Rabarbar [Ze smakiem]
dr Magdalena Narkiew icz 04.05.2014 , aktualizacja: 24.04.2014 15:01
A A
A
Fot. Shutterstock/Diana Taliun
Zobacz zdjęcia (3)
Sezon na zbiór rabarbarowych liści zacznie się niebawem. Korzystajmy, póki czas, bo nie trwa
on długo.
Rabarbar ogrodowy, inaczej rzewień (Rheum rhaponticum), wywodzi się ze wschodniej Syberii i z
północnych Chin. Sezon jest tam bardzo krótki, więc liście wyrastają, gdy tylko stopnieje śnieg. Nawet
powracający mróz do -10�C nie czyni im szkody. Szybko osiągają metrową długość.
Kwas szczawiowy
Młode ogonki rabarbaru zawierają dużo kwasów organicznych, także szczawiowego (powoduje kamicę).
Ale i tak są mniej szkodliwe niż np. buraki, które też tworzą ten związek, a spożywane są często. Więcej
kwasu szczawiowego niż ogonki zawierają liście. Młodych liści można użyć raz w roku np. na gołąbki
(zamiast kapusty).
Warunki dla rabarbaru
Rabarbar należy do nielicznych warzyw rosnących na kwaśnej glebie. Ma duże potrzeby pokarmowe,
więc trzeba dobrze przygotować glebę, tym bardziej że rzadko się go przesadza. Ziemia powinna być
żyzna i próchniczna, o odczynie od kwaśnego do obojętnego (pH 5,5-7). Przed sadzeniem warto ją zasilić
obornikiem oraz nawozem wieloskładnikowym. Miejsce może być słoneczne lub cieniste.
Zapotrzebowanie na wodę roślina ma spore. Susza i wysoka temperatura powodują, że ogonki stają się
włókniste i niesmaczne. Nawożenie obornikiem co 2.-3. sezon i 5-6 razy od wiosny do sierpnia nawozem
azotowym (ok. 15 g/m2) podwyższa plony. Zbiór w drugim roku uprawy trwa 3 tygodnie, w kolejnych
latach dłużej. A jeśli posadzi się i wczesne, i póz
ne odmiany, to nawet od końca kwietnia do końca
czerwca. Wycinanie kwiatostanów jest zalecane, bo po ich wytworzeniu w następnym sezonie roślina ma
mniej liści.
Kolorowe odmiany
Jest kilka odmian rabarbaru różniących się szybkością wzrostu i barwą ogonków: 'Przodownik Europy' -
wczesna, ciemnoczerwona; 'Wczesny Hosera' - wczesna, zielonkawoczerwona, 'Wiśniowy' - średnio
wczesna, ciemnoczerwona, 'Malinowy' - póz
na, czerwona. Karpy można podzielić wiosną lub jesienią i po
2-3 dniach, gdy rany obeschną, posadzić co 1,5 m, tak by pąki sadzonek znalazły się ok. 3 cm pod
ziemią.
Białe ogonki
Najsmaczniejsze są wiotkie delikatne ogonki liściowe, które rosły bez dostępu światła, tzw. bielone.
Dlatego rośliny do zakończenia zbioru warto częściowo lub całkowicie osłaniać. Gdy liście urosną, raz w
tygodniu wykręcamy po kilka z karpy. Odcinamy im blaszki i rozszerzoną nasadę ogonka. Z jednej dużej
karpy odmian wczesnych zbiera się do 3 kg liści, a z póz
nych do 10 kg.