Rejowski człowiek poczciwy.











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Renesans >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Rejowski człowiek
poczciwy.











kategoria:   J.polski
zakres:   Renesans
dodano:   1999-07-23




Mikołaj Rej
urodził się w 1505 roku, w zamożnej rodzinie szlacheckiej. W
młodo?ci nie zdobył odpowiedniego wykształcenia, gdyż wolał zabawiać
się polowaniem i rozrywkami w gronie przyjaciół, niż trudzić się
nauką. Dopiero jako dwudziestoletni młodzieniec, na dworze wojewody
Andrzeja Tęczyńskie-go, zetknął się z atmosferą humanizmu i przejął
charakterystyczny dla owej epoki pęd do nauki. Drogą samouctwa oraz
lektur udało mu się nadrobić dawne zaległo?ci i zdobyć stosunkowo
rozległą, choć nieusystematyzowa- ną wiedzę. Wkrótce Rej
stał się do?ć sławny, a to za sprawą jednego z jego pierwszych
utworów pt.:Krótka rozprawa między Panem, Wójtem a Plebanem. Z
biegiem lat akcenty satyryczne w twóczo?ci pisarza cichły coraz
bardziej. Mikołaj Rej, w zasadzie już pogodzony ze ?wiatem, chciał
przekazać czytelnikowi całą swą mądro?ć człowieka, który wiele w
życiu widział i do?wiadczył. Swoje pisarstwo po?więca braci -
szlachcie, kre?ląc Wizerunek własny żywota człowieka poczciwego, czy
też ?wierciadło, by się snadnie swym sprawom przypatrzeć mogła. Już
sam tytuł wskazuje, że Rej chce się wzorować na otaczającym życiu.
Skarbnicą mądro?ci jest zwłaszcza czę?ć Zwierciadła pt.:Żywot
człowieka poczciwego, zawierająca obrazki z natury i rady autora
obejmujące całe życie od kolebki do grobu. Człowiek
poczciwy, w rozumieniu samego pisarza, to przede wszystkim ten, co
pokój czyni na ziemi. ?wiadczy o tym następujący fragment: [...]
Albowiem kto przegląda pokój Rzeczypospolitej, (...) temu zabiega,
jakoby sie krew niewinna nie lała po ziemi, a jakoby głos krzyczący
nie leciał o pomstę do Pana Boga swego (...) Ale utwór skierowany
był do szlachty, nie mogło więc zabraknąc ideałów prawdziwego
szlachectwa. Cechę tę Rej rozumiał jako cnotę i zabieganie o dobro
ogółu. Szlachectwo człowieka poczciwego nie mogło być oparte na
herbach, zasługach przodków, czy na bogactwie. O tym też pisze Rej w
swoim Żywocie...: [...] (...) tedyć jeszcze nie to prawe ?lachectwo,
gdy cnotami nie będzie ozdobione, iż tak go zowią albo iż sygnet z
jakim herbem na palcu nosi, (...) albo iż się chłubi dziady,
pradziady albo inszymi przodki swymi, toć jeszcze mało na tym.
Bardzo stanowczo wysuwa Rej obowiązek służby publicznej. Nie
należy się od niej uchylać, ale też trzeba być jej naprawdę godnym.
== 2 == Dla ludzi przeciętnych ideałem żywota
poczciwego jest wypełnianie codziennych obowiązków, zgodnie ze swym
stanem, przede wszystkim za? zgodnie z nakazami rozsądku i cnoty.
Ideał to wąski, wynikający z własnych potrzeb duchowych szlachty,
ograniczony do spokojnego gospodarzenia, pomnażania majątku,
uczciwo?ci życiowej i godziwej rozrywki. Rysy obyczajowe, jakimi
przepojony jest utwór, są dowodem bystrej obserwacji życia, będacej
najcenniejszą stroną talentu Reja: [...] (...) Więc też sobie
pójdziesz potym do ogródeczków, do wirydarzyków, grządki nadobnie
każesz pokopać. Pisarz chwali też szlachciców, którzy nie
uczą się pustej wiedzy, po to tylko żeby się nią chwalić, ale rzeczy
naprawdę ważnych i potrzebnych. Na potwierdzenie można przytoczyć
następujący fragment: [...]Ale po sobie to czytaj, co by cię
nadobnych cnót a poćciwego żywota uczyło, bo cię to może piękniej
ozdobić ni?li fabuły niepotrzebne (...) Rejowski człowiek
poczciwy powinien też wystrzegać się szkodliwej pychy. Szara pyszka,
bo tak pisze o niej autor, powoduje chełpienie i wynoszenie się
jednego szlachcica ponad innych. Jest też ?ródłem o?mieszania
takiego człowieka, o czym wła?nie Rej pisze tak: [...] (...) cień
upatruje, spluwa, choć mu nie trzeba, rękawicę z tej ręki, na której
sygnet, sejmie, a w drugiej ją dzierży, kaszle, krząka, choć mu się
nie chce, z kamyka na kamyk stąpa, kroku strzeże, aby go nie zmylił,
na pachołki się ogląda, je?li je ma. Mikołaj Rej w utworze
pt. Żywot człowieka poczciwego ukazuje w sposób satytyczny różne
postawy i zachowania szlachty, to szydząc z nich i ganiąc, to znów
chwaląc cnoty. Sądzę, że pisząc ten utwór autor chciał pokazać, jak
powinien zachowywać się prawdziwy szlachcic. W jego czasach było to
bardzo aktualne, zwłaszcza w okresie powolnego, postępującego
rozpadu Rzeczypospolitej. Gdyby większo?ć ludzi wysokiego stanu
uosabiała cnoty, które chwali Rej, do rozpadu naszej ojczyzny
prawdopodobnie w ogóle by nie doszło.







Autor: Nieznany

Ocena : 1 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000