Omawianie podanych wypowiedzeń pod względem poprawności











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Współczesność >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Omawianie podanych
wypowiedzeń pod względem poprawności










kategoria:   J.polski
zakres:   Współczesność
dodano:   1999-09-05




Używanie języka
(wyrazów i form gramatycznych) zgodnie z obowiązującą w danym
okresie i w danym środowisku normą językową; unikanie błędów
językowych. Norma językowa - zasób środków językowych (wyrazów,
form gramatycznych, konstrukcji składniowych) używanych w danym
okresie przez dane społeczeństwo oraz reguły ich stosowania i
doboru, zarejestrowane w słownikach i gramatykach. J.n. opiera
się na powszechnym zwyczaju językowym obowiązującym w śród
wykształconych warstw społecznych. Możliwości języka - tkwiące w
jego systemie, który zawiera wszystkie wzorce tworzenia i
odmiany wyrazów oraz łączenia ich w konstrukcje składniowe - są
w całości i w taki sam sposób wyzyskiwane w poszczególnych
okresach historycznych. O wyborze tych, a nie innych, wzorców
jako właściwych, o ograniczeniach w ich stosowaniu decyduje
zwyczaj językowy. Nie każda więc forma zgodna z regułami i
wzorcami systemowymi wchodzi w skład normy, tzn. jest w danym
okresie przez daną grupę używana i aprobowana. Na przykład wyraz
wspólność, utworzony zgodnie z regułami słowotwórczymi (tak jak
skłonność, sprawność, zwinność - wyrazy mające podstawę
przymiotnikową i formant -ość), nie jest objęty współczesną
normą językową, powszechnie używa się bowiem wyrazu wspólnota.
Formę spóźniać się, zgodną z regułami gramatycznymi (pozostaje
ona w takim samym stosunku do spóźnić się jak wracać do wrócić,
skracać do skrócić itp.), uważa się za regionalną, właściwą
językowi potocznemu mieszkańców pd. Polski, a więc nie będącą w
powszechnym zwyczaju językowym. J.n. zawiera również elementy
nie objęte żadnymi regułami, a mianowicie wyjątki, które są
pozostałością dawnych, obecnie już nieobowiązujących sposobów
tworzenia form (np. formy liczby podwójnej: oczy, uszy, ręce),
zapożyczenia z innych języków oraz zjawiska nowe, nie mające
wzorców w systemie języka, ale przez zwyczaj społeczny już
przyjęte i upowszechnione (np. neologizmy słowotwórcze i
znaczeniowe, nowe związki frazeologiczne). J.n. zmienia się z
upływem czasu. To, co jest powszechne w jednym okresie (np.
formy zwracania się do innych osób typu wiesz, panie Wokulski,
właściwe jeszcze polszczyźnie XIX w.), wychodzi z użycia, w
obiegu pojawiają się nowe formy. Bez tej zmienności rozwój
języka nie byłby możliwy. Skutki tego procesu obserwuje się,
porównując różnice w mowie najstarszego i najmłodszego
pokolenia. Znajomość j.n. jest podstawowym warunkiem poprawności
językowej. Błąd językowy - odstępstwo od obowiązującej normy
językowej, które wynikają z jej nieznajomości, pojawia się bez
woli nadawcy wypowiedzi; także - przypadkowa i niepotrzebna
innowacja językowa. Najczęściej są spotykane błędy
ortograficzne i interpunkcyjne; one też są najbardziej
uświadamianymi typami b.j. W mniejszym stopniu jest
uświadamianie istnienie błędów gramatycznych, np. wymawianych
(np. lyst zamiast: list, ?cy zamiast t?sy, mu?seum, zamiast:
mu?se, karnister zamiast: kanister), fleksyjnych (np. ta
pomarańcza, nie: ten, ta pomarańcz; szedłem, nie: szłem;
wziąłem, nie: wziełem),słowotwórczych (np. dopełniacz lm.
Tłuszczów, nie: tłuszczy; biernik lp. zaimka ta ma postać tę,
nie: tą), składniowych (np. zarówno dziewczęta oraz chłopcy
zamiast: zarówno dziewczęta, jak i chłopcy), frazeologicznych
(np. odnaleść genezę zamiast: odnaleźć źródło lub wyjaśnić
genezę czego; identyczny jak ten zamiast: identyczny z tym oraz
taki sam jak ten), stylistycznych (użycie w danej wypowiedzi
środków językowych nie dostosowanych do jej charakteru i
funkcji). B.j. powstają najczęściej w wyniku analogii, np.
rodzaj żeński szłam i stąd analogicznie w rodzaju męskim szlem
zamiast formy historyczne motywowanej szedłem, oraz w wyniku
kontaminacji dwu istniejących jednostek językowych, np.
niepoprawne pełnić rolę (pełnić funkcję + grać rolę).
Najważniejszą przyczyną b.j. pozostaje zawsze nieznajomość
gramatyki. Błędy językowe - leksykalne - użycie wyrazu w
złym znaczeniu (np. oportunista - ktoś, kto się opiera) -
frazeologiczne połączenia wyrazowe, nie mające miejsca w naszej
kulturze języka (np. odnieść porażkę) - gramatyczne: -
fleksyjne - niewłaściwa forma gramatyczna (np. poszłem) -
składniowe - złe połączenie wyrazowe (np. bronić Ojczyznę) -
słowotwórcze - stworzenie na zasadzie istniejących prawideł
gramatycznych słowa, które nie funkcjonuje w naszym języku (np.
wspólność) - stylistyczne zły styl (np. Mając 6 lat rodzice
kupili mi rower)







Autor: joohas

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000