu chor贸b oraz ich leczeniu,
podlega karze grzywny.
2. Je偶eli sprawca czynu okre艣lonego w ust. 1 dzia艂a w celu osi膮gni臋cia korzy艣ci
maj膮tkowej albo wprowadza w b艂膮d co do posiadania takiego uprawnienia,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolno艣ci albo pozbawienia wol-
no艣ci do roku.
3. Post臋powanie w sprawach, o kt贸rych mowa w ust. 1, toczy si臋 wed艂ug przepi-
s贸w Kodeksu post臋powania w sprawach o wykroczenia.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 46/46
Rozdzia艂 7
Zmiany w przepisach obowi膮zuj膮cych, przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe
Art. 59 62. (pomini臋te).6)
Art. 63.
1. Za艣wiadczenia o prawie wykonywania zawodu lekarza i za艣wiadczenia o prawie
wykonywania zawodu lekarza dentysty, wydane na podstawie dotychczasowych
przepis贸w, trac膮 wa偶no艣膰 z dniem 31 grudnia 2002 r.
2. Lekarz, kt贸ry na podstawie dotychczasowych przepis贸w uzyska艂 prawo wyko-
nywania zawodu lekarza lub prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, za-
chowuje to prawo, z tym 偶e do dnia 31 grudnia 2002 r. powinien uzyska膰 w
okr臋gowej izbie lekarskiej, w艂a艣ciwej ze wzgl臋du na miejsce wykonywania za-
wodu, dokument, o kt贸rym mowa w art. 6 ust. 7.
Art. 63a.
1. Warunku, o kt贸rym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, nie stosuje si臋 do os贸b ko艅cz膮-
cych sta偶 podyplomowy przed dniem 1 pazdziernika 2004 r.
2. Egzaminu pa艅stwowego, o kt贸rym mowa w art. 15 ust. 3, nie przeprowadza si臋
do dnia 30 wrze艣nia 2004 r.
Art. 64.
1. Lekarz, kt贸ry na podstawie dotychczasowych przepis贸w uzyska艂 specjalizacj臋
pierwszego lub drugiego stopnia w okre艣lonych dziedzinach medycyny i spe-
cjalno艣ciach medycznych, zachowuje tytu艂 i uprawnienia wynikaj膮ce z uzyska-
nia tych specjalizacji.
2. Lekarz, kt贸ry rozpocz膮艂 specjalizacj臋 na podstawie przepis贸w dotychczasowych,
odbywa j膮 zgodnie z tymi przepisami.
Art. 65. (pomini臋ty).7)
Art. 66.
Do post臋powa艅 dotycz膮cych uzyskania, pozbawienia, zawieszenia prawa wykony-
wania zawodu lekarza, lekarza stomatologa, wszcz臋tych i niezako艅czonych przed
dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, stosuje si臋 przepisy dotychczasowe.
Art. 67. (pomini臋ty).8)
Art. 68.
Trac膮 moc:
6)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
7)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
8)
Zamieszczone w obwieszczeniu.
2007-10-08
㎏ancelaria Sejmu s. 47/47
1) rozporz膮dzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 10 czerwca 1927 r. o
wykonywaniu praktyki dentystycznej (Dz.U. z 1934 r. Nr 4, poz. 32, Nr
110, poz. 976, z 1938 r. Nr 91, poz. 628, z 1947 r. Nr 27, poz. 104 oraz z
1989 r. Nr 30, poz. 158);
2) ustawa z dnia 28 pazdziernika 1950 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. Nr 50, poz.
458, Nr 53, poz. 489, z 1956 r. Nr 12, poz. 61, z 1989 r. Nr 30, poz. 158
oraz z 1993 r. Nr 17, poz. 78).
Art. 69.
Ustawa wchodzi w 偶ycie po up艂ywie 6 miesi臋cy od dnia og艂oszenia, z tym 偶e przepis
art. 15:
1) ust. 3 wchodzi w 偶ycie z dniem 1 pazdziernika 1999 r.;
2) ust. 4 wchodzi w 偶ycie z dniem 1 pazdziernika 1997 r.
2007-10-08


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty
046 Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty
Ustawa o zawodzie lekarza projekt zmian
ustawa o zwodzie lekarza wet i izbach lek wet
ustawa o lekarzu sadowym
USTAWA O OCHRONIE OS脫B I MIENIA Z 22 SIERPNIA 1997 R
ustawa o umowach miedzynarodowych 14 00
ustawa
ustawa o Radzie Ministr贸w
Ustawa o prawach pacjenta

wi臋cej podobnych podstron