Psathyrella








Psathyrella (kruchaweczka)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Psathyrella (Fr.) Quel. - kruchaweczka

Budowa owocnika
  Owocniki średniej wielkości lub małe o kruchym, łatwo łamiącym się miąższu. Wysmukłe do mięsistych. Kapelusz dzwonkowaty, półkulisty do rozpostartego. Blaszki czerwonobrązowe do czarnych. Wysyp zarodników ciemnobrązowy, czarnobrązowy lub cielistobrązowy. Zarodniki zwykle gładkie, rzadko szorstkie, zwykle z wyraźną porą rostkową, nieamyloidalne.
  Podobne do czernidłaków (Coprinus) od których odróżniają się tym, że po dojrzeniu ni rozpływają się, nie pękają promieniście, są łamliwe.

Występowanie
  W Europie ok. 90(100) gatunków. Saprofity żyjące na rozkładającym się drewnie lub na ziemi.

Wartość
  Z powodu drobnych rozmiarów bez znaczenia. Niektóre większe gatunki są jadalne.


Klucz do rodzaju Psathyrella (kruchaweczka)Klucz oparty o podział zaprezentowany w
Michael, Hennig, Kreisel, 1979-84, Handbuch fur Pilzfreunde.

gatunekcechy charakterystyczneśr.kap. [mm]siedlisko, podłożewystępowanie
1. Kapelusz filcowaty lub filcowato-łuseczkowaty. Duże grzyby (kapelusz 2-10 cm średnicy).
1.1. Ostrza blaszek z kroplami. Trzon bez pierścienia. Na żyznej ziemi. Grupa Lacrymaria.
velutina (omszona [= Lacrymaria lacrymabunda])  kapelusz rdzawobrązowy, rdzawy; blaszki fioletowoczarne z białawym ostrzem-100 pobocza dróg, ogrody częstyw dużych grupachlato-jesień
pyrotrichazwieszająca się resztki osłony żywo pomarańczowe, poza tym podobna do P. velutina-80lasy liściaste i iglaste rzadka 
1.2. Blaszki łzawiące lub nie. W wiązkach na drewnie. Grupa Pluteopsis.
1.2.1. Kapelusz biały lub brązowawy z silnie kontrastującymi łuskami.
caput-medusae    
cotonea    
1.2.2. Kapelusz jednolicie brązowy, strzępiaste łuski tej samej barwy co kapelusz.
maculata    
silvestris    
2. Kapelusz nagi lub na brzegu okryty resztkami białawej osłony. W większości niewielki grzyby.
2.1. Wysyp zarodników ciemnobrązowy do czarnego. Osłona nieobecna (brzeg kapelusza nagi) lub bardzo nietrwała. Grupa właściwych kruchaweczek (Psachytrella s.str.)
2.1.1. Podstawa trzonu korzeniasto zwężona. Wysyp zarodników czarniawy.
2.1.1.1. Ostrze blaszek różowe. Trzon krótko korzeniasty. Kapelusz często z różowawym odcieniem, śr. 2-5 cm śr. Na ziemi w lasach, sadach.
gracilis    
corrugis    
2.1.1.2. Ostrze blaszek białawe.
caudataU podstawy trzonu długi na 5-15 cm pseudokorzeń. Kapelusz kloszowaty.15-50na ziemi w lasach pojedynczo lub w wiązkach 
trepidaU podstawy trzonu kilkumilimetrowy 'korzonek', kapelusz płasko kloszowaty15-30tereny trawiaste, bagienne  
bifrons  u podstawy trzonu krótki 'korzonek'. Kapelusz ciemnobrązowy, pomarszczony, kloszowaty15-30lasy liściaste zwykle w wiązkach9-11
2.1.2. Trzon zakończony tępo, nie korzeniasty.
ammophila2.1.2.1.Postawa trzonu głęboko wpuszczona w piaszczystą glebę. Wysyp zarodników ciemnobrązowy   
2.1.2.2. Podstawa trzonu na powierzchni, słabo bulwiasta. Wysyp zarodników czarny.
orbitarum    
atomata    
albidula    
2.2. Wysyp zarodników czerwonawobrązowy, liliowobrązowy, czekoladowobrązowy. Grupa Psathyra
2.2.1. Osłona nieobecna. Brzeg kapelusza nagi.
sarcocephala2.2.1.1.Blaszki z cielistoczerwonawym połyskiem.   
2.2.1.2. Blaszki nie czerwonawe.
spadiceogrisea    
vernalis    
2.2.2. Osłona obecna; przynajmniej zwieszająca się z brzegu młodych kapeluszy.
2.2.2.1. Cystydy na powierzchni blaszek.
coronata    
pseudocasca    
piluliformis (Bull.: Merat) Mre. (wilgotna)  synonim P. hydrophilaKapelusz czerwonobrązowy, suchy żółtobrązowy, często koncentrycznie pomarszczony. Jedynie na brzegu resztki białej osłony. Trzon goły i błyszczący, biały.30-50podstawa pni, resztki drewna liściastychpospolitagrupami i w kępkach9-11
candolleana (Fr.:Fr.) Mrk (zaroślowa)  2.2.2.2. Cystydy jedynie na ostrzu blaszek. Kapelusz blado ochrowy, suchy kremowym; brzeg z resztkami osłony. Trzon biały. Blaszki wąskie i gęste.30-60wilgotne lasy liściaste; na ziemi, drewnie i na pniakachpospolitagromadnie w zbitych kępach lub grupach5-10
Sekcja Subatratae, jedyny przedstawiciel:
conopilus  stosunkowo duże owocniki; kapelusz higrofaniczny, szybko wysycha, wilgotny czerwonobrązowy, suchy jasnoszarobeżowy; pod silnym powiększeniem widać brązowe długie włoski na skórce kapelusza25-40w lasach liściastych w wilgotnych miejscach bogatych w resztki organicznenieczęstyzwykle w dużych grupachnieczęstylato-jesień
Niezidentyfikowane, być może kruchaweczki (UNIDENTIFIED)






| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Agaricales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |


Wyszukiwarka